Çok teşekkürler cevabınız için.Eşinizin yaptığını 18 yaşına gelince erkeklerin %95'i yapıyordur. Erkeklerin bu şeyleri allandıra ballandıra anlatması ister istemez vay bu neler yaşamış şeklinde bir özentiye sebep olmuştur.Benimki de arkadaşkken sormuştum gitmişti,kızarkadaşı ile,belki daha fazlası... Ama benden önceydi beni ilgilendirmez. O zamanlar gençlik ateşi, merak...
Sizinde erkek arkadaşlarınız olmuş inanın bekaret toplumumuzda önemli olmasa sizde o zamanlar herşeyi yapmıştınız belki. Üstelik eşiniz biliyor mu sizin seviştiğinizi erkek arkadaşlarınızla? Sordu mu siz ona bunları anlatacak kadar dürüst cesur musunuz?
Ben evliliği de ciddi aldatıldım. Sanalda yazışmalar gördüm. Affettim içten içine affetmedim, unutmadım ama. Eşim der hep evliliğin ilk yıllarıydı. Sanalda yazarken içkiliydim sadece heyecan olsun, eğlenelim diye yazdım. Ama benim farklı sorunlarım da var. İlişkinin çivisi çıkmış benim açımdan. Anlaşmalı ya ikna ettim gibi. Ama hala seni seviyorum sizinle yaşamak istiyorum diyorum. Ama ben şimdi annemdeyim gidince o protokölü yazdırıp tatlı dille ona imzaları kurtulacağım inşallah. Bu arada bende öpretmenim:)
Bence siz eşinize sıkı sıkı sarılın. Öncesini sorgulamayın.Eşiniz ve çocuklarınızla beraber mutluluklar dilerim.
Uff ne alakaKızlar, kimseyle paylaşmak istemediğim bir konu var. Burada çoğunlukla aklı başında, güzel yorumlar okuduğum için bu konuyu sizlere danışmak istiyorum.
8 yıllık evliyim, 2 çocuğum var. Biri 4 yaşında, diğeri 4 aylık. Öğretmenim, eşim de öğretmen. Aynı okulda çalışıyorduk eşimle, çıkmaya başladıktan 5,5 ay sonra evlendik. Yani toplamda kendisini 8,5 yıldır tanıyorum.
3 gün önce muhabbet ederken daha önce hiç sormadığım bir şey sormak geldi içimden. “Bir şey soracağım, ama kızmak yok” dedim. “Tamam” dedi. “Vereceğin cevap ne olursa olsun ben de kızmayacağım, söz veriyorum. O yüzden doğruyu söyler misin?” dedim. Kabul etti. “Benden önce hiç cinsel ilişkin oldu mu?” diye sordum. Bunu sorarken kesinlikle ve kesinlikle yüzde yüz vereceği cevaptan emindim. Çünkü benden önce doğru düzgün ilişkisi bile olmadığını söylemişti. Sorduğum soruya “Hayır, olmadı” diyeceğini düşünüyordum. Ama öyle olmadı. “Evet” dedi. Anlatmasını istedim, ayrıntılarıyla sordum, gayet sakin bir ses tonuyla sıkıştırdım, merak ettim, her ayrıntıyı öğrenmek istedim. “18 yaşına girdiğimde kerhaneye gittim.” dedi. Dünyalar başıma yıkıldı. Hiç ummazdım. Bunu yapmış olabileceği aklıma dahi gelmezdi. Eşim 5 vakit namazını kılan, yolla yürürken denk gelen kızlara başını çevirip bakmayan bir insan. Öyle bir yere gitmiş olduğunu 3 gündür sindiremiyorum.
