- 25 Ağustos 2016
- 2.769
- 6.330
- 158
- Konu Sahibi birdelimuallime
-
- #41
Evet bana ve inancıma o kadar ters bir durum ki ilk zamanlar da söyledim yapamam, zaten uygun değil diye dinlemedi kimse beni
Evet bana ve inancıma o kadar ters bir durum ki ilk zamanlar da söyledim yapamam, zaten uygun değil diye dinlemedi kimse beniÖncelikle o ev sizin değil o kayınvalidenizin biricik oğlunun evi ( 10 tane de oğlu olsa ve en sevmediği oğlu da olsa o eve çöreklenecekler ya) size niye sorsunlar ikincisi o kız sizin iç çamaşırlarinizi girince kıyamet kopmaliydi, neden ailenizden gizliyorsunuz kayın ile yaşadığınızı. Madem örtülü ve inançlisiniz nasıl kalabiliyorsunuz aynı çatıda hani namahrem oluyor ya.
Siz kendi degerlerinizden inancinizdan ne için taviz veriyorsunuz.
Ben evli bir bayan olarak bana nikah düşen biriyle aynı çatıda kalmak istemiyorum. Yok illaki kardeşin ile kalacaksan ben çocuğumla ayrı eve çıkıyorum bitti.Memleketlerindeki evde yatacak yer mi varmış evleri küçük bakımsız. TOKİ çıktı bunlara terör mağduru olarak onun teslimatını bekliyorlar. Ee dedim ben evime almasaydim ne halt edeceklerdi o zaman bakalarlardi duruma göre bir hal çare dedim ee dedim şimdi de baksinlar, okul üç haftaya açılacak belki üç haftalığına gelip buradan ev mi tutsunlar dedi
Ailene durumu anlatabilirsinEvet bana ve inancıma o kadar ters bir durum ki ilk zamanlar da söyledim yapamam, zaten uygun değil diye dinlemedi kimse beni
Herkese merhabalar.
Şimdi hiç uzatmayıp konuya dan diye girmek istiyorum. Eşimin ailesiyle normalde aynı şehirde yaşıyorduk ancak bu sene bizden üç saat mesafede imkanları kısıtlı olan memleketlerine taşınma kararı aldılar ve gittiler. En küçük kaynım üniversite sınavına ikinci kez gireceği ve memleketlerinde imkanlar kısıtlı olduğu için bulunduğum şehirde bir dershaneye yazıldı ve bizimle yaşamaya başladı. Ancak işin aslı şöyle ki, bebeğime bakmak için bu dershane olayından önce görümcemi yanımıza çağırdık ( kesinlikle bakıcı taraftarı ve bu durumu kabul etmeyen kişi idim ancak eşim bu zamanda kime güvenecegimizi söyleyip istemedi), görümcem özünde iyi birisi, gibi, yani aslında tam çözemedim. Her şeyini benimle yarıştırır, banyoya girme saatleri banyoda kalma süresi, makyaj yapsam o da bir bakmışsın yapmış gelmiş filan böyle çocukça şeyler yapar, başlarda takılmıyordum ama zamanla bana batmaya başladı hepsi. Sürekli yalan söyler mesela, annesi ve ablası tarafından ezildiği her söylediği söz ,her yaptığı hareket eleştiri oklarına tutulduğu için aynı tepkilerle karşılaşmamak için sürekli yalan söyler ve bu da benim ona olan güvenimi zedeler. Küçük bir örnek vereyim, okula gittiğim zamanlarda öğle arası eve geliyorum emzirmek için siteye girdiğim an balkona çıkardığını görüyorum bebeğimi, hava soğuk rüzgarlı diyelim üzerine bir şey giydirmden öylece çıkarıyor. Bizim arabayı site girişinde görümce hemen içeri kaçıyor eve bir giriyorum, böyle hiç çıkmamış da salonda bebekle uzun zamandır oyun oynuyormuş gibi yapıyor, soruyorum x, bebeği balkona filan çıkardın mı esiyor da hani dikkat et diyorum yok çıkarmadım aynen soğuk zaten üşütür çıkarmam ki diyor, e ben seni gördüm diyorum yok yanlış görmüşsündür diyor. Gözünün içine baka baka aptal yerine konmak nasıl bir şey onu yaşıyorum her defasında anlayacağınız. Son patlak