- 7 Kasım 2012
- 11.553
- 11.942
- 498
- Konu Sahibi _asmunikal_
- #28.341
Selam,
Karamazov Kardesler' i bitirdim. Genelde kitabi butirince 1000k' da dusuncelerimi paylasirim ama hic icimden gelmedi.
Dostoyevski kitap boyunca biz okurlara yem atiyor ilgimizi canli tutmak adina bunu cok farkedilir bir sekilde yapmasini sevmedim. Konunun islenis temposu yerli yerinde idi bazen cok gereksiz dallandirmis gibi hisse kapilmadim degil tabi. Inanc ile ilgili soegulama kisimlarini cok severek okudum, hikaye de ilgi cekiciydi baslarda ama ilgimi cok canli tutamadim acikcasi. Bunda karakterlerin (simdiki zamanda yasayan benim icin) abartili ve sacma buldugum tepkileri, sinir buhranlatina tutulmalarinin da payi oldu malesef.
Ortak okuma kitabi oldugu ve basladigim icin bitirmeye gayret etmem sebebiyle bir gorev duygusuyla okuyup bitirdim kitabi.
Bu dusuncemde kitabin 1025 sayfa olusunun etkisi olmadigini dusunuyorum cunku gexen yil da Savas Ve Baris' i okumustuk yine bir ortak okumada. Tolstoy' da boyle bir bikkinlik yasamadim hic.
Insanlarda klasik okumaya kasmak gibi bir egilim oluyor ben de dahil. Uzun bir sure klasik okumak istemiyorum ( Tolstoy ve J.London haric onlar benim gozdelerimdir :)) )
Herkese guzel bir haftasonu diletim.
İncelemen çok güzel olmuş emeğine sağlık öncelikle. Karamazov Kardeşler Dostoyevski'nin son çalışması. O yüzden ustalık eseri olarak anılıyor ve en zor eseri olarak görülüyor. Benim belki de ilmek ilmek en zevkle okuduğum kitaplardandır ki 20 yaşında okumuştum, şimdi okusam acaba neler hissederim çok merak ediyorum. Yayınevi durumunu netleştirirsem tekrar okumak istiyorum. Ben de Savaş ve Barış ı çok sevgiyle hatırlamıyorum kişisel zevkler ön planda oluyor demek ki ne kadar arınmaya çalışsak da. Tolstoy'u da tekrar okumak lazım demek.