Kilo Sevilmeye Engel midir?

Tabiki değil. Ama ozguvensizlik engel. Erkekler özgüvenli bayanları istiyor, tabiki bayanlar da ozguven ister bir erkekde. Sizin sorununuz kilo degil gibi kilo bircok eksiginiz icin bahane gibi. Kendinizi geliştirmemişsiniz. Şöyle bir silkelenin hergün duzenli kitap okuyun , guzel sayfalari takip edin , mutlaka hergun yürüyüşünüzu yapin hatta imkan varsa sosyallik açısından spor salonuna gidin.
Benn esimle tanisitigimda 110 kg idim hala da o kglardayim esimse zayif biri hic bir zaman esime benin kilolarimi seviyirmusun diyr sormadim bile çünkü biliyorumki sevilecek bir cok yönüm var kendime güvenim var. Esimle aksamlari her konuda konusabiliyoruz , paylasim yapiyoruz her konuda . Girdiğim ortamlarda konusmamla , bilgimle insanlar tarafından begeniliyorum bunun farkindayim.

çok klasik olacak ama siz kendinizi sevmediginiz sürece kimse sizi sevmez.
güzellik ilk 5 dk etkilidir, ama ahlak , karekter sonrasında kişilik sevilme sevepleridir.
kilolu olmak ayrıca çirkin olma anlamına da gelmez.
kendinizle barışın sevilmek için çaba harcamayın ,başkalarını kenarda bırakın ve ilk kendiniz kendinizi sevin.
bunu başardıktan sorna gerisi gelir.

Öncelikle cevap yazan herkese teşekkür ederim.

Bazılarına katılsam da bazı mesajlarda yazanlara katılamayacağım. İşte hepimizin yaptığı bu. Birini yakından tanımadan kilolu diye, özgüven sorunu var diye kendini geliştirmemişsin sen diyerek etikitlemek. Ya da sen zaten isteksizsin, vermek istemiyorsun demek.

Ben çocukluk yıllarımdan beri endokrine gidiyorum yıllarca ilaçta kullandım. Endokrinde kilo verirken doktorum değişti, doktorum herkesin içinde, tek bir gün bile bana destek olmamış beni tanımamış bir doktor, beni yalancı konumuna düşürüp rezil edince bıraktım. Üniversite zamanı akupunktura gittim aylarca uğraştım 10 kilo verdim. Sonra şehir değiştirdim geldiğim şehirde bir doktora geçiş yaptım o doktor diğerinden tamamen farklıydı hem de maliyetini karlışayamadım bıraktım. Yine kilo aldım. Arada gittiğim doktorlar da oldu spor salonları da. Ama süreç hep aynıydı. Zor verme. Bırakma. Tekrar kilo alma.

En son kendi çabamla 24 kilodan fazla verdim kısa sürede, ama 5 yılda, 10 günde değil, geri aldım.

Kendini geliştirmekten kastınız ne acaba bilmiyorum ama, çocukluğumdan beri kitap okurum ev yüzlerce kitapla dolu, kişisel gelişim, tasavvuf, metafizik vs. Ayrıca fizik eğitimim de var maliye eğitimim de. Bazı kurslara gittim, gitar çalıyorum, resim yapıyorum, roman ve şiir yazıyorum. Ama bunlar değilse kastettiğiniz başka türlü insan nasıl kendini geliştirir bilmiyorum.

Benim tek sorunum katıldığım mesajlarda olduğu üzere önce benim kendimi beğenememem. Naz yapmamam, işveli olmayı bilmemem.

Yoksa güzel giyinirim elimden geldiğince, makyaj yaparım çok güzel, saçıma bakarım, takımı takarım... a bir tek topuklu giymem onu da giyecek bir ortamda değilim. Oldu mu giyerim. Güzel konuşurum, sohbetim iyidir, bilgime güvenirim. Sohbetimi sevmeyen yoktur. Hayvanları severim doğayı severim. Yürüyüşler yaparım. Bazen doğada bazen deniz kenarında. Hızlı yürürüm hatta çoğu kişiden. Bazen bisiklete de binerim. Evde koşu bandım da var. Arada onu da kullanırım. Her akşam neredeyse, dans ederim, çeşit çeşit dans. Hareket olsun.

Günde 2 öğün yerim. Eğer sağlıklı beslenme sürecindeysem ekmek yemem. İf yaparım. Beslenme konusunda cahil değilim. Neyin ne olduğunu bilirim. Ne yemem gerektiğini. Ketojenik diyet yapsam ben de veririm ama bütçe el vermiyor maalesef her gün yağlar, etler vs. Ayrıca devamlı yapılacak bir diyet değil sağlık açısından. Arada kullanılırsa daha iyi sonuç alınır.



Bazı insanlar çevresinden, kendi hayatından bakarak bu yorumu yapmışlar saygım sonsuz ama kendi gördükleriniz genel geçer demek değil. Siz şanslısınız ki sizin kilonuza takan biri çıkmamış karşınıza. Keşke ben de şanslı olsaydım. Ya da tanıdığım bazı arkadaşlarım gibi yesem yesem yan gelip yatsam ama yine incecik olsaydım.

