Yaa ne kadar güzel anlatmışsınız çok teşekkür ederim.Ben de eve kedi sahiplenirken ilk çok korkmuştum kedi mutlu olur mu? diye. Sonra 1 kedi daha sahiplendik.
Öncelikle bu bir süs bitkisi değil, siz yeterince hazır mısınız? Küçük çocuk gibi düşünün. Evi dağıtır, tüy döker, ona kural koyamazsınız, koysanız bile dinleyeceği meçhul. Büyük bir sabır ve sevgi ister.
Benim kedinin birisi 6 aylık erkek, birisi 5 aylık Dişi. Erkek olan mesela bir sıra koltuğa işemeye başladı. Bu bir sağlık veya psikolojik sorundu. Sağlık muayenesi iyiydi ama onu rahatsız eden bir şey vardı ve sonunda tespit ettikmeğer Titiz alışmış benim sayemde günlük temizlemeden yapmak istemiyormuş. 1 hafta- 10 gün kadar çok yoğundum gün aşırı yapayım dedim ve tepki olarak yapmış şu an yapmıyor.
Sabır ve sevgi demiştim ya, kendi evladım koltuğa işese ona kızamam, dövemem temizlerim ve sorunu ne anlamaya çalışırım. Kedimede kızmadım, günlük makineyle koltuk yıkadım ve onu anlamaya çalıştım. Dili yok bir de o şekilde tepki vermiş. Dilsiz bir evlat gibi düşünün sabırlı tam bir anne iç güdünüz olmalı.
Tüy dökerler taramanız lazım, evi süpürmeniz lazım. Sağlıklı büyümesi için premium segment mama vereceksiniz. Vitamini, maltı, yaş maması vs. Lazım. Masraftan kaçınırsanız hastalığa para verirsiniz.
Bu süreçte kedilerim mantar oldu. Titiz bakım ve iyi beslenmeye rağmen. Çok zor bir süreçti hem kedi, hem ev temizliği vs. Bir süre atlatamadık ama bir kaç gün önce veterinerden atlattılar onayı geldi çok sevindik. Onlar iyileşen kadar zayıf düşmesinler diye nasıl baktım, peşlerinde koştum. Süreci bitkin düşmeden hatta kilo alarak atlattılar.
Asla gocunmadım çünkü annelik iç güdüsü gocunmaya müsait değil. O da bir evlat ve şu an bana aşırı bağlandılar. Normalde kedi canı isterse kendini sevdirir derler ama iki koca kafalı avucumun açtığım an kafalarını elime koyuyor
Insan gibi değiller. Hastalık evresinde sonra bana teşekkürleri bitmedi emek verdim ve bunu vücut dilleri ile anlatıyorlar. Sesimi duymaları yetiyor hemen yanımdalar.
Bir de onları beslemek, kumunu bile temizlemek rehabilite ediyor insanı. Uzaktan bakınca zor gelmesin inanın garip bir şekilde sanki size extra bir güç ve huzur veriyor.
Bakım konusunda günlük rutine biniyor ve gerçekten zorlanmıyorsunuz.
Amaa amaaaa yeterince sevgi ve sabır yoksa ki en önemlisi bu kimse kedi sahiplenmesin. Bakın mantar büyük bir sorundu o halde bile asla yılmadım, vazgeçmedim.
Kedi sahiplenenlerin bir kısmı zannediyor ki köşe minderi gibi duracak. Yok tüyü, yok hastalığı vs. Derken kediyi sokağa salıyorhiç bir insan bu hayvancıklara bu zulmü edemez. Anlık değil, uzun vadeli düşünün. Evladım yaramaz diye sokağa atmıyorsam, bu dilsiz masumları hayatta bırakmam.
