- 25 Ağustos 2016
- 2.769
- 6.330
- 158
- Konu Sahibi birdelimuallime
- #1
Herkese merhabalar.
Şimdi hiç uzatmayıp konuya dan diye girmek istiyorum. Eşimin ailesiyle normalde aynı şehirde yaşıyorduk ancak bu sene bizden üç saat mesafede imkanları kısıtlı olan memleketlerine taşınma kararı aldılar ve gittiler. En küçük kaynım üniversite sınavına ikinci kez gireceği ve memleketlerinde imkanlar kısıtlı olduğu için bulunduğum şehirde bir dershaneye yazıldı ve bizimle yaşamaya başladı. Ancak işin aslı şöyle ki, bebeğime bakmak için bu dershane olayından önce görümcemi yanımıza çağırdık ( kesinlikle bakıcı taraftarı ve bu durumu kabul etmeyen kişi idim ancak eşim bu zamanda kime güvenecegimizi söyleyip istemedi), görümcem özünde iyi birisi, gibi, yani aslında tam çözemedim. Her şeyini benimle yarıştırır, banyoya girme saatleri banyoda kalma süresi, makyaj yapsam o da bir bakmışsın yapmış gelmiş filan böyle çocukça şeyler yapar, başlarda takılmıyordum ama zamanla bana batmaya başladı hepsi. Sürekli yalan söyler mesela, annesi ve ablası tarafından ezildiği her söylediği söz ,her yaptığı hareket eleştiri oklarına tutulduğu için aynı tepkilerle karşılaşmamak için sürekli yalan söyler ve bu da benim ona olan güvenimi zedeler. Küçük bir örnek vereyim, okula gittiğim zamanlarda öğle arası eve geliyorum emzirmek için siteye girdiğim an balkona çıkardığını görüyorum bebeğimi, hava soğuk rüzgarlı diyelim üzerine bir şey giydirmden öylece çıkarıyor. Bizim arabayı site girişinde görümce hemen içeri kaçıyor eve bir giriyorum, böyle hiç çıkmamış da salonda bebekle uzun zamandır oyun oynuyormuş gibi yapıyor, soruyorum x, bebeği balkona filan çıkardın mı esiyor da hani dikkat et diyorum yok çıkarmadım aynen soğuk zaten üşütür çıkarmam ki diyor, e ben seni gördüm diyorum yok yanlış görmüşsündür diyor. Gözünün içine baka baka aptal yerine konmak nasıl bir şey onu yaşıyorum her defasında anlayacağınız. Son patlak veren olayımız da iç çamaşırı cekmecemi karıştırıp bir iç çamaşır takımımı alması oldu. Kullanmış, ben görmeyeyim diye de kirli sepetine atmak yerine çamaşır makinasının içine saklamış, görünce şok oldum iki sn akıl tutulması yaşayıp bunun nasıl burada olduğunu çözmeye çalıştım filan. En sonunda anladım görümcemi çağırdım. Bunun burada ne işi var, bilmiyorum kim koymuş ki ( evde bayan olarak yalnızca ikimiz varız) , x yapma Allah aşkına sen koymussun iste bu takım benim değil mi bunu ben kullanmadım uzun zamandır neden nasıl burada, onu bana ablam hediye etti o verdi o benimdi zaten. Gittim cekmecemi açtım tam durduğu yeri gösterdim yerinde yeller esiyor nasıl senin dalga geçme benimle diyorum yok o benim diyor illa. En sonunda eşime söyledim daha fazla yapamayacağımı gitmesini, bakıcı tutacağımı söyledim. O da annemi arar söylerim o konuşur dedi. Benim kv kızıyla konuşmuş ancak ne beni arayip kızım kusura bakma demek var ne görümcem gelip özür diliyor, o konuyu öylece kapattılar. Beni yok saydılar yani. Görümce yönünden sıkıntılıyım, işte kv de biz görümcemi bebeğimize baksın diye çağırdığımız için küçük oğlunu da bize gönderdi, iyiliğinin karşılığını böyle aldi anlayacağınız.