Onlardan daha hareketliyim, daha sağlıklı beslenirim. Örneğin ünlü fast food markasına yıllar yıllar oldu gidip hamburger yemedim ben. Börek yemeyeli aylar oldu. Bilmeden yorum yaparken lütfen biraz düşünün.

Ben işte çevremdeki bu önyargılardan bıktım. Aa hamur işi yemeyin, aa sebze yiyin. İnanın çevremde benim kadar sebze alıp yiyen yok.



Neyse çok uzattım. Kimseyi kırmak değil amacım. Kırdıysam affola. Ama lütfen objektif empati biraz. Yargılamadan.




Saygılar.

cosmicgirl .!.:

Merhabalar teşekkürler. Evet maalesef bana hep kiloya takanlar denk geldi sanırım tabi benim çekingenliğimin de etkisi vardır muhtemelen. Ve özgüven eksikliğimin. Önce kendimi sevmem gerektiğinin de farkındayım ama maalesef yapamıyorum bir türlü. Kendime kabul ettiremiyorum.

Alkali diyeti de denemiştim okumuştum kitabı. Karatay da denedim. Ama açıkçası en yüksek verimi if ile aldım. Düşük karbonhidrat diyeti eşliğinde. 6 ayda 24 kilo vermiştim birkaç sene önce. Ama babamı kaybettikten sonra iyice saldım kendimi. Stres vs hepsi beni dibe vurdu. Ama şu an yeniden deniyorum.

Genişletmek için tıkla...

İnsanın kendini bulması gerek yani herkes aynı şekilde beslenince kilo veremiyor malesef. Ben alkali beslenme yapınca ilk ay gram ile veriyorum ikinci ayın başında gitmeye başlıyor. İlk defa yaptığım için kendimi gözlemledim. Sınavım olduğunda stress olursam yerim ben karantinada 12 kg aldım 40 beden olmamaya başladı sorun etmedim açıkcası birde ben yapısal olarak önce kendim diyen biriyim. Bana görün büyümüş falan bile denildi hiç çekinmem cevabı veririm. Bu sizin duruşunuzla alakalı biraz ben susan bir tip değilim.
Valla aşık olduğum biri vardı göbeğim vardı o zaman kilomda vardı laf söylemişti çekinmedim lafımı esirgemedim bir daha konusunu bile açmamıştı. Önce kendim bana şu an iyisin diyorlar mesela ama ben 5 6 kg vermek istiyorum. Dediğimde yok olmaz bla bla bir sürü şey.. Ben kendimi o kiloda iyi hissediyorum ve güzel buluyorum önemli olanda bu.
Ben alkali beslenme yaparken önüme pasta mı gelmedi sarmalar şunlar bunlar motivasyonum kırmak için bana kilo verince gözünde çizgi oluştu eskiden iyiydi falan bile denildi. En yakın ark annesi kilolu ve zor kilo veriyor. Ben ilk kitabımı ona verdim dene dedim 6 kg verdi geri aldı. Sorsan diyor ki bünyem malesef böyle bünye değil akşam 8 de lokum yediğini gördüm. İşte zaten o bir parça ya karşı irade sergiliyorsun. Bu konuda realist olmak önemli yoksa kendi çevrende dönüp duruyorsun. Ve ark annesi ben ona iyilik yapıp destek olmama rağmen diyet yaparken önüme tencereyle sarma koydu ye de ye diye. İrade tamamen senin içinde olan şey karar verdiğinde oluyor ve kendini tanıyorsun. Eğer zor veriyorsanız insülün direnci vardır. Bu sizi bana göre daha zor vermenize sebep olur ama verirsiniz yine bu bilinçle olmak önemli. Alkali bealenirken arada ketojenik yapıyorum bende en çok işe erken yemek ve sabah aç karına 3 yk zeytinyağı yemek işe yarıyor. Sizde belki yürüyüş belki başka bir şey bilemem.
Bunu siz bulacaksınız ve etrafa kulaklarınızı tıkıyarak :)
Bu arada örnek olması açısından Karatayda ben veremedim ya da çok uzun süreler lazımdı ketojenik yaptım ama süreyi uzun tutmadım çünkü et sevmiyorum ben. Bir buçuk ayda 10 kg veriliyor sonra tekrar normal alkali sonra ketojenik gıda takviyesi ile 2 3 ayda güzel sonuç alınıyor.
Umarım işinize yarar

cosmicgirl .!.:

Öncelikle cevap yazan herkese teşekkür ederim.

Bazılarına katılsam da bazı mesajlarda yazanlara katılamayacağım. İşte hepimizin yaptığı bu. Birini yakından tanımadan kilolu diye, özgüven sorunu var diye kendini geliştirmemişsin sen diyerek etikitlemek. Ya da sen zaten isteksizsin, vermek istemiyorsun demek.