veren olayımız da iç çamaşırı cekmecemi karıştırıp bir iç çamaşır takımımı alması oldu. Kullanmış, ben görmeyeyim diye de kirli sepetine atmak yerine çamaşır makinasının içine saklamış, görünce şok oldum iki sn akıl tutulması yaşayıp bunun nasıl burada olduğunu çözmeye çalıştım filan. En sonunda anladım görümcemi çağırdım. Bunun burada ne işi var, bilmiyorum kim koymuş ki ( evde bayan olarak yalnızca ikimiz varız) , x yapma Allah aşkına sen koymussun iste bu takım benim değil mi bunu ben kullanmadım uzun zamandır neden nasıl burada, onu bana ablam hediye etti o verdi o benimdi zaten. Gittim cekmecemi açtım tam durduğu yeri gösterdim yerinde yeller esiyor nasıl senin dalga geçme benimle diyorum yok o benim diyor illa. En sonunda eşime söyledim daha fazla yapamayacağımı gitmesini, bakıcı tutacağımı söyledim. O da annemi arar söylerim o konuşur dedi. Benim kv kızıyla konuşmuş ancak ne beni arayip kızım kusura bakma demek var ne görümcem gelip özür diliyor, o konuyu öylece kapattılar. Beni yok saydılar yani. Görümce yönünden sıkıntılıyım, işte kv de biz görümcemi bebeğimize baksın diye çağırdığımız için küçük oğlunu da bize gönderdi, iyiliğinin karşılığını böyle aldi anlayacağınız.
Asıl konuya geliyorum şimdi.Kv bulunduğum şehirdeki hastaneye kontrol için geldi haliyle de bizde kaldı üç dört gün. İki üç ayda bir böyle kontrole gelir gider. Sabahleyin kahvaltıyı hazırladık masaya hep beraber oturduk, kaynım ağzını eğip büze büze kahvaltı malzemelerinin yerini değiştiriyor, itiyo kakıyor onu alıyor diğerini koyuyor filan, çok itici hos olmayan bir durum yaşanıyor. Kv bana bakıp kahkaha attı ayy bak napıyor diye dalgaya alacak yaptığı terbiyesizligi güya. Ben hiç cevap vermedim alaysı küçümser bir gulumseme bırakıp kahvaltima devam ettim. Bu zannımca kv'ye dokunmuş olacak ki bir ay boyunca evdeki herkesle konuşup beni aramadı ( normalde aramız iyidir öyle kv gelin çekişmesi yaşanmazdı, gün içinde araşır konuşurduk), deprem yaşandı, o zaman virüs İran'a gelmişti dibimize. Herkesi dikkatli olun iyi bakın kendinize deyip arıyordu, benimle konuşmadı kendince küs artık bana ya gönlünü alacağım ben de. Oralı bile olmadım,ben de aramadım ve bir ay konuşmadık. Sonrasında da baktı benden hiç hareket yok bir gün beni aradı, gülerek açtı telefonu hiç bir şey olmamış gibi konuşacak. Soğuk soğuk konuşup kapattım. Şimdi de bir diger görümcem arıyor bir kp bir sıkıntın yok dimi, söylemek istediğin bir şey var mı diye beni darlayıp duruyorlar. Kv kendi sıkıntısını söylememiş hiç öyle bir şey yaşanmamış gibi yapacak,ben de işte kendi kendime gönül koymuş gibi olacağım. Anlatabildim mi. Yine sıyrılmaya çalışıyor ve bu benim sinirini bozuyor. Bir yıla yakın olacak kaynımla yaşıyorum ben, kapalı bir kadınım. Evde sürekli diken üstündeyim. Hiçbir şeylerini eksik etmedik şimdiye kadar, meyve soyarım meyve eksik gelir onlara verir kendim yemem kendi kardeşimden ayirmadim hicbir zaman. Ama tek hoşuna gitmeyen bir hareketimde gözden cıkarılacaksam daha da iyi olmak için çabalamam dedim ilişkimizi öylece bıraktım oldugu yerde. Şimdi ne arıyorum ne soruyorum mesafe koydum. Virüs var diye de sürekli arayıp sorulmak istiyor, geçen aramış geri dönmedim bile. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum siz olsanız ne yapardınız Allah aşkına.
