- 12 Temmuz 2016
- 2.195
- 6.645
- 40
-
- Konu Sahibi Yikikbirey
- #81
Fazla kin insana zarar verir.
Aman nazar değmesin maşallahMaşaAllah diyelim
Aynen yya kendini parcaliyorsun konu sahibi bi adım atmıyor bakınca niye bu kadar uğraştım deyip kendime sinir oluyorum bazen bdv konu açasim geliyor bu Kadınlar başka bir gezegen demi yaşıyorlar diyeBenimki hapis mübarekkorkuyorum bir gün üyeliği askıya alacaklar diye şöyle düşün misspare bu kredi harcayacağımız kadar ekşınlı bir konu değil ben böyle düşünüp rahatlıyorum
Daha hiç ban yemedim. İlk banımıda bu konuda almak istemem. Aynen daha ekşınlı bir konu olsun ki oh be değdi diyeyim
Ilk bani mi hiç.unutmayacam ilkler unutulmazmis yaAaaa neredeyse 2 sene olacak hiç bansız nasıl geçirdin
Tamam başta arızalı davranmış ama. İkinizde içinizi dönmüşsünuz. Bundan sonra normal olcam demiş. Sevgili olsan hem sevgiliyi hem anasını boşa gitsin dicem de. Evlilik bu olan olmuş bundan sonra üstünü örtüp saygı çerçevesinde devam edin. İçinde kalan şeyleri git suya anlat . Ne diyim. İçimden gecenleri söylesem kimse kalmazdi heralde hayatımdaMerhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
Sorma ya adım atmasın o da önemli değil ama ısrarla herkesin anlatmak istediğini kabullenmeyenlere ben hayret ediyorum yaAynen yya kendini parcaliyorsun konu sahibi bi adım atmıyor bakınca niye bu kadar uğraştım deyip kendime sinir oluyorum bazen bdv konu açasim geliyor bu Kadınlar başka bir gezegen demi yaşıyorlar diye
Ben ilk neyden uçtum hatırlamıyorumIlk bani mi hiç.unutmayacam ilkler unutulmazmis ya
Şu dayı evinde kalan tülin yüzünden aldım halen nick değiştirip değiştirip hala dayi evi diyor hahhaha
Gördükçe içim acıyor değmezmiş yani tek akıllanma yok tülin ve aylak kocasında
O konuda yorum yapanların yarısı ban yedi
Aaaa neredeyse 2 sene olacak hiç bansız nasıl geçirdin
Ilk bani mi hiç.unutmayacam ilkler unutulmazmis ya
Şu dayı evinde kalan tülin yüzünden aldım halen nick değiştirip değiştirip hala dayi evi diyor hahhaha
Gördükçe içim acıyor değmezmiş yani tek akıllanma yok tülin ve aylak kocasında
O konuda yorum yapanların yarısı ban yedi
Şikayet edeyim mi sizi geyik yapıyorlar diye?MaşaAllah diyelim
Nolur aplam tuttuğun altın olsun aplamŞikayet edeyim mi sizi geyik yapıyorlar diye?
İlk banını al diyosunŞikayet edeyim mi sizi geyik yapıyorlar diye?
Nolur aplam tuttuğun altın olsun aplam
Banlanmayın diyor, bir zalime etlerinizi cımbızlatmayın diyorİlk banını al diyosun
Bende çok haklısınız deyip ışık hızıyla çıkıyorum konudan. Sevgiler saygılar sunarımBanlanmayın diyor, bir zalime etlerinizi cımbızlatmayın diyor
Terapistinizi değiştirin, tedaviniz başarısız olmuş. Olanları unutmazsanız evliliğiniz zehir olacak. Annesi kocanızın kuklası değildi, olanları eşiniz yönetmedi, olanlarda kabahati yok, görünüşe göre gayet de arkanızda, anneci de değil. Aklınızı başınıza alın evliliğinizin katili olmayınMerhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
Asla bizim gibi uslu insanlar niye banlansın ki zaten mune hanım ben konudan çıkıyorumBanlanmayın diyor, bir zalime etlerinizi cımbızlatmayın diyor
Olan olmuş biten bitmiş artık bukadar takıntı da fazla ..aradan zaman geçmesine rağmen halen sürekli geçmişi düşünmek neden?yaşamıma nasıl devam edicem diye sormussunuz birde çok tuhaf geldi bana bu..başka sıkıntılarınız olabilirmi acaba bı uzmandan destek alsanizMerhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.
