- 12 Temmuz 2006
- 56.138
- 215.850
- 1.223
- 52
- Konu Sahibi Yinebirben
- #101
Sakin olun hanımlar, polemiğe girmeyin lütfen.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kendime çok kiziyorum
- Konu Sahibi Yinebirben
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- alışveriş
- 24 Nisan 2013
- 2.230
- 1.523
- 373
- 32
- Konu Sahibi Yinebirben
- #102
Arkadaş alıntı yaptı size mi diyorum diyor
Olay bundan ibaret- 1 Eylül 2017
- 963
- 1.248
- 113
- 38
- Konu Sahibi Yinebirben
- #103
Çekilin ben geldim :) bu tam benim konum gerçekten, uzun uzun yazacağım o yüzden.
Ben sizden biraz fazla kazanıyordum ama bende hepsini harcıyordum, bu durumdan memnunda değildim o yüzden çok düşünmüşümdür üzerine, şükür şu anda düzellttim bendeki sebepleri sayayım belki benzer şeylerdir.
Öncelikle öğrenciliğimde harcayamadım, 3 kardeş aynı anda şehir dışında üniversite okuduk ki İstanbuldaydık o yüzden çok paramız yoktu, ben devletten aldığım krediyi bile biriktirmiştim. Okul bitince hemen işe başladım ama istanbulda kira ev masrafı derken maaşımın çoğu gidiyordu, her şey gerçekten çok pahalı, o dönem kalanı hiç harcamaz biriktirirdim. Bir gün annem geldi, ayağımda bir ayakkabı delinmiş annem şok oldu nasıl böyle gezersin diye o gün gittik annemle deli gibi alışveriş yaptık, o günden sonra beni tutana aşkolsun.
Aynı işte anne babası öğretmen olan bir arkadaşım vardı durumları inanılmaz iyiydi tek çocuk ona rağmen o maaşla ev araba aldı, ben niye yapamıyorum derken fark ettim ki 1 tl çay içmeye bile sakınıyor ama ben ne zaman ısmarlayacak olsam muhakkak çay değil kahve içiyor. Bu konuda ciddiyim hadi sana çay ısmarlayayım derdim benim alacağım belli olunca ben kahve içicem derdi kahve 6 tl o zaman :) öyle olacağıma harcayayım daha iyi diye düşündüm. Çevre ile de ilgili bu durum, akademisyenler çok cimri olabiliyor en azından benim çevrem öyleydi, üstlerine başlarına hiç dikkat etmezlerdi, koca okulda bir iki kişi haricinde, herkes inanılmaz kötü giyinirdi, solmuş yırtılmaya yakın kıyafetler. Onlar gibi olmaktan korktuğum için daha çok harcadım her geçen gün.
Alışveriş bir süre sonra bağımlılık oluyor, her şeyin fazlası zarar. Bir süre sonra hiç ihtiyacım olmayan şeyler aldığımı fark ettim, her sabah alışveriş sitelerini açıp kimse almadan satışa giren ürünleri almak hobim olmuştu, hatta okulda herkes bilirdi bu huyumu :) bir giydiğimi bir daha giymezdim, 6 kapılı gardrobum tıka basa dolu ki her sezon çoğunu veriyorum, 50 den fazla ayakkabım var.
Bu durumun hastalık olduğunu kabul ettim önce ve nasıl engel olabilirim diye düşündüm ama benim ailem bunu çok normal görüyor, bizim ailede herkes böyle. Kız kardeşim benden daha çok alır, annem hatta babam bile kıyafete bayılır. Ben ne zaman şikayet etsem gençken almayacaksın ne zaman alacaksın diyorlardı, sanki normalmiş gibi gösteriyorlardı ama değildi. Bir de bende indirim hastalığı var, indirime girdi diye pahalı bir markadan 6 çanta birden almıştım 5 sene önce, tüm maaşımı vermiştim, 3 ünü daha hiç kullanmadım çünkü daha çok var. Amerikadan dönerken çok pahalı bir saat markası sırf orada ucuz diye 5 tane saat almıştım, 1 tanesini kullanıyorum çok arada, saat alışkanlığım yok ki çünkü.
