Merhabalar önceki konularimdan biliyorsunuz zaten. Lütfen kırıcı yorum yapmayın çünkü desteklerinizi bekliyorum. Eşimle bir gün iyi 10 gün kötü hayatımız devam ediyordu. Ama biliyorsunuz ayrılmaya cesaret edemiyordum. Ne olur da tak der artık yeter diye bekliyordum hep. Birkaç gündür iyiydi. Bende terapiye başladım iyi dedim sanki düzelecek. Ama bugün olan oldu artık benim ipler kesinlikle koptu. Kızım (3 yaşında) klozete tuvaletini yapmış neymiş efendim sifona basmamis eşim cagiriyo neden basmiyo bilmem ne bende dedim basar yani çocuk unutmuş olabilir tuvaleti gelince o kadar gidip yapıyor ya. Neyse bulaşık makinesini boşaltıyoruz sonrasında Kızım 3 4 tabağı üst üste koydu bagiriyo eşim de kirilcak diye kolundan çekti. Düzgünce uyar elinden al bağırma dedim. Neyse o da geçti oturma odasına geçtik Kızım lambayı 1 2 açtı kapattı ışığı açtı eşim en son geldi çocuğun tuttu kolundan yere attı napiyorsun sen bozcaksin lambayı diye ben delirdim tabi o an biz başladık kavgaya dedim git surdan çocuk korktu ağladı diye hala çocuğa bagiriyo primleri dokunma diye. Oturdum saatlerce düşündüm ve artık karar verdim kesin de kararlıyım bir avukat bulmuştum daha önceden artık yarın gidip konuşacağım ve açacağım davayı. Beni artık evde tutan bisey de yok. Bana şiddet uyguladı sustum küfür hakaret sustum. Çocuğum babasız kalmasın dedim ama çocuğun böyle babası olacağına olmaması daha iyi. Sizlerden destek istiyorum lütfen çok kırıcı olmayin sadece daha çok cesarete ihtiyacım var zorlu bir süreç beni bekliyor umarım en az hasarla atlatırız. Eşimin ayrılacağımi duyunca vereceği tepkiden korkuyorum bana zarar verir diye. O.yuznden önce avukatla konuşmayı tercih ettim yarını bekleyecegim
