Kızım

Milana22 .!.:

Ben carpitmiyorum , konuyu baba demesi uzerine cekip uzatan sizsiniz, bende son noktayi koydum
Konu sahibi bize kizim baba desin mi diye mi sormus? Hayir oyle birsey sormamis , uzatip durdunuz mevzuyu

Genişletmek için tıkla...

Çünkü konunun temelinde babanın biyolojik baba olmaması var. Konu sahibi kızım ve babası diye açmamış konuyu. Ben de zaten dedirtmeyin falan demedim çevremde de var örneği ve sonrasında sıkıntı yaşadılar bunu düşünerek son derece normal bir şey söyledim. Neyin noktasını koyduğunuzu düşünüyorsunuz anlayamadım böyle bi misyonunuz da yok benim gözümde sabaha kadar nokta koyabilirsiniz yani. Kötü niyetliymişim gibi davranmanızın sebebini de anlayamadım. Forum burası herkes kendine ait fikirleri paylaşıyor, size uyar uymaz. Ama siz karşıt fikir kötü niyetli gibi etiketliyosunuz insanı çok ilginç hakikaten.

torarikar .!.:

Bence çocuğun biyolojik babası varken ve onunla görüşüyorken eşinize baba demesi yanlış. Biyolojik baba bu duruma nasıl ses çıkartmıyor onu da anlamadım

Genişletmek için tıkla...

Neden yanlış olsun ki, bazen iki babası da olabilir insanın.

Hatta ikinci baba , biyolojik babadan çok daha ileride oluyor bazı zamanlar.

Yanlış olan bana göre baba demesi değil, babası olmadığını bilmemek.

İleride yıkım olabiliyor çünkü.

beyaz lotus .!.:

Allah razı olsun yani çok toy yorumlar yapılıyor önemsemiyorum zaten fikirleri benim için önemli üyeleri tanıyorum yillardir bu sitedeyim onalrin yorumlarını bekliyorum senin gibi..yine de cevap veriyorum bazen çünkü bu yargılayıcı hem bilmemezlikle .. çok biliyormuş gibi yazıyorlar garibime gidiyor

Genişletmek için tıkla...

Beni alıntıladığınız mesajları da okudum buraya cevap yazmak istiyorum. Öncelikle mutluluğunuz daim olsun. Bazı üyelerin yorumlarını beklediğinizi bilsem hiç yorum yapmazdım inanın. Çocuğum yok ama çevremde sizin durumunuzda olan bir tanıdığım var ve ergenlikte çok çatışma yaşadılar malesef. Bunu düşünerek sakıncalı buldugumu söylemişim. Her üyenin hayatını tüm detaylarıyla bilmemize imkan yok herkes kendi yaşadığı gördüğü şeyler dahilinde yorum yapıyor toy veya değil. Ama yapmamak lazımmış demek ki sağlık olsun. Siz umarım bu tarz negatif durumlar yaşamazsınız. Yargılayıcı oldugumu düşünmüyorum ama yine de kırıldıysanız özür dilerim.

1Sen .!.:

Neden yanlış olsun ki, bazen iki babası da olabilir insanın.

Hatta ikinci baba , biyolojik babadan çok daha ileride oluyor bazı zamanlar.

Yanlış olan bana göre baba demesi değil, babası olmadığını bilmemek.

İleride yıkım olabiliyor çünkü.

Genişletmek için tıkla...

Bana göre yanlış. Ben anne olsam çocuğumun benden başka kimseye anne demesini istemezdim şahsen.

petrapuella .!.:

Çünkü konunun temelinde babanın biyolojik baba olmaması var. Konu sahibi kızım ve babası diye açmamış konuyu. Ben de zaten dedirtmeyin falan demedim çevremde de var örneği ve sonrasında sıkıntı yaşadılar bunu düşünerek son derece normal bir şey söyledim. Neyin noktasını koyduğunuzu düşünüyorsunuz anlayamadım böyle bi misyonunuz da yok benim gözümde sabaha kadar nokta koyabilirsiniz yani. Kötü niyetliymişim gibi davranmanızın sebebini de anlayamadım. Forum burası herkes kendine ait fikirleri paylaşıyor, size uyar uymaz. Ama siz karşıt fikir kötü niyetli gibi etiketliyosunuz insanı çok ilginç hakikaten.