Ben böyle sayıyorum ya bana göre anormal ama aileme sorsan hala çok normal. Çünkü evimi almıştım, kirada değildim, çocuğuna mı harcayacaksın evini de aldın harca diyorlardı. Bu harcamaların dışında ben çok fazla ülke gezdim, gezme tutkunuyum, bir sene önceden ucuz uçak bileti alır her ay bir yere giderdik, onları iyi ki yapmışım diyorum. Böyle böyle para biriktiremedim yani.
Nasıl çözdüğüm kısmına gelirsek, çok bilinçli olmadı maalesef, doktoradan sonra kadrom bitti bir süre işsiz kaldım, yine de pat diye kurtulamadım, işsiz kaldığım ilk ay kredi kartım 3 bin geldi, bu bir çeşit saplantı gerçekten hemen kurtulunamıyor. Sonra karar verdim
1. Çok kıyafetim vardı, hiç kıyafet almadım. Eminim sizinde ömür boyu yetecek kıyafetiniz vardır, almasanız gayet olur.
2. Çevreme inanılmaz hediye alırdım, gereğinden çok fazla, onu bıraktım.
3. Bir arkadaşımla bir yere gittiğim zaman her seferinde ben ısmarlarım, bunu niye böyle yaptığımı bilmiyorum, içimden geliyor, bir de ne olacak sanki ne kadar para diye düşünüyorum ama çalışmadığım dönemde arkadaşlarımın bana ısmarlamak için adım atmadıklarını gördüm. Bu arkadaşlarımdan birisini fabrikatör kızı, nişantasında oturuyor çok sosyetik görgülü bir kızdır aslında. 8 senedir her seferinde ben ısmarlamışım sana, hepte lüks mekanlara gitmişiz, işsiz kaldığım dönemde buluştuğumuzda teklif etmedi, kendi parasını koydu, çok üzüldüm ama aydınladım. Arkadaşımla görüşmeyi tamamen kestim, buluşalım dediğinde hep işim var diyorum geçiştiriyorum, diğer arkadaşlarımla da aynı şekilde çünkü herkesi hesabı ödemeye öyle alıştırmışım ki bir kişi haricinde kimse teklif etmedi.
4. Kız kardeşimle her haftasonu kahvaltıya giderdik, büyük olduğum için hep ben öderdim, bu da baya bir masraf, onun haricinde de inanılmaz gezeriz biz, çevrede ünlüyüz öyle diyeyim, gezginler diyorlar bize :) İlk zamanlar kardeşim vazgeçmedi bu alışkanlıklarımızdan zaten o da paraya hiç önem vermez hep o ödüyor tabi hesabı ama ben onu yavaş yavaş alıştırdım, evde termosa çay demledik, yiceklerimizi aldık, piknik yaptık çok da eğlenceli oldu :)
5. Kozmetiğe inanılmaz para harcardım, indirim indirim diye ama kullanıyor musun diye sor bir de, çoğunun vakti geçiyordu. Sadece ihtiyacım olanları almaya başladım, zaten stokçu olduğumdan parfüm vs tonlarca var evde her marka, aldığım nemlendirici, güneş kremi, şampuan vs.
6. Market alışverişinde de hep indirim takip ederdim ama pahalı olan şeyi de alırdım, kırmızı biberi çok severim mesela, kışın 8 tl iken de alıyordum, almamaya başladım, bu ne kadar doğu bilemiyorum, annemlere göre doğru değil.
Böyle böyle 1000 tl nin aşağısında geldi kredi kartlarım, hiçbir şey de eksik hissetmedim. Herşeyim fazla fazla olduğu için hiç şunu alayım düşüncesi de gelmiyor artık aklıma.
Yaptığınız harcamaların gereksiz olduğunu farkedin önce (tabi sizce öyle ise) sonra kendinizi kontrol etmek daha kolay olacak.
