- 5 Ağustos 2017
- 455
- 395
Yorumların çoğunda yazıldığı gibi hayvan sevmekle bakmak çok farklı. Söyle düşünün çocuğunuz tuvaletiyle oynasa onu da verirmiydiniz? Bi cana sahip olmak aynı işte o artık sizin onu iyilestirmekde sizin elinizdeydi keşke vermeden önce yada tuvaletiyle alakalı sıkıntı yaşadığıniz zaman buraya yazsaydiniz yada Bi veterinere başvursaydiniz. Zamanla geçebilecek stres kaynaklı Bi davranış kediler de merak etmeyin o sizden de titiz Bi sıkıntısı olmasaydı kesinlikle tuvaletine dokunmazdi.Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Ölen kedinizin anısına dışarıdaki hayvanlara bol bol besleme yapın, yardımla bulunun bence, vicdanınızı bu şekilde rahatlatın, onlara faydanız olsun bari.
Veterinere sordum zaten…Yorumların çoğunda yazıldığı gibi hayvan sevmekle bakmak çok farklı. Söyle düşünün çocuğunuz tuvaletiyle oynasa onu da verirmiydiniz? Bi cana sahip olmak aynı işte o artık sizin onu iyilestirmekde sizin elinizdeydi keşke vermeden önce yada tuvaletiyle alakalı sıkıntı yaşadığıniz zaman buraya yazsaydiniz yada Bi veterinere başvursaydiniz. Zamanla geçebilecek stres kaynaklı Bi davranış kediler de merak etmeyin o sizden de titiz Bi sıkıntısı olmasaydı kesinlikle tuvaletine dokunmazdi.
Evet tertemizler bu yoruma cevap vermek ve insanlari da bilgilendirmek adına şunu söylemek istiyorum. Sadece cami yada mescid değil mekke ve Medine de namaz kılınan oturulan yemek yenen heryer de dolayısıyla hayatın içindeler. Ben namaz kılıyorum oda yanımda oturuyo mesela o kadar güzel Bi duygu ki bütün canlıların maneviyat ihtiyacı bile aynı ya çok etkilenmiştim. Yani aman pis hayvan kedi olan eve melek girmez yok namaz olmaz yok bilmem ne yasak günah vs saçmalıklarını düşünenler varsa diye..Evet ben de tecrübe etmiştim. Tuvaletini yaptıktan sonra bir süre temizleniyor ve cidden hiçbir koku olmuyordu. Özellikle elime alıp yakından patilerini koklamıştım tertemizdi. Hem çok şaşırmış hem de mucize demiştim. Zaten camilere mescidlere girmeleri dolaşmaları da onların tertemiz olduklarını gösteriyor.
Sizi sürekli alıştığınız ortamdan evden uzaklastirsalar Siz neyapardiniz hayvan olarak görmeyi birakirsaniz ozaman anlarsınız ne hissetiklerini nasıl uzulduklerini konuşurum bakamayacaginiz yer yüzü meleklerini sahiplenmeyin lütfen vicdanınızı susturmaya calisiyorsunuz sizde kediler çok temizlerdir sizin anlattiklariniza inanmıyorumÇalıştık zaten veterinere de sorduk. Evet cok hata yaptım benim sucum hala farkindayim ama hic cana sarf etmemisim gibi de konusmasaniz
Bu sana ders olsun. Belki senin yaşında ogrencilerim vardır. Bazen sınıfta bile baktığımız oldu kış aylarında korkusu olan kızlarım vardi yenmislerdi korkularını sevip bakmaya başlamışlardı. Her ilişki özen özveri çaba gerektirir. Biraz daha ilgilenip bu sıkıntısını atlatmasini saglasaydin sana nasıl minnet duyduğunu yanından ayrılmadigini en iyi dostun olduğunu görecektin. Diğer hayvanlara mama su yardımı yapmaya devam et zamanla daha iyi olursun umarım.Veterinere sordum zaten…
