Üç kez
tüp bebek denemesi yaptık. Şu an hamileyim ve çok mutlu bir evliliğimiz var eşimle. Annesini aradı konuştuk güzeldi her şey, görüntülü de konuşmak istedi, aradık konuşuyoruz, birden bebek sütten kesilir kesilmez yanıma alıp gelcem ben dedi. İstanbulda büyümesini istemiyormuş, köyde (900 km uzakta) büyütecekmiş. Ben de yavrumu kimse benden alamaz anne dedim şakayla karışık ama içim kalbim kor ateş gibi oldu. E sen de gel o zaman dedi. (Ay sağol) Ben de devlet memuruyum, gelemem işi mi bırakayım yani dedim. Çok iyi bir maaşım var, eşimin kazancı net değil, bazı aylar sıfır lira kazanıyor, evi ben geçindiriyorum yani. E özelde çalışırsın diyor. O kadar boş konuşuyor ki yani... Bu saat oldu sinirden uyumadım. Sabah 7 de kalkıp işe gitcem. Kalbim deli gibi atıyor, ağlamak da istemiyorum. Nasıl başa çıkarım bilmiyorum. Görümcemle yaşıyor zaten. O da sürekli bana or..pu şeklinde şakalar yapıyor. Ağzı bozuk. Kafayı yedirtecekler bana. Çocuğuma diyecekmiş ki görümcem, evi yak bana gel diyecekmiş. Böyle garip garip şeyler söylüyorlar. Eşim de bu muhabbetin üstüne anasına diyor ki ben koynunda uyurdum, bebek de senin kokunla uyur anam filan. Ben de telefonu kapatınca dedim niye öyle söyledi annen sütten kesilince alcam filan diye dedim, diyor ki e dağlı o cahil kadın... Ne alaka ya, ne cahili gayet kültürlü kadın dedim. Köyülüğünden yapıyor bence. Ne yapıcam ya ben? Tavrım ne olmalı?