Benim şahsi düşüncem yavaş yavaş da olsa daha çok birikim yapmalısınız. Ben dünyayı harcayıp aynı anda dünyayı geziyordum, bu kadar harcarken bile ev alabilmiştim. Siz kendi durumunuzu daha iyi bilirsiniz ama yardım almanıza gerek yok ilk aşamada, çabalayıp yapamazsanız öyle gidin. Siz inanmadıkça psikolog size ne söylese fayda etmez zaten.
Başarılar :)
Ben sizden biraz fazla kazanıyordum ama bende hepsini harcıyordum, bu durumdan memnunda değildim o yüzden çok düşünmüşümdür üzerine, şükür şu anda düzellttim bendeki sebepleri sayayım belki benzer şeylerdir.
Öncelikle öğrenciliğimde harcayamadım, 3 kardeş aynı anda şehir dışında üniversite okuduk ki İstanbuldaydık o yüzden çok paramız yoktu, ben devletten aldığım krediyi bile biriktirmiştim. Okul bitince hemen işe başladım ama istanbulda kira ev masrafı derken maaşımın çoğu gidiyordu, her şey gerçekten çok pahalı, o dönem kalanı hiç harcamaz biriktirirdim. Bir gün annem geldi, ayağımda bir ayakkabı delinmiş annem şok oldu nasıl böyle gezersin diye o gün gittik annemle deli gibi alışveriş yaptık, o günden sonra beni tutana aşkolsun.
Aynı işte anne babası öğretmen olan bir arkadaşım vardı durumları inanılmaz iyiydi tek çocuk ona rağmen o maaşla ev araba aldı, ben niye yapamıyorum derken fark ettim ki 1 tl çay içmeye bile sakınıyor ama ben ne zaman ısmarlayacak olsam muhakkak çay değil kahve içiyor. Bu konuda ciddiyim hadi sana çay ısmarlayayım derdim benim alacağım belli olunca ben kahve içicem derdi kahve 6 tl o zaman :) öyle olacağıma harcayayım daha iyi diye düşündüm. Çevre ile de ilgili bu durum, akademisyenler çok cimri olabiliyor en azından benim çevrem öyleydi, üstlerine başlarına hiç dikkat etmezlerdi, koca okulda bir iki kişi haricinde, herkes inanılmaz kötü giyinirdi, solmuş yırtılmaya yakın kıyafetler. Onlar gibi olmaktan korktuğum için daha çok harcadım her geçen gün.
Alışveriş bir süre sonra bağımlılık oluyor, her şeyin fazlası zarar. Bir süre sonra hiç ihtiyacım olmayan şeyler aldığımı fark ettim, her sabah alışveriş sitelerini açıp kimse almadan satışa giren ürünleri almak hobim olmuştu, hatta okulda herkes bilirdi bu huyumu :) bir giydiğimi bir daha giymezdim, 6 kapılı gardrobum tıka basa dolu ki her sezon çoğunu veriyorum, 50 den fazla ayakkabım var.
Bu durumun hastalık olduğunu kabul ettim önce ve nasıl engel olabilirim diye düşündüm ama benim ailem bunu çok normal görüyor, bizim ailede herkes böyle. Kız kardeşim benden daha çok alır, annem hatta babam bile kıyafete bayılır. Ben ne zaman şikayet etsem gençken almayacaksın ne zaman alacaksın diyorlardı, sanki normalmiş gibi gösteriyorlardı ama değildi. Bir de bende indirim hastalığı var, indirime girdi diye pahalı bir markadan 6 çanta birden almıştım 5 sene önce, tüm maaşımı vermiştim, 3 ünü daha hiç kullanmadım çünkü daha çok var. Amerikadan dönerken çok pahalı bir saat markası sırf orada ucuz diye 5 tane saat almıştım, 1 tanesini kullanıyorum çok arada, saat alışkanlığım yok ki çünkü.
Ben böyle sayıyorum ya bana göre anormal ama aileme sorsan hala çok normal. Çünkü evimi almıştım, kirada değildim, çocuğuna mı harcayacaksın evini de aldın harca diyorlardı. Bu harcamaların dışında ben çok fazla ülke gezdim, gezme tutkunuyum, bir sene önceden ucuz uçak bileti alır her ay bir yere giderdik, onları iyi ki yapmışım diyorum. Böyle böyle para biriktiremedim yani.
