Kimsesi olmayanlar ameliyat gibi durumlarda ne yapıyor ?

siz evliydiniz ve boşanma sürecini hatırlıyorum
dahası eş-dost çevre akraba olmamasının bir sebebi de sizin özellikle de annenizin şimdiye kadarki seçimleri idi, bunu da kabul etmeniz lazım.

siz de olaylara fazla arabesk bakıyorsunuz....
daha 30ların başındasınız be 40ımı geçtim, üstelik kronik hastalılarım var.

bu kadar hastalığım varken pek çok kişiye refakat etmişimdir.
annemin rahmi-yumurtalığı tamamen alınan komşusuna ben refakat ettim hacettepede
bu ameliyatı teyzem ve yengem de oldu, e dedim ben zaten tecrübeliyim drenini mirenini biliyorum, üstelik hastane de aynı hastane onlara da ben refakat ettim.

komşusunun 1 oğlu vardı daha ilkokuldaydı
teyzemin 2 oğlu var
ve ta ta ta taaam kadın doğum jinekoloji gibi bölümlere çoğu yer erkek refakatçi almıyor (kamuda)
yani eşleri çocukları olmasının bir anlamı olmuyor sadece görüş için belli saatte gelebiliyorlar

yengemin kızı vardı özelde ctesi dahil çalışıyordu kız c.tesi geldi p.tesi de çıkardı zaten annesini.

annem babam halam diğer teyzem pek çok kişiyle değişik terübelerim olmuştur
kız kardeşimin 2 doğumunda da ben kaldım yanında

kısacası
hasta olmama rağmen sağlık sektöründe çalışan ve iyi-kötü bilen birisi olarak soğukkanlı da olduğum için genelde refakatçi kalayım derim ve kalırım. arkadaşlarım, kardeşlerim şükür ihtiyaç duymadlar ama duysalar onlara da kalırım.

benim de ihtiyacım olsa ailemden 650 km uzakta yaşıyorum
onlar gelene kadar yaşadığım şehirde en kötü 2-3 kişi var yani gelip kalacak

işte geliyoruz sizin hikayedeki can alıcı kısma:
siz yetişkin bir bireysiniz nasıl oluyor da 2-3 kişi de olsa böyle yakın birileriniz olmuyor?

benim 200 tane kuzenim var bakın
bunların en az yarısı (en azından son anda izin alamıyacak şekilde çalışmıyorsa ve küçük bebeği olmayanlar) gel desem gelir. bu cepte. ama yaşadığım yere kaldırıp getirmem yani.

kendi edindiğim arkadaşlarım 35-40 yaşımda tanıştığım kişileri ararım öyle acil bir durumda....
üstelik ben bu şehre 4-5 ülke birçok şehir dolaşıp sonradan geldim ve öyle aile bağı, eski dostluklar şu bu yok...benim bu ülkede lise-üniversite arkadaşım bile yok toplam 5 kişi filanız...

bekar olduğumu söylememe gerek yok herhalde.

ha günübirlik ufak tefek şeyler için zaten kimseye gerek yok.
Şuan için arkadaş olarak benim de arayabileceğim insanlar var fakat sanki sadece ameliyat olacağımı söyleyebilirim kimseye gelin benim yanımda kalın diyemem gibi.
 
Benim kimi kimsem yoktu. babam hastaneye yattı ve 11 gün uykusuz kaldım başında. Bana çık şu malzemeleri al gel diye medikal'e vs gönderiyorlar, çıkıyorum almaya ama ben çıktığımda babam yalnız kalıyor, bu sefer neden yalnız bıraktın diye kızıyorlar. "E malzeme almaya gönderdiniz beni" diyorum. Başka kimseniz yok mu akrabanız? falan diyorlar yok diyorum inanmıyorlar. Zor gerçekten, o zaman ilk olduğu için parayla refakatçı tutulduğunu bilmiyordum, sonra paralı refakatçı tuttuk. Parası olan refakatçı tutuyor. Parası ve kimsesi olmayana ise odadaki diğer hastaların refakatçıları bir şekilde yardımcı oluyor.
 
