selam arkadaşlar henüz birkaç aylık evliyim.annem ve kayınvalidem aynı şehirdeler bizde iş nedeyle şehrimize 2 saatlik bir mesafede oturuyoruz.evlendik düğün falan herşey rüya gibi geçti gayet güzel evimiz eşyamız yerleştik mutlu mesut yaşıyoduk 1.5 ay olmuştu evleneli.sonra annelere el öpmeye gidildi. annemler gelmek istiyorlar bana hadi ilk önce erkek tarafı gitsin dedi annem hep ertelediler.ben arıyorum kayınvalidemleri gelmiyomusunuz misafirlerimizi bekliyoruz sıkıldık kapımızı çalan yok hadi gelin falan die ısrarcı davranıyoruz bi türlü gelemediler.3hafta bekldk.sonra anneme dedimki onların geleceği yok öncesi sonrası yok siz gelin aradan çıkar dedim.1 hafta sonra annemler akşam üzeri geldiler bir o gece birde ertesi gece yatıp kahvaltıdan sonra gittiler.
olay burdan başlıyor
geldiler çorba patates vardı kıymalı patates yemeği yaptım sütlaç pilav Allah ne verdiyse elimden geleni yaptım yetiştirdm kuru pasta getirmşler onları koydum çay falan eşim benim yüzüme bakmıyor.sorduğuma cevap vermiyor.surat mahkeme duvarı.neyse gece oldu yattılar bizde eşimle noldu neyin var neden yüzüme bakmıyosun dedim yorganı üstüne çekti cevap bile vermiyor.bende kızdım ittirdim cevap ver manasında bu bi delirdi.neymiş annelerine güzel yemek yapmamışım kendi annemlere daha güzel yemek yapmışım onları daha ii ağırlamışım ölmüş gibi hemen geldiler elimden gelen buydu otogara bile ben gittim aldım.pastane kurupastası koymuşum..onlar getirmiş haberi yok onların getirdiğinden koymasam ayıp olurdu kek pasta yapcak zmanmı kaldı.biz gırtlak gırtlağa geldik o gece birbirimizi öldürcez o derece ağladım hiç uyumadım.yanında yatmak istemedim boş odaya gittim zorla getirdi gece yatağa.sözde 2 gün kalcaklardı eşim zorladı bir hafta kaldılar ama biz bu aşamada konuşmuyoruz yüzüne bile bakmıyom.gündüz misafirlerimi gayet güzel ağırladım yemek gezme falan eksik etmedim akşam olunca mutfaktan çıkmadım sürekli bahane eşimle muhabbete girmedim falan o yokmuş gibi davrandım oda aynı şekilde.kadında görüyosun işte küsüz hiçbişey sormadı kızım ne var aranızda diye aksine seyahatlerini uzattılar.birde gündüz eşim işte bunlar benle kalıyolar sürekli didişen bir çift zaten canım sıkkın sürekli didişiyolar falan.nasıl üzüldüm 1 haftada sinirime gece uyku uyuyamadım sakinleştirici içtim anamın babamın iki yudum ekmeğini çok gördü hakkım helal değil sana dedim eşime seni Allaha havale ediyorum dedim ama ben her gece gözümde yaş uyudum çok zoruma gitti.haksızlık etti bana ve aileme.inadıma mutfaktan çıkmadım doysunlar diye..