Nasıl çözdüğüm kısmına gelirsek, çok bilinçli olmadı maalesef, doktoradan sonra kadrom bitti bir süre işsiz kaldım, yine de pat diye kurtulamadım, işsiz kaldığım ilk ay kredi kartım 3 bin geldi, bu bir çeşit saplantı gerçekten hemen kurtulunamıyor. Sonra karar verdim
1. Çok kıyafetim vardı, hiç kıyafet almadım. Eminim sizinde ömür boyu yetecek kıyafetiniz vardır, almasanız gayet olur.
2. Çevreme inanılmaz hediye alırdım, gereğinden çok fazla, onu bıraktım.
3. Bir arkadaşımla bir yere gittiğim zaman her seferinde ben ısmarlarım, bunu niye böyle yaptığımı bilmiyorum, içimden geliyor, bir de ne olacak sanki ne kadar para diye düşünüyorum ama çalışmadığım dönemde arkadaşlarımın bana ısmarlamak için adım atmadıklarını gördüm. Bu arkadaşlarımdan birisini fabrikatör kızı, nişantasında oturuyor çok sosyetik görgülü bir kızdır aslında. 8 senedir her seferinde ben ısmarlamışım sana, hepte lüks mekanlara gitmişiz, işsiz kaldığım dönemde buluştuğumuzda teklif etmedi, kendi parasını koydu, çok üzüldüm ama aydınladım. Arkadaşımla görüşmeyi tamamen kestim, buluşalım dediğinde hep işim var diyorum geçiştiriyorum, diğer arkadaşlarımla da aynı şekilde çünkü herkesi hesabı ödemeye öyle alıştırmışım ki bir kişi haricinde kimse teklif etmedi.
4. Kız kardeşimle her haftasonu kahvaltıya giderdik, büyük olduğum için hep ben öderdim, bu da baya bir masraf, onun haricinde de inanılmaz gezeriz biz, çevrede ünlüyüz öyle diyeyim, gezginler diyorlar bize :) İlk zamanlar kardeşim vazgeçmedi bu alışkanlıklarımızdan zaten o da paraya hiç önem vermez hep o ödüyor tabi hesabı ama ben onu yavaş yavaş alıştırdım, evde termosa çay demledik, yiceklerimizi aldık, piknik yaptık çok da eğlenceli oldu :)
5. Kozmetiğe inanılmaz para harcardım, indirim indirim diye ama kullanıyor musun diye sor bir de, çoğunun vakti geçiyordu. Sadece ihtiyacım olanları almaya başladım, zaten stokçu olduğumdan parfüm vs tonlarca var evde her marka, aldığım nemlendirici, güneş kremi, şampuan vs.
6. Market alışverişinde de hep indirim takip ederdim ama pahalı olan şeyi de alırdım, kırmızı biberi çok severim mesela, kışın 8 tl iken de alıyordum, almamaya başladım, bu ne kadar doğu bilemiyorum, annemlere göre doğru değil.
Böyle böyle 1000 tl nin aşağısında geldi kredi kartlarım, hiçbir şey de eksik hissetmedim. Herşeyim fazla fazla olduğu için hiç şunu alayım düşüncesi de gelmiyor artık aklıma.
Yaptığınız harcamaların gereksiz olduğunu farkedin önce (tabi sizce öyle ise) sonra kendinizi kontrol etmek daha kolay olacak.
Benim şahsi düşüncem yavaş yavaş da olsa daha çok birikim yapmalısınız. Ben dünyayı harcayıp aynı anda dünyayı geziyordum, bu kadar harcarken bile ev alabilmiştim. Siz kendi durumunuzu daha iyi bilirsiniz ama yardım almanıza gerek yok ilk aşamada, çabalayıp yapamazsanız öyle gidin. Siz inanmadıkça psikolog size ne söylese fayda etmez zaten.
