- 29 Mayıs 2023
- 41
- 59
- 29
-
- Konu Sahibi evimdeblog
- #1
Merhabalar. Kendimi bir yandan haklı bir yandan suçlu hissettiğim bir durum içerisindeyim 6 aydır.
Şu anda çalıştığım yere 3 arkadaş 3 yıl önce beraber atanmıştık. İlk 2 sene her şey iyi ve güzeldi. Çalıştığımız kurumda ortalama 35 40 insan var. Biz beraber başladığımız için bir tık daha yakındık.
Ben kuruma her yeni gelen insana sıcakkanlı davranıyorum yapım bu. Hoşgeldiniz nerelisiniz vs sorular sorarım. Bu 2 arkadaş da önceleri öyleydi. Bu sene işler öyle bir hal aldı ki herkesten nefret ediyorlar sürekli herkesin arkasından olur olmadık konuşuyorlar en ufak şeyleri bile takıntı haline getirip günlerce konuşuyorlar vs. Ben bu durumu başlarda fazla takmadım ancak işler çığırından çıktı artık sözlü sataşmalara kadar vardı iş. Kurum müdürü de durumdan haberdar olup durumu bana sordu, pek bilgim yok diyerek geçiştirdim.
Sene başında merhabamız vardı, sohbetimiz vardı. Hatta bayağı iyiydik. Yavaş yavaş kendilerini benden de geri çekmeye başladılar. Durumu önce pek net anlayamadım ama ben onların tartıştıkları insanların yanında öğle aralarında oturup sohbet etmiştim buna bağlıyorum durumu. Yani onlar sevmiyor diye ben de sevmeyecektim sanırım bu şekilde anladım durumu. Ben bunu yapmadığım için benimle de merhabayı kestiler. Ben her gün günaydın diyordum ve başka hiçbir şey konuşmuyorlardı yanımda. Benim de arkamdan konuştuklarını hissediyordum hep. Nereden anladın derseniz şu an bile hiç çekinmeden benim yanımda herkesin dedikodusunu yapabiliyorlar, laf taşımayacağımı biliyorlar yani. Ben içeri girince aniden susuyorlar. Bir de birkaç şey oldu fısır fısır konuşurlarken benim hayatımla ilgili yorum yaptıklarını gülüştüklerini falan duydum. 6 aydır hiçbir şey konuşmuyoruz. Göz göze gelince kafamızı çeviriyoruz falan. Bu durum benim çok garibime gidiyor. Önceleri evlerimize bile gidip geldiğimiz iyi kötü günler yaşadığımız insanlar ergen gibi benim düşmanıma sen de düşman ol tarzı tavırdalar. Hadi 2 3 kişiyi sevmezsin anlarım da 35 kişi de mi sorunlu? Bu kızlardan birisini daha çok severdim daha merhametli ve iyi niyetli aslında. Ötekinin etkisi altında kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak, siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Konuşmayalı aylar oldu tutup şimdi sorarsam garip kaçar. Hiç konuşmayınca da buz gibi gergin bir ortam oluyor ve çalışma ortamı benim için stresli bir hal alıyor.
Durum öyle bir hal aldı ki iş kaynaklı bile bir şey sormaya çekiniyorum resmen… teşekkür ederimUzak durun. İş kaynaklı konuşmanın ötesine geçmeyin.
Merhabalar. Kendimi bir yandan haklı bir yandan suçlu hissettiğim bir durum içerisindeyim 6 aydır.
Şu anda çalıştığım yere 3 arkadaş 3 yıl önce beraber atanmıştık. İlk 2 sene her şey iyi ve güzeldi. Çalıştığımız kurumda ortalama 35 40 insan var. Biz beraber başladığımız için bir tık daha yakındık.
Ben kuruma her yeni gelen insana sıcakkanlı davranıyorum yapım bu. Hoşgeldiniz nerelisiniz vs sorular sorarım. Bu 2 arkadaş da önceleri öyleydi. Bu sene işler öyle bir hal aldı ki herkesten nefret ediyorlar sürekli herkesin arkasından olur olmadık konuşuyorlar en ufak şeyleri bile takıntı haline getirip günlerce konuşuyorlar vs. Ben bu durumu başlarda fazla takmadım ancak işler çığırından çıktı artık sözlü sataşmalara kadar vardı iş. Kurum müdürü de durumdan haberdar olup durumu bana sordu, pek bilgim yok diyerek geçiştirdim.