Genişletmek için tıkla...

Gercekten polemige girmek istemiyorum , ne alaka konunun ozunde baba demesi falan ? Her kiz cocugu belli donemde baba aski yasar , babamla evlenecegim der , baba demese de annesinin esine bu konu acilabilirdi , burada adama baba demesiyle konunun hicbir alakasi yok
Cevrenizde gördüğünüz tek bir kotu örnek üzerinden genelleme yapip kalp kiriyorsunuz burada
Evet noktayi koydum , konuyu saptiran sizsiniz cunku , lütfen bir daha alintilamayin beni , iyice sacma bir hal aldi bu artik

beyaz lotus .!.:

2 yaşındaydi biliyor herşeyi anlattım ona çocuk gelişimi uzmanı ile görüştüm güzelce anlatmıştım ve hiç unutmadı ..gerçek babası olmadığının farkında ama babası gibide sahiplendi hatta eşime , keşke sen kucukken benim yanımda olsaydın diyor bazen

Genişletmek için tıkla...

Son cumle yüreğime oturdu

torarikar .!.:

Bana göre yanlış. Ben anne olsam çocuğumun benden başka kimseye anne demesini istemezdim şahsen.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten anne baba olanlar istemez.

İsteyen zaten umrunda olmayanlar. Ya da yıllar önce terk edenler buna ses çıkaramaz , çünkü hakkı olmadığını bilir.

Kim sana yakınsa akraban odur.

Benim oğlum 4-6 yaş arası bana aşırı düşkündü, bir kaç kez büyüyünce benimle evleneceğini söyledi ama babasını hiç kıskanmadı. Çocuktan çocuğa değişebilir, kız anneleri daha iyi bilir.

Benim de 6 yasinda bir oglum var cocuk gelisimi alaniyla asagi yukari oglum dogdugundan beri ilgileniyorum kitaplar okuyorum vs kendimi gelistirmeye calsiyorum . anlattiginiz şey bana normal geldi.gelisimsel birsey . Tedirgin olmanzi anliyorum ama bunu cocuga yansitmayin babaya olan ilgisi artabilir.bir zaman sonra zaten kendiliginden azalarak kaybolacaktir . Suan aileyle aidiyet kurmaya calisiyor olabilir 6 7 yaşından sonra akrabalarla teyze dayi amca vs arkadaşlarla aidiyet kurma dönemi başlayacak.sadece cocuga nasıl yaklasacaginizi bilin o davranışların üzerinde çok durmayın tepki vermemeye cok ustinde durmadan geçiştirmeye çalışın ve ona sevginizi ona ozeninizi her daim belli edin.mutluluğunuz daim olsun insaAllah

Yerim onun o minik ağzını burnunu. Benim kizim ne numaralar yapacak acaba :)
Eşinizden de allah razi olsun çok güzel çok olgun bir cevap . Psikolojik alt metnini bilmiyorum . Sadece ckk sevimli bulduğumu söylemek istedim :)

torarikar .!.:

Bana göre yanlış. Ben anne olsam çocuğumun benden başka kimseye anne demesini istemezdim şahsen.

Genişletmek için tıkla...

Ablacım evladına gerekli sevgi ve ilgiyi gösteren hiçbir anne babayı elinin tersiyle itmez evlatlar, öyle anne babaları varken de başkasına anne baba deme ihtiyacı duymazlar.
Ama biyolojik anne ya da baba evladını terk etmişse, evladının ihtiyacı olduğunda yanında olmuyorsa, sevgisini şefkatini göstermiyorsa, çocuk anne ve baba ihtiyacı varken babalığı anneliği bir başkasından görüyorsa, el kadar çocuk başkasına baba dedi diye suçlayamayız.