Ben çocukluk yıllarımdan beri endokrine gidiyorum yıllarca ilaçta kullandım. Endokrinde kilo verirken doktorum değişti, doktorum herkesin içinde, tek bir gün bile bana destek olmamış beni tanımamış bir doktor, beni yalancı konumuna düşürüp rezil edince bıraktım. Üniversite zamanı akupunktura gittim aylarca uğraştım 10 kilo verdim. Sonra şehir değiştirdim geldiğim şehirde bir doktora geçiş yaptım o doktor diğerinden tamamen farklıydı hem de maliyetini karlışayamadım bıraktım. Yine kilo aldım. Arada gittiğim doktorlar da oldu spor salonları da. Ama süreç hep aynıydı. Zor verme. Bırakma. Tekrar kilo alma.

En son kendi çabamla 24 kilodan fazla verdim kısa sürede, ama 5 yılda, 10 günde değil, geri aldım.

Kendini geliştirmekten kastınız ne acaba bilmiyorum ama, çocukluğumdan beri kitap okurum ev yüzlerce kitapla dolu, kişisel gelişim, tasavvuf, metafizik vs. Ayrıca fizik eğitimim de var maliye eğitimim de. Bazı kurslara gittim, gitar çalıyorum, resim yapıyorum, roman ve şiir yazıyorum. Ama bunlar değilse kastettiğiniz başka türlü insan nasıl kendini geliştirir bilmiyorum.

Benim tek sorunum katıldığım mesajlarda olduğu üzere önce benim kendimi beğenememem. Naz yapmamam, işveli olmayı bilmemem.

Yoksa güzel giyinirim elimden geldiğince, makyaj yaparım çok güzel, saçıma bakarım, takımı takarım... a bir tek topuklu giymem onu da giyecek bir ortamda değilim. Oldu mu giyerim. Güzel konuşurum, sohbetim iyidir, bilgime güvenirim. Sohbetimi sevmeyen yoktur. Hayvanları severim doğayı severim. Yürüyüşler yaparım. Bazen doğada bazen deniz kenarında. Hızlı yürürüm hatta çoğu kişiden. Bazen bisiklete de binerim. Evde koşu bandım da var. Arada onu da kullanırım. Her akşam neredeyse, dans ederim, çeşit çeşit dans. Hareket olsun.

Günde 2 öğün yerim. Eğer sağlıklı beslenme sürecindeysem ekmek yemem. İf yaparım. Beslenme konusunda cahil değilim. Neyin ne olduğunu bilirim. Ne yemem gerektiğini. Ketojenik diyet yapsam ben de veririm ama bütçe el vermiyor maalesef her gün yağlar, etler vs. Ayrıca devamlı yapılacak bir diyet değil sağlık açısından. Arada kullanılırsa daha iyi sonuç alınır.



Bazı insanlar çevresinden, kendi hayatından bakarak bu yorumu yapmışlar saygım sonsuz ama kendi gördükleriniz genel geçer demek değil. Siz şanslısınız ki sizin kilonuza takan biri çıkmamış karşınıza. Keşke ben de şanslı olsaydım. Ya da tanıdığım bazı arkadaşlarım gibi yesem yesem yan gelip yatsam ama yine incecik olsaydım.

Onlardan daha hareketliyim, daha sağlıklı beslenirim. Örneğin ünlü fast food markasına yıllar yıllar oldu gidip hamburger yemedim ben. Börek yemeyeli aylar oldu. Bilmeden yorum yaparken lütfen biraz düşünün.

Ben işte çevremdeki bu önyargılardan bıktım. Aa hamur işi yemeyin, aa sebze yiyin. İnanın çevremde benim kadar sebze alıp yiyen yok.



Neyse çok uzattım. Kimseyi kırmak değil amacım. Kırdıysam affola. Ama lütfen objektif empati biraz. Yargılamadan.




Saygılar.

Genişletmek için tıkla...

Meselenin özü incelik kalpte olmalı.... konusmandan kendini ifade edebilmenden zaten herşey gayet açık anlaşılıyor... söyledigim yanlış anlaşılmasın ama cok insan tanıyorum dış görüntü estetik hepsi 10 numara ama başka hiç bir şey yok.. atalarımız boşuna dememiş yüzü güzele doyulurda gönlü güzele doyulmaz diye.. onlar da biyerde tıkanıyor yani hatta o hic bisey... burda konu kendimizi memnun edebilmek. Kilo alınır da verilir de herkes zayif olmak zorunda da degil. Eğer bu yüzden zaten birseyler olmuyorsa emin ol olmaması daha hayırlı. Kimin aynı kalacağının bir garantisi var bu sadece kilo da degil herhangi bir uzvumuzu da kaybedebiliriz öyle bir durumda beni yanliz bırakacaklarsa baştan olmasınlar daha iyi. Önemli olan insanın kendine yetebilmesi gayet donanimli birisin sen kendine artarsin bile

Kilolu olup eşi, sevgilisi olan bir suru insan var. Erkeklerin de hepsi fit degil ayrica kilolu erkekler de var.
Hem kilolu olmasaniz bile asiri cekingenlik ve ozguvensizlik arkadas edinmekte bile sorun yaratacak seylerdir.