Vicdanimi rahatlatmaya asla calismiyorum. Evet sucluyum ama neden yalan söyleyeyim allah aşkına. Kakasına basıyordu yani basmasa asla vermezdim. Keşke bastigi icin de vermeseydim. Kusura bakmayın ama benden daha fazla saçmaladınız bu dediklerinizleSizi sürekli alıştığınız ortamdan evden uzaklastirsalar Siz neyapardiniz hayvan olarak görmeyi birakirsaniz ozaman anlarsınız ne hissetiklerini nasıl uzulduklerini konuşurum bakamayacaginiz yer yüzü meleklerini sahiplenmeyin lütfen vicdanınızı susturmaya calisiyorsunuz sizde kediler çok temizlerdir sizin anlattiklariniza inanmıyorum
Sizi sürekli alıştığınız ortamdan evden uzaklastirsalar Siz neyapardiniz hayvan olarak görmeyi birakirsaniz ozaman anlarsınız ne hissetiklerini nasıl uzulduklerini konuşurum bakamayacaginiz yer yüzü meleklerini sahiplenmeyin lütfen vicdanınızı susturmaya calisiyorsunuz sizde kediler çok temizlerdir sizin anlattiklariniza inanmıyorum
yapma lütfen giden gelmez bnm de kedim var inan evimin bi parçası ama senle yaşıt da kızım varkendimi öldürmekle tehdit etmiyorum acındırma yapacak degilim. uzun zamandır verdiğim bi karardı bu. sadece dogru zamanı bekledim buradaki yorumlarla degil. ne yapayım hayatıma güle oynaya devam mı edeyim
Sizi bugün tiktokta da gördüm, orda da aynı şekilde kısadan anlatmışsınız durumunuzu.Umarım hepsini okuyabilirsiniz. Öncelikle kendimle ilgili ufak bir bilgilendirme yapayım. Ben 4 yıldır OKB yle yabi bi bakıma ileri seviye temizlik takıntısıyla uğraşıyorum. Yeri geldi çamaşır suyuyla keselendiğimde oldu. Ve hep küçüklüğümden beri de kedi sahiplenmek istemiştim. Bir türlü denk gelmemişti. Geçen senenin kasım ayında kedi sahiplenmeye karar verdim. 2-3 aydır rahatsızlığımda iyi gidiyordum ve psikiyatristimle beraber buna hazır olduğuma karar verdik. 26 Kasım 2021 de oğlumu sahiplendim. Her şey başlarda iyi gidiyordu. Tüyleri, koltukları tırmalaması asla sorun olmuyordu bana. Ama zamanla kakasına basmaya başladı ve bu beni aşırı rahatsız hissettiriyordu. Temizlik yapmak için günlerce evden çıkmadığımı bilirim. 2 ay sabrettim ama daha fazla dayanamadığıma karar verdim. Ve sınav senemdi ama mezuna da kalacağım artık boşuna verdim oğlumu. Keşke çamaşır suyu kullanmaktan kemiklerim gözükseydi de vermeseydim oğlumu. Temizliği bitirdikten bir sonraki gün tekrar kakasına dağıtınca çıldırdım ve ona çok kızdım. 2 ay baktıktan sonra babamın işyerinde bakmaya karar verdik. Onu iş yerine bıraktığımız ilk gün dolabın altından çıkmamış bile. Yanına geldiğimde çıkmıştı anca. Belki iş yerinde tuvaletine basmasına çözüm buluruz ve eve geri alırız diye orada kaldı yaklaşık 2 ay. Ama hala kakasına basmaya devam ediyordu. Her ne kadar iş yerinde gayet iyi baksak da bir evi olmaması içimize sinmiyordu. Babamla onu sahiplendirmeye karar verdik her ne kadar istemesem de. Babam bir yuva bulmuştu ama ben istememiştim. Israr etmeye devam edince bende kabul ettim ve oğlumu onlara verdik takip şartıyla. Ama ne zaman resim istesem günler sonra