Bu arada ben 28 görümcem 25 yaşında. Eşimin kv ile olanlardan haberi de yok.
Aynen tatil zaten eşimle ben de evdeyim ama kimse gitme zahmetinde bulunmuyor bunu teklif eden bile yok. Şimdi gidin desem yolda bir yerden virüs kaparlar bunu da bana yıkarlar diye ses çıkarmıyorum. Bakıcı için etrafa haber verdim dönüş bekliyorum birisi çıkarsa başlamasını istiycem. Annem de memlekette babam rahatsız olduğu için yanında kalıyor, beraber gelin dedim babam sıkılırım orada ben ikinci ayda gidicem derim seni de zor durumda bırakırım dedi
Size şu kadar söyleyeyim benden çok görümcem sevindi geleceğine oynaya oynaya geldi. Diğer abisiyle hic anlaşamazlar çünkü hala daha der iyi ki geldim şimdi evde olsam abimin laflarıyla uğraşıyordum diye. O kadar şey yaşamışız hala daha diyor ki seneye bebeğin yürür parklara da gideriz. Hiç ama hiç gitmeye niyeti yok gayet memnun halindenEe çok affedersınız ama millet başkasının çocuğuna böyle bakar
Eşinizde acayip
İzin alıp siz bakın
Ben hayatta abımın ablamın çocuguna bakmak istemezdim
25 yaşında bebek mi bakıcam bir de
Yaptıkları yanlış ama hala evde izin alıp kendı çocuğunuza kendınız bakacaksınız kusura bakmayın
Eşiniz neden sizi dinlemıyor gidecek bitti istemıyorum diyip kriz geçirin
Daha bir de eşim benden şikayetçidir sorsan, öyle bir sindirdi ki bu konuda beni bir şey söyleyemiyorum şaka gibi ama gerçek yaşadığım olayı normallestirdiler bana, sanki ben abartıyormuşum gibi lanse ettiler hep.Eşin kaynını arabayla bırakıp gelsin biyere uğramadan...Virüs kapmaz böylece...Dersane yoksa niye sizde kalıyor..Teklif etmelerini niye bekliosun sen de bi tuafsın direkt eşine yaptıracaksın bunu bıraksın gelsin...Bi dellen evde yeter diye eşine...Bakıcı bulurbulmaz ikisini de bırakıp gelsin ne münasebet ayol..Yalnız bakıcıyı iyi sorgula virüslü bakıcı sarma bi de başına
Daha bir de eşim benden şikayetçidir sorsan, öyle bir sindirdi ki bu konuda beni bir şey söyleyemiyorum şaka gibi ama gerçek yaşadığım olayı normallestirdiler bana, sanki ben abartıyormuşum gibi lanse ettiler hep.
Evet çalıştığıma meslek sahibi olduğuma bin pişman ettiler beni. Şu anda hepsinden nefret ediyorum hiçbirisinin sesini dahi duymak istemiyorum öyle bir öfke kin var içimdeB birdelimuallime İdare ettiğin her gün sadece sinirlerin yıpranıcak hepsini evden gönderdiğin gün zaten haksız olacaksın başka bişe değil. Kimse de teşekkür etmeyecek yerin dibine sokacak seni.
Ya şu korona muhabbeti olmasa hepsini gönder evden çat diye ücretsiz izin al ,eylüle kadar da bi bakıcı bulursun diycem yani.
Çalışan kadının dramı bu başka bişe değil..