Başarılar :)
- 5 Nisan 2013
- 1.493
- 3.380
- 333
- Konu Sahibi Yinebirben
- #104
Ev araba ya da arsa alın paranızın bir kısmını borca bağlayın. Maaşınızı da 4000 değil 2000 gibi dusunun bir süre sonra ona göre harcarsınız.
- 7 Haziran 2017
- 2.817
- 3.145
- 133
- Konu Sahibi Yinebirben
- #105
Allah Allah şaka yapmıştım sakin yukarıda başka birisi de yapmış paran çoksa bana versene diye
- 9 Nisan 2017
- 6.184
- 7.671
- 198
- Konu Sahibi Yinebirben
- #106
Sen benim çocuğum olsan maaşına el koyarım... Annenin yerinde olsam veraset davası açarım illa ki de kazanılır sorumsuz harcanan ve aileni borca sokman delil gosterilirse... ve sana sadece harclik veririm.
- 9 Nisan 2017
- 6.184
- 7.671
- 198
- Konu Sahibi Yinebirben
- #107
Doğru olabilir benim kardesimde böyle eline 1 bucuk 2 milyar geçti bin liraya yakın bi parayi kuaföre kaynaga vermiş... kalanını kıyafet... çalışsa maaş alsa 1 günde bitirir...
- 24 Ocak 2011
- 21.772
- 35.585
- 798
- Konu Sahibi Yinebirben
- #108
Herkesin darda olduğu, ekonominin berbat olduğu bu dönemde bu konuyu açmak şımarıklık.
Bundan mutsuzsaniz , engel olamıyorsaniz tedavi olacaksınız hepsi bu.
Ya da sizi / paranızı idare edecek bir büyük sececeksiniz.
Bundan mutsuzsaniz , engel olamıyorsaniz tedavi olacaksınız hepsi bu.
Ya da sizi / paranızı idare edecek bir büyük sececeksiniz.
- 7 Haziran 2017
- 2.817
- 3.145
- 133
- Konu Sahibi Yinebirben
- #109
Evet Mune abla ben şaka yapmıştım niye çıkışıldı bana ben anlayamadım ya
- 12 Temmuz 2006
- 56.138
- 215.850
- 1.223
- 52
- Konu Sahibi Yinebirben
- #110
Ablacım benim mesajdan bahsediyorsan genel bir uyarıdır o ama başka bir mesajdan bahsediyorsan bilemeyeceğim :)
- 7 Haziran 2017
- 2.817
- 3.145
- 133
- Konu Sahibi Yinebirben
- #111
Ya hayır şakasına uçak bileti alın bana demiştim birisi çıkıp hemen aaaaaa ne saçma yoruuuuuuuuuumm demiş. Şaka da mı yapamayacağız
- 23 Ağustos 2012
- 14.385
- 37.915
- 798
- Konu Sahibi Yinebirben
- #112
Amaan bekarken al harca, evlenince harcanmıyor bi de hevesi kalmıyo insanın. Hepsi yaşanması gereken bi süreç sende geçiyorsun işte 
- 28 Haziran 2015
- 1.889
- 2.035
- 133
- Konu Sahibi Yinebirben
- #113
Amaan bekarken al harca, evlenince harcanmıyor bi de hevesi kalmıyo insanın. Hepsi yaşanması gereken bi süreç sende geçiyorsun işte
+1
Aynen öyle istediğin gibi gez harca eglen. Evlendikten sonra istesende bu kadar savuramazsin zaten.
- 30 Ocak 2015
- 289
- 169
- 103
- Konu Sahibi Yinebirben
- #114
tedavisi yok evlendim eşim kızıyor diye gizli gizli harcıyorum birçok alışveriş sitesinde elitim ki maasım 4 bin bile degil
- 3 Ağustos 2017
- 1.770
- 2.250
- 53
- 35
- Konu Sahibi Yinebirben
- #115
Seni o kadar iyi anlıyorum ki:))) aylık gelirim 3 bin civarı. Sadece kahve masrafım 300 lira.