atıyorlardı. Sonrasında 2 ay onlarda kalınca attıkları fotoğraflarda giderek zayıfladığını fark ettim. Onlar da kedi koktuğu için geri vermek istemişti zaten bende kabul ettim. Annemin evine götürmeye karar verdik bu sefer(annemle babam ayrı). Kedi onlarda kaldığı zaman içerisinde 2 kilo vermişti ve çok kötü bir haldeydi. Gözü enfeksiyon kapmıştı. Solunum ve sindirim sorunları çıkmıştı ama bir kez bile veterinere götürmemişlerdi miniği. Kediyi ne yapacağımıza karar vermek için bayramdan sonrasına kadar zaman tanımalarını istedik. Bayram bittikten birkaç gün sonra da geri aldık. Alır almaz veterinere götürdük. Tedavisi biraz yüksek olduğu için babam yaptırtmak istememişti ama ben yaptırttım. Sonrasında oğlumu annemin evine götürdük ve 2 hafta boyunca tekrar veterinere götürmedik iyileşir diye. Bir gün kedi kötüleşince annem veterinere götürdü. Yapılanlara göre götürdüğümüzde şeker komasındaymış. Böbrekleri iflas etmiş. Kanı kalmamış. 5 gün yoğun bakım mücadelesinin ardından da oğlumu kaybettik. Ölmeden bir gün önce onu yoğun bakımda ziyaret etmiştim ve hayvanın ruhu emilmiş gibiydi. Sevgi dolu gözlerinin arkasında hiçbir şey kalmamıştı. Böyle anlattığımda yine ne kadar bencil ve cani olduğumu bir kez daha hatırladım. Affet beni miniğim.
Kedi tüyü olduğuna emin misiniz?Benim de bir kedim ve 11 aylık oğlum var.Ki kedim uzun tüylü ve çok tüy döker.Hamileyken çok baskı kurulmuştu.İşte yok Bebeğe zarar ver birine diye.Dedim asla.Ya dediler alerjisi olursa demişlerdi.Doktora sormuştum.Kediyle yaşıyorsa anne,hamileyken bebek de bağışıklık kazanır denmişti.Halıları kaldırın,oda nemlendirici kullanın.Belki yapmışsınızdır ama kedi tüyüne değildir bence.Hoş bizde de başka bi problem çıkmıştı.Benim bebe büyüdükçe kediye resmen aşık oldu.Peşinden çığlık ata ata emekliyor.Ama sonra sevecem derken tüyleri elinde kalıyordu o da hop ağza.Boğulma tehlikesi bile yaşadı.Yine aynı baskıcılar.Yok ver falan diye.Biz de mecburen traş ettirdik.şimdi kedim bizimle,oğlum sağlıklıYani biraz daha ağır yazardım ama yazmak isteiyorum, acınız size yeter diye dusunuyorum :)
Temizlik hastası insanların hayvan alıp yaşadıkları kafa nasıl bir kafa inanın bilmiyorum :)
4 ayaklı bir oğlum var ( köpek ) 5 senedir bizimle, 10 aylıkta bir kızım var. Ve kızım'ın geçen gün alerjik bir çocuk olduğunu öğrendik. Kıla tüye alerjisi varmış, meğersem hastalanıp öksürük krizlerine girmesinin sebebi benim oğlummuş .. Halbuki o kadar güzel anlaşıyorlar ki kardeş gibiler.. Şimdi ne yapacağımı kara kara dusunuyorum; sahiplendirme hariç başka bir şey yapmaLıyım diye tabkde
Zorlama olsa tüm yazdıklarım öyle olurdu. Direkt dilime geleni döktügüm belliOğlum oğlum demeniz çok itici ve zorlama duruyor bilginiz olsun. Oğlunuzu başkasına verir misiniz onun olsun diye? Kedi sahiplenmek sizin neyinize? Rahatsızsınız madem ki olabilir gayet normal niye bir heves kedi alıyorsunuz. Peluş oyuncak değil o bir can. Bir ömür ne olursa olsun bakmayı göze alamayacaksanız hiç bu işe girişmeyecektiniz