Papağana yazık günah falan olmadı. Bir akrabamızındı ve çocukları ona kötü davranıyordu. Oyuncak, cansız muamelesi yapıyorlardı. Uçarken duvardan duvara çarpmasına neden olmuşlardı hayvan mutsuz ve hastaydı. Annem bakabilecek durumda değildi. Ben de onlardan aldım çalıştığım şehre getirdim burada veterinere götürdüm. Hayvan evrim geçirdi geldiğinde sesi soluğu çıkmıyordu can geldi gibi oldu. Ama dediğim gibi nöbetten çıkıp nöbete gittiğim bir dönemdi ve aşırı konuşmaya başlamıştı asla uyumama izin vermiyordu. Evi büyük olan arkadaşıma verdim o da çok iyi bakıyor.İç dış parazit karma lösemi bunlar olacak ilk . Obez olmadan önce de temizlik sorunu vardı . Şuan zaten obez değil de tam sınırda bence . Gramla mama yiyor hep az geliyor oda . Mesela kaka kapatacak ve kumu ters yöne atıyor bilemiyor . Kedi de mesela gece geliyor anne mama diye başıma . Siz kedi almayın bence yazık günah onu da verirseniz
Nöbetin var titizsin ev küçük bunlar zaten sahiplenmemen için yeterli sebepler bende aynı senin gibiydim bir zamanlar sağlık çalışanıyım nöbetlerim var başka bir arkadaştan kedi aldım ertesi günü geri verdim kumu pisleniyor temizlenmesi lazım kedi ilgi istiyor vermeyince bağırıyor uzaktan seviyorumMerhabalar,
Memurum ve apartta kalıyorum. Bulunduğum ilde hiç arkadaşım yok sosyal hayatım eğlence hayatım sıfır yani. Bu aralar iş yerinde de sürekli bir problem yaşıyorum ve canım çok sıkılıyor aşırı depresif bir havam var. Geçen kardeşim ile konuşurken bir kedi sahiplensen seninle arkadaş olur gibi bir fikir doğdu. Bir tanıdık da doğum yaptı ve bebeğin alerjisi olduğu için cins kedisini sahiplendirmek istiyor. Aslında ilk atandığım zamanlardan beri bunu istiyordum. Ama nasıl desem kedi ya da herhangi bir evcil hayvanı sahiplenmek bana gebelik süreci yaşamadan çocuğunun olması gibi büyük ve önemli bir olay gibi geliyor bu yüzden hiç cesaret edemedim. Kaldığım apartta aşırı aşırı küçük 1+0 zaten. Şimdi hayvanı bu kadar küçük bir yere getirmek haksızlık gibi olur mu bilemedim. Anneme soruyorum kediye ayıp olur mu diye gülüyor. Ben yirmi dört nöbetlerine gidiyorum mama su falan koysam yirmi dört saat tek başına yapabilir mi ya da ben gelip gün boyu uyuyorum benim uyumama izin verir mi? Onun dışında birtakım titizlik takıntım var. Annem tuvaletini yaptıktan sonra hayvanın arkasını senin silmen lazım, kumunu temizlemen lazım, orası çok küçük koku da olur, mutlaka üstüne başına yiyeceklere tüy gelir sen bunlara gelemezsin diyor. Yani bilemiyorum şimdi aldım denedim olmadı gibi bir şey de olmaz dediğim gibi çocuğunun olması gibi bir şey. Hayvan benimle anlaşır mı anlaşmaz mı sever mi sevmez mi çok iyi şartlarım yok uyum sağlar mı onları da düşünüyorum. Yani geçen bir haber gördüm birisi cins kedisini tüm eşyaları ile parka bırakmış ve hayvan kutusundan çıkmaya bile cesaret edemeyip soğuktan ölmüş. Oturup ona ağladım. Bakımını falan beceremezsem hayvana bir şey olursa ömür boyu vicdan azabı çekerim. O yüzden şimdi bu kararı nasıl verebilirim neleri düşünmem gerekiyor?