Benim kimi kimsem yoktu. babam hastaneye yattı ve 11 gün uykusuz kaldım başında. Bana çık şu malzemeleri al gel diye medikal'e vs gönderiyorlar, çıkıyorum almaya ama ben çıktığımda babam yalnız kalıyor, bu sefer neden yalnız bıraktın diye kızıyorlar. "E malzeme almaya gönderdiniz beni" diyorum. Başka kimseniz yok mu akrabanız? falan diyorlar yok diyorum inanmıyorlar. Zor gerçekten, o zaman ilk olduğu için parayla refakatçı tutulduğunu bilmiyordum, sonra paralı refakatçı tuttuk. Parası olan refakatçı tutuyor. Parası ve kimsesi olmayana ise odadaki diğer hastaların refakatçıları bir şekilde yardımcı oluyor.
Yine para varsa her kapı açılıyor yani 🤷🏻‍♀️
 
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor ?
Hastanelere hep tek başıma giderim.geleyim diye teklif eden çok olurdu ama ben buna rağmen tek gitmeyi tercih ederim.3 kere operasyon tarzı durum yaşadım.3 üne de tek gittim geldim.kimsenin de eksikliğini hissetmedim, başımda biri olsaydı demedim. Hastaneye girdiğiniz anda her konuda yardımcı olan çalışanlar oluyor zaten.eee gencecik adamın başına da ne gelecek zaten.gelirsiniz 75,80 yaşına yine kimseniz yoksa bir bakımevine geçersiniz.onlar herşeyi yaparlar.bu tarz şeyler bana fazla dramatize ediliyormuş gibi geliyor.ne olacak sanki qni bir trafik kazasından falan başka.
 
Şuan için arkadaş olarak benim de arayabileceğim insanlar var fakat sanki sadece ameliyat olacağımı söyleyebilirim kimseye gelin benim yanımda kalın diyemem gibi.
demenize gerek yok ki
zaten böyle durumları karşı taraf teklif eder

yukarıda anlattığım gibi çoğu durumda ben kendim demişimdir ben kalırım diye. uzun kalacak olanlara da ona göre birlikte planlama yapılmıştır.
arkadaşınız olan kişi zaten anne babanız ya da kız kardeşiniz vs. kalıp kalamayacağını bilir, hani en kötü ihtimalle gece biri kalır, anne-baba da gündüz idare eder.
benim de kronik hastalılarım sebepli hastane işim çok oluyor bana da hep geleyim mi derler ama şükür refakatçi gerektirecek kadar kötü olmadım bu şehirde --başka şehirlerde olmuşluğum var y.dışında, yine arkadaşlarım geldi.

ya kusura kalmayın (belki siz çok kişiye gidip kalmışsınızdır diycem ama, sanmıyorum çünkü kalsanız bilirdiniz) da etrafta gördüğüm de genelde böyle insanlar maşallah suya sabuna dokunmadan kimseye karışmadan hiç bir kimsenin bir şeyine koşmadan 30 40 yaşlarına geliyorlar
ondan sonra da başıma birşey gelse ne olacak, e bu durumda parasını verir birini tutarsınız...(özellikle Türkmen filan kadın çok var bu işi yapan, hastanelerde sorunca zaten söylerler, çoğunun ilanı kartviziti filan var, paradan haber verin yani)

ha tabi Allah'ı takdiri
bir dağ başında kaza geçirirsiniz, bin km uzakta bilinçsiz olursunuz, kimse de gelemez. haberi bile olamaz. buna yapacak bir şey yok. buna alemin feriştahı olsa yapacak şeyi olmaz, bunu düşünmeye gerek yok, inanıyorsanız Allah esirgesin demekten başka.
 
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor ?
Benim varda yok.
Ameliyat oldum.
Yemeklerimi yaptım 1 hafta yetecek.
Çocuklarımı yıkadım temizledim.
Cuma gününe aldım ameliyatımı.
Ameliyattan çıktım. Kendime gelince esimi cocuklari eve gönderdim.
Hemşireler yürüttü, baya bi fenalaştım ilgilendiler.
Sonra arkadaşım geldi.
Yürüdük baya açıldım. Direnimi ayarladım.
Arkadaşım işe gideceği icin uyuttum.
Sabah erkenden işe gitti.
Doktor biliyordu tek olacağımi, sabah ilk bana geldi, direni çıkardı kanıma baktırdı.
Eşim geldi çıktık.

Ama içim bir ana cız etti, kendime geldim ama gözüm bişey göremiyordu. Kızım giderken kapıdan bana bir el salladı. Sanırım ömür unutamayacağım.

Biliyormusun fazla düşünme fazla, hemşireler kimse olmayınca yanınızda ilgileniyorlar.
Allah bir şekilde yoluna koyuyor…

Eve geldim. Hafta sonu eşim baktı couklari. Sonra 3 gün zordu ama 4. Gün çamaşır, bulaşık derken giriştim işlere😂😂😂

Bu platformda olursak ilerde yaş almış vaziyette. Ameliyat olduğunda , aynı ilde olursak ben gelirim sana bakmaya.
 