Senelerdir sizin gibi kilolu olan biri olarak bu yaşadığınız sorunları yaşamadığımı bilmenizi isterim. Belki kaderdir ama bence biraz da düşünce şekliyle alakalı. Benim gözlemime göre kilolu insanlarda genelde iki tane sağlıksız düşünce şekli oluyor; kendinden nefret etmek ya da kendini çok sevmek.

Kendimden bir gün olsun nefret etmedim. Bir gün olsun utanmadım. Alt tarafı kiloluyum. Benim için konu bu kadar basit. Dünya benim kilolu olmam etrafında dönmüyor. Tabiki zayıf olmak isterdim ama misal zengin olmak da isterdim. İnsanın hayatta her istediği oluyor mu? Çabalamak lazım. Bazı insanlar zayıf doğuyor diye düşünebilirsiniz, e aynı insanlarda bendeki diğer özellikler olmuyor.
Fazla kilolu olmak sağlıksız bir durum, zayıflamak lazım. Ama bu süreçte kendinden nefret etmeye gerek yok.

Kendimi sevmenin de bir ayarı var bu arada bence. Beden olumlama hareketine katıldığımı söyleyemem. Kendimizi tabiki seveceğiz ama kilolarımla da çok güzelim demenin bazı riskleri var. Aşırıya kaçıldığında obeziteyi destekliyor. İnsan ideal kilosundan uzakta olduğunu unutabiliyor. Ben zayıflamam gerektiğini hiç unutmuyorum. Her ne kadar kilo verip geri alsam da bence bu da bir şeydir. En azından düzenli olarak kilo almıyorum. Gerçekten her diyeti bırakışımdan bir süre sonra zayıflamak için bir daha deniyorum. Çok azimli değilim ama deniyorum en azından. Sağlıksız zayıf insanlarda var, her zayıf sağlıklı mı gibi argümanlara tutunsam kesin 300 kilo olurdum. Ya da kilolu çok güzelim, hiç rahatsız olmuyorum vs diye kendimi aşırı olumlasaydım da olurdum. En güzeli zayıflaman gerektiğini bilerek kendini sevmek.

Bir arkadaşım ile aram bozulduğunda bunu kilolu olduğuma bağlamam. Genel olarak çok kolay arkadaş edinirim, ağzım laf yapar. Sen kilolusun senle arkadaş olmam diyen hiç görmedim. Arkadaşlarımın çoğu manken gibi, erkek arkadaşlarımın eli yüzü düzgün tek aşırı kilolu olarak ben hiç dışlanmadım. Bana öyle geliyor ki siz arkadaş edinmekteki talihsizliğinizi kilolu olmanıza bağlıyorsunuz.

Erkekler konusunda da aynı hataya düşüyorsunuz bence. Belki sokaktaki on erkekten biri kilolu bir kadınla birlikte olmal istiyordur, bilemeyiz. Ama birileri olmak istiyor siz bu kısmı kaçırıyorsunuz. Lisedeyim, sınıftaki platonik aşkıma gidip açıldım, çocuk efendi bir şekilde reddetti. İnanın kilolu olduğum için istemediğini düşünmedim. Aynı çocuk aynı ay çok güzel bir kızı da reddetti. Üst sınıftan bir kıza aşıkmış meğer. Büyük olasılıkla kızı unutmadan kimseyi kabul etmeyecekti. Flörtlerimin yarı da kaldığı olmuştur, e çoğu insanın olabiliyor. İnsanlar anlaşamıyor, ayrılıyor, kilolu oldığım için terkedildiğimi düşünmedim. Eski sevgilileri taş gibi olan insanlarla da oldum kafama takmadım, adam istemese konuşmazki benle. Dört seneye yakın ciddi ilişkim var, sevgilim benden 40 kilo zayıf. Çok yakışıyorsunuz vs diyorlar çünkü çok uyumluyuz.


Hayalim tabiki zayıf olmak ama bunun hayat arkadaşımı seçerken önüme geçmesine izin vermiyorum. Dostlarımla güzel vakit geçirmeye devam ediyorum. Birazcık bakış açınızı değiştirin lütfen. Şimdiye dek sizinle kafası uyuşan insanlara pek denk gelemediniz. Kadere yapacak bir şey yok. Ama yarın yeni bir gün. Umutsuz olmayın. Herşeyi kilolu olmanıza bağlamayın.

Benim eski yöneticim kilolu insanlari ise almazdi.
Kendi bedenini yönetip söz geciremeyen, irade sergileyemeyen kisi bize verim saglayamaz diye.
Ben hic böyle dusunmemistim ama bilmiyorum böyle dusunuyor olabilir mi buyuk kesim?