Asıl konuya geliyorum şimdi.Kv bulunduğum şehirdeki hastaneye kontrol için geldi haliyle de bizde kaldı üç dört gün. İki üç ayda bir böyle kontrole gelir gider. Sabahleyin kahvaltıyı hazırladık masaya hep beraber oturduk, kaynım ağzını eğip büze büze kahvaltı malzemelerinin yerini değiştiriyor, itiyo kakıyor onu alıyor diğerini koyuyor filan, çok itici hos olmayan bir durum yaşanıyor. Kv bana bakıp kahkaha attı ayy bak napıyor diye dalgaya alacak yaptığı terbiyesizligi güya. Ben hiç cevap vermedim alaysı küçümser bir gulumseme bırakıp kahvaltima devam ettim. Bu zannımca kv'ye dokunmuş olacak ki bir ay boyunca evdeki herkesle konuşup beni aramadı ( normalde aramız iyidir öyle kv gelin çekişmesi yaşanmazdı, gün içinde araşır konuşurduk), deprem yaşandı, o zaman virüs İran'a gelmişti dibimize. Herkesi dikkatli olun iyi bakın kendinize deyip arıyordu, benimle konuşmadı kendince küs artık bana ya gönlünü alacağım ben de. Oralı bile olmadım,ben de aramadım ve bir ay konuşmadık. Sonrasında da baktı benden hiç hareket yok bir gün beni aradı, gülerek açtı telefonu hiç bir şey olmamış gibi konuşacak. Soğuk soğuk konuşup kapattım. Şimdi de bir diger görümcem arıyor bir kp bir sıkıntın yok dimi, söylemek istediğin bir şey var mı diye beni darlayıp duruyorlar. Kv kendi sıkıntısını söylememiş hiç öyle bir şey yaşanmamış gibi yapacak,ben de işte kendi kendime gönül koymuş gibi olacağım. Anlatabildim mi. Yine sıyrılmaya çalışıyor ve bu benim sinirini bozuyor. Bir yıla yakın olacak kaynımla yaşıyorum ben, kapalı bir kadınım. Evde sürekli diken üstündeyim. Hiçbir şeylerini eksik etmedik şimdiye kadar, meyve soyarım meyve eksik gelir onlara verir kendim yemem kendi kardeşimden ayirmadim hicbir zaman. Ama tek hoşuna gitmeyen bir hareketimde gözden cıkarılacaksam daha da iyi olmak için çabalamam dedim ilişkimizi öylece bıraktım oldugu yerde. Şimdi ne arıyorum ne soruyorum mesafe koydum. Virüs var diye de sürekli arayıp sorulmak istiyor, geçen aramış geri dönmedim bile. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum siz olsanız ne yapardınız Allah aşkına.
Bu arada ben 28 görümcem 25 yaşında. Eşimin kv ile olanlardan haberi de yok.
Şimdi hiç uzatmayıp konuya dan diye girmek istiyorum. Eşimin ailesiyle normalde aynı şehirde yaşıyorduk ancak bu sene bizden üç saat mesafede imkanları kısıtlı olan memleketlerine taşınma kararı aldılar ve gittiler. En küçük kaynım üniversite sınavına ikinci kez gireceği ve memleketlerinde imkanlar kısıtlı olduğu için bulunduğum şehirde bir dershaneye yazıldı ve bizimle yaşamaya başladı. Ancak işin aslı şöyle ki, bebeğime bakmak için bu dershane olayından önce görümcemi yanımıza çağırdık ( kesinlikle bakıcı taraftarı ve bu durumu kabul etmeyen kişi idim ancak eşim bu zamanda kime güvenecegimizi söyleyip istemedi), görümcem özünde iyi birisi, gibi, yani aslında tam çözemedim. Her şeyini benimle yarıştırır, banyoya girme saatleri banyoda kalma süresi, makyaj yapsam o da bir bakmışsın yapmış gelmiş filan böyle çocukça şeyler yapar, başlarda takılmıyordum ama zamanla bana batmaya başladı hepsi. Sürekli yalan söyler mesela, annesi ve ablası tarafından ezildiği her söylediği söz ,her yaptığı hareket eleştiri oklarına tutulduğu için aynı tepkilerle karşılaşmamak için sürekli yalan söyler ve bu da benim ona olan güvenimi zedeler. Küçük bir örnek vereyim, okula gittiğim zamanlarda öğle arası eve geliyorum emzirmek için siteye girdiğim an balkona çıkardığını görüyorum bebeğimi, hava soğuk rüzgarlı diyelim üzerine bir şey giydirmden öylece çıkarıyor. Bizim arabayı site girişinde görümce hemen içeri kaçıyor eve bir giriyorum, böyle hiç çıkmamış da salonda bebekle uzun zamandır oyun oynuyormuş gibi