Kırmızı acı biber sürecem, bişeycik olmaz dedi.

benim de iki küçük çocuğum var. ben de çok fazla karışmıyorum aralarındaki meseleye. oyuncak için kavga ediyorlar, ağlıyorlar vs. Büyüğe hadi kızım ver kardeşine pek demiyorum. yaşlar yakın çünkü. ama birbirlerine zarar vermelerine hiç tahammülüm yok. hangisi vurursa diğerine de vur diyorum küçüğü çok zarar veriyordu. Birkaç defa öyle yapınca bıraktı o huyunu. canı kıymetli tabi şimdi ikisi de pek zarar vermez. zarar veren de özür diler hemen. o konuda taviz vermemek lazım çünkü çocuklardan biri mutlaka eziliyor.
 
Ya işte aynı durum bende de.
Bir bakıyorum kartpostal gibi, Allahım ne tatlı diyorum kameraya çekiyorum falan.
Ulan 2 dk sonra kan davası güden iki aşiret gibi
Aman o incinmesin aman bu kırılmasın diye diye mide kalmadı.
 
Kuzenlerim tarafından sürekli itilip ciddi yaralanmalar yaşamış bir çocuğum. Küçüğü korumak büyüklerin görevi zamanında büyük çocukların psikolojisi bozulmasın diye ben hem fiziksel hem psikolojik yara aldım, buna bağlı olarak öfke problemim var.
 
Bizde kardeşimle kavga edince babam bir daha kavga etmeyin emi deyip ikimizi bir döverdi.
Bazen döverken yorulur birbirimize tokat attırırdı.
 
Kendi çocukluğumu düşünüyorum. Sonra diyorum ki Vanga sen böyle yapma travma olur. Valla yemeden içmeden kesildim artık stresten .

Kardeşler arasi kavga (itmeli, vurmalı) bence dünyanın en normal şeyi.
Ben ablamdan 6 yaş küçüğüm ve güreş yaptığımiz zamanlari hatirliyorum.
Saç çekme, ısırma ve gücün yetmediği zaman tükürme buna dahildi.
Ikisinin bir olup bebeği isirmalari sakincali.
Biber tabiki sürmeyin ama gerekirse babalari sert bir ses tonuyla konuşsun.
Benim ufaklik kreşde tükürmeyi öğrenmiş.
Gelene gidene tükürüyordu. Ne desem, ne yapsam asla dinlemedi. Babasi sert bir ses tonuyla uyardığı saniye ne hikmetse tükürme huyu yok oldu
 
Bunu akşam eşimle tekrar bir konuşayım çünkü dediğiniz gibi baba otoritesi etken rol oynuyor bizde de.
 
Hele itmeden çok korkarım ben. Ters bir yerde iter kafasını köşeye vurur, kafa üstü betona düşer belli olmaz.
Bu olaya bir çözüm bulmanız lazım.
Evdeki mobilyalara falan da çarpabilir doğru. Hayırlısıyla kazasız belasız bir büyüselerdi
 
Bunu akşam eşimle tekrar bir konuşayım çünkü dediğiniz gibi baba otoritesi etken rol oynuyor bizde de.

Kesinlikle öyle.
Çocuklar anneleriyle "yüz göz" oluyorlar (doğal ve olmasi gerekeni zaten)

Birde bebeği senden kiskandiklari için senin o ortamda gerilmen tam istedikleri durum. Baba sert bir tonla kükrerse sorun çözülür. Ben şahsen 2 ve 3 yaşındaki bebelerin "zarar" vermek istediklerini sanmiyorum.

Benim ufaklik babasi kükrediği saniye modus değiştiriyor. Beni asla dinlemiyor. Bu huyu yeni türedi. 2 yaş sendromu galiba.
 
Çok fazla takılmayın. Aralarındaki ilişkide siz hakem olmayın. Bana da geliyorlar diyorum kendi aranızda halledin. Ama dediğim gibi zarar vermeye ben pek tahammül edemiyorum. Orda tepkimi koyarım direkt. Çünkü onun sonu pek gelmiyor.
 
Bebek kaç aylık, 3 yaşında cocugunuzu muhakkak kreşe verin, bu alışkanlığından vazgeçer, 2 yaşındaki ondan destek alıp bu davranışı yapmaz
3-2-1 yaşlarındalar. Tuvalet eğitimini vermeye başladım büyüğe iyi de gidiyor. İnşallah sömestr a kadar oturur da sistem sonra göndericem hemen. Kaç tane çocuk eğittim kendi doğurduğuma yetemedim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…