Böyle insanlara diyecek hiç bir şey bulamıyorum. Gerçekten. Okul 3 haftaya açılacak da açılınca nerde kalıyor onu anlamadım. Anası babası nerdeyse orda kalacak. Belki 2-3 hafta değil 2 ay sürecek tatil nerden biliyorlar. İşte böyle çocuk bende büyütürüm. 16-17 yaşına gelince salarım, nerde kalıyorsa kalsın. Ablasına abisine göndererek bende 5 çocuk büyütürüm. Şunu da unutmayın, herkes bir birey. Eşinizin kardeşi olabilir ama sizin değil. Eşiniz evlenmiş ve bir evi var, herkes kendi yoluna bakmalı. Sizde görümceden değil bakıcıdan yardım istemeliydiniz. Bundan sonra öyle yapın. Eşiniz sorarsa özel hayatınızı ve açıkça cinselliği bahane edin, aslında bahane de değil. Evde sizin dışınızda iki kişi daha var ve çalışıp eve yorgun argın gelip kimsenin tribini çekemezsiniz. Bakıcı tutar gerekirse maaşınızın yarısını verirsiniz kafanız rahat olurMemleketlerindeki evde yatacak yer mi varmış evleri küçük bakımsız. TOKİ çıktı bunlara terör mağduru olarak onun teslimatını bekliyorlar. Ee dedim ben evime almasaydim ne halt edeceklerdi o zaman bakalarlardi duruma göre bir hal çare dedim ee dedim şimdi de baksinlar, okul üç haftaya açılacak belki üç haftalığına gelip buradan ev mi tutsunlar dedi
Evet çalıştığıma meslek sahibi olduğuma bin pişman ettiler beni. Şu anda hepsinden nefret ediyorum hiçbirisinin sesini dahi duymak istemiyorum öyle bir öfke kin var içimde
Ve herkesin yerini bilmemesi kardeşlerin, ve ailelerin arasını açıyor. Sonra gelinler neden kötü. Okul tatil olmuş , kayınvalideniz evi küçük diye kendi oğlunu evine istemiyor. Siz neden isteyesiniz? Siz kaynınızla mı evlendiniz? Bakma zorunluluğunuz mu var? Sizin çocuğunuz mu? Deli oluyorum ya yemin ederim sinirlendim şurda. Neyse siz sakin olun ve ikisini de gönderin. Şu an acil bir bakıcı arayın. Güvenilir. Belki binanızda vardırEvet çalıştığıma meslek sahibi olduğuma bin pişman ettiler beni. Şu anda hepsinden nefret ediyorum hiçbirisinin sesini dahi duymak istemiyorum öyle bir öfke kin var içimde
Ben haber verdim öğretmen arkadaşlarıma filan şu an sene içinde olduğumuz için zor olur bulmak ama araştırırız dediler. Sitedekilere söylemedim daha kapıcıyla da haber verecegim herkese yapabilirim diyen gelsin konuşur bakarız duruma diye.Şimdi artık haksızlığa uğradığını anladık. Sen de biliyorsun zaten artık sızlanma. İlk anda hayatının kontrolüne eline al. Eşine de restini çek. Kesinlikle evde istemediğini bakıcı bulamazsan arabayı satmasını söyle hiçbir şey benim ruh sağlığımdan daha önemli değil de
İnsan evinde şortla da gezer atletle de. Hiç rahat değil gerçekten bende yaşadım. Berbat bir durum. İnsan azıcık anlar. 25-30 yaşına gelmiş adamlar bile bunu anlamayacak kapasitede. Bir de şunu anlamıyorum. Anne veya abla nasıl müsaade ediyor? Benim erkek kardeşim kalamaz mesela arar derim ne işin var diye.Benim eski sevgilim oda abisinde kalıyordu yengeside kapalı neymiş iş yerine yakınmış beni çok severdi ama sırf onlarda kaldığı için hep itici geldi bana. Bir gün ona sorduğumda orası benimde evim babamın hakkı var dedi pişkin pişkin. Yani ben yengesini düşündüm kadın kapalı. Çok itici bir durum. İnsan akşam evinde açık saçla oturmak istemez mi? Ama o yapamıyor. En sonunda yengemi gönderiyim bize gel deyince direk yolunu gösterdim yüzsüz herifler
Çocuk beni gerçekten seviyordu ama sırf o yüzden bana hep battı. Oda 25 yaşındaydı abisinin 2 kızı vardı ufak onlar oturma odasında yatıyor bu öküze oda yapmışlardı. Yüzsüz! Bende onu anlamıyorum cidden. Birde kocalar nasıl izin veriyor insan bi benim Karım rahatsız olur olmaz der!!!İnsan evinde şortla da gezer atletle de. Hiç rahat değil gerçekten bende yaşadım. Berbat bir durum. İnsan azıcık anlar. 25-30 yaşına gelmiş adamlar bile bunu anlamayacak kapasitede. Bir de şunu anlamıyorum. Anne veya abla nasıl müsaade ediyor? Benim erkek kardeşim kalamaz mesela arar derim ne işin var diye.