Yine para varsa her kapı açılıyor yani 🤷🏻‍♀️
50 yaşıma merdiven dayadım paranın her şey olmadığını da zamanla öğrendim, Allah iyi insanlarla karşılaştırsın derim hep
Çok baktım kimsesiz hasta, hastane dönemlerinde çok denk geldi, İstanbul'da isen hasta olursan yaz bana buradan, ölmedikçe girerim KK ya, sana da bakarım elimden geldiğince. Yine de birbirimize dua edelim Allah elden , ayaktan , akıldan düşürüp kimselere muhtaç etmesin :KK200: :dua:
 
Hiç o güzel canını sıkma bazen kalabalikta iyi olmuyor. Benim annem yedi kardeş. İki erkek beş kızlar. Mantıken baktığın zaman en kotu biri bakmazsa oburu bakar dersin ama o işler oyle olmuyor iste. Annem üç sene önce kalp krizi g geçirdi. İki erkek kardeşi geçmişte vefat etti zaten hayatta olsalar da eşleri gelmesine izin vermezdi. Annem dışında kalan dört kızdan sadece biri hastaneye ziyarete geldi o kadar. Biri kocam var refakatçi kalamam dedi, diğeri çocuğum var dedi öbürü uzaktayım bla bla. Anneme günlerce hastanede ben baktım. Ben birde evliyim ve o sıralar kızım 2 yaşında idi. Kızımı eltime bıraktım bir hafta on gün anneme refakatçi oldum. Babam para ile refakatçi tutalım bebeğin var zorlaniyorsun dedi kabul etmedim. Hiçbir kardeşi refakat için gelmedi yada eve çıkardığımız da hasta bakımı yapmadılar. Diyeceğim o ki geçmişe degil önüne bak. Kimseden kimseye fayda yok bu devirde. Sen güçlü duracaksın gerisi hikaye.

Benim de kızım tek çocuk. Başta senin gibi üzülürdüm ne olacak diye ama artık hayirlisi diyorum Rabbim uzun saglikli ömür versin hepimize herşey hallolur inşallah.
 
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor ?
Yani şimdi düşündüm bu konuyu kimse olmazsa kimi çağırırım diye,arkadaşlarım var onlara gel desem gelirler,bende giderim aynı şekilde. İllaki kan bağı olmasına gerek yok. Geçen yaz oğlumun kolu kırıldı,apar topar hastaneye yetiştirdim,eşimde epey uzaktaydı hemen gelemeyecekti,kızımın okul çıkış saati geldi, hastaneden çıkamadım tabi,arkadaşımı aradım dedim hastanedeyim alırmısın okuldan, arabası servisteymiş,bana belli etmedi,söylemedi tamam dedi,o da bir arkadaşına rica etmiş birlikte gidip almışlar. Bana demedi bile arabam yok,en kötü taksiye biner gider alırdı eminim ki bende o durumda bir yolunu bulur aynını yapardım arkadaşım için. Iyi dostlar biriktirdiğimi düşünüyorum açıkçası ben. Sizinde vardır size destek olacak dostlarınız bence. Dediğim gibi kan bağı olması gerekmiyor bence.
 
Paranız varsa en iyi refakatciyi bulursunuz.diyelim ki yok o zamanda hastanedekilerin yardım ettiği kadariyla yetinirsiniz.simdiden bunları düşünmek çok anlamsızca.bi hastalığınız olsa neyse ama daha ortada hiçbir şey yok
 
Valla tam tersi bi örnek olacak ama bizim de akrabamız vs yok. Annem ameliyat oluyor şu an, ben başka bi ilde farklı bi hastanede yatıyorum gidemedim. Konu komşu refakatçi bulmuş (ben armut gibi sitelerden araştırdım ama bulamadım nedense) o duruyor yanında, komşular da uğruyor yanına. Zor bir durum maalesef
Acil şifalar dilerim ikinize de.
Allah yardımcınız olsun
 
Yakın zamanda doğum yaptım hastane doğru düzgün yemek vermedi ilk öğünde. Çok sevdiğim bir abla var. Bana hep hamileyken aman sen yemek yapamazsın canın ne istiyorsa söyle ben yapayım derdi sağol abla hallediyorum derdim. Doğum yaptığım gün de yemek getireyim sana dedi bu kez çok makbule geçer dedim getirdi Allah razı olsun ondan o kadar dua ettim ki ona. Bakın bu kadın benim ortamdan tanıdığım iyi bir insan sadece. Akrabam değil bir şeyim değil. Ama akrabalar arayıp sormuyor o kaç kez ilgilendi benimle. Aynı şekilde annem vefat ettiğinde de akrabalar yüzüme bakmazken bi aile dostumuz olan kadın benimle çok ilgilendi, benim için hiçbir akrabam onun tırnağı olamaz. Demem o ki Allah iyilerle karşılaştırsın..
 