misafirlerin gitme günü çattı ben otogara bıraktım yine tek başıma.biz eşimle o gecede konuşmadık.. 1 gece evlerinde yattılar ertesi sabah haber geldi kayınvalidemi hastaneye kaldırmışlar ameliyat olcakmış düşmüş kırık varmış yatıyomuş.eşim dedi ben izin aldım gidelim tamam dedim görümcemde abarttı olayı ölüm hastasıymış gibi lanse etti apar topar düştük yollara neyse gittik gram kıpırdamadan yatıyor kayınvalidem.ama moreli ii.bizim sorunumuzu çözmeye vaktimiz bile kalmadan kendimizi hastanede bulduk. eşimle gitmedim o işine geri döndü ben hastanede kaldım kayınvalimin nöbetleşe yer değiştik görümcemlerle içimdeki yara o kadar büyükki ama ben yine hadi hastalıktır zamanı değil atlatsın şunu die.2 hafta gitmedim evime hep hastane ev refakat derken sorunumuzda kaynadı.gece gözümü kırpmadan ben bekleidm annesinin başında ameliyata girerken ben vardım kimse yoktu ben giydirdim önlüğünü.kanlı çarşafından narkozluyken ben kaldırdım.dedim Allh ne kadar büyük sen benim anneme babama iki lokma ekmeği çok gör bak annene ben bakıyorum.ama anlayana asla gocunmadım 2 aylık bile gelin değildim evimi kocamı bırakıp hastane köşelerindeydim gitmeyen gitmez kızları var baksın derdi ama insanlık bende kalsın dedim.kayınvalidemde bu arada Allah razı olsun falan diyo bana ama bi yandanda hep kızlarını düşünüyor onun kocası geldi onun çocukları var onun işi aksadı hepsine kayırıyor bi tek bana kayırmıyor sende düzenini bozun kızım geldin diyemedi bana.sanki biz insan değiliz çocuğumuz yoksa yok bizde aileyiz sonuçta.
kızlar çok uzattım sonuç olarak hasta hastaneden çıktı kendi işini görmeye başladı bazı ihtiyaçları oldu maddi olarak hastanın bunları hep eşim karşıladı evlerine tadilat falan hastanın ihtiyaçlarına yönelik.eşim her hafta sonu soluğu orda aldı hiç bir hafta sonumuzu beraber geçiremedik kahvaltı yapamadık yollarda geçti yollara harcadı parasını.bir gelmek gitmek 100 tlye patladı sadece yol anneisnin ihitiyaçları derken bizim borç kabardıda kabardı.hesapsızca harcamalarda bulundu.bu arada her hafta gidip geliyor bir kerede benim elimden tutup hadi gel bu öğlende size gidelim annenlerde yiyelim yemeği demedi.benim sinir katsayım yükselmeye başladı kavgalar gürültüler saygısızlığı babamın arabasına binmemesi falan beni yoldan çıkardı.bir haftasonu mesaisi varmış gidemedi kaç kez aradılar bu hafta gelmiyomusun ya Allahın emrimi dedim her hafta gitmek zorundamısın hiçç düşünmüyolar biz yeni evliyiz borç var bununda bi ailesi var bu haftada eşiyle kalsın vakit geçirsin hiç düşünmüyolar.patladım bana sormadan söz vermişsin arayıp duruyolar çok istiyosan git kapı orda deidm tartıştık hep.
bu bana takılan bilezikleri çekemiyodu takıda bana çok takıldı yediremedi annemle babam takı takılsın die düğün yapmışlar aç gözlü annenler diyodu hakaret ediyodu benim için altın önemli değil diyodu altınları wc ye atıp sifonu çekemedin diyodu bana.ama Allah o kadar büyükki bu borca girdi gırtlağına kadar elektirik faturasını bile yatıramadı karanlıkta kaldık dedim ii oldu hesapsızca harcarsan böyle olur utansın erkekliğinden beni karanlıkta bıraktı.hiç üzülmedim onun utanmasını istedim sonra benim altınlarımın bir kısmını bozdurmak zornda kaldı bana muhtaç kaldı yani hakir gördüğü wc ye atacağı altınlara kaldı.bu sırada sorunlarla uğraşırken hiç kimseyi aramadım ailesindne onlarda aramadılar soğudum.şimdide iş nedeyle gitti 3 ay yok bende annemin evine geldim ama henüz daha ailesine gitmedim gitmekte istemyiorum o benim aileme saygızılık yaptı giderken ellerini öpmeye vedalaşmaya dahi gelemdi benmi gitcem ayaklarına bundan sonra senin gösterdiğin saygı kadar saygı görceksin dedim gitmicem dedim.iki lokma ekmeklerini söledi anneleride hiç uyarmadı oğullarını bak ben iim hadi git karının gönlünü yap bugünde onlara gidin demediler hep bana hep bana olmazki öyle herşey eşit olmalı.son hafta sonu yolda kavga ettik annenlere gitmeye zamnım yok kendi annemi görcem dedi size gidemem dedi bana o zman bende gitmiyorum dedim benim ne işim var senin ailene bende gitmem ozman dedim yoldan geri döndüm o annesinin yanına döndü.
