- 29 Nisan 2013
- 16.167
- 30.996
- 798
merhaba yazını okuyunca kendi yaşadıklarım geldi bizde yıllarca flört ettik arada kv gibi sorunsal faktörlerde vardı ama birbirimizi çok seven deli gibi aşık çifttik evlendik 3 sene sonra çocuğumuz oldu ben doğum izni bitince işe başladım evde sıkıntılar stres yorgunluk arttı arada eşime kızar yardım isterdim falan filan neyse son 1 ay boyunca (kızım bu arada şu anda 8 aylık ) onu akşamları yanlız bıraktım sıkıntılı streslidir kafasını dinlesin üzerşne gitmeyeyim dedim hafta sonu hem çocuk hem ev işi yemek ütü bulaşık hepsini ben yaptım normalde beraber yaparız ve 1 ayın sonunda geldi eve ve ayrılmak istiyorum dedi seni sevmiyorum çok tartışıyoruz sıkıldım dedi ve daha neler neler ertesi gün ailemin yanına gittim onlarda kaldım özlesin bizsiz hayatı bomboş olur hissetsin istedim ama tam tersi bizi tamamen terk etti neler yaptıysam istemiyorum dedi ve şimdi boşanıyoruz o kadar mutsuz berbat bir haldeyim ki anlatamam küçüçük bebeğimle baba evine döndüm yuvam hayallerim yıkıldı kızımın 1. yaş gününü bile kutlayamadık aile yeni olmuştuk ama herşey bitti iyi düşün karar ver evden uzakta durman çare değil evine dön yoksa herşey daha kötü oluyor işallah düzelirsiniz keşke bizde de bir şans olsaydı çookk seviyorum seni aldatırım bile demesine ragmen seviyorum rabbime unuttur onu bana diyorum kalbimden sil aşkını kızını görmeye geliyor kalbim içim eriyor ha birlikteyken bende onu artık sevmediğimi zannediyordum şimdi ona sarılsam öpsem diye hayal ediyorum
Çok üzüldüm yaşadıklarına. Acını çok iyi anlıyorum. Allah yardımcın olsun.