Benim kiloyla ilgili fikrimse şu;
Ya psikolojik ya fizyolojik olarak bir sorununuz var ki o kiloyu vermekte zorlaniyorsunuz, istemenize ragmen. Kesinlikle kök nedene inin ve kendinizi yormayin, üzmeyin. Cozumu diyet listelerinde degil orada arayin. Iste yöneticim bunu yapmayani umursamaz buluyordu ve ekibine almak istemiyordu. Ben bu noktada ondan ayriliyordum bizi ilgilendiren bir kisim degil bu diye.

Benim fazla kilom yok hic olmadi ama mesela esimin var. Cok yoksul büyümüs, en buyuk zevkleri arada bir ozel gunlerde falan buyuk sofralar kurulup yemek yenmesiymis. Hayatlarinda baska hic bir eglence etkinlik yokmus. Travma gibi, asamiyor onu. Hergün ziyafet gibi sofra donatip yiyor. Bir gun gercekten kilo vermek isterse yolu diyetisyenden degil psikologtan geciyor.

Bende aynı sorundan muzdaribim. Kilom 81,7 boyum 161. Hayatım boyunca beni gerçekten seven olmadı ama asıl sorun şu ki bende kendimi hiç beğenmiyorum. Yani bana parayı verseler git estetik ol deseler vücudumda değiştirmek istediğim o kadar çok yer var ki. Eskiden 93 kiloydum ama kilo vermeme rağmen hala çirkin olduğumu düşünüyorum. Kilo vermek bence sadece sağlık için yapılması gereken bir değişim.

cosmicgirl .!.:

Merhabalar. Biraz uzun olabilir şimdiden özür diliyorum kusura bakmayın ama çok doluyum. Çok kötü durumdayım. Her gece ağlıyorum. Hayattan soğumuş haldeyim, insanlara da kendime de güvenim kalmadı. Mutsuzum.

Benim sorunum sevilmemek. 30 yaşındayım, kendimi bildim bileli kiloluyum(100 kilo üzeriyim yıllardır). Kilo vermek için çok uğraşıyorum hayatım diyetlerle doktorlarla geçti. Bazı sorunlarım var bu yüzden kilo vermem biraz daha zor. Ayrıca kendimi motive edemiyorum. Mutsuzluğum yalnızlığım bir noktada beni yoruyor, pes ettiriyor. Kilo veriyorum sonra yeniden alıyorum. Çekingenim, utangaç olduğum için sosyal ortamlara giremiyorum, spor salonuna gitmek istemiyorum. Evde de hareket ederim ama pek etkili olmuyor sanırım.

Üniversite de okudum, birkaç işte de çalıştım ama hiç sevgilim olmadı. Hiç beğenilmedim. Hiç aşık olunan kız olmadım. Utangacım, hemen herkesle samimi olamam, ancak tanıdıkça gerçek beni görebilirler ki yakın arkadaşım diyeceğim 2 kişi vardı artık onlar da yok biri taşındıktan sonra bizle bağını kesti diğer arkadaşım da evli ama her fırsatta bilerek ya da bilmeyerek beni eziyor, rencide ediyor. Bu yüzden şu sıralar ondan da uzaklaştım. Hiç arkadaşım yok, sevgilim yok, sevenim yok. Sosyalleşirim dedim işe girdim ama orada bile çevrem olmadı. Yaşım büyük olduğu halde benden küçükler bile bana lakap takıyor vs.

Bir iki defa çevreden tanıştırmak isteyenler oldu onda da kiloluyum diye birinde bir bahane ile ekildim, birinde de internetten tanıştık ortak arkadaşlar filan vardı yakın çevremdendi, ilk görüşmeden sonra arayıp sormadı ve takılmalık kız olarak görüldüm. Tabi ki istemedim böyle bir şeyi.

Sonrasında internetten biriyle tanıştım ruhsal olarak kendime çok uygun buldum, karakteri olsun, yaşadıkları olsun kendime çok yakın hissettim 2 yıldır arkadaşız sosyal medyadan ama ben yazmadıkça hiç yazmaz, arayıp sormaz, hislerimi belli de ettim aslında, direkt söylemesem de ama hiçbir şey söylemedi ne olumlu ne olumsuz. Ama belli ki o da ne sevgili ne de arkadaş olmak istiyor benimle. Ama konuştuğumuz zaman "ne kadar bilgilisin, ne kadar güzel" diyerek iltifat ediyor. Aynı şehirde değiliz ama bulunduğum şehirle de bağlantısı var. İstese arkadaşça bile görüşebilirdi ama ona da yanaşmadı. Herkeste telefonu var mesleği gereği ama bana vermedi, vermek istemedi. Ben vermiştim sosyal medyayı kapatırsam diye hiç mesaj atmadı, aramadı. Yani bir duygusu olmadığı çok net tabi. Evli değil, sevgilisi de yok(kendisi söylemişti, sosyal medyasından da belli zaten).