Anlıyorum sizi kırılmadım teşekkür ederim.Tekir ya da cins olması aslında çok fark etmiyor çünkü kuma kaka yaptıktan sonra o kadar küçük alanda kokuyor, pati arasında kum taneleri kalacak ya da cins de olsa zaman zaman hareket etmek oynamak isteyecek evet tekir kedi kadar hareketli değiller ama onların da alana ihtiyacı oluyor 1+0 bir eviniz olsa daha farklı yorum yapardım ama apartta tecrübem olduğu için olmayacağını söylüyorum amacım hevesinizi kırmak ya da sizi üzmek değil. İsterseniz alıp deneyin umarım farklı sonuçla karşılaşırsınız. Arkadaşınıza söyleyip kediyi 1 hafta misafir edebilirsiniz. Olmuyorsa geri verirsiniz hem siz ona alışmadan hem o size alışmadan anlamış olursunuz. Yapabiliyorsanız da devam edersiniz
Yani zaten biz de bir markete gidip yarım sepet bir şey alınca bin lira tutuyor çok yüksek bir mevla değil ama kakasına basması kötü tabi ki.Kedi mamaları pahalandı proplan mesela bizim kedi ayda 1000 tl sadece mama yiyor. Kum da 200-300 tl gidiyor malt yiyor vitamin 300 filan öyle gidiyordur
İyi de kedinin sustuğunu mu düşünüyorsunuz ? Oda susmayabilir herşeyi geçtim papağan kafeste kedi dışarda uyumak için kapınızı kapatsanız kapıda bağırır kapıyı tırmalar vs vs . Sinirlenecek bir şey yok olanı söylüyorum ben her hayvan ev değiştirdiği zaman mutlaka yazık oluyordur ne hissettiğini iç sesini bilemezsiniz . Kediyi alın deneyinYaa ne kadar güzel anlatmışsınız çok teşekkür ederim.
Aslında dağıtabilecekleri bir alan yok maalesef. Apartta hiç kaldınız mı bilmiyorum, yatak dolap zar zor sığıyor zaten. Aslında dağıtabileceği alanın bile olmaması biraz dediğim gibi hayvana haksızlık olur gibime geldi.
Yani iyi mama iyi kum konusunda masraftan kaçınmam ama mesela bazen ben de çok sık nöbete gidiyorum bakımı ilgisi aksarsa yine bu da hayvana haksızlık olur. Yani ekstra aç bırakıp işte veterineri falan aksatıp kötü muamele yapmam ama elimde olmayan sebepler var.
Yine de karşılıksız sevgi çok cezbedici görünüyor.
Papağana yazık günah falan olmadı. Bir akrabamızındı ve çocukları ona kötü davranıyordu. Oyuncak, cansız muamelesi yapıyorlardı. Uçarken duvardan duvara çarpmasına neden olmuşlardı hayvan mutsuz ve hastaydı. Annem bakabilecek durumda değildi. Ben de onlardan aldım çalıştığım şehre getirdim burada veterinere götürdüm. Hayvan evrim geçirdi geldiğinde sesi soluğu çıkmıyordu can geldi gibi oldu. Ama dediğim gibi nöbetten çıkıp nöbete gittiğim bir dönemdi ve aşırı konuşmaya başlamıştı asla uyumama izin vermiyordu. Evi büyük olan arkadaşıma verdim o da çok iyi bakıyor.
Siz sahiplenin kediyiYani zaten biz de bir markete gidip yarım sepet bir şey alınca bin lira tutuyor çok yüksek bir mevla değil ama kakasına basması kötü tabi ki.
Siz nöbetten nöbete eve gelip karşılıksız sevgi tadacaksınız diye o hayvanın tüm gün evde yalnız ve kapalı olarak sevgi ve ilgi beklemesine gönlünüz razı olacaksa sahiplenin.Yine de karşılıksız sevgi çok cezbedici görünüyor.
İyi de karşılıksız sevgi değil ki bu . Kediyle ilgilenme evde yanlız kalsın vs vs eee kedi seni sever bi bağ hisseder mi ?Siz nöbetten nöbete eve gelip karşılıksız sevgi tadacaksınız diye o hayvanın tüm gün evde yalnız ve kapalı olarak sevgi ve ilgi beklemesine gönlünüz razı olacaksa sahiplenin.
