Kendimi çok kötü hissediyorum

yagmurluhavaaaa .!.:

Merhaba arkadaşlar konuşacak pek arkadaşım ve dostum olmadığı için içimi biraz buraya dökmek istiyorum ben 24 yaşında 10 ayiık evli bi genç kızım. Çok neşeli bi çocukluk geçirdim el benek gül bebek büyütüldüm sonrada eşimle uzun bi ilişkiden sonra çokkk severek evlendim halada birbirmize sevgimiz böyle. Benim problemim kendimle bunu bugün idrak ettim bazı insanların bazı şrylerden yüzü gülmezmiş benimde İŞ hayatımda asla yüzüm gülmedi. Çok şanslıyım ailem konusundada eşim konusundada ama iş benim hayatımın yklaşık 6 7 senesindede hep gündem konum ve beni mutsuz eden tek şey oldu. Başarılı bi lise hayatı sürdürürken lise sonda hem calısıp hem okumak zorunda kaldığım işin ailemin maddi durumundan dolayı 2 yıllık vi devlet okulunu tercih etmek zorunda kaldım diyaliz teknikeri oldum. 1 yıl bekleme yda 4 yıllık uzak bi şehire gitme furumumuz yoktu. Hep kendimi ilerletmek isteyen aynı anda 2 3 kursa giden biriydim ama bunları yaparken hem kucucuk bi öprenciyken aynı zamanda calısmak zorundaydım. Kendi mesleğimde iş bulamadım bu yuzden hep farklı sektörlere girdim. Çalıştım memnun olmadıgım yeri değiştirdim derken evlendim. Eşimin durumu iyi benim calısmama gerek olmuyor calıssamda bana ait oluyor benim 1 aylık aldıgım maası 2 gunde falan iş makinası oldugu için alıyor babasıyla keseleri bir ve tek erkek cocuk ama eşim bana asla calısamazsın calısma demiyor. Bende bu yaşımda evde oturan biri olmak istemediğim için evliliğimin ilk 1 ayında hemen işe girdim bi çağrı merkezi departmanında size yemin ederim 1 ay once cıktım hayatımda bu kadar mobbing olan bu kadar kötü olan biyer görmemiştim yöneticilerin küfürlü konusmasımı dersin gece 11 de iş geubuna yazılan hakaret içerikli mesajlarmı dersiniz. Bugün kendimde fark ettğim 2. Şey ise sırf haftasonu tatil ve bana calısıyo ne güzel evde durmuyor desinler diye bu yapılanlara göz yumdum ama en sonunda dayanamadım ve cıktım. Şimdi tekrar iş arıyorum aka her iş evliliğimle beraber uymuyor birinin saati geç birileri haftasonu calısıyor. Kendimi yetersiz değersiz hayatında bişey başaramamıs biri olarak görüyorum eşimle sırf bu yuzden durduk yere tartısma cıkarıyorum ama ortada bişey yok ağlıyorum her gün nerdeyse bilmiyorum kendimi çok çaresiz hissediyorum düzelmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...

yagmurluhavaaaa .!.:

Merhaba arkadaşlar konuşacak pek arkadaşım ve dostum olmadığı için içimi biraz buraya dökmek istiyorum ben 24 yaşında 10 ayiık evli bi genç kızım. Çok neşeli bi çocukluk geçirdim el benek gül bebek büyütüldüm sonrada eşimle uzun bi ilişkiden sonra çokkk severek evlendim halada birbirmize sevgimiz böyle. Benim problemim kendimle bunu bugün idrak ettim bazı insanların bazı şrylerden yüzü gülmezmiş benimde İŞ hayatımda asla yüzüm gülmedi. Çok şanslıyım ailem konusundada eşim konusundada ama iş benim hayatımın yklaşık 6 7 senesindede hep gündem konum ve beni mutsuz eden tek şey oldu. Başarılı bi lise hayatı sürdürürken lise sonda hem calısıp hem okumak zorunda kaldığım işin ailemin maddi durumundan dolayı 2 yıllık vi devlet okulunu tercih etmek zorunda kaldım diyaliz teknikeri oldum. 1 yıl bekleme yda 4 yıllık uzak bi şehire gitme furumumuz yoktu. Hep kendimi ilerletmek isteyen aynı anda 2 3 kursa giden biriydim ama bunları yaparken hem kucucuk bi öprenciyken aynı zamanda calısmak zorundaydım. Kendi mesleğimde iş bulamadım bu yuzden hep farklı sektörlere girdim. Çalıştım memnun olmadıgım yeri değiştirdim derken evlendim. Eşimin durumu iyi benim calısmama gerek olmuyor calıssamda bana ait oluyor benim 1 aylık aldıgım maası 2 gunde falan iş makinası oldugu için alıyor babasıyla keseleri bir ve tek erkek cocuk ama eşim bana asla calısamazsın calısma demiyor. Bende bu yaşımda evde oturan biri olmak istemediğim için evliliğimin ilk 1 ayında hemen işe girdim bi çağrı merkezi departmanında size yemin ederim 1 ay once cıktım hayatımda bu kadar mobbing olan bu kadar kötü olan biyer görmemiştim yöneticilerin küfürlü konusmasımı dersin gece 11 de iş geubuna yazılan hakaret içerikli mesajlarmı dersiniz. Bugün kendimde fark ettğim 2. Şey ise sırf haftasonu tatil ve bana calısıyo ne güzel evde durmuyor desinler diye bu yapılanlara göz yumdum ama en sonunda dayanamadım ve cıktım. Şimdi tekrar iş arıyorum aka her iş evliliğimle beraber uymuyor birinin saati geç birileri haftasonu calısıyor. Kendimi yetersiz değersiz hayatında bişey başaramamıs biri olarak görüyorum eşimle sırf bu yuzden durduk yere tartısma cıkarıyorum ama ortada bişey yok ağlıyorum her gün nerdeyse bilmiyorum kendimi çok çaresiz hissediyorum düzelmek istiyorum

Genişletmek için tıkla...