Size şu kadar söyleyeyim benden çok görümcem sevindi geleceğine oynaya oynaya geldi. Diğer abisiyle hic anlaşamazlar çünkü hala daha der iyi ki geldim şimdi evde olsam abimin laflarıyla uğraşıyordum diye. O kadar şey yaşamışız hala daha diyor ki seneye bebeğin yürür parklara da gideriz. Hiç ama hiç gitmeye niyeti yok gayet memnun halinden
Ben başka bir konuya değinmek istiyorum, Neden çocuğunuzu kendiniz büyütmüyorsunuz. İleride başkasının büyüttüğü çocuğun derdini yok dikkat eksikliği, yok otizmi, yok terbiyesi, şımarıklığını siz çekeceksiniz. Çocuk bakıcısı kimse onun karakterini kopyalayarak büyür. Çocuğunuzun en sevimli zamanları başkasının kucağında geçiyor, büyüdüğünde o başkaları başınıza ördükleri çorapları ne biçim çocuk diye ancak konuşacaklar, derdinize ortak olmayacaklar. Yani kısura bakmayın da sadece üremek için mi çocuk yaptınız. (arabayla öğle arası siteye emzirmeye geliyorum demenizden durumunuzun çok da kötü olmadığını çıkarıyorum, yanlışsa kusura bakmayın.)
Benim de çocuğum var 2.5 aylık evet para tatlı, az bir maaş almıyorum ama çocuğumu aklımda hep sorular olacak bir yabancıya emanet edemem. İç çamaşırımı kullanacak 25 yaşında aklı beş karış havada bir terbiyesize asla emanet edemem. Onun ömründe en değerli vakitleri karakterinin, zekasının, kişiliğinin oluşacağı zamanları onun için en güzel olacak şekilde birlikte geçirmek istiyorum çünkü. Annenin büyüttüğü çocukla, zoraki bakıcıların büyüttüğü çocuk bir olmaz bence.
Kaynın sizinle kalması, kahvaltıya filan bahane vermesi, kaynananın gönlünü yapayım mı konusuna hiç yorum yapmıycam çok sinirliyim, karşımda olsan kendine gel dostum sen köle misin, o evin hanımı mı diye seni omuzlarından sarsardım. Gidin evimden diyemiyorsan da kendin, çocuğun ve eşin dışında kimseye hizmet etme. Millet rahat etmeye senin evine kaçmasın, iş yapmalarını iste yapmasalar da sürekli söyle en azından rahatsız olsunlar. Meyveyi onlara veririm kendim yemem yazmışsın, walla ne diyeyim sen bekle seneye kaynana kayınpeder de gelir başına bu gidişle.