Benim bunları yaşama sebebim sadece kilolu olmam mı? Çok üzülüyorum çok kötü hissediyorum kendimi. Neden kimse tanımak bile istemiyor beni. Kilolu olunca insanlar neden karşısındaki insandan kaçıyor. Sadece sevgili meselesi değil arkadaşça bile tanımak istemiyor.

Ne yapmalıyım bilmiyorum. Psikoloğa gidemem çünkü durumum yok ama olsa bile gidebilir miydim bilmiyorum. Anlatamazdım herhalde. Burada beni tanımıyor kimse o yüzden rahatım ama normalde en yakınım dediğim kişi bile bilmiyor bu halimi.

Özgüvenim eksilerde. Sizlere anlatmak istedim derdimi. Uzun oldu. Kusura bakmayımin lütfen. Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Hayatım boyunca hep kiloluydum, aktif spor yaparken bile hep arkadaşlarımdan üç beş kilo fazlam olurdu. Sporu bırakınca 20 kg aldım iki yılda, yaşım 27 kilom 72 idi. Sonraki yıllarda daha arttı tabi şu an 83 kiloyum. Hayatımın hiç bir döneminde çirkin hissetmedim, 44 yaşındayım bir iki yıldır endişe ve sıkıntı duymaya başladım ama bu özgüvenime yansımadı hiç, ilişkilerimde oldu, evlendim de kimseyle sorun da yaşamadım, çünkü buna izin vermedim. Önce kendinizle barışın, bir terapi alsanız bence çok rahatlayacaksınız, içinizdeki sorunu çözmeden bedeninize etki etmeniz zor. Kendinize güvenmeniz ve sevmeniz lazım. Çevre zorbalığına karşı da biraz sert durmalısınız, yeri geldiğinde kaşlarınızı çatmaktan ve ya sesinizi yükseltmekten çekinmeyin, kimse kusursuz değil. Kilo verecekseniz kendiniz istediğiniz için, sağlığınız için verin, toplum için değil

Aşırı olmasa da kilolu bir insanım ki ben yemeği severim yani sebebi de bu kilolarımin . Çokça sevgililerim oldu ,üzerine evlendim . Bu bir sebep değil konu sahibi . Eşim de gayet fit bir adam . Hatta beğeniliyor da farkindayim. Herneyse bunu başlığa istinaden yazdım. Kafanızda kurmayın lütfen :)

Onun dışında bu duruma sağlık açısından yaklaşmak lazım . Değerlerinize baktırın . Bir sıkıntı var mı ? Kilolu olmanın en büyük sorunu bu çünkü. Kendi sagliginiz önemli . İlişki kurup kuramamaniz değil . Özgüven sorununuzu kilo ile bağlantılı buluyorsanız tabiki zayıflayın . Devlet hastanelerinin bununla ilgili birimleri var aslında . Ücretsiz psikologa da gidebilirsiniz. Sorunun farkında olmak önemli birşey en yakın zamanda çözersiniz diye umuyorum.

cosmicgirl .!.:

Merhabalar. Biraz uzun olabilir şimdiden özür diliyorum kusura bakmayın ama çok doluyum. Çok kötü durumdayım. Her gece ağlıyorum. Hayattan soğumuş haldeyim, insanlara da kendime de güvenim kalmadı. Mutsuzum.

Benim sorunum sevilmemek. 30 yaşındayım, kendimi bildim bileli kiloluyum(100 kilo üzeriyim yıllardır). Kilo vermek için çok uğraşıyorum hayatım diyetlerle doktorlarla geçti. Bazı sorunlarım var bu yüzden kilo vermem biraz daha zor. Ayrıca kendimi motive edemiyorum. Mutsuzluğum yalnızlığım bir noktada beni yoruyor, pes ettiriyor. Kilo veriyorum sonra yeniden alıyorum. Çekingenim, utangaç olduğum için sosyal ortamlara giremiyorum, spor salonuna gitmek istemiyorum. Evde de hareket ederim ama pek etkili olmuyor sanırım.

Üniversite de okudum, birkaç işte de çalıştım ama hiç sevgilim olmadı. Hiç beğenilmedim. Hiç aşık olunan kız olmadım. Utangacım, hemen herkesle samimi olamam, ancak tanıdıkça gerçek beni görebilirler ki yakın arkadaşım diyeceğim 2 kişi vardı artık onlar da yok biri taşındıktan sonra bizle bağını kesti diğer arkadaşım da evli ama her fırsatta bilerek ya da bilmeyerek beni eziyor, rencide ediyor. Bu yüzden şu sıralar ondan da uzaklaştım. Hiç arkadaşım yok, sevgilim yok, sevenim yok. Sosyalleşirim dedim işe girdim ama orada bile çevrem olmadı. Yaşım büyük olduğu halde benden küçükler bile bana lakap takıyor vs.

Bir iki defa çevreden tanıştırmak isteyenler oldu onda da kiloluyum diye birinde bir bahane ile ekildim, birinde de internetten tanıştık ortak arkadaşlar filan vardı yakın çevremdendi, ilk görüşmeden sonra arayıp sormadı ve takılmalık kız olarak görüldüm. Tabi ki istemedim böyle bir şeyi.

