Meraba, Gülseren Budayıcıoğlu'nun Kral Kaybederse kitabını bitirdim. Çoğu olumlu yorumun aksine, beğendiğimi söyleyemeyeceğim maalesef. Kitabın kesinlikle hiç bir psikolojik derinliği yok (öyle olacağını düşünerek almıştım), karakterlerin konuşmaları sürekli tekrara düşmüş, aynı düşünceler sürekli tekrarlanmış ve yazar kendi hayatını satır aralarına sokuşturmak suretiyle kendini ve eşini överek kitabı psikolojik bir eser olmaktan çıkarmış. Yazar, kitapta kendi eşini kitabın kahramanıyla kıyaslıyor(!) nedenini anlamadığım şekilde. Şöyle ki; "Yazarın eşi de kitabın kahramanı Kenan gibi yakışıklıymış ama karakteri onun gibi kötü değilmiş" Kitabın tek olumlu yönü sürükleyici olması. Onun dışında psikolojik tahliller veya analizler yok kitapta. Okunmasa da olur.