Kimsesi olmayanlar ameliyat gibi durumlarda ne yapıyor ?

31. Bir evlilik yaptım ayrıldım. Bir daha kimseye güvenemezmişim yapamazmışım gibi geliyor.
Ben de 31 yasindayim. Çok genciz boyle hemen kapatma gönül defterini. Kafana uygun biri cikar yuvanı kurarsın. İnsalarin laç tane cocugu oluyor da yaslaninca bakmiyorlar böyle olumsuz şeyler düşünme hele bu yaşında:) çok gençsin
 
Görüntüde çok kalabalık olup aslında kimse de olmayadabilirdi bir de o tarafından bak arkadaşım. Daha olmayan bişey için kaygılanıp üzülme. Benim annem, babam, kardeşim var. Eşimin de kalabalık ailesi var ama 10 güne doğumum var kimse olmayacak benimkiler zaten istemiyor yapacak bir şey yok
 
Bi arkadaşımın annesi yok baba yoktan beter kardeşi başka ülkeye gitmiş hiç ilgisiz. Meme kanseri atlattı iki memesi de alındı sonra yeniden yapıldı bir sürü ameliyat tedavi süreci… yanında arkadaşları vardı kendisi de aşırı dirayetli kendisine acımakla vakit harcamayacak kadar soğukkanlı bi kızdır. Korkmayın çevrenizi iyi insanlarla doldurmaya çalışın ve son tahlilde kendi kendinize yetebileceğinizi bilin
 
Kendi başıma üç kez ameliyat oldum, biraz hassas oluyor insan tabi
Benim ameliyatlarım özeldeydi, hastaneye yatarken danışmada hastabakıcı sordum, katlarda çalışan hastabakıcılar var ama kişiye özel tutabileceğiniz biri yok dediler, sonra doktorumla konuştum, beni o katta çalışan hastabakıcıyla tanıştırdı, bir miktar ödeme yaptım ameliyat sonrası giyinmede, temizlenmede,kalkıp yürümede yardımcı oldu , arada arada gelip yokladı hastaneden çıkana kadar, kadın doğum bölümüydü hayli çekingendim ama sağolsun halletti. Çok ağır ameliyat değildi benimkiler ikinci günde çıktım her seferinde ama ağır bir şey olsa zor tabi. Şimdi eşim var her işe koşar canla başla ama ağır bir durumum olsa becerebilir mi altından kalkabilir mi bilemem, bu konularda Rabbim kararlar diyorum hep çünkü çok düşünürsem gözlerim doluyor
 
31. Bir evlilik yaptım ayrıldım. Bir daha kimseye güvenemezmişim yapamazmışım gibi geliyor.
yaşınız daha cok gencç, hersey olur emin olun.pozitif bakın hayat. öyle arakdas varki akarabalardan da kat be kat iyi. bu durumu dusunmeyin kimi akrabalar vardır kanlı bıcaklılar öyle bir durum olacaıga akrabasız olup kardes gibi dostlar edinirsiniz. hayatınıza biri cıkar hayatınıza larısınız cocuklarınız vs olur. daha hayatın basındasınız. cheery up :)
 
Bir şey olmaz, hemşireler gerekli durumlarda yardım ederler.
Zaten günümüzde özellikle son 2 yılda refakat kavramı da hızlı bir şekilde değişti. Refakati hastanın yanımda oturup tv izlemek sanan büyük bir kitle var. Halbuki hastanı kaldırıp yürüteceksin bol bol koridorda, moralini yükselteceksin, hatta gerekirse bir iki gece uykusuz da kalacaksın. Ama yok insanlar eskisi gibi değil çok benmerkezciler, sadece laf olsun diye yapıyorlar bazı şeyleri.
 
Kuzenleriniz hala amca dayi teyze veya yakin arkadas faktorleri olabilir. İllaki insan evladi biri vardir diye dusunuyorum ailede sulalade. Allah o duruma dusurmesin yinede
 

O aslında hastasına göre değişir, annemi 9 yıl baktık kardeşlerimle, kolon kanseriydi ve inanın bizim için çok zor süreçlerdi. Her işini kendimiz yaptık, çok ağır bilincini kaybettiği zamanlar oldu, dört ameliyat geçirdi ki ameliyat sonrası bakımlarında tek bir sağlık çalışanı açıklama bile yapmadı, kolostomiyi nasıl kullanacağımızı öğrenmek için para verip firmasından personel çağırdık, hiç kalkamadığı zamanlar oldu, gerek evde gerek hastanede oldukça ağırdı yükümüz, nöbetleşe beklerdik, Cerrahpaşa'nın dili olsa konuşsa ne koştuk yıllarca, yorgunluktan bayıldığımı bilirim acilde açtım gözümü şişen ayaklarımdan pantalonumu çıkaramadı doktor makasla kestiler öyle bir yorgunluklardı, Cerrahpaşa onkoloji de hiç laf olsun diye bulunan görmedim hasta yakınlarının işi çok ağır oralarda .....
 