Sonrasında internetten biriyle tanıştım ruhsal olarak kendime çok uygun buldum, karakteri olsun, yaşadıkları olsun kendime çok yakın hissettim 2 yıldır arkadaşız sosyal medyadan ama ben yazmadıkça hiç yazmaz, arayıp sormaz, hislerimi belli de ettim aslında, direkt söylemesem de ama hiçbir şey söylemedi ne olumlu ne olumsuz. Ama belli ki o da ne sevgili ne de arkadaş olmak istiyor benimle. Ama konuştuğumuz zaman "ne kadar bilgilisin, ne kadar güzel" diyerek iltifat ediyor. Aynı şehirde değiliz ama bulunduğum şehirle de bağlantısı var. İstese arkadaşça bile görüşebilirdi ama ona da yanaşmadı. Herkeste telefonu var mesleği gereği ama bana vermedi, vermek istemedi. Ben vermiştim sosyal medyayı kapatırsam diye hiç mesaj atmadı, aramadı. Yani bir duygusu olmadığı çok net tabi. Evli değil, sevgilisi de yok(kendisi söylemişti, sosyal medyasından da belli zaten).

Benim bunları yaşama sebebim sadece kilolu olmam mı? Çok üzülüyorum çok kötü hissediyorum kendimi. Neden kimse tanımak bile istemiyor beni. Kilolu olunca insanlar neden karşısındaki insandan kaçıyor. Sadece sevgili meselesi değil arkadaşça bile tanımak istemiyor.

Ne yapmalıyım bilmiyorum. Psikoloğa gidemem çünkü durumum yok ama olsa bile gidebilir miydim bilmiyorum. Anlatamazdım herhalde. Burada beni tanımıyor kimse o yüzden rahatım ama normalde en yakınım dediğim kişi bile bilmiyor bu halimi.

Özgüvenim eksilerde. Sizlere anlatmak istedim derdimi. Uzun oldu. Kusura bakmayımin lütfen. Sevgiler.

Genişletmek için tıkla...

Eğer kilolarınızdan rahatsızsanız bu kimse sizi sevmiyor diye olmasın. Kiloyu kendi sağlığınız için verin dışarıdaki insanlar için değil. Kendinizi sevin.

Lori .!.:

Tup mide dusunmezmisin? Ben oldum ve cok mutluyum

Genişletmek için tıkla...

ameliyat sürecinden biraz bahsedermisiniz. Bende düşünüuorum açıkcası ama çevremdekiler çok riskli falan diyor. Korkutuyorlar beni.

cosmicgirl .!.:

Merhabalar. Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız ama 30 yıllık hayatımın 12 yıllık kısmını sayarsak hiç mi karaktere önem veren biri çıkmaz insanın karşısına. Çıkmadı işte ve ben de artık ümidimi kaybettim. İnancım kalmadı böyle insanlara. Sanırım şanssızım bu konuda. Sizin adınıza çok sevindim çok şanslısınız sizi her zaman seven her zaman destekleyen bir eşiniz var. Mutluluğunuz daim olsun inşallah.

Merhabalar. Düşündüğüm oldu ama risklerinden dolayı annem asla istemiyor. Kendi iradenle verebilirsin diyor. Aslında haklı da bir nokta da. Sonuçta ameliyat olsam da irademe hakim olmam gerekecek. Eskisi gibi yiyen geri alıyor kiloları ameliyat da boşa gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

O saçmasapan yiyecekler hayatınızın kaç senesine mal olmuş. Yazık değilmi gençliğinize, geçip giden ömrünüze.
Kendini kilolu haliyle seven insanlar illaki vardır ama belliki siz sevmiyorsunuz. Bahanelerin arkasına sığınmayın artık. Kilo vermenin zevkini hiçbir yiyecek veremez size.
Kararlı olun. Dramatize etmeyin durumunuzu. Zaten hepsi tadını bildiğiniz şeyler. Yememek size bir şey kaybettirmez.

cosmicgirl .!.:

Merhabalar. Çok teşekkür ederim. Çok haklısınız ama 30 yıllık hayatımın 12 yıllık kısmını sayarsak hiç mi karaktere önem veren biri çıkmaz insanın karşısına. Çıkmadı işte ve ben de artık ümidimi kaybettim. İnancım kalmadı böyle insanlara. Sanırım şanssızım bu konuda. Sizin adınıza çok sevindim çok şanslısınız sizi her zaman seven her zaman destekleyen bir eşiniz var. Mutluluğunuz daim olsun inşallah.

Merhabalar. Düşündüğüm oldu ama risklerinden dolayı annem asla istemiyor. Kendi iradenle verebilirsin diyor. Aslında haklı da bir nokta da. Sonuçta ameliyat olsam da irademe hakim olmam gerekecek. Eskisi gibi yiyen geri alıyor kiloları ameliyat da boşa gidiyor.

Genişletmek için tıkla...