ben orda tek başıma kaldım beni bırakıp gitti otogarda..bende bir gece evde yalnız yattım baktım olmıcak o annesinin yanında ben neden burda yalnızım her hafta sonum eksik benim yanım eşimin yanı olmalı değilsede evliliğin anlamı yok dedim topladım pılımı pırtımı ben yalnız yaşamak için evlenmedim dedim anneme söledim çok sıkıldım beni bırakıp gitti ben geliyorum dedim.eşyalarımı toplayıp geri geldim evime sonra beni almaya geldi evimize gidelim ben bilet aldım hadi die bende gittim.bana ağlıyor sızlıyor tüm kredi kartlarını kapatcam söz ben nasıl bir erkeğim faturayı bile ödeyemedim diyor onu uzaktayken terketmemden korkuyor falan söz bidaha yapmıcam diyor hesapsız davranmıcam diyor o kadar sıkıldımki ona hiçl sıcak davranasım gelmiyor sesin donuk canlan biraz neyin var falan diyor bana.şimdi kayınvalideme gidesimde yok hiç bilmiyorum doğrumu yanlışmı.oda zorlamıyor bana haklı olduğunu düşünse gitmem için ısrar ederdi hiç demiyor git die.sadece bir kez aradım annemlere geliyorum die o kadar.bundan sonra izleyeceğim yol nasıl olcak bilmiyorum.eşimin gözümde güvenini kazanması gerek aile bilincinin oturması gerek en ufak bir hatasını kaldırabilecek gücüm kalmadı.onada dedim evliliğine dair neleri hatırlıyosun deseler bana dedim yalnızlığımı hatırlıyorum başka bişey hatırlamıyorum dedim.çok ağladı söz verdi giderken ama bekleyip görcez.o herşeyi çözmeye çalışıyor kendince ama benim adım atacak gücüm yok.kimseye gitmek istemiyorum.unutmadım..ama eşimin hatalarını onlaramı mal ediyorum kafam karışık.çok uzun oldu kusura bakmayn.olayı tarafsız değerlendirebilmeniz açısından bu kadar uzun yazdım kendi açımdan yazmadım sadece o yüzden
olay burdan başlıyor
geldiler çorba patates vardı kıymalı patates yemeği yaptım sütlaç pilav Allah ne verdiyse elimden geleni yaptım yetiştirdm kuru pasta getirmşler onları koydum çay falan eşim benim yüzüme bakmıyor.sorduğuma cevap vermiyor.surat mahkeme duvarı.neyse gece oldu yattılar bizde eşimle noldu neyin var neden yüzüme bakmıyosun dedim yorganı üstüne çekti cevap bile vermiyor.bende kızdım ittirdim cevap ver manasında bu bi delirdi.neymiş annelerine güzel yemek yapmamışım kendi annemlere daha güzel yemek yapmışım onları daha ii ağırlamışım ölmüş gibi hemen geldiler elimden gelen buydu otogara bile ben gittim aldım.pastane kurupastası koymuşum..onlar getirmiş haberi yok onların getirdiğinden koymasam ayıp olurdu kek pasta yapcak zmanmı kaldı.biz gırtlak gırtlağa geldik o gece birbirimizi öldürcez o derece ağladım hiç uyumadım.yanında yatmak istemedim boş odaya gittim zorla getirdi gece yatağa.sözde 2 gün kalcaklardı eşim zorladı bir hafta kaldılar ama biz bu aşamada konuşmuyoruz yüzüne bile bakmıyom.gündüz misafirlerimi gayet güzel ağırladım yemek gezme falan eksik etmedim akşam olunca mutfaktan çıkmadım sürekli bahane eşimle muhabbete girmedim falan o yokmuş gibi davrandım oda aynı şekilde.kadında görüyosun işte küsüz hiçbişey sormadı kızım ne var aranızda diye aksine seyahatlerini uzattılar.birde gündüz eşim işte bunlar benle kalıyolar sürekli didişen bir çift zaten canım sıkkın sürekli didişiyolar falan.nasıl üzüldüm 1 haftada sinirime gece uyku uyuyamadım sakinleştirici içtim anamın babamın iki yudum ekmeğini çok gördü hakkım helal değil sana dedim eşime seni Allaha havale ediyorum dedim ama ben her gece gözümde yaş uyudum çok zoruma gitti.haksızlık etti bana ve aileme.inadıma mutfaktan çıkmadım doysunlar diye..