Sizin gibi bende gorumceyi doğumdan sonra çağırdım bir ay kaldı zarari olmadı sağolsun ayrıca bir senede kaynimla yaşadık yeni evlisin kocana alisamamisken birde kaynin çok zor oluyor gerçekten bir sene sonra eşimle güzelce konuştum birazda başka birinde kalsın diye ama esim ailesine laf söyleyemez kavga çıktı aramızda,kaynanayla ve kayinlarimla hayatta anlasamadim beni eşim gibi yönetmek istediler izin vermedim 13senrlik evliyim öyle böyle derken şu an eşimin ailesinin hepsiyle küsüm görüşmuyorum size önerim alttan almayın hataları olursa herkese hatasını söyleyin ayrıca eşinizede söyleyin paylaşın gerekirse cirkeflesin anca ondan anlıyorlar ben sustum sustum olmadı boşanma isteğimi bile söyledim eşime anca öyle kenara cekildilerHerkese merhabalar.
Şimdi hiç uzatmayıp konuya dan diye girmek istiyorum. Eşimin ailesiyle normalde aynı şehirde yaşıyorduk ancak bu sene bizden üç saat mesafede imkanları kısıtlı olan memleketlerine taşınma kararı aldılar ve gittiler. En küçük kaynım üniversite sınavına ikinci kez gireceği ve memleketlerinde imkanlar kısıtlı olduğu için bulunduğum şehirde bir dershaneye yazıldı ve bizimle yaşamaya başladı. Ancak işin aslı şöyle ki, bebeğime bakmak için bu dershane olayından önce görümcemi yanımıza çağırdık ( kesinlikle bakıcı taraftarı ve bu durumu kabul etmeyen kişi idim ancak eşim bu zamanda kime güvenecegimizi söyleyip istemedi), görümcem özünde iyi birisi, gibi, yani aslında tam çözemedim. Her şeyini benimle yarıştırır, banyoya girme saatleri banyoda kalma süresi, makyaj yapsam o da bir bakmışsın yapmış gelmiş filan böyle çocukça şeyler yapar, başlarda takılmıyordum ama zamanla bana batmaya başladı hepsi. Sürekli yalan söyler mesela, annesi ve ablası tarafından ezildiği her söylediği söz ,her yaptığı hareket eleştiri oklarına tutulduğu için aynı tepkilerle karşılaşmamak için sürekli yalan söyler ve bu da benim ona olan güvenimi zedeler. Küçük bir örnek vereyim, okula gittiğim zamanlarda öğle arası eve geliyorum emzirmek için siteye girdiğim an balkona çıkardığını görüyorum bebeğimi, hava soğuk rüzgarlı diyelim üzerine bir şey giydirmden öylece çıkarıyor. Bizim arabayı site girişinde görümce hemen içeri kaçıyor eve bir giriyorum, böyle hiç çıkmamış da salonda bebekle uzun zamandır oyun oynuyormuş gibi yapıyor, soruyorum x, bebeği balkona filan çıkardın mı esiyor da hani dikkat et diyorum yok çıkarmadım aynen soğuk zaten üşütür çıkarmam ki diyor, e ben seni gördüm diyorum yok yanlış görmüşsündür diyor. Gözünün içine baka baka aptal yerine konmak nasıl bir şey onu yaşıyorum her defasında anlayacağınız. Son patlak veren olayımız da iç çamaşırı cekmecemi karıştırıp bir iç çamaşır takımımı alması oldu. Kullanmış, ben görmeyeyim diye de kirli sepetine atmak yerine çamaşır makinasının içine saklamış, görünce şok oldum iki sn akıl tutulması yaşayıp bunun nasıl burada olduğunu çözmeye çalıştım filan. En sonunda anladım görümcemi çağırdım. Bunun burada ne işi var, bilmiyorum kim koymuş ki ( evde bayan olarak yalnızca