- 21 Kasım 2017
- 27.568
- 120.547
-
- Konu Sahibi merveguzel
- #61
Benim de aklımdan bu geçti. Konu açıp açıp duruyor. O kadar tavsiye veriliyor kendisine. Doktor, tedavi falan salladığı yok kimseyi. Demek ki amaç farklı.Yoo şaka değil. Aksi yorumlar yüzlerce yazıldı size :) aynı tas aynı hamam.
ben de böyle bir yorum yapayım dedim
Bakin simdi de siz aldatmadiginizi iddia ederek kendinizi savunuyorsunuz.Boş konuşma Allah'ın Aşkına ya Allah kimseye. Vermesin yaşadığım durumu tamam mı benim iki kızım var birde . Ben eşimsiz bir dünya dusunemiyirum bile ondan ayrılmak istemiyorum beyninde aldatmış oluyomuyum evet belki de ama inanın o beynindeki aldatma bile bana acı veriyor keyif değil mutluluk heyecan değil . Oyuzden lütfen siz yorum yapmayin
Bunun gibi nice takıntılarim oldu zaten iki ayda bir takıntım değişiyor çocuklarıma bile takıntım oldu dini takıntım da çok fazla vardi o gectiBakin simdi de siz aldatmadiginizi iddia ederek kendinizi savunuyorsunuz.
Başka böyle herhangi bir takıntınız var mı yoksa sadece iş yerinizde ki beğendiğiniz beye olan ilginiz mi buna neden oluyor?
Tamam yani bunların takıntı olduğunun farkındasınız. Yani birine "of yunan heykeli gibi maşşşallah" deyince, aldatmış falan olunmuyor, bunu da biliyor olmalısınız.Bunun gibi nice takıntılarim oldu zaten iki ayda bir takıntım değişiyor çocuklarıma bile takıntım oldu dini takıntım da çok fazla vardi o gecti
Bu vesvesedir, siz ne kadar cevap verirseniz o kadar siddetlenir. Boyle dusunceler geldiginde dusunmeyeceksiniz, cevap vermeyeceksiniz ve siz cevap vermediginizde bir sure sonra gidecek. Vesvese seytandan kaynaklanir ve maalesef ayni anda 10 ses bile cikarabiliyorlar icimizde, bu konuda bilgili olmayan kimseler bu düşüncelerin kendilerine ait olduğunu, kendilerinin düşündüğünü sanir, oysaki öyle degil. Boyle seyler geldiginde bu seytandandir deyip baska seylerle mesgul olun.Dün geceden beri hiç uyumadım ağlıyorum ben nasıl bir insanım diye bu üçüncü konum olucak yeter artık diceksiniz biliyorum ama bu hastalık beni okadar yorduki çocuklarım olmasa yemin ederim yaşamak istemiyorum.. sevglilikten beri hep eşim beni korkuttu terketme onu kaybetme korkusu ile . Obsesif kompulsif bozukluk hastaligim bununla tetikledi ve sürekli eşime karşı kendimi suçlar oldum sen ona yanlış yapıyorsun aldatıyor dün diye takıntı yaptım hep işyerindeki farklı insanları beğendim mi hoşlandım mi seviyormuyum. Eşimi ruhen aldatmış mi oldum eşimi kaybedicekmiyim ya beni terk ederse diye geçti günlerim . Her gün ağlıyorum Allah'a yalvarıyorum Allah'ım kurtar beni diye olmuyor . Ya öyleyse diyor beynim . En sonki beni çok yordu kardeşim gibi gördüğüm bir insandan mi hoşlanıyorum diye takıntı yaptım işyerinde bir ara geçti tekrar kardeşim gibi gördüğümü hissettim ama yine başladı bir an yakışıklı sempatik gelse sen onu beğeniyordun seviyorsun diye içine sıkıntı giriyor konuşunca gözüne bakamıyorum panik atak geçiyorum ateş basıyor nefes alış verisim hızlanıyor al işte heyecanlandın diyor beynim gene anksiyete geçiriyorum o an . Durmadan beynime görüntüler geliyor sempatik bulduğum anların yada normal eşimin yüzüne bakamıyorum acaba eşimi seviyormuyum diye konuşuyor beynim eşimi kaybetmek istemiyorum ama ya bu takıntı değilse hastalığından değilse ben gerçekten birşey mi hissediyorum diye çok acı çekiyorum nolur söyleyin bana ben eşimi aldattım mi söz veriyorum bu son konum olucak . .ben hastamızın yoksa gerçekten ihanet eden karaktersiz birimiyim .eşime bu hastalığın anlatdim doğal olarak suçladı beni . Hastalığa da bankada inanmıyor .artık iyice kendimden nefret eder oldum ben ..