Hepinizden Allah razı olsun. Kocaeli’deyim bu arada. Yardıma ihtiyacı olan kim olursa bende gelirim bakmaya seve seve ☺️ Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah
 
Aylık ücret ile hasta bakıcılar var anneannem ve desene bakıyordu gece kalmıyordu günlük her işini yapıyordu yemek evi toplama temizlik yemeklerini getirip ilaçlarını veriyordu çok da memnunlardi para olduktan sonra illaki çözümü bulunuyor. Kadınlara bakım kolay ancak erkek hasta olduğu zaman hasta bakıcı bulmak çok zor oluyor
 
Babam başka şehirde yaşıyor, kronik böbrek yetmezliği var. Ağır hastalanıp uzun süre hastaneye yattığı zamanlar oldu. Ben baktım bir süre hastanede, sonra dönmek zorunda kaldım küçük çocuğum var. Parayla hasta bakıcı tuttuk. Aynı odayı paylaştığı hastanın refakatçileri bile yardımcı oldu yeri geldi. Zaten refakatçi gerektiren bir durumdaysan bir şekilde işin görülüyor. Personel de böyle hastalara destek oluyor. Yok yoğun bakımdaysan zaten hiç kimseye ihtiyacın yok, Allah tan başka…
 
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor ?
Ablam kız kardeşim hepsi var ama herkes başka şehirlerdeki doğum yaptığımda. Doğumum biraz erken oldu annem bile yetişemedi. Yapayalnızdım hastanede, eşim evde kızımıza bakıyordu. Normal doğum yaptım odaya geçtim, yanımda başka hasta vardı, yanında annesi vardı. Kadın benim halimi görünce acıdı sanırım, ben seni giydireyim kızım dedi bana🥺 bir kolumda serum vardı, diğer elime de bebeği tutuşturup gitti hemşireler. Hiç tanımadığım bir kadın geldi giyinmeme yardım etti, çok açtım o sırada ben yemek yiyene kadar oğlumu aldı kucağında tuttu. Ben yedim sonra beni yatırdı verdi oğlumu.

Kimsem yok diye üzmeyin bence kendinizi, benim var ama her birimiz başka şehirlerde, herkes kendi işinde gücünde, öyle işte.
 
Herkese merhaba hep söylüyorum tek çocuğum ve hayatta bir tek annem ve babam var. Birgün onlar da olmayacak. Akrabalarım var ama herkes kendi derdinde. İleride başıma böyle bir şey gelse kimi çağırırım ne yapıyorum diyorum hep. Hiç denk geldiniz mi kimsesi olmayanlar böyle durumlarda ne yapıyor ?
Bu konu beni üzdü, 2. Çocuğu düşünmüyorum ama bazen kızıma haksızlık mı ediyorum diye de düşünmeden edemiyorum, rabbim yardımcınız olsun inşallah...
 
Genelde insanların yakın arkadaşı oluyor. Yani kardeşi olup da bayramdan bayrama gorusenler var kimsenin birbirinden haberi yok. O yüzden sahit olduğum en kotu ihtimalle arkadaşlarının kaldigi.
Ben de tek çocuğum.
Babamı kaybettim bir tek annem kaldı. O da giderse ev bark maaş yok. Tek başıma napicam diye düşünüyorum. Refakatçiyi geçtim bir yerim kırılsa etse arabasıyla götürecek biri de yok. Surunerek giderim herhalde
 
Hepinizden Allah razı olsun. Kocaeli’deyim bu arada. Yardıma ihtiyacı olan kim olursa bende gelirim bakmaya seve seve ☺️ Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah
Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin, kimseye muhtaç etmesin🙏

Yalnızım kapımı çalan bir tas çorba getiren olmaz diye düşünmeyin, ne insanlar var kalabalık ailelere akrabalara sahip ama hiçbirinin diğerine faydası olmuyor, ne insanlar da var ki kimseleri yok ama arkadaş çevresi, komşuları yardımına koşuyor.

Allah sağlık afiyet versin, hep iyi insanlarla karşılaştırsın😌
 
Benim kimi kimsem yoktu. babam hastaneye yattı ve 11 gün uykusuz kaldım başında. Bana çık şu malzemeleri al gel diye medikal'e vs gönderiyorlar, çıkıyorum almaya ama ben çıktığımda babam yalnız kalıyor, bu sefer neden yalnız bıraktın diye kızıyorlar. "E malzeme almaya gönderdiniz beni" diyorum. Başka kimseniz yok mu akrabanız? falan diyorlar yok diyorum inanmıyorlar. Zor gerçekten, o zaman ilk olduğu için parayla refakatçı tutulduğunu bilmiyordum, sonra paralı refakatçı tuttuk. Parası olan refakatçı tutuyor. Parası ve kimsesi olmayana ise odadaki diğer hastaların refakatçıları bir şekilde yardımcı oluyor.
Onlar da abartmiş.yedek refakatçi mi tutacaksınız başınızda? Siz oyundan çıkınca o mu girecek? Saçmalamışlar.
 
X