Eşim 37 yaşında, ben 32 yaşındayım. 18 yaşında gitmiş o iğrenç yere, yani 19 yıl önce. Üzerinden 19 yıl geçmiş, ama ben kendimi şu an aldatılmış gibi hissediyorum. Benim masum sandığım kocam oraya gitmiş, aklım almıyor. O ilk gitmesinin ardında da gitmeleri olmuş dediğine göre ama içeri girmemiş. Sadece bakmış. Bir defa da komşusuyla gitmişler, komşu içeri girmiş o girmemiş. Israrla sordum ama sadece 1 defa odaya girdiğini söyledi. Buna pek inanasım gelmedi. Çünkü bence 1 defa giden, tekrar da o ortama gidiyorsa gittiğinde yine içeri girmiştir. Birkaç ayrıntı sordum. Nasıl bir kadındı dedim. Birisi tavsiye etmiş. İyi muamele yapar demiş. Şalvarlı bir kadınmış. Ben gayet sakince sorunca döküldü böyle. Birkaç ayrıntı daha var ama yazmaya utanıyorum artık. Tabi onun gördüğü sakinliğimin ötesinde içimde fırtınalar kopuyordu ama haberi yok.
Sonra konuşurken bir arkadaşından bahsetti. İsmi “Ahmet” olsun. Bu arkadaşı bekar. Sürekli farklı kızlarla gezip tozan birisi. Eşimin ise bekarken ufak tefek 1-2 görüşmesi dışında kız arkadaşı olmamış. Ahmet, kendi yaşantısından falan bahsederken, “bekarken bende böyle Ahmet gibi yaşasaydım” gibisinden nefsi istiyormuş. Bunu söyledi ve ben yine şok oldum. Bir insan bunu eşine nasıl söyler?
Benim de evlenmeden önce erkek arkadaşlarım oldu evet. Ben de sütten çıkmış ak kaşık değilim. Hatta çok aşırı ileri gitmeden yaşadığım şeyler de olmuştu. Keşke olmasaydı diyorum hep. Keşke ondan önceki erkek arkadaşlarım hiç olmasaymış diyorum. Ama adam bana ne diyor. “Nefis” diyor. Ne nefsi, ne saçmalıyor gerçekten hayretler içindeyim.
Konuşmak istedim onunla daha sonra. “Keşke bana yalan söyleseydin, anlatmasaydın keşke, çok sarsıldım” dedim. “Sen sordun, doğruyu söylememi istedin, ben de aklımda kalan yaşadığım olayı anlattım ki senden çok çok çok önce gençliğimde olan bir şey. Bundan sonra bu konu ile ilgili ne söylüyorsan söyle sana bir şey demeyeceğim” dedi.
Aslında burada bu tarz konular okuyunca düşündüğüm şey hep şuydu. Evlenmeden önceki hayatı sizi ilgilendirmez diye düşünüyordum. Ama öyle olmadı. 18 yaşında gittiği yerde yaşananlar aklımdan çıkmıyor. Ahmet'e özenmesi aklımdan çıkmıyor. Benim kocam nasıl böyle bir insan olabilir. Nasıl midesi kaldırıp oraya gitmiş olabilir gençliğinde aklım almıyor. İçime bir öküz oturdu sanki.
Paylaşmak istediğim. Kırgınım, kızgınım, üzgünüm.
Kızlar hep aynı şeyleri söylüyorsunuz. Haklısınız da. Keşke sormasaydım, keşke irdelemeseydim, keşke o anlatmasaydı, hatta keşke yalan söyleseydi. Ama sordum, en ince ayrıntısına kadar anlattırdım ve kendimi çok kötü hissediyorum. Çünkü genel eve gitmek benim gözümde birine tecavüz etmek gibi bir şey. Oradaki çaresiz insanları para karşılığı kullanmak, para verip tecavüz etmek gibi düşünüyorum.
Ahmet'e özenmesi, "bekarken ben de öyle yaşasaydım şeklinde nefsim istiyor" demesi normal mi sizce?
Sizin eşlerinizin bekarken geneleve gittiğini öğrenseniz nasıl hissederdiniz? Ben berbat hissediyorum.
neden illa ilk olma takıntınız var ki???? bir erkeğin bakire değil diye bir kadına yaptığı kötü muamelenin aynısını siz şimdi sizinle evlenirken bakir değil diye eşinize yapıyorsunuz , ergenlik tavan yapmış adam kendini keşfetmek için gitmiş para ile ilişkiye karşı olsamda en azından başkasının ırzına geçmemiş, kız arkadaşını kandırıp sevişmemiş, büyütülecek mevzu değil...Kızlar, kimseyle paylaşmak istemediğim bir konu var. Burada çoğunlukla aklı başında, güzel yorumlar okuduğum için bu konuyu sizlere danışmak istiyorum.