ikimiz varız) , x yapma Allah aşkına sen koymussun iste bu takım benim değil mi bunu ben kullanmadım uzun zamandır neden nasıl burada, onu bana ablam hediye etti o verdi o benimdi zaten. Gittim cekmecemi açtım tam durduğu yeri gösterdim yerinde yeller esiyor nasıl senin dalga geçme benimle diyorum yok o benim diyor illa. En sonunda eşime söyledim daha fazla yapamayacağımı gitmesini, bakıcı tutacağımı söyledim. O da annemi arar söylerim o konuşur dedi. Benim kv kızıyla konuşmuş ancak ne beni arayip kızım kusura bakma demek var ne görümcem gelip özür diliyor, o konuyu öylece kapattılar. Beni yok saydılar yani. Görümce yönünden sıkıntılıyım, işte kv de biz görümcemi bebeğimize baksın diye çağırdığımız için küçük oğlunu da bize gönderdi, iyiliğinin karşılığını böyle aldi anlayacağınız.
Asıl konuya geliyorum şimdi.Kv bulunduğum şehirdeki hastaneye kontrol için geldi haliyle de bizde kaldı üç dört gün. İki üç ayda bir böyle kontrole gelir gider. Sabahleyin kahvaltıyı hazırladık masaya hep beraber oturduk, kaynım ağzını eğip büze büze kahvaltı malzemelerinin yerini değiştiriyor, itiyo kakıyor onu alıyor diğerini koyuyor filan, çok itici hos olmayan bir durum yaşanıyor. Kv bana bakıp kahkaha attı ayy bak napıyor diye dalgaya alacak yaptığı terbiyesizligi güya. Ben hiç cevap vermedim alaysı küçümser bir gulumseme bırakıp kahvaltima devam ettim. Bu zannımca kv'ye dokunmuş olacak ki bir ay boyunca evdeki herkesle konuşup beni aramadı ( normalde aramız iyidir öyle kv gelin çekişmesi yaşanmazdı, gün içinde araşır konuşurduk), deprem yaşandı, o zaman virüs İran'a gelmişti dibimize. Herkesi dikkatli olun iyi bakın kendinize deyip arıyordu, benimle konuşmadı kendince küs artık bana ya gönlünü alacağım ben de. Oralı bile olmadım,ben de aramadım ve bir ay konuşmadık. Sonrasında da baktı benden hiç hareket yok bir gün beni aradı, gülerek açtı telefonu hiç bir şey olmamış gibi konuşacak. Soğuk soğuk konuşup kapattım. Şimdi de bir diger görümcem arıyor bir kp bir sıkıntın yok dimi, söylemek istediğin bir şey var mı diye beni darlayıp duruyorlar. Kv kendi sıkıntısını söylememiş hiç öyle bir şey yaşanmamış gibi yapacak,ben de işte kendi kendime gönül koymuş gibi olacağım. Anlatabildim mi. Yine sıyrılmaya çalışıyor ve bu benim sinirini bozuyor. Bir yıla yakın olacak kaynımla yaşıyorum ben, kapalı bir kadınım. Evde sürekli diken üstündeyim. Hiçbir şeylerini eksik etmedik şimdiye kadar, meyve soyarım meyve eksik gelir onlara verir kendim yemem kendi kardeşimden ayirmadim hicbir zaman. Ama tek hoşuna gitmeyen bir hareketimde gözden cıkarılacaksam daha da iyi olmak için çabalamam dedim ilişkimizi öylece bıraktım oldugu yerde. Şimdi ne arıyorum ne soruyorum mesafe koydum. Virüs var diye de sürekli arayıp sorulmak istiyor, geçen aramış geri dönmedim bile. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum siz olsanız ne yapardınız Allah aşkına.
Bu arada ben 28 görümcem 25 yaşında. Eşimin kv ile olanlardan haberi de yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?