Şimdi konudaki 5 yaşındaki minik kızın yerine koyun kendinizi, anneniz sizi bırakıp gitmiş, ağlayınca anne diye ağlayıp sarılacağınız anneniz sizle hiç ilgilenmiyor, geceleri korkuyorsunuz anneniz yok, dizine yatacaksınız anneniz yok, arkadaşlarınız annelerinden bahsederken anneniz yok, onun yerine bir kadın siz korkunca koynunda uyutuyor, saçlarınızı kelebek kanadı hassasiyetinde tarıyor, sizi öpüp kokluyor, her an yanınızda, korktuğunuzda, üzüldüğünüzde, sevincinizde hep o kadın var ve unutmayın siz 5 yaşındasınız.

Çocuk erişkin olsa zaten istese de biyolojik ebeveynleri dışında kimse için ağzından anne baba kelimesi çıkmaz, ki bu çocuk gerçek babasını biliyor, çocuğun psikolojisini bilemezsiniz, hele o yaşta anne kadar babaya en çok ihtiyacı olan bir dönemde, baba eksikliğini doldurmak istiyor ve bence hem baba eksikliğini doldurmak hem de annesiyle annesinin eşinin hayatında önemli bir yeri olduğunu, vazgeçilmez olduğunu göstermek istiyor, biyolojik babasına gönderilirse endişesiyle de annesinin eşine baba diyor olabilir, çocukların iç dünyası öyle farklı ki sizin hiç aklınıza gelmeyen endişeleri ve düşünceleri oluyor.

Misal ben öz babaannem vefat ettiğinde henüz 1,5 yaşındaymışım, yüzünü bile fotoğraflardan biliyorum ama çocuk dünyamda demek ki onunla geçirdiğim kısacık dönem aklıma kazınmış, dedem babaannem vefat edeli 1 yıl bile olmamışken yeniden evlenmiş, Allah rahmet eylesin evlendiği kadın asla üvey gibi davranmadı, ömrü boyunca bizi hep sevdi, ne istersek yapardı ama ben onlar evlendiklerinde aralarına oturup git seni istemiyorum demişim, babannemi istemişim ve kadına hayatım boyunca hiç babaanne demedim, benden küçüklerde beni örnek almış olacaklar ki onlarda babaanne demedi, çocuk aklı işte ne zaman kime nasıl hitap edeceği, kimi kafasında nereye oturtacağı belli olmuyor.

Mune .!.:

Ablacım evladına gerekli sevgi ve ilgiyi gösteren hiçbir anne babayı elinin tersiyle itmez evlatlar, öyle anne babaları varken de başkasına anne baba deme ihtiyacı duymazlar.
Ama biyolojik anne ya da baba evladını terk etmişse, evladının ihtiyacı olduğunda yanında olmuyorsa, sevgisini şefkatini göstermiyorsa, çocuk anne ve baba ihtiyacı varken babalığı anneliği bir başkasından görüyorsa, el kadar çocuk başkasına baba dedi diye suçlayamayız.

Şimdi konudaki 5 yaşındaki minik kızın yerine koyun kendinizi, anneniz sizi bırakıp gitmiş, ağlayınca anne diye ağlayıp sarılacağınız anneniz sizle hiç ilgilenmiyor, geceleri korkuyorsunuz anneniz yok, dizine yatacaksınız anneniz yok, arkadaşlarınız annelerinden bahsederken anneniz yok, onun yerine bir kadın siz korkunca koynunda uyutuyor, saçlarınızı kelebek kanadı hassasiyetinde tarıyor, sizi öpüp kokluyor, her an yanınızda, korktuğunuzda, üzüldüğünüzde, sevincinizde hep o kadın var ve unutmayın siz 5 yaşındasınız.

