merhaba kızlar ,
evet . 3 senede kendime ne sevgim , ne saygım hiçbir şeyim kalmadı. Ben , ben olmaktan çıktım. O ne istediyse o oldum.
Trip atma huyum vardı ve rahatsız oluyordu . Onun için bile burada gelip sizden yardım istedim. Kendimi düzelttim . Aslında hep triplerim haklıydı , ben sadece içimde onu hep aklamak istedim.
Özetlemem gerekirse , ben 34 yaşımdayım sevgilim 31 yaşında. Yakın yerlerde oturuyoruz birbirimize. 7 yıl öncesinde kısa bir görüşmemiz olmuştu fakat ikimiz için de yanlış zaman oldugu için 2 sefer görüşüp bitirmiştik daha dogrusu hiç başlamamıştık. 3 sene önce tesadüfen bir yerde karsılastık. Selamlaşmadık ama birbirimizi gördük. Ertesi gün beni sosyal medyadan bulup , mesaj yazdı ve hemen ertesi gün buluştuk. Sonrası malum beraber geçen 3 yıl...
Yazık benim 3 yılıma ...
Her şey en başta güzeldi. Zamanla onu giyme , bunu yapma , burda konusma, arabaya binerken eğilme vs vs... ilk başta giymeyi çok sevdiğim elbiselerimi bıraktım, sonra sonra ... günün sonunda sıfır kollu bile giyemediğim. Kısa tişörtlerimin içine atlet giymek zorunda kaldığım . Her giydiğimin her yaptıgımın eleştirildiği bir duruma evrildi. İnanın nasıl oldu bilmiyorum.
Girdim ve bu durumdan çıkamadım.
Aramızda evlilik muhabbeti hiç geçmemişti geçtiğimiz sene konu açıldı ve artık bir şeyleri konusmamız gerektiği ve bir cocugumuz olmasını istiyosak biraz daha hızlı olmamız gerektiğini söyledim ( sanki her sey muhtesemdi evlilik , cocuk kaldı . Aptal kafam işte ) bu konuşmayı yaptıktan ertesi gün benden ayrıldı, hemde sadece bir mesajla.. Ben yapamayacagım zamansız.. seni seviyorum ama başka kariyer planlarım var , evlilik yapamam üzgünüm dedi. Üzüldüm , ağladım yine ben aradım ve barıştık.
O hep kaçandı ben kovalayandım. Ne bir tatile gittik, ne bir sahilde çay içmeye ... Bir kaç kez onun köyünde işi vardı birlikte oraya gittik. Orda da hep kavga gürültü.
Beni kızdırırdı ve sonra hemen siniri geçerdi ve ben kalbim kırıldıgı için küserdim. Barışmak için çabalardı bu konuda hakkını yemek istemem. Cok uzatıyosun triplerini derdi. Buraya geldim fikir aldım . Değişebilmek için ne yapabilirim dedim. Değmedi..
Evlilik konusuna ısındıktan sonra aramızda hep konustuk. Evlenince çalışamazsın dedi. ( şuan cok rahat 14 yıldır çalıştıgım bir işim var.)Kendisi işi gereği haftanın bir kaç günü çalısıyor. eşim olsun isterim evde dedi.
Yemeğe karışmam , temizliğe karısmam bunlar kadının işidir dedi. Eve erkek kuzenin gelemez bizde ters ancak ben varken gelebilir dedi. Dedi de dediii... Hepsini yazıyorum dönüp dönüp arada aptallığımı okumak için.
Evet hepsine tamam dedim. Neden tamam dedin derseniz cevabım yok inanın.
bunlara rağmen bikere değerli hissettirilmedim. Her seye bagırdı cagırdı. Telefonu yuzume kapattı. en ufak seyde sen kimsin s...g... dedi.
3 yılda bana her şeyi yaptı .
Üzerime yürüdü sonra bana beni bu hale sen getirdin . Kendini bana dövdürmek istedin dedi. Onun suçlusu da ben oldum ve üzerime yurudugu için , onu bu dereceye getirdiğim için özür diledim...
dün uzun süredir kafamda düşündüğüm ama cesaret edemediğim şeyi yaptım. Aslında yapmama sebep oldu ve her yerden sildim.
Şuan aptallığımdan dolayı yine cok üzgünüm . Niye bunları kendime yaptrdım, niye onu seviyorum bilmiyorum.
Sadece çok kırgınım, cok yorgun..
♥
