- 26 Şubat 2015
- 1.879
- 4.306
İyi ve güvenilir bir kreş bulursanız eminim bu kızınız için de çok güzel olacak. Sizin durumunuz nasıl bilmiyorum ama bizim etrafımızda kızımın yaşında hiç çocuk yok sürekli bizimle. Parka gitsek dahi orada sürekli devam ettireceği bir arkadaşı olmuyor. O yaştaki bir cocugun arkadaşa ihtiyacı var. Siz ne kadar iyi bakıyor olsanız da yeterli gelmiyorsunuz artık.Selam hanımlar.
Kızım 2.5 yaşında. Doğumundan itibaren maddi sıkıntı yaşıyoruz. (Tabi kızımıza bu yansımıyor. Ona her şeyin en iyisini sunmaya çabalıyoruz)
Ben doğum iznine çıktıktan sonra daha işe dönmedim çünkü kızıma bakacak kimsemiz yok.
Ben 1 yıl daha kızıma bakmak istiyordum. 3.5 yaş gibi kreş düşünüp iş bakacaktım. Bu arada da evden elimden geleni yapacaktım bir şeyler dikip satmak gibi.(Bugüne kadar o işe girişmedim çünkü kpss çalışıyordum)
Ben bu şekilde düşünürken çok mükemmel olmasa da iş teklifi geldi. Bizi ihya etmese de biraz nefes aldıracak bir teklif.
Kabul ettim işi ama o gün bugün hiç keyfim yok. Keşke eşime hiç söylemeden direkt reddetseydim diyorum şimdi de... Çünkü bu darboğaz onu da bunalttı ve iyi olacak diyor maddi anlamda... Kendisi de işinde ufak değişiklik yaptı ben işe gireceğim diye ve bu aylık 3 4 bin kayıp getirecek bize. Şimdi vazgeçtim de diyemiyorum.
Kafam çok karışık ve hiç mi hiç keyfim yok... Ben kızımı babasına bile sayılı emanet ettim bugüne kadar. Kimseye bırakmadım... Mesela parka götürürüm saniye gözümü ayırmam...
Eksik yazmış olabilirim. Kusura bakmayın lütfen..
Noktası virgülüne aynı. Ek olarak hiçbir başka ailesi üyesi de yok yaşadığımız şehirdebizim etrafımızda kızımın yaşında hiç çocuk yok sürekli bizimle. Parka gitsek dahi orada sürekli devam ettireceği bir arkadaşı olmuyor.
Bizim de öyle. Bir tane kimsemiz yok. Çocuğun insana ihtiyacı var, kreş bunu çok güzel sağlıyor. Arkadaşları var, etkinlikleri var, öğretmenleri var, yemekleri uykusu düzenli, tertemiz bakıyorlarNoktası virgülüne aynı. Ek olarak hiçbir başka ailesi üyesi de yok yaşadığımız şehirde
Sizin maaşınızla birlikte mi aylık bu kadar kayıp olacak, yoksa sadece eşinizin maaşı mı o kadar azalacak?
Bu çok zorluyor. Mesela şu an annemin yanına geldik kızımla. Düğün vardı. Kızım anneanne, dede, teyze diye dolanıyor. Birilerini gördüğüne o kadar mutlu kiBizim de öyle. Bir tane kimsemiz yok. Çocuğun insana ihtiyacı var, kreş bunu çok güzel sağlıyor. Arkadaşları var, etkinlikleri var, öğretmenleri var, yemekleri uykusu düzenli, tertemiz bakıyorlar
Kreşe alıştıktan sonra çok mutlu olacağı garanti o zaman. Çocuklar çocuk istiyor başka insan istiyor biz bile bi kahve içecek insan arıyoruz onu geçtim bakın forumdan benzer hikayeleri olan insanlar bulup dertleşiyoruz. Sosyal hayata ihtiyacımız var.Bu çok zorluyor. Mesela şu an annemin yanına geldik kızımla. Düğün vardı. Kızım anneanne, dede, teyze diye dolanıyor. Birilerini gördüğüne o kadar mutlu ki
Mesleğiniz nedir? Tekrar iş bulma olasılığınız nedir
Kreşe alıştıktan sonra çok mutlu olacağı garanti o zaman. Çocuklar çocuk istiyor başka insan istiyor biz bile bi kahve içecek insan arıyoruz onu geçtim bakın forumdan benzer hikayeleri olan insanlar bulup dertleşiyoruz. Sosyal hayata ihtiyacımız var.
Oğlum başlayınca sahibi bana dedi ki biz oryantasyon aileye yapıyoruz aile alışırsa çocuk daha rahat alışıyor diyor.
Çocuğu kreşe verdim elimi kolumu nereye koyacağımı bilemedim. Üzüntüden uyuyamadım vs. Sonra o sırada hiç para kazanmamaya yakın bi iş çıktı karşıma hemen başladım. Bildiğin hayrına çalışmak gibi o kadar kötü para verecekler ona rağmen kabul ettim. İşi de sevmedim. Ona rağmen iyi geldi biliyor musun, rutin hepimiz için gerekli. Senin istediğin bir iş, fena gelir gelmeyecek, hayata karışacaksın yeni bağlantıların olacak kolay alışırsınGerçekten çok doğru. Bazen işten vaz mı geçsem diye düşündüm ama vazgeçmeyeceğim. Deneyeceğim mutlaka ❤ Hele ki burada yazılanları okuduktan sonra..
Selam hanımlar.
Kızım 2.5 yaşında. Doğumundan itibaren maddi sıkıntı yaşıyoruz. (Tabi kızımıza bu yansımıyor. Ona her şeyin en iyisini sunmaya çabalıyoruz)
Ben doğum iznine çıktıktan sonra daha işe dönmedim çünkü kızıma bakacak kimsemiz yok.
Ben 1 yıl daha kızıma bakmak istiyordum. 3.5 yaş gibi kreş düşünüp iş bakacaktım. Bu arada da evden elimden geleni yapacaktım bir şeyler dikip satmak gibi.(Bugüne kadar o işe girişmedim çünkü kpss çalışıyordum)
Ben bu şekilde düşünürken çok mükemmel olmasa da iş teklifi geldi. Bizi ihya etmese de biraz nefes aldıracak bir teklif.
Kabul ettim işi ama o gün bugün hiç keyfim yok. Keşke eşime hiç söylemeden direkt reddetseydim diyorum şimdi de... Çünkü bu darboğaz onu da bunalttı ve iyi olacak diyor maddi anlamda... Kendisi de işinde ufak değişiklik yaptı ben işe gireceğim diye ve bu aylık 3 4 bin kayıp getirecek bize. Şimdi vazgeçtim de diyemiyorum.
Kafam çok karışık ve hiç mi hiç keyfim yok... Ben kızımı babasına bile sayılı emanet ettim bugüne kadar. Kimseye bırakmadım... Mesela parka götürürüm saniye gözümü ayırmam...
Eksik yazmış olabilirim. Kusura bakmayın lütfen..
eh yine idare eder bir para az da olsa nefes aldırırKreş parasından sonra bana kalacak olan 20 bin tl bir para. Maaşım da başlangıç ücreti olarak o kadar. Sonra daha da artacakmış... ama inanın gözümde değil