Anafranil verdi doktorum önce en iyi ilaç bu dedi OKB için tek doz verdi sonra yüksek dozda çıkardık yok olmuyor geçmiyor lustral denedik oda olmadı artık çok yoruldum gerçekten ilaçlar bir etki etmeyince daha çok bunalıma giriyorum sabah uyandığımda göğsümde bir sızı ile uyanıyorum akşam yatana kadar .. sürekli titriyordum ellerim titriyor kalbim çarpıyor . Her an bişi olcak hissi . Çok mutsuzum arkadaşlar evet siktim belki sizi çok haklısınız ama inanın. Hiç iyi değilim bdt gördüm diğer takıntılarim nispeten iyi geldi . Ama şimdi bir çözüm yokmuş gibi . Eşimi ailemi çocuklarını herkes sever ama bende kaybetme korkusu var nedense . Bilinç altında mı bilmiyorum .. sürekli herşeyden kendimi suçlu yorum . Bir an mutlu olsam sen mutlu olmayı haketmiyormuyum çünkü sen suçlusun diyor beynim . Yani hassasligin dibine vurdum artık herşeye vicdan. YApip ağlıyorum .. elimden bişi gelmiyor böle yaşamaya alismak zorundayım işi bıraksam onca emeğin çöpe gidicek ve hastlgm yüzünden kacmisim gibi gelicek ve başka konudan mutlak yakalar mi hastalık beni biliyorum . Mücadele edicem gecicek diye telkin ediyorum kendimi başka çarem yok Rabbim kimseye sizlere de asla akıl sağlığı hastalığı vermesin çok zor Muş . Çok zorsizin obsesyonunuz eşinizi aldattığınızı düşünmek,kompülsiyonunuz ise bunu defalarca başkalarına sorarak vicdan rahatlatıp ''hayır'' yanıtını almak. buna eşinize sormak da dahil.
asla tatmin olmayacaksınız çünkü beyninizde biyokimyasal bir bozukluk var,yüksek dozda ilaç kullanmanız gerekiyor, şu an konuşup tedavi edilecek bir safhada değilsiniz. önce nörotransmitter dengesizliğni biraz toparlayıp daha sonra psikoterapi faslına geçmeniz lazım.
bilmem kaç tane doktor değiştirmişsiniz ama ben hiçbirinde tedavinize tam uyduğunuzu zannetmiyorum.
çünkü okb'de evet hafifse hastalık,ilacı nispeten düşük dozda başlayıp daha çok psikoterapiyle iyileşme sağlanabilir,ama zamanında tedavi edilmezse de sizin gibi kontrolsüz hale gelebilir.
bunun farmakoterapisi var, EKT'si var,9 doktorun hiçbiri mi denemedi bunları? bence kesin denediler ama siz tedaviye uymadınız ve hastalığınızı dirençli hale getirdiniz.
OKB evet zihinsel/psikiyatrik bir durum ama tıpkı ağır bir apse,enfeksiyon gibi yüksek doz ilaçla tedavi edilebilen bir hastalık. yani zihinsel bir rahatsızlık diye ilaçla tedavi edilemez gibi bir durum yok.
ilaçlarınızı düzgün kullanın,bence asla kullanmıyorsunuz. buna eminim.