Kedi konu sahibinden başka kimseyi görmeyeceği için gördüğünde üstüne atlar büyük ihtimalle. Yani onu sevebilir.İyi de karşılıksız sevgi değil ki bu . Kediyle ilgilenme evde yanlız kalsın vs vs eee kedi seni sever bi bağ hisseder mi ?
Yaa ne kadar güzel anlatmışsınız çok teşekkür ederim.
Aslında dağıtabilecekleri bir alan yok maalesef. Apartta hiç kaldınız mı bilmiyorum, yatak dolap zar zor sığıyor zaten. Aslında dağıtabileceği alanın bile olmaması biraz dediğim gibi hayvana haksızlık olur gibime geldi.
Yani iyi mama iyi kum konusunda masraftan kaçınmam ama mesela bazen ben de çok sık nöbete gidiyorum bakımı ilgisi aksarsa yine bu da hayvana haksızlık olur. Yani ekstra aç bırakıp işte veterineri falan aksatıp kötü muamele yapmam ama elimde olmayan sebepler var.
Yine de karşılıksız sevgi çok cezbedici görünüyor.
Papağana yazık günah falan olmadı. Bir akrabamızındı ve çocukları ona kötü davranıyordu. Oyuncak, cansız muamelesi yapıyorlardı. Uçarken duvardan duvara çarpmasına neden olmuşlardı hayvan mutsuz ve hastaydı. Annem bakabilecek durumda değildi. Ben de onlardan aldım çalıştığım şehre getirdim burada veterinere götürdüm. Hayvan evrim geçirdi geldiğinde sesi soluğu çıkmıyordu can geldi gibi oldu. Ama dediğim gibi nöbetten çıkıp nöbete gittiğim bir dönemdi ve aşırı konuşmaya başlamıştı asla uyumama izin vermiyordu. Evi büyük olan arkadaşıma verdim o da çok iyi bakıyor.
Evde çok sıkılıyorlar bence yanlız kaldıkları zaman ve tüy dökümü artıp beslenme azalıyor . Bizim evde bunu gözlemledim bendeKedi konu sahibinden başka kimseyi görmeyeceği için gördüğünde üstüne atlar büyük ihtimalle. Yani onu sevebilir.
Karşılıksız sevgi tatmak derken kediyle oynayıp oyalanmayı kastettim aslındaEvde çok sıkılıyorlar bence yanlız kaldıkları zaman ve tüy dökümü artıp beslenme azalıyor . Bizim evde bunu gözlemledim bende
Yani bu şehirde daha kalmam gerekiyor zorunlu süreyi tamamlamadım. Ailem Ege 'de oranın hizmet puanı yüksek oluyor muhtemelen zorunlu süreden sonra oraya hemen de gidemem. Ama buradan sonra eşyalı ev tuttuğumda mesela ev sahibi kabul eder mi etmez mi onu bilmiyorum o konuda haklısınız. Hani koltuğu falan tırmalıyor ev sahibi eşyalara zarar verir istemem de diyebilir.Kedi çok sevilir ama bunu uzun vadede düşünmeniz gerekir, bakım sorumlulukları bir yana bir gün aparttan taşınırsanız ne olacak mesela, aile evine dönerseniz aileniz kabullenir mi siz evde yokken bakımına ortak olur mu, en az 15 yıllık bir yaşam şekli bu çok ciddi bir iş. Siz daha kendinize yerleşik bir hayat kurmamışken bir can sorumluluğu almayın o yüzden ilk mesajımda şartlarınız uygun değil diye yazdım.
Ama mesela haftanın altı günü gün boyu çalışan insanlar da var. Benim iki üç gün boşluğum da oluyor. Hiç arkadaşım olmadığı için de genelde bir iki merkezi gezip hemen eve geliyorum.Karşılıksız sevgi tatmak derken kediyle oynayıp oyalanmayı kastettim aslında
Nöbette olduğu zamanlar, işte olduğu zamanlar vs hayvan yapayalnız bekleyecek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?