Sene başında merhabamız vardı, sohbetimiz vardı. Hatta bayağı iyiydik. Yavaş yavaş kendilerini benden de geri çekmeye başladılar. Durumu önce pek net anlayamadım ama ben onların tartıştıkları insanların yanında öğle aralarında oturup sohbet etmiştim buna bağlıyorum durumu. Yani onlar sevmiyor diye ben de sevmeyecektim sanırım bu şekilde anladım durumu. Ben bunu yapmadığım için benimle de merhabayı kestiler. Ben her gün günaydın diyordum ve başka hiçbir şey konuşmuyorlardı yanımda. Benim de arkamdan konuştuklarını hissediyordum hep. Nereden anladın derseniz şu an bile hiç çekinmeden benim yanımda herkesin dedikodusunu yapabiliyorlar, laf taşımayacağımı biliyorlar yani. Ben içeri girince aniden susuyorlar. Bir de birkaç şey oldu fısır fısır konuşurlarken benim hayatımla ilgili yorum yaptıklarını gülüştüklerini falan duydum. 6 aydır hiçbir şey konuşmuyoruz. Göz göze gelince kafamızı çeviriyoruz falan. Bu durum benim çok garibime gidiyor. Önceleri evlerimize bile gidip geldiğimiz iyi kötü günler yaşadığımız insanlar ergen gibi benim düşmanıma sen de düşman ol tarzı tavırdalar. Hadi 2 3 kişiyi sevmezsin anlarım da 35 kişi de mi sorunlu? Bu kızlardan birisini daha çok severdim daha merhametli ve iyi niyetli aslında. Ötekinin etkisi altında kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak, siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Konuşmayalı aylar oldu tutup şimdi sorarsam garip kaçar. Hiç konuşmayınca da buz gibi gergin bir ortam oluyor ve çalışma ortamı benim için stresli bir hal alıyor.
Bu tarz triplere girmek çok ergence geliyor bana da. Aşırı haklısınız.Ben buna benzer durumu bu yıl tezime başladığımda yaşadım. Bir hocanın tez öğrencisi ismi fatma olsun, fatmayla sadece merhaba merhabam ve hani öyle naber nasılsın gibi öyle kısa sohbetim varkem kız beni önce yok saymaya başladı. Sonra instagram dan silmiş. Daha sonra kendi kendine konuşmaya selam vermek için yanıma gelmeye başladı ama bazen baya ben yokmuşum gibi davrandığı oluyor. Kızın siyasi görüşünü, özel hayatını asla bilmiyorum. Bu fatma kişisi benim tezdeki proje kız arkadaşımla yakın arkadaşlar, projedeki arkadaşımla ekimden beri bir kere oturup çay/kahve içemedim fatma yüzünden. Fatma üniversitedeyse proje arkadaşım benle konuşamıyor/konuşmuyor.
İş-üniversite ortamı olduğu için bence en doğrusu bu beyinden yoksun davranışı görmezden gelip, gerekmedikçe muhattap olmamak. Bunun dışında oturup konuşmanın ben işe yaracağını düşünmüyorum. Ben kendi işimin olup olmamasına bakıyorum geri kalanı hiç umrumda değil.
Bu tarz triplere girmek çok ergence geliyor bana da. Aşırı haklısınız.
Ayy evet evet aynen öyle. Ben can ciğer olalım demiyorum ki, 3 günde bir naber iyi sen yapsak yeterliydi en azından ortam gergin olmasın diye. Zaten insan normal hayatında birçok stres yaşıyor bir de üstüne böyle şeyler…. Aman…Gereksiz, boş yere gerginlik ve saygısızlık bana kalırsa. Ortada sonuçta kavga gürültü yok. Davranışınıza kırılıp alınsalar bile en az seviyede az çok düzgünce konuşabilirlermiş. Sonuçta ilkokulda lisede değiliz, ortada işler var, kimse keyfinden aynı ortamda bulunmuyor. Garip tavırlar bana kalırsa.
Durum öyle bir hal aldı ki iş kaynaklı bile bir şey sormaya çekiniyorum resmen… teşekkür ederim
İki taraf arasında çıkan tartışmayı beni tarafsız gördüğü için sormuş aslında. Ben de olayların çok farkında olmama rağmen işlerin dallanıp budaklanmaması için malzeme vermeyeyim dedimKurum Müdürü bile size gelip, neler olduğunu soruyorsa; uzak durmanız sizin açınızdan daha doğru olur.
