Kedim benim yüzümden öldü

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
ben eve bakamayacaksam kedi almıyorum en azindan sokak kedilerinize mama ve su birakın.. hatta artan yiyeceklerde birakin... bu sana iyi gelir belki. hem aç birakmazsiniz... hemde seni sevecegi umuyorum ama eve almayin...
 
Herkes gayet güzel anladı yazdıklarınızı anlamayan anlamak istemeyen sizsiniz iç dökmek değil de vicdanınızı rahatlatmak amacınız
Yahu vicdanımı rahatlatmak olsa amacım tüm gerçekleriyle anlatmam. Yumuşatırım. Suçlu oldugumu defalarca söyleyerek sizi bilinçaltınızdan bu şekilde yönlendirmem lütfen mantık biraz ya
 
Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Yani ne diyelim şimdi sinir zıplatmak için mi açtınız konuyu? Hayvanlar oyuncak değil canınız isteyince alın zoru görünce atın.
 
Öncelikle hayvan severlere olan tepkiniz çok fazla madem bir konu açtınız gelecek olan cevaplara katlanmanız gerekiyor.kedi bakmak konusunda keşke araştırma yapsaydınız hasta olabilirsiniz bende alerji hastasıyım kedimi sahiplenirkende bunun bazen artışa neden olabileceğini biliyordum .Kedi bakmak bebek bakmaya benzer her gün ne ile karşılacağınız belli olmaz geçen sabah uyandım kedim biraz kızgınlık geçiriyor çişini yapmış benim aklıma direkt eyvah hastalandı mı kumu mu kirli kaldı acaba diye geldi ve temizledim kirlettiği halıyı kızımı öpüp kokladım tüyleri çok uzun gece de kusmuş eşim temizlemiş ben uyurken sanırım midesi kıl yutmaktan oldu. Kediler zaten kakasına basan hayvan çünkü kum karıştırıyor
 
Tüm yazdıklarınız öyle geliyor zaten bana. Günah çıkartmak için mi açtınız bu konuyu?
Ya gercekten az kaldı saygı çerçevemi bozacağım. İçimi dökmek istedim sadece birilerinden cevap alıp almamak umurumda degil. Vicdanımın rahatlatılmasını da istemiyorum suçluyum çünkü
 
Öncelikle hayvan severlere olan tepkiniz çok fazla madem bir konu açtınız gelecek olan cevaplara katlanmanız gerekiyor.kedi bakmak konusunda keşke araştırma yapsaydınız hasta olabilirsiniz bende alerji hastasıyım kedimi sahiplenirkende bunun bazen artışa neden olabileceğini biliyordum .Kedi bakmak bebek bakmaya benzer her gün ne ile karşılacağınız belli olmaz geçen sabah uyandım kedim biraz kızgınlık geçiriyor çişini yapmış benim aklıma direkt eyvah hastalandı mı kumu mu kirli kaldı acaba diye geldi ve temizledim kirlettiği halıyı kızımı öpüp kokladım tüyleri çok uzun gece de kusmuş eşim temizlemiş ben uyurken sanırım midesi kıl yutmaktan oldu. Kediler zaten kakasına basan hayvan çünkü kum karıştırıyor
Eleştiriye ve suçlanmaya tamamiyle okeyim. Benim suçum çünkü. Ama saygı çerçevesinin açılmasına asla gelemem okumamış etmemiş insanlar tarafindan.
 
Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Öleceği varmış
Biseyler sebep olmuş
Bizde kopegimizi kaybettik dün
Zincirini asla çıkaran çıkarabilen bir köpek değildir
Cikarmis yola çıkmış
Yola da çıkmaz huyu değildir bahçede takla atar anca serbest bırakınca
Neyse araba çarpmış
Hersey nasıl olur öyle bir köpek değil ki onu yapmaz ki diyecegimiz şekilde gerçekleşmiş oldu
Olecekse ölecek yani bişey bahane oluyor
Suçlamayın kendinizi
 
Yani ne diyelim şimdi sinir zıplatmak için mi açtınız konuyu? Hayvanlar oyuncak değil canınız isteyince alın zoru görünce atın.
Okumadan yazmayin neden yazdıgımı 300 kez anlsttim dilimde tüy bitti
 
Ya gercekten az kaldı saygı çerçevemi bozacağım. İçimi dökmek istedim sadece birilerinden cevap alıp almamak umurumda degil. Vicdanımın rahatlatılmasını da istemiyorum suçluyum çünkü

Cevap alma derdiniz yoktuysa popüler bir forum sitesine konu açacağınıza gidip birilerine anlatıp dökseydiniz içinizi. Sinirimizi bozmak dışında bir amacı yok bu konunun. Gelecek yorumlar elbette bunlar olacak ne bekliyordunuz? Suçlusunuz farkındasınız madem üste çıkıp efelenmeyin yalandan yere
 
ben eve bakamayacaksam kedi almıyorum en azindan sokak kedilerinize mama ve su birakın.. hatta artan yiyeceklerde birakin... bu sana iyi gelir belki. hem aç birakmazsiniz... hemde seni sevecegi umuyorum ama eve almayin...
Öyle yapacağım zaten yıllardır sokakta düzenli besliyodum geçen sene berbat bi karar alıp eve almaya karar verdim
 
Yahu vicdanımı rahatlatmak olsa amacım tüm gerçekleriyle anlatmam. Yumuşatırım. Suçlu oldugumu defalarca söyleyerek sizi bilinçaltınızdan bu şekilde yönlendirmem lütfen mantık biraz ya
Burda ki sorun sizin sorumsuzluk yapmış olmanız ha sokağa terk etmişsiniz ha ordan oraya burdaki herkes size bu yüzden tepki veriyor o canların ne kadar duygusal ve sahiplerine nasıl bir bağlılıklari olduğunu bilseydiniz bir başkasına vermeye kiyamazdiniz size anlatilmak istenilen bu sevmek farkli sorumluluk almak farkli annesi olmadığı için siz ilgilenecektiniz
 
Cevap alma derdiniz yoktuysa popüler bir forum sitesine konu açacağınıza gidip birilerine anlatıp dökseydiniz içinizi. Sinirimizi bozmak dışında bir amacı yok bu konunun. Gelecek yorumlar elbette bunlar olacak ne bekliyordunuz? Suçlusunuz farkındasınız madem üste çıkıp efelenmeyin yalandan yere
Bu siteyi hayatımda ilk defa görmüştüm. Bilmiyordum popüler oldugunu ki bunu da öncesinde birine yazmıştım. Okumadan konusmasaniz gercekten ayni seyleri tekrarliyorum. Efelendigim insanlar bana hakarette bulunanlar. Onun dışında kimseyi de terslemedim.
 
Öleceği varmış
Biseyler sebep olmuş
Bizde kopegimizi kaybettik dün
Zincirini asla çıkaran çıkarabilen bir köpek değildir
Cikarmis yola çıkmış
Yola da çıkmaz huyu değildir bahçede takla atar anca serbest bırakınca
Neyse araba çarpmış
Hersey nasıl olur öyle bir köpek değil ki onu yapmaz ki diyecegimiz şekilde gerçekleşmiş oldu
Olecekse ölecek yani bişey bahane oluyor
Suçlamayın kendinizi
sizin anlattığınızla aynı mı bu konu , okuduğunuzu anlama sorunu mu yaşıyorsunuz ?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X