8 yıllık evliyim, 2 çocuğum var. Biri 4 yaşında, diğeri 4 aylık. Öğretmenim, eşim de öğretmen. Aynı okulda çalışıyorduk eşimle, çıkmaya başladıktan 5,5 ay sonra evlendik. Yani toplamda kendisini 8,5 yıldır tanıyorum.
3 gün önce muhabbet ederken daha önce hiç sormadığım bir şey sormak geldi içimden. “Bir şey soracağım, ama kızmak yok” dedim. “Tamam” dedi. “Vereceğin cevap ne olursa olsun ben de kızmayacağım, söz veriyorum. O yüzden doğruyu söyler misin?” dedim. Kabul etti. “Benden önce hiç cinsel ilişkin oldu mu?” diye sordum. Bunu sorarken kesinlikle ve kesinlikle yüzde yüz vereceği cevaptan emindim. Çünkü benden önce doğru düzgün ilişkisi bile olmadığını söylemişti. Sorduğum soruya “Hayır, olmadı” diyeceğini düşünüyordum. Ama öyle olmadı. “Evet” dedi. Anlatmasını istedim, ayrıntılarıyla sordum, gayet sakin bir ses tonuyla sıkıştırdım, merak ettim, her ayrıntıyı öğrenmek istedim. “18 yaşına girdiğimde kerhaneye gittim.” dedi. Dünyalar başıma yıkıldı. Hiç ummazdım. Bunu yapmış olabileceği aklıma dahi gelmezdi. Eşim 5 vakit namazını kılan, yolla yürürken denk gelen kızlara başını çevirip bakmayan bir insan. Öyle bir yere gitmiş olduğunu 3 gündür sindiremiyorum.
Eşim 37 yaşında, ben 32 yaşındayım. 18 yaşında gitmiş o iğrenç yere, yani 19 yıl önce. Üzerinden 19 yıl geçmiş, ama ben kendimi şu an aldatılmış gibi hissediyorum. Benim masum sandığım kocam oraya gitmiş, aklım almıyor. O ilk gitmesinin ardında da gitmeleri olmuş dediğine göre ama içeri girmemiş. Sadece bakmış. Bir defa da komşusuyla gitmişler, komşu içeri girmiş o girmemiş. Israrla sordum ama sadece 1 defa odaya girdiğini söyledi. Buna pek inanasım gelmedi. Çünkü bence 1 defa giden, tekrar da o ortama gidiyorsa gittiğinde yine içeri girmiştir. Birkaç ayrıntı sordum. Nasıl bir kadındı dedim. Birisi tavsiye etmiş. İyi muamele yapar demiş. Şalvarlı bir kadınmış. Ben gayet sakince sorunca döküldü böyle. Birkaç ayrıntı daha var ama yazmaya utanıyorum artık. Tabi onun gördüğü sakinliğimin ötesinde içimde fırtınalar kopuyordu ama haberi yok.
Sonra konuşurken bir arkadaşından bahsetti. İsmi “Ahmet” olsun. Bu arkadaşı bekar. Sürekli farklı kızlarla gezip tozan birisi. Eşimin ise bekarken ufak tefek 1-2 görüşmesi dışında kız arkadaşı olmamış. Ahmet, kendi yaşantısından falan bahsederken, “bekarken bende böyle Ahmet gibi yaşasaydım” gibisinden nefsi istiyormuş. Bunu söyledi ve ben yine şok oldum. Bir insan bunu eşine nasıl söyler?