Çocuk erişkin olsa zaten istese de biyolojik ebeveynleri dışında kimse için ağzından anne baba kelimesi çıkmaz, ki bu çocuk gerçek babasını biliyor, çocuğun psikolojisini bilemezsiniz, hele o yaşta anne kadar babaya en çok ihtiyacı olan bir dönemde, baba eksikliğini doldurmak istiyor ve bence hem baba eksikliğini doldurmak hem de annesiyle annesinin eşinin hayatında önemli bir yeri olduğunu, vazgeçilmez olduğunu göstermek istiyor, biyolojik babasına gönderilirse endişesiyle de annesinin eşine baba diyor olabilir, çocukların iç dünyası öyle farklı ki sizin hiç aklınıza gelmeyen endişeleri ve düşünceleri oluyor.

Misal ben öz babaannem vefat ettiğinde henüz 1,5 yaşındaymışım, yüzünü bile fotoğraflardan biliyorum ama çocuk dünyamda demek ki onunla geçirdiğim kısacık dönem aklıma kazınmış, dedem babaannem vefat edeli 1 yıl bile olmamışken yeniden evlenmiş, Allah rahmet eylesin evlendiği kadın asla üvey gibi davranmadı, ömrü boyunca bizi hep sevdi, ne istersek yapardı ama ben onlar evlendiklerinde aralarına oturup git seni istemiyorum demişim, babannemi istemişim ve kadına hayatım boyunca hiç babaanne demedim, benden küçüklerde beni örnek almış olacaklar ki onlarda babaanne demedi, çocuk aklı işte ne zaman kime nasıl hitap edeceği, kimi kafasında nereye oturtacağı belli olmuyor.

Genişletmek için tıkla...

Haklı olduğun taraflar elbette var abla, Allah hiçbir çocuğu o duruma düşürmesin. Biyolojik ebeveyn çocuğu ilgiden ve sevgiden mahrum bırakıyorsa tabi ki bu dediklerin geçerli. Biyolojik ebeveynin de hesap sorma hakkı olamaz o zaman zaten.

torarikar .!.:

Haklı olduğun taraflar elbette var abla, Allah hiçbir çocuğu o duruma düşürmesin. Biyolojik ebeveyn çocuğu ilgiden ve sevgiden mahrum bırakıyorsa tabi ki bu dediklerin geçerli. Biyolojik ebeveynin de hesap sorma hakkı olamaz o zaman zaten.

Genişletmek için tıkla...

İşte çocuklar ne yaşıyor bilmeden önyargılı olmamamız lazım, ki çocuk gerçekten küçük, 2,5 -3 yaşındayken biyolojik babası gidiyor, üstelik ilgilenmiyor, telefonla konuştuğunda da o daha masum bir bebek demeden annesiyle ilgili beddualar, hakaretler ediyor, bir tarafta çocuğun iç dünyasını mahveden öz baba, diğer tarafta onu maddi manevi sarıp sarmalayan üvey baba, çocuk hangi tarafa daha çok sevgi gösterir? Tabii ki ona maddi manevi destek olana.
Öz babası böyle yapmaya devam eder de çocuk büyüdüğünde ondan evlat olmasını beklerse bu çocuk babasının kucağına koşar mı?

İleride evlenip çoluk çocuğa karıştığınızda anlayacaksınız sözü çok klişedir ama bir o kadar da gerçektir, çocuğunuz olunca karşılıksız sevginin, bir çocuk sizlerin yaşına gelene hatta ölene kadar verilen emeğin çocuk için ne kadar önemli olduğunu daha iyi anlayacaksınız, bir bebeğe yalnızca can vermekle anne baba olunmuyor, onu koruyup kollamanız, sonsuz sevgi ve merhamet göstermeniz, yaralandığında sarmanız, korktuğunda sığınacağı yer olmanız gerekiyor, hiç yavrularını peşine katmış dolaşan tavuk gördünüz mü? O tavuğun yanına civcivleri yanındayken biraz yaklaşın bakın neler oluyor, öyle bir kabarıyor ve üstünüze öyle bir hızla koşuyor ki kaçmasanız sizi pençeleriyle gaga darbeleriyle paralar, yanında yavrusu yokken gidin bir şey yapmaz, yani tavuk bile civcivi yumurtadan çıkarınca işim bitti deyip kenara çekilmiyor, yavrularını korumak için elinden geleni yapıyor.