misafirlerin gitme günü çattı ben otogara bıraktım yine tek başıma.biz eşimle o gecede konuşmadık.. 1 gece evlerinde yattılar ertesi sabah haber geldi kayınvalidemi hastaneye kaldırmışlar ameliyat olcakmış düşmüş kırık varmış yatıyomuş.eşim dedi ben izin aldım gidelim tamam dedim görümcemde abarttı olayı ölüm hastasıymış gibi lanse etti apar topar düştük yollara neyse gittik gram kıpırdamadan yatıyor kayınvalidem.ama moreli ii.bizim sorunumuzu çözmeye vaktimiz bile kalmadan kendimizi hastanede bulduk. eşimle gitmedim o işine geri döndü ben hastanede kaldım kayınvalimin nöbetleşe yer değiştik görümcemlerle içimdeki yara o kadar büyükki ama ben yine hadi hastalıktır zamanı değil atlatsın şunu die.2 hafta gitmedim evime hep hastane ev refakat derken sorunumuzda kaynadı.gece gözümü kırpmadan ben bekleidm annesinin başında ameliyata girerken ben vardım kimse yoktu ben giydirdim önlüğünü.kanlı çarşafından narkozluyken ben kaldırdım.dedim Allh ne kadar büyük sen benim anneme babama iki lokma ekmeği çok gör bak annene ben bakıyorum.ama anlayana asla gocunmadım 2 aylık bile gelin değildim evimi kocamı bırakıp hastane köşelerindeydim gitmeyen gitmez kızları var baksın derdi ama insanlık bende kalsın dedim.kayınvalidemde bu arada Allah razı olsun falan diyo bana ama bi yandanda hep kızlarını düşünüyor onun kocası geldi onun çocukları var onun işi aksadı hepsine kayırıyor bi tek bana kayırmıyor sende düzenini bozun kızım geldin diyemedi bana.sanki biz insan değiliz çocuğumuz yoksa yok bizde aileyiz sonuçta.
kızlar çok uzattım sonuç olarak hasta hastaneden çıktı kendi işini görmeye başladı bazı ihtiyaçları oldu maddi olarak hastanın bunları hep eşim karşıladı evlerine tadilat falan hastanın ihtiyaçlarına yönelik.eşim her hafta sonu soluğu orda aldı hiç bir hafta sonumuzu beraber geçiremedik kahvaltı yapamadık yollarda geçti yollara harcadı parasını.bir gelmek gitmek 100 tlye patladı sadece yol anneisnin ihitiyaçları derken bizim borç kabardıda kabardı.hesapsızca harcamalarda bulundu.bu arada her hafta gidip geliyor bir kerede benim elimden tutup hadi gel bu öğlende size gidelim annenlerde yiyelim yemeği demedi.benim sinir katsayım yükselmeye başladı kavgalar gürültüler saygısızlığı babamın arabasına binmemesi falan beni yoldan çıkardı.bir haftasonu mesaisi varmış gidemedi kaç kez aradılar bu hafta gelmiyomusun ya Allahın emrimi dedim