Kayinvalidem benim de hayatı burnumdan getirdi. Ben de geceleri kafamı yastığa koyunca sinirden ölecek gibi oluyorum ama yavaş yavaş bozuldugum her şey ile ilgili intikam alıp rahatladımMerhabalar. 2 yıllık evliyiz eşim tek çocuk ve anne babası o küçükken boşanmış. Annesi ona çok düşkün. Farklı illerdeyiz. Nişanlılık zamanı da kayınvalide nedenli çok sorun yaşadık. Neysem o gibi davrandım nişanlıyken de lafımı esirgemedim o da oyle davrandı ve olay gittikçe büyüdü. Normalde aynı ilde yaşayacakken esimle işimizi de bahane edip farklı ilde yaşama kararı aldık. Eşimin annesi en baştan beri oğlunun evlenmesini hiç istemedi. "Oğlu onu bırakıyor" diye aşırı depresyona girdi düğün zamanı. Ve çok olay yaşandı. Çok kibirli bı karakter. Çok ilişkisi olmuş fakat sonra evlenememis bı türlu. Görseniz direk bir iki saniyede duruşundan ne demek istediğimi anlarsınız. Kendine hep bakmış genç güzel bı kadın. Herkes onu eşimin ablası sanıyor. Şuanda da üniversite okuyor. Olaylardan sonra evliliğin ilk ayında ikimiz de karşılıklı olarak birbirimize içinden geçeni söyledik. her şeyi yönetmeye çalıştığını, bı bileziğe bile karşı çıktığını, arabasını bize verip sonra geri aldığını balayimizi mahfettigini evliliğin 3. Gününde onun yüzünden sinir krizi geçirdiğimi hastanede yapılan iğnelerin bile beni sakinlestiremedigini hepsini söyledim. Biz onu balayında aramamisiz diye sizi sildim dedi el öpmeye bizi kabul etmedi bı sürü şey söyledi sonra ben sinir krizi geçirdim hayatımda ilk kez o şekilde . Nişanlıyken ailemle iletişim kurmaktan sakındı. Arada mecburi şeylerde annemi aradı ilgilenmedi . Ama aynı zamanda beni seven bı yönü de vardı hep bana hediyeler aldı kıyafet dikti. Ama sonra düğüne yakın farklı şehir olayı da netlesince iyice oğlumdan ayrıliyorum diye depresyona girdi. O karşılıklı birbirimize laf söylediğimiz konuşmada en son ben hata yaptım seninle ilgili şeyleri sana söylemem gerekirdi bundan sonra senle ilgili şeyleri sana söyleyecegim ikimizin ilişkisi farklı oğlum farklı dedi özür diledi ben de özür diledim konu kapandı.bizi 2 yıldır rahatsız etmedi bı olay olmadı. görusunce de iyi davrandı Fakat biz eşimle ilk zaman boşanma noktasına geldik. İlk altı ay çok zor geçti 8 kilo verdim bişey pek yiyemiyordum. Eşim annemin hayatımizi etkilemesine izin vermeyelim diyodu hep. Kendi isimize gücümuze bakalım diyodu ama sürekli sigara içiyordu üzülüyordu çok .Yasanan olaylar fazlasıyla yetti. Eşim yine de onu her gün arıyor o da Eşimle bana selam soyluyor ben de özel günlerde aradım. İki üç ayda bir kez yuzyuze görüştük o zamanlar da olaysız güzel geçti . Görünüşte gayet medeni davranmaya çalıştım .Fakat ben hiçbir şeyi unutmadım ve sürekli bunlarla yaşıyorum yemek yaparken banyoda işte her yerde sürekli aklımda artık kafayı yiyecek duruma geldim eşime ayda bir falan aynı konuları açıyorum kavga ediyorum. Geçen ay kayınvalideme gidince iki yıldan sonra ilk kez bı şeyden konu açıldı ve ben içindekileri saydım kavga etmeden normal söyledim. Kayınvalidem de arada cevap verdi sinirlendi siz annenle gösteriş yaptınız falan dedi anneme bile laf etti sonra özetle geleceğe bakmamız gerektiğini bunlarla yaşanmayacağını kendisinin yapmam dicegi ne varsa yaptığını ama artık elinden geleni yapmaya çalışacağini söyledi. Ama ben neden kibirli olduğunu söylemedm neden ailemi yok saydığını söylemedim diye düşünüyorum. Artık kafayı yiyeceğim. Bana önceden çok şey söyledi çünkü. Hep benim arkamı annem toplamış benim özgüven sorunum varmış bencilmisim. Ben de bencil olan ben değilim dedim ben de sizin özgüven sorununuz olduğunu düşünüyorum dedim. Eski eşinize karsi çıkacagim derken onun gibi olmuşsunuz dedim.Onun oğluyla arasını bozmuşum. ağzına geleni saymıştı.Terapi de alıyorum. Ama bu değersiz hissettirme şeyini aşamadim çünkü beni hiç saymadi. Bana takılacak tek bir tane bileziğe bile karsi çıktı.annem ona yiyecek yolluyor arada. Hâlâ arayıp da teşekkür ederim demiyor selam söyle teşekkürler diyor bana. Bu kadar. Bitiyor sonra . Eşim bu yaşanan şeylere rağmen her gün annesini arıyor bir gün bile aramasa annesi önceden de sorun çıkarıyormus üniversitede bile her gün böyleymiş. Şuan evliliğimizi kabullendi bu çok güzel bir şey. Ama Ben olağan yaşamıma nasıl kafayı yemeden devam edebilirim bu hissiyattan çıkamıyorum gelin evime bile kusarak ağlayarak girdim ilk gece. Sürekli aklımda her şey.