Siz de ben de erişkin gözüyle bakıyoruz ama dediğim gibi çocukların iç dünyası çok başkadır.

Kızım bir ara özel bir okulda yardımcıyken çok özel bir çocukla ilgileniyorlardı, anne baba boşanmış, baba bir daha hiç aramamış, anne de kendi annesine bırakıp terk edip hayatını yaşamaya başlamış, çocuk özel bir çocuktu ama anne baba eksikliğini iliğine kadar hissediyordu yavrum, biz bile kızımı ziyarete gittiğimizde onun yanında birbirimize anne baba çocuğum yavrum evladım demiyorduk çünkü çok üzülüyordu, çizdiği resimler bile anne baba temalı oluyordu, birilerine bağlanma isteğini de öğretmeni ve kızımla gidermeye çalışıyordu, 5 yaşındaki bir çocuk için gerçekten ağır bir yük ve trajedi.

beyaz lotus .!.:

Merhaba arkadaşlar kızım 5 yaşında , bende 2. Evliliğimi yaptım..çok şükür evliligimde bir sıkıntı yok .. ama bir şey danışmak istiyorum ..böyle durumla karşılaşan var mı veya bu konuda bilgili kişiler tarafından aydinlatilirsam sevinirim...

Kızım benim evliliğine sahit oldu evlenmeden öncede beni çok kiskanirdi mesela güzel giyinsem vs daha minicikken güzel olmamış felan derdi bana komik geliyor gülüp geçiyorum ama bu durum gitgide artmaya başladı ..mesela evlendigim zaman gelinlikle gördüğü için beni çok kıskandı onada gelinlik gibi güzel bir şey almıştım sen en güzelsin ben ne kadar cabalasamda senin gibi güzel asla olamam desemde her gün onu ovsemde bu huyu geçmiyor bir türlü..azıcık suslensem hemen bozuluyor ..hemen onuda süslüyorum sen çok güzesin deyip duruyorum ..neyse çok uzattım lafı asıl sorunum şu eşime şunu söylemiş baba keşke ben senle evlenseydim demiş...eşimde bana anlattı bende güldüm tabi sonra ben iş yapıyorum babasının kulağına bir şey söylemek istedi ..tabiki duydum baba keşke senle ben evlenseydim dedi tekrar ...eşimde kızım , babalarla evlenilmez ama ben senin çok iyi bir esin olması için Allah'a dua edicem dedi.. kızımda ama senin gibi tatlı olacak mı dedi..ben o sırada gülmekten kiriliyorum tabiki ama ona caktirmiyorum duyduğumu ..neyse işte sonra düşündüm bu normal değil mi ..çocuk ilk evliligimde nasıl mutsuz olduğumu sürekli ağladığını hatirliyormudur bilmem ama mutsuzluguma yinede şahit oldu şu an elhamdülillah çok mutluyum bunu görüp babasına güzel duygular besliyor bu yüzden böyle şeyler diyor muhtemelen ama benden gizli demesi komik oluyor ..gerçi çocuk gelişim kısımlarını işlerken üniversitede, bir dönem çocuk babaya aşık olurmus bu dönem o dönem mi arkadaşlar ...ama mesela eşim kıskanmasin diye 10 vakti varsa 6 vaktini ona ayrıyor ilk başlarda 9 vaktini ona ayiriyordu hatta ..mesela ben eşimle azıcık konuşmaya kalkayim hemen sesli konuşuyor asla izin vermiyor bu durumun kötü bir davranış olduğunu defalarca anlattım ama hala yapıyor bende artık bir şey demiyorum ..birde sirf kıskanmasin diye evlendigimden beri kızımla yattım daha yeni kendi başına yatmaya alıştı çok uğraştım kıskanmasin diye ama sonuç ortada ne yapsam bilmiyorum normal mi bilmiyorum size danışmak istedim

Genişletmek için tıkla...

