İnsan öyle bir durumda çok güçlü oluyorsun merak etme.Ben ailemle görüşmüyorum mesela akrabalarımla da.Karakterimden ötürü fazla dostumda yok,olanda tahammül edemiyor.
Ben bi kere ameliyat olmuştum avrupa yakasında hatta bir arkadaşıma söylemiştim gelmemişti sağ olsun.Ben de deli cesareti
anadolu yakasında yaşıyorum,marmarayla avrupa yakasına geçtim hatta dr dedi yanında kimse yok mu refakatçı falan yok siz ameliyatı yapın ben tekim dedim neyse ameliyata girdim,çıktım.Hastaneyide hiç beğenmedim evrak meselelerinden dolayı tartıştım hemşireyle. Normalde yatışım olup gözetim altında olmam lazımdı ben tartıştıktan sonra gideceğim sizle uğraşamam dedim ameliyattan 3-4 saatte kendi başıma kalktım,giyindim bunlar dedi ki biz böyle bir mesuliyeti kabul etmeyiz olmaz diyip kabul etmediler tabi ben de sağlıkçıyım dedim ki imza atayım öyle çıkayım olabilecek tüm sorunlar bana aittir dedim (devlet hastanesi böyle bişeyi asla yapmaz,özel hastaneydi) herneyse çıktım taksiye bindim tek başıma marmaraya binip anadolu yakasına geldim.Ayrıca ameliyatımda kas altı meme proteziydi
ilk gün bayağı ağrılıydı tüm kaslarım ağrıyodu.Yani demem o ki,tekken daha güçlüsün.Ben tek başıma nelerin üstesinden geldim bir bilsen o yüzden sen de gelirsin merak etme.
, yazılanları okumak için buradayım. 