Annenize kesinlikle katılmıyorum.Tüp mide ameliyatı mide değil aslına bakarsanız hormon ameliyatıdır.Sizin kilo vermemenizin sebebi çoğu zaman çok yemeniz değil hormonlarınızın dengesinizn bozulmuş olmasıdır.Eğer sizde karaciğer yağlanması ve insülin direnci var ise istediğiniz kadar kilo vermeye çalışın 2 adım ileri gider 3 adım geri gelirsiniz.Bence tüp mide ameliyatını kesinlikle olmanızı tavsiye ederim.Benim ablam 86 kilo ve obezite sınırına girmediği halde bu ameliyatı oldu iyiki de olmuş.Çünkü gitmediği diyetisyen uapmadığı diyet kalmadı hep en başa döndü.Sonradan anlaşıldı ki insülin direnci ve karaciğer yağlanması varmış.Doktor hormonların bu dengedeyken istediğin kadar diyet yap hiçbirşey elde edemezsin dedi.Yerinizde olsam maddi durumum el veriyorsa annem karşı çıksa bile bu ameliyatı olurum.ablam şuan 55 kiloya düştü kızı resmen özgüveni geldi yerine ve çok mutlu.

Kilolu olmak sevilmeye engeldir %100 diyemeyiz kilolu olup çok sevilen insanlar var ama fitlerden daha az yani. Görsellik bu hayatta çok şey olmuş artık. Ama siz kiloludan biraz daha kilolu olmuşsunuz onun kelimesi var söylemek istemiyorum şimdi. kendinize kendiniz için çeki düzen verseniz keşke

Anne12345 .!.:

ameliyat sürecinden biraz bahsedermisiniz. Bende düşünüuorum açıkcası ama çevremdekiler çok riskli falan diyor. Korkutuyorlar beni.

Genişletmek için tıkla...

Kurallara uydugunda risklerde azaliyor. Eger istiyorsan hic durma derim. Hayatimda verdigim en dogru karar cunku. Kolaymi? Degil cunku yine calisiyorsun cabaliyorsun. Kendi kendine olmuyor.

ince bilek .!.:

O saçmasapan yiyecekler hayatınızın kaç senesine mal olmuş. Yazık değilmi gençliğinize, geçip giden ömrünüze.
Kendini kilolu haliyle seven insanlar illaki vardır ama belliki siz sevmiyorsunuz. Bahanelerin arkasına sığınmayın artık. Kilo vermenin zevkini hiçbir yiyecek veremez size.
Kararlı olun. Dramatize etmeyin durumunuzu. Zaten hepsi tadını bildiğiniz şeyler. Yememek size bir şey kaybettirmez.

Genişletmek için tıkla...

Durumundan rahatsız olmasa buraya bu konuyu açmazdi heralde. Tabii bilmediğiniz hayatlar hakkında ahkam kesmek cok kolay. Bu yorumunuz kendine getirir eminim...

Tabi ki ilk başta kiloya bakar insanların çok büyük bir kısmı. Kendinizi düşünün 100 küsür kilo biri ilginizi çeker mi ilk etapta. Belki zamanla arkadaş olarak seversiniz. Çokkilolu insanlara aşık olup sevgili olan evlenenler zamanla kalbine aşık olmuştur. Gerçek olan bu . Kendinizi beğenmediğinizden arkadaşınız da yok çünkü özgüveninizi de bitirmiş kilo. Kendinizi sevin değer verin ve aynada 30 yaşında kendini seven bir kadın görmek için çabalayın. Kilo vermek kolay değil ama aslında kararlı olunursa çok zor da değil. Hamilelikte aldığım 32 kilonun 28 ini 6 ayda verdim. Ha şu ara yine vermeye çalışıyorum aldım 3-5 ama veriliyor yani

Yazımınızdan kibar, eğitimli şeker biri olduğunuz anlaşılıyor. Çevremde kilolu olup mutlu evliliği olan tonla kadın var. Şöyle ki bizim toplum gerçekten çok acaipleşti, insanlar artık materyalistten de öte paraya, tipe, instagram hesabına kul köle oluyor. Ben uzunca zamandır Avrupada yaşıyorum, artık insanlarımızı tanıyamıyorum. İnsanlarımız çok yüzeysel ve materyal odaklı. Ben tatile geldiğimde edecek tek kelime bulamıyorum artık insanlarımız ya kaba ve saygısız, ya materyalist ya boşbeyinli...düzgün ve normal insan yok mu arkadaş koskoca memlekette??
O etrafınızdaki insanlar olsa da olmasa da olur bence tombişsiniz diye eken kişi de net hödük sevmediysen de sevmedimd ersin buluşmazsın ekmek nedir yahu büyük saygısızlık.

Konuya gelirsem bence bunları boşverin, odağınız sağlığınızı kazanmak olmalı. İyi bir dahiliye doktoruna görünün, mide botoksu veya tüp mide ameliyatını iyice konuşun.Bence ameliyet işini ciddi düşünün.