Vallahi istanbulsa ben bile giderim.Allah vicdan versin onemli olan o
 
Benim ailem kalabalık,eşimin ailesi de.Yaşadığım şehirde de eşimin ailesi yaşıyor.Ama kadere bakın ki trafik kazası yaptık ve hepsi şehir dışındaydı,refakatçim olmadan bir gece kaldım hastanede,yere düşen peçeteyi alamadım,tuvaletim gelse kalkacak durumda değildim.Bazen aileniz kalabalık da olsa tek başınıza kalabiliyorsunuz.
 
Eğer kaybettiyseniz başınız sağ olsun. Yaşıyorsa Alalh uzun ömürler versin. 9 yıl gibi bir süreden bahsediyorsunuz. Ben son 2 yılda olan gözlemlerimi aktardım, herkesi bir tutamam ancak böyle bir kitleyle de karşılaştım ve hiç de az değillerdi. 22 hasta varsa bir günde sadece 2 refakatçi gerçek anlamda refakat ediyordu, 5-6 hasta kendi idare edebiliyor diyelim 14 hastanın refakatçisi fos. Onkolojik hasta pek bakmadım onu da belirteyim.
 

Kaybettim annemi sağolun güzel dilekleriniz için
Çok ağır olmayan durumlarda oluyor sanırım bu dediğiniz, kardeşime iki doğumunda da ben refakat ettim o zaman görmüştüm hasta muhtaç olmadığı için hastaneyi tatil yeri gibi kullananlar vardı töbe yarabbim :) Ağır hastalıklarda çok zor refakatçi olmak, onkoloji, ortopedi, ağır diyabet hastaları, çocuk hastalar hele devlet hastanesiyse çok çok zor Allahım kimseyi düşürmesin oralara
 
Annem ve babamın belli yaşları var. Annem 63 babam 68 yaşında. Ben evli değilim. Bu yüzden .
siz evliydiniz ve boşanma sürecini hatırlıyorum
dahası eş-dost çevre akraba olmamasının bir sebebi de sizin özellikle de annenizin şimdiye kadarki seçimleri idi, bunu da kabul etmeniz lazım.

siz de olaylara fazla arabesk bakıyorsunuz....
daha 30ların başındasınız be 40ımı geçtim, üstelik kronik hastalılarım var.

bu kadar hastalığım varken pek çok kişiye refakat etmişimdir.
annemin rahmi-yumurtalığı tamamen alınan komşusuna ben refakat ettim hacettepede
bu ameliyatı teyzem ve yengem de oldu, e dedim ben zaten tecrübeliyim drenini mirenini biliyorum, üstelik hastane de aynı hastane onlara da ben refakat ettim.

komşusunun 1 oğlu vardı daha ilkokuldaydı
teyzemin 2 oğlu var
ve ta ta ta taaam kadın doğum jinekoloji gibi bölümlere çoğu yer erkek refakatçi almıyor (kamuda)
yani eşleri çocukları olmasının bir anlamı olmuyor sadece görüş için belli saatte gelebiliyorlar

yengemin kızı vardı özelde ctesi dahil çalışıyordu kız c.tesi geldi p.tesi de çıkardı zaten annesini.

annem babam halam diğer teyzem pek çok kişiyle değişik terübelerim olmuştur
kız kardeşimin 2 doğumunda da ben kaldım yanında

kısacası
hasta olmama rağmen sağlık sektöründe çalışan ve iyi-kötü bilen birisi olarak soğukkanlı da olduğum için genelde refakatçi kalayım derim ve kalırım. arkadaşlarım, kardeşlerim şükür ihtiyaç duymadlar ama duysalar onlara da kalırım.

benim de ihtiyacım olsa ailemden 650 km uzakta yaşıyorum
onlar gelene kadar yaşadığım şehirde en kötü 2-3 kişi var yani gelip kalacak

işte geliyoruz sizin hikayedeki can alıcı kısma:
siz yetişkin bir bireysiniz nasıl oluyor da 2-3 kişi de olsa böyle yakın birileriniz olmuyor?

benim 200 tane kuzenim var bakın
bunların en az yarısı (en azından son anda izin alamıyacak şekilde çalışmıyorsa ve küçük bebeği olmayanlar) gel desem gelir. bu cepte. ama yaşadığım yere kaldırıp getirmem yani.

kendi edindiğim arkadaşlarım 35-40 yaşımda tanıştığım kişileri ararım öyle acil bir durumda....
üstelik ben bu şehre 4-5 ülke birçok şehir dolaşıp sonradan geldim ve öyle aile bağı, eski dostluklar şu bu yok...benim bu ülkede lise-üniversite arkadaşım bile yok toplam 5 kişi filanız...

bekar olduğumu söylememe gerek yok herhalde.

ha günübirlik ufak tefek şeyler için zaten kimseye gerek yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…