- 29 Mayıs 2023
- 41
- 59
- 29
- Konu Sahibi evimdeblog
- #1
Merhabalar. Kendimi bir yandan haklı bir yandan suçlu hissettiğim bir durum içerisindeyim 6 aydır.
Şu anda çalıştığım yere 3 arkadaş 3 yıl önce beraber atanmıştık. İlk 2 sene her şey iyi ve güzeldi. Çalıştığımız kurumda ortalama 35 40 insan var. Biz beraber başladığımız için bir tık daha yakındık.
Ben kuruma her yeni gelen insana sıcakkanlı davranıyorum yapım bu. Hoşgeldiniz nerelisiniz vs sorular sorarım. Bu 2 arkadaş da önceleri öyleydi. Bu sene işler öyle bir hal aldı ki herkesten nefret ediyorlar sürekli herkesin arkasından olur olmadık konuşuyorlar en ufak şeyleri bile takıntı haline getirip günlerce konuşuyorlar vs. Ben bu durumu başlarda fazla takmadım ancak işler çığırından çıktı artık sözlü sataşmalara kadar vardı iş. Kurum müdürü de durumdan haberdar olup durumu bana sordu, pek bilgim yok diyerek geçiştirdim.
Sene başında merhabamız vardı, sohbetimiz vardı. Hatta bayağı iyiydik. Yavaş yavaş kendilerini benden de geri çekmeye başladılar. Durumu önce pek net anlayamadım ama ben onların tartıştıkları insanların yanında öğle aralarında oturup sohbet etmiştim buna bağlıyorum durumu. Yani onlar sevmiyor diye ben de sevmeyecektim sanırım bu şekilde anladım durumu. Ben bunu yapmadığım için benimle de merhabayı kestiler. Ben her gün günaydın diyordum ve başka hiçbir şey konuşmuyorlardı yanımda. Benim de arkamdan konuştuklarını hissediyordum hep. Nereden anladın derseniz şu an bile hiç çekinmeden benim yanımda herkesin dedikodusunu yapabiliyorlar, laf taşımayacağımı biliyorlar yani. Ben içeri girince aniden susuyorlar. Bir de birkaç şey oldu fısır fısır konuşurlarken benim hayatımla ilgili yorum yaptıklarını gülüştüklerini falan duydum. 6 aydır hiçbir şey konuşmuyoruz. Göz göze gelince kafamızı çeviriyoruz falan. Bu durum benim çok garibime gidiyor. Önceleri evlerimize bile gidip geldiğimiz iyi kötü günler yaşadığımız insanlar ergen gibi benim düşmanıma sen de düşman ol tarzı tavırdalar. Hadi 2 3 kişiyi sevmezsin anlarım da 35 kişi de mi sorunlu? Bu kızlardan birisini daha çok severdim daha merhametli ve iyi niyetli aslında. Ötekinin etkisi altında kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak, siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Konuşmayalı aylar oldu tutup şimdi sorarsam garip kaçar. Hiç konuşmayınca da buz gibi gergin bir ortam oluyor ve çalışma ortamı benim için stresli bir hal alıyor.
Şu anda çalıştığım yere 3 arkadaş 3 yıl önce beraber atanmıştık. İlk 2 sene her şey iyi ve güzeldi. Çalıştığımız kurumda ortalama 35 40 insan var. Biz beraber başladığımız için bir tık daha yakındık.
Ben kuruma her yeni gelen insana sıcakkanlı davranıyorum yapım bu. Hoşgeldiniz nerelisiniz vs sorular sorarım. Bu 2 arkadaş da önceleri öyleydi. Bu sene işler öyle bir hal aldı ki herkesten nefret ediyorlar sürekli herkesin arkasından olur olmadık konuşuyorlar en ufak şeyleri bile takıntı haline getirip günlerce konuşuyorlar vs. Ben bu durumu başlarda fazla takmadım ancak işler çığırından çıktı artık sözlü sataşmalara kadar vardı iş. Kurum müdürü de durumdan haberdar olup durumu bana sordu, pek bilgim yok diyerek geçiştirdim.
Sene başında merhabamız vardı, sohbetimiz vardı. Hatta bayağı iyiydik. Yavaş yavaş kendilerini benden de geri çekmeye başladılar. Durumu önce pek net anlayamadım ama ben onların tartıştıkları insanların yanında öğle aralarında oturup sohbet etmiştim buna bağlıyorum durumu. Yani onlar sevmiyor diye ben de sevmeyecektim sanırım bu şekilde anladım durumu. Ben bunu yapmadığım için benimle de merhabayı kestiler. Ben her gün günaydın diyordum ve başka hiçbir şey konuşmuyorlardı yanımda. Benim de arkamdan konuştuklarını hissediyordum hep. Nereden anladın derseniz şu an bile hiç çekinmeden benim yanımda herkesin dedikodusunu yapabiliyorlar, laf taşımayacağımı biliyorlar yani. Ben içeri girince aniden susuyorlar. Bir de birkaç şey oldu fısır fısır konuşurlarken benim hayatımla ilgili yorum yaptıklarını gülüştüklerini falan duydum. 6 aydır hiçbir şey konuşmuyoruz. Göz göze gelince kafamızı çeviriyoruz falan. Bu durum benim çok garibime gidiyor. Önceleri evlerimize bile gidip geldiğimiz iyi kötü günler yaşadığımız insanlar ergen gibi benim düşmanıma sen de düşman ol tarzı tavırdalar. Hadi 2 3 kişiyi sevmezsin anlarım da 35 kişi de mi sorunlu? Bu kızlardan birisini daha çok severdim daha merhametli ve iyi niyetli aslında. Ötekinin etkisi altında kaldığını düşünüyorum. Sonuç olarak, siz böyle bir durumda olsanız ne yapardınız? Konuşmayalı aylar oldu tutup şimdi sorarsam garip kaçar. Hiç konuşmayınca da buz gibi gergin bir ortam oluyor ve çalışma ortamı benim için stresli bir hal alıyor.