Benim de evlenmeden önce erkek arkadaşlarım oldu evet. Ben de sütten çıkmış ak kaşık değilim. Hatta çok aşırı ileri gitmeden yaşadığım şeyler de olmuştu. Keşke olmasaydı diyorum hep. Keşke ondan önceki erkek arkadaşlarım hiç olmasaymış diyorum. Ama adam bana ne diyor. “Nefis” diyor. Ne nefsi, ne saçmalıyor gerçekten hayretler içindeyim.
Konuşmak istedim onunla daha sonra. “Keşke bana yalan söyleseydin, anlatmasaydın keşke, çok sarsıldım” dedim. “Sen sordun, doğruyu söylememi istedin, ben de aklımda kalan yaşadığım olayı anlattım ki senden çok çok çok önce gençliğimde olan bir şey. Bundan sonra bu konu ile ilgili ne söylüyorsan söyle sana bir şey demeyeceğim” dedi.
Aslında burada bu tarz konular okuyunca düşündüğüm şey hep şuydu. Evlenmeden önceki hayatı sizi ilgilendirmez diye düşünüyordum. Ama öyle olmadı. 18 yaşında gittiği yerde yaşananlar aklımdan çıkmıyor. Ahmet'e özenmesi aklımdan çıkmıyor. Benim kocam nasıl böyle bir insan olabilir. Nasıl midesi kaldırıp oraya gitmiş olabilir gençliğinde aklım almıyor. İçime bir öküz oturdu sanki.
Paylaşmak istediğim. Kırgınım, kızgınım, üzgünüm.
Sormuyor olmasi bence cok normal. Yani ben yasadiysam o da yasamistir diyor. Ama illa dizilerdeki gibi surekli bir drama mi olsun istiyorsunuz hayatinizda? Sorsa olay cikarsa ve siz yalan soyleseniz sonra o yalan ortaya cikacak diye heyecanlanmalar vs arkasi yarin. Esiniz cok olgunmus valla. Bu sizi sevmedigini de gostermez sadece size saygi duygdugunu gosterir. Keske esinizi baska yerlere de eksek de hasat zamani gani gani dagitsak :))Çok teşekkürler cevabınız için.
Eşim geçmişimi ayrıntılı şekilde bilmiyor. Sadece geçmişimde bir kaç erkek arkadaşım olduğunu biliyor. Onu bile ben anlatmıştım. Hiç sormadı ne yaşadın, kimler girdi hayatına diye. Hiç öğrenmek istemedi. O duruma da ayrı afallıyorum. İnsan karısının geçmişini hiç mi merak etmez diye.
Gerçi sorsa da her şeyi anlatmam bu bir gerçek. O kadar dürüst olamam ben.
Sizin durumunuz için de gerçekten üzüldüm. İnşallah hakkınızda her şeyin en hayırlısı olur bundan sonra.
Adami durust olmasi konusunda ikna edip agzindan lafi aldiktan sonra pisman etmissiniz.insani yalana itmek bu cok yanlis.ustelik gencmis size ne.dertmi ariyorsunuz kendinize anlamadimki.Evlenmeden önce bu durum aklımın ucundan bile geçmemişti. 3 gün önce neden sordum bilmiyorum. Birden şeytan dürttü ve onun ağzından duymak istedim sadece.
Ay çok hoşsunuz ya :) Gerçekten mantığımla düşününce haklısınız tabiki. Ben de farkındayım yanlış düşündüğümün. Ama duygularım öyle söylemedi, kötü hissettim işte. Her yorumu alıntılayamadım ama genel olarak yazılanları okumak iyi geldi. Şimdi çok daha iyiyim. Daha mantıklı bakabiliyorum duruma. Çok teşekkürler herkese.Sormuyor olmasi bence cok normal. Yani ben yasadiysam o da yasamistir diyor. Ama illa dizilerdeki gibi surekli bir drama mi olsun istiyorsunuz hayatinizda? Sorsa olay cikarsa ve siz yalan soyleseniz sonra o yalan ortaya cikacak diye heyecanlanmalar vs arkasi yarin. Esiniz cok olgunmus valla. Bu sizi sevmedigini de gostermez sadece size saygi duygdugunu gosterir. Keske esinizi baska yerlere de eksek de hasat zamani gani gani dagitsak :))