canim benimde 5 yaşında oğlum var bana diyorduki büyünce seninle evlencem bi kac kere söyledi bende anne ve kardeşlerle evlenilmez diye diye şimdi anlamaya başladı.Bizde babamiza takigiz biraz cok degil o kiyafet alsa veya biyere gitse bizimkide söyleniyo ama sizin kız aşırıya kaçıyor bence ve ileridede böyle olursa çok çelişir sizle.

cemre1108 .!.:

canim benimde 5 yaşında oğlum var bana diyorduki büyünce seninle evlencem bi kac kere söyledi bende anne ve kardeşlerle evlenilmez diye diye şimdi anlamaya başladı.Bizde babamiza takigiz biraz cok degil o kiyafet alsa veya biyere gitse bizimkide söyleniyo ama sizin kız aşırıya kaçıyor bence ve ileridede böyle olursa çok çelişir sizle.

Genişletmek için tıkla...

Benimde kızkardeşim babama diyordu ki ben büyüyünce seninle evlencem ama hala babamı cok seviyor babamin sağ kolu gibi birşey. Babamda onun. Ogun arabayı sahile çekip oturup dertlesmisler mesela arkadaş gibiler çoğu zaman

Yahu gayet normal her çocuk babasıyla evlenmek ister. Evlilik nedir nerden bilsin çocuk en sevdiği erkek karşı cins baba olduğu için onu ister. Ben mesela dedemle evlenmek isterdim küçükken... Kazık kadar olmuştum annemle babamı el ele tutuşurken görünce babamın yanına giderdim. Benimki biraz muzurluk içindi tabii ama olabiliyor böyle şeyler. Kızınız siz onu övün ya da gülün diye söylüyo olabilir bu tür şeyleri.

5yaşındaki bir çocuk için çok kritik bir durum değil bence abartıyorsunuz... kreşe verin ortam değişir bu kez başka şeylere odaklar kendini...

Çocugun baba dememesini tercih ederdim. Sonuçta babası var. Abi deseydi anlam karmaşası olmazdı. Çocuk biraz büyüdüğünde babası olmadığını anlayınca tranmva yaratabilir. Öte yandan demekki çok seviyor eşinizi bu çok güzel. Normal bir durum benim çocuklarımda eşlerini hep ailenin içinden seçeceklwrini düşünüyorlardı.cinsiuet farkındalığı artınca çocuk evin içindeki en yakın olan karşı cinsle evleneceğini sanıyor. Önce babası sonra abisi yada oğlum önce benimle evlenecegimi söyledi sonra yoksa kızkardeşimle mi evlenecegimi diye sordu çok normal. Evin içinde karşı olan cins onun için eş adayı olarak görüyorlar. Ama ben anlattım şimdi anladılar.

beyaz lotus .!.:

Ya bu açtığım konu bana önemsiz geldi sizin yazinizdan ötürü telaş yaptım doğrusu lutfe. Bana özelden yazın kızımla nasıl bir konuşma yapmalıyım bu hatamı düzeltmek için onun biyolojik babası narsist zaten kızım öyle olursa kahrolurum ..lütfen yardımcı olun ..özgüveni olsun diye çok pohpohladim kızımı napicam ben offf

Genişletmek için tıkla...