Ayy evet evet aynen öyle. Ben can ciğer olalım demiyorum ki, 3 günde bir naber iyi sen yapsak yeterliydi en azından ortam gergin olmasın diye. Zaten insan normal hayatında birçok stres yaşıyor bir de üstüne böyle şeyler…. Aman…
6 aydır durum bu. Kendilerini üstün ırk görüp herkesin ne giydiğine ne yaptığına ne yediğine bakıp süzüp duruyorlar. En fazla 2 3 sene daha bunlarla beraberim, sonrasında kurum değiştireceğim zatenBaşka yer olsa insan söz sayar ama şimdi böyle olunca aman ben tepki verirsem tadımız kaçar daha da ortam gerilir gibi oluyor. Bu yüzden siz de görmezden gelin onları. Kendi kendilerine kudursunlar.
6 aydır durum bu. Kendilerini üstün ırk görüp herkesin ne giydiğine ne yaptığına ne yediğine bakıp süzüp duruyorlar. En fazla 2 3 sene daha bunlarla beraberim, sonrasında kurum değiştireceğim zaten
Benim hakkimda konustuklarini duydugum an carlardim yuzlerine ,onun disinda selami sabahi kes .dedikodu yaptiklari kisilerede anlatMerhabalar. Kendimi bir yandan haklı bir yandan suçlu hissettiğim bir durum içerisindeyim 6 aydır.
Şu anda çalıştığım yere 3 arkadaş 3 yıl önce beraber atanmıştık. İlk 2 sene her şey iyi ve güzeldi. Çalıştığımız kurumda ortalama 35 40 insan var. Biz beraber başladığımız için bir tık daha yakındık.
Ben kuruma her yeni gelen insana sıcakkanlı davranıyorum yapım bu. Hoşgeldiniz nerelisiniz vs sorular sorarım. Bu 2 arkadaş da önceleri öyleydi. Bu sene işler öyle bir hal aldı ki herkesten nefret ediyorlar sürekli herkesin arkasından olur olmadık konuşuyorlar en ufak şeyleri bile takıntı haline getirip günlerce konuşuyorlar vs. Ben bu durumu başlarda fazla takmadım ancak işler çığırından çıktı artık sözlü sataşmalara kadar vardı iş. Kurum müdürü de durumdan haberdar olup durumu bana sordu, pek bilgim yok diyerek geçiştirdim.
Sene başında merhabamız vardı, sohbetimiz vardı. Hatta bayağı iyiydik. Yavaş yavaş kendilerini benden de geri çekmeye başladılar. Durumu önce pek net anlayamadım ama ben onların tartıştıkları insanların yanında öğle aralarında oturup sohbet etmiştim buna bağlıyorum durumu. Yani onlar sevmiyor diye ben de sevmeyecektim sanırım bu şekilde anladım durumu. Ben bunu yapmadığım için benimle de merhabayı kestiler. Ben her gün günaydın diyordum ve başka hiçbir şey konuşmuyorlardı yanımda. Benim de arkamdan konuştuklarını hissediyordum hep. Nereden anladın derseniz şu an bile hiç çekinmeden benim yanımda herkesin dedikodusunu yapabiliyorlar, laf taşımayacağımı biliyorlar yani. Ben içeri girince aniden susuyorlar. Bir de birkaç şey oldu fısır fısır konuşurlarken benim hayatımla ilgili yorum yaptıklarını gülüştüklerini falan duydum. 6 aydır hiçbir şey konuşmuyoruz. Göz göze gelince kafamızı çeviriyoruz falan. Bu durum benim çok garibime gidiyor. Önceleri evlerimize bile gidip geldiğimiz iyi kötü günler yaşadığımız insanlar ergen gibi benim düşmanıma sen de düşman ol tarzı tavırdalar. Hadi 2 3 kişiyi sevmezsin anlarım da 35 kişi de mi sorunlu? Bu kızlardan birisini daha çok severdim daha merhametli ve iyi niyetli aslında. Ötekinin etkisi altında kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak, siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Konuşmayalı aylar oldu tutup şimdi sorarsam garip kaçar. Hiç konuşmayınca da buz gibi gergin bir ortam oluyor ve çalışma ortamı benim için stresli bir hal alıyor.