- 16 Mayıs 2014
- 4.519
- 4.897
- 133
- Konu Sahibi Yinebirben
- #116
Her ay birikim yapın ama öyle iki yüz, üç yüz gibi komik rakamlar değil (maaşınızın oranı açısından) Mesela altın ya da döviz alın, öyle ha deyince alıp harcamaya kıyamayacağınız şeyler olsun. İlk aylar maaşınızın üçte biriyle, daha sonraki aylar yarısıyla derken alışırsınız birikim yapmaya. Ciddi bir planınız olduğunda da elinizde toplu para olur.
- 3 Ağustos 2017
- 1.770
- 2.250
- 53
- 35
- Konu Sahibi Yinebirben
- #117
İşte ben böyle durumlarda ortada kalıyorum. Aylık elime ne geçerse harcadığım için. Arkadaşlarım plan yapıyor. Ben gelemem param yok diyorum inanmıyorlar. Uygun fiyatlı araba denk geliyor, ee sen al diyorlar param yok. Biraz biraz düzeldim gerçi ben ama :)) hala öğrenmem gereken çok şey var.
- 25 Ağustos 2014
- 6.767
- 8.892
- 448
- Konu Sahibi Yinebirben
- #118
Her ay durmadan ne alınır Allah askina .Gereksiz gereksiz .Ayakkabı giysi vs nereye doldurucam .Ama araba kredisi filan cekin baari ise yarasin .Uyduruk seylere para harcayacagima son model araba alırim.
- 9 Mayıs 2018
- 399
- 329
- 18
- 32
- Konu Sahibi Yinebirben
- #119
Veraset davası nedir benim bildiğim veraset ilanı gibi bir şey vardı ayrıca annem bana dava açarak kazandığım paraya el koyamaz ki üçüncüsü benim annemin bana böyle bir yaptığımda bulunmaya çalışması benim evden ayrilmama bile sebep olabilir eğer ihtiyacı varsa veririm ama hiçkimsenin benim maaşım üzerinde bir söz hakkı yoktur annemin bile değil maaşım hayatım hakkı bile
- 9 Mayıs 2018
- 399
- 329
- 18
- 32
- Konu Sahibi Yinebirben
- #120
Bazı arkadaşlar da 1600 liraya 3 çocuk yapmam dememe bozulmuş ya gerçekten anlamıyorum herkes büyük paralar kazanmak zorunda değil tabii ki ama bir çocuğa ayiracagin 300 lirayı neden 3 e bolersin zaten maddi gücün yok nasıl cesaret edersin tv de eskiden çıkardı 1000 lira kazanıyor 9 çocuğuyla sefil halde gerçekten çok kızıyorum hadi 1 hak 2. Kaza oldu 3. Ne o zaman ne sen 2018 yılında geri çekme yöntemiyle sevişirken 1 değil 77 kere kaza olur spiral taktir yok hap kullan o zaman 2 kaza yapman imkansız yakın
Sadece para meselesi de değil ki bir çocuğa bakmak o kadar zor ki kırmadan bagirmadan etmeden elini kaldırmadan sinirlenmed3n insan bazen içine atıyor sınırını 3 çocuk bence çok sagliksiz bir karar çok fazla
Bu arada ben çocukları çok severim belki de bu yüzden hassas oluşumun sebebi önüne bir tabak hazır çorba koyarak çocuk buyutulmez ter3yagina kadar evde çocuğuna kendi yapan anneler varken adam gibi 3 çocuk buyutebilen varsa çıksın karşıma ben ben özür dileyim
Sadece para meselesi de değil ki bir çocuğa bakmak o kadar zor ki kırmadan bagirmadan etmeden elini kaldırmadan sinirlenmed3n insan bazen içine atıyor sınırını 3 çocuk bence çok sagliksiz bir karar çok fazla
Bu arada ben çocukları çok severim belki de bu yüzden hassas oluşumun sebebi önüne bir tabak hazır çorba koyarak çocuk buyutulmez ter3yagina kadar evde çocuğuna kendi yapan anneler varken adam gibi 3 çocuk buyutebilen varsa çıksın karşıma ben ben özür dileyim