Merhaba tekrar,
Hosgorunuzu umarak buradan cevap veriyorum ki ihtiyacı olan yararlansın.
Dediğim gibi elektra kompleksi okul öncesi 3-6 yaş civarı zirve yapar diye hatırlıyorum. 6 yaştan sonra çocuk başka bir gelişimsel döneme girdiginden, bu aşırılık sönmeye başlar. Şöyle ki 6 yaşa kadar çocuklar oyun çocuğudur, mantık muhakeme çok gelişmemiştir, düz mantıktır. Hayal ve gerçeği karistirir. Rüya görür ya da birinden bir şey duyar ya da TV izler, bunları kendi yaşadığını sanır.
6 yaştan sonra ise bilinclenme başlar. İşin iyi tarafı şu ki çocuk benliği sıfırlama becerisi gösterir. Yani ne yasadiysa yaşadı, bunlari tamamen geride bırakıp ona mutlu bir ortam sunarsaniz unutmaya meyyal olacaktır. Ha tabii bilinç altı ve bilinç dışı hep kaydeder, orada silinme olmaz ama kötü anıların yerine iyi anıların sayısını artirirsaniz travmanın ve depresif ruh halinin mümkün olduğunca önüne geçersiniz. Şöyle düşünün vücudunuz düzenli vitamin depolarsa bir hastalik anında onları kullanıp zayıf düşmez. Ama zaten vücutta ihmal edilen bir şey varsa ilk sarsıntıda zarar görür. Herkes travmalar yaşıyor ama herkes dibe vurmuyor değil mi? O yüzden kızınıza zarar verdiğinizi düşünüp kendinizi suclamayin. Her ebeveyn bilincli ya da bilincsizce çocuklarına zarar verir. "Çocuklukta ihmalin izi-bosluk hissi" adlı kitap size çok faydalı olacaktır mutlaka okuyun.
Ben de ozguveni yüksek olsun diye kızımın her şeyini övdüm. Şimdi evin içinde her şeyin en iyisini kendi yapar sanıyor ama dışarıda ozguveni yok oluyor.
Şimdilerde çoğu çocuk prens ve prenses gibi hissettirildigi için hatta aileler dozu aşıp dünyanın tek değerli yavrusu kendi yavrulariymis gibi davrandigindan bu cocuklar arkadaşlarına, ailelerine, hayvanlara son derece acımasız ve saygısız davranıyor dikkat ederseniz. Siz kızıniza bu cumleleri kurmaya devam ederseniz muhtemelen size saygı duymayacak çünkü "ben ne yapsam da senin gibi olamam" fikri onun zihnine ekiliyor. Annesini değersiz görüyor. Bırakın babasına hayran olduğu gibi size de hayran olsun. "Bak annen sana harika bir kek yapti, bak bu kıyafet annene nasil yakıştı, bak annen ne kadar kulturlu bir kadın hep kitap okuyor, anneler ve babalar güçlü ve anlayislidir her ihtiyacın olduğunda cekinmeden bizden yardım isteyebilirsin .." gibi cümleler kullanabilirsiniz. Tabii arada sırada her insan gibi anne babanın da hata yapabilecegini bilmeli. Bir hata yapınca da "insan hali işte, anneler de hata yapabilir" diyerek onun gerçekçi ve hoşgörülü bir birey olmasını sağlayabilirsiniz. Bunun dışında doğal sürece bırakın, çok kasmayın, siz ne kadar rahat olursanız o da o kadar rahat bir birey olur. O zaten çevreden öğrenecek hayatı. Benim ogrecilerim ve ailelerine dair gözlemin şu ki cocugunun üstüne çok fazla düşüp aman zarar görmesin diyen velilerin çocuklari kişilik ve psikolojik olarak daha zayıf. Çünkü çocuğunun hayatı öğrenmesine izin vermiyorlar. Çocugum zarar görmesin diye kendileri her sorunu cozuyorlar. Ama çocuk deneme yanılma ile üzülerek sevinerek hayatı çözmeli. O tecrübeyi iyi ya da kötü çocukken yasamazsa buyuyunce tecrübe edinecek.
Uzunca yazdım ama biz yanlış yonlendirebiliriz en iyisi pedagog ta da çocuk psikiyatristinden görüş almak olacaktır.

Ne kadar süredir evlisiniz?
Sizi kıskanmadan ziyade bence ilgi çekmeye çalışıyor olabilir. Siz kıskanmasın diye uğraştıkça çocuğa alt mesaj veriyor olabilirisiniz.
Hem 2 evliliğini yapmış hemde bu alanda uzmanlığı olan birisi olarak görüşürüm bu.
Dipnot: ikinci evliliklerde baba denmesin denilmiş ama çocuklar kendileri tercih ediyorsa deme mi diyelim :))