yapıyor, soruyorum x, bebeği balkona filan çıkardın mı esiyor da hani dikkat et diyorum yok çıkarmadım aynen soğuk zaten üşütür çıkarmam ki diyor, e ben seni gördüm diyorum yok yanlış görmüşsündür diyor. Gözünün içine baka baka aptal yerine konmak nasıl bir şey onu yaşıyorum her defasında anlayacağınız. Son patlak veren olayımız da iç çamaşırı cekmecemi karıştırıp bir iç çamaşır takımımı alması oldu. Kullanmış, ben görmeyeyim diye de kirli sepetine atmak yerine çamaşır makinasının içine saklamış, görünce şok oldum iki sn akıl tutulması yaşayıp bunun nasıl burada olduğunu çözmeye çalıştım filan. En sonunda anladım görümcemi çağırdım. Bunun burada ne işi var, bilmiyorum kim koymuş ki ( evde bayan olarak yalnızca ikimiz varız) , x yapma Allah aşkına sen koymussun iste bu takım benim değil mi bunu ben kullanmadım uzun zamandır neden nasıl burada, onu bana ablam hediye etti o verdi o benimdi zaten. Gittim cekmecemi açtım tam durduğu yeri gösterdim yerinde yeller esiyor nasıl senin dalga geçme benimle diyorum yok o benim diyor illa. En sonunda eşime söyledim daha fazla yapamayacağımı gitmesini, bakıcı tutacağımı söyledim. O da annemi arar söylerim o konuşur dedi. Benim kv kızıyla konuşmuş ancak ne beni arayip kızım kusura bakma demek var ne görümcem gelip özür diliyor, o konuyu öylece kapattılar. Beni yok saydılar yani. Görümce yönünden sıkıntılıyım, işte kv de biz görümcemi bebeğimize baksın diye çağırdığımız için küçük oğlunu da bize gönderdi, iyiliğinin karşılığını böyle aldi anlayacağınız.
Asıl konuya geliyorum şimdi.Kv bulunduğum şehirdeki hastaneye kontrol için geldi haliyle de bizde kaldı üç dört gün. İki üç ayda bir böyle kontrole gelir gider. Sabahleyin kahvaltıyı hazırladık masaya hep beraber oturduk, kaynım ağzını eğip büze büze kahvaltı malzemelerinin yerini değiştiriyor, itiyo kakıyor onu alıyor diğerini koyuyor filan, çok itici hos olmayan bir durum yaşanıyor. Kv bana bakıp kahkaha attı ayy bak napıyor diye dalgaya alacak yaptığı terbiyesizligi güya. Ben hiç cevap vermedim alaysı küçümser bir gulumseme bırakıp kahvaltima devam ettim. Bu zannımca kv'ye dokunmuş olacak ki bir ay boyunca evdeki herkesle konuşup beni aramadı ( normalde aramız iyidir öyle kv gelin çekişmesi yaşanmazdı, gün içinde araşır konuşurduk), deprem yaşandı, o zaman virüs İran'a gelmişti dibimize. Herkesi dikkatli olun iyi bakın kendinize deyip arıyordu, benimle konuşmadı kendince küs artık bana ya gönlünü alacağım ben de. Oralı bile olmadım,ben de aramadım ve bir ay konuşmadık. Sonrasında da baktı benden hiç hareket yok bir gün beni aradı, gülerek açtı telefonu hiç bir şey olmamış gibi konuşacak. Soğuk soğuk konuşup kapattım. Şimdi de bir diger görümcem arıyor bir kp bir sıkıntın yok dimi, söylemek istediğin bir şey var mı diye beni darlayıp duruyorlar. Kv kendi sıkıntısını söylememiş hiç öyle bir şey yaşanmamış gibi yapacak,ben de işte kendi kendime gönül koymuş gibi olacağım. Anlatabildim mi. Yine sıyrılmaya çalışıyor ve bu benim sinirini bozuyor. Bir yıla yakın olacak kaynımla yaşıyorum ben, kapalı bir kadınım. Evde sürekli diken üstündeyim. Hiçbir şeylerini eksik etmedik şimdiye kadar, meyve soyarım meyve eksik gelir onlara verir kendim yemem kendi kardeşimden ayirmadim hicbir zaman. Ama tek hoşuna gitmeyen bir hareketimde gözden cıkarılacaksam daha da iyi olmak için çabalamam dedim ilişkimizi öylece bıraktım oldugu yerde. Şimdi ne arıyorum ne soruyorum mesafe koydum. Virüs var diye de sürekli arayıp sorulmak istiyor, geçen aramış geri dönmedim bile. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum siz olsanız ne yapardınız Allah aşkına.
Bu arada ben 28 görümcem 25 yaşında. Eşimin kv ile olanlardan haberi de yok.
