yeniden devam edeyim,yazdığım herşey silindi,nereye bastım bilmiyorum,gözyaşlarımdan hiçbirşey görmüyorum,aralık ayında tekrar
tüp bebek tedavisine başladık.İki yumurta gelişti ama biri ilerledi,tek yumurtayı topladılar,gayet güzel a kalite bir embriyo oluştu,ama transfer yapılacağı haberi gelene kadar ben neler yaşadım bir allah bilir,30 aralık perşembe günü yani 3.gün sekiz hücreli bir embriyo transfer yapıldı,o zamana kadar ben eşime hep biz 2011'e üç kişi gireceğiz diyordum,öyle de oldu,,.31Aralık akşamı eşim bana engüzel hediyeyi verdin dedi,çok mutlu ve umutluyduk.Kesin olacak gözüyle bakıyorduk,öyleki eşim herkese benim hamile olduğumu söylemiş,telefonlarımız hiç susmadı,herkes tebrik için arıyordu.Son ana kadar herşey iyi gitti,bebeğimle hep konuştum,evde rapor alıp dinlendim,eşimin eli uyurken bile karnımdaydı,ne kadar dua ettim,etrafımdaki herkes seferber oldu çok güzel sorunsuz bir 12 gün geçirdim,bu aradasürekli siteyi takip ediyor,kendimde hamilelik belirtileri arıyordum.11Ocakta gebelik testi yaptırdık,eşimin telefondaki ses tonundan anladım,dünya başıma yıkıldı,sonuç negatif değerim 1.8 çıkmış.Ama doktor yine de belli olmaz üç gün sonra testi tekrarlayalım belki yeni tutunmuştur deyince yeniden bir umut doğdu bize.Eşim o akşam gelirken bir tane kırmızı gül almış,iyice duygulandım,lütfen ağlama,biliyorum bir gün mutlakabizim bebeğimiz olacak dedi.Neyse bir umut cumayı bekledik,tabi sonuç yine negatif değerim 0.7 ye düşmüş.Ne kadar ağladım hatırlamıyorum,o kadar kötüydüm ki eşime istersen ayrılalım sana çocuk doğuracak biriyle evlen dedim,bana çok kızdı.İşte böyle,bu gün klinikten tekrar aradılar,tutunamama sebebi büyük ihtimalle rahim dokusuna uyum sağlayamaması olabilirmiş,onun da çözümü varmış.Bilemiyorum,çok umut verici konuştular,tabi yaşım da dezavantaj.bu sitede bakıyorum yaşlar çok genç birde hep 20-30 yumurtadan bahsediliyor,benim gibi kimse yok herhalde ben yazayım belki birileri çıkar düşüncesiyle sizinle paylaşmaya karar verdim.Lütfen varsa cevap yazsın bana çünkü çok ihtiyacım var beni ancak bu yazdıklarımı yaşayanlar anlayabilir.Artık ağlamak istemiyorum,eşim başkalarının bebeklerini sevip onlarla oynarken içim acıyor,hamile ve bebek doğuran kimse görmek istemiyorum.Ben böyle değildim,bana ne oldu anlamıyorum,aslında çok pozitif bir insanım,şimdi saçma davranıyor,herşeye alınıyor ve en ufak şeylerde ağlıyorum,yaşımla kafayı bozdum. Ne olur bu yaşlarda hamile kalan varsa cevap yazsın,bana birbirimize umut olalım.Allah herkese muradını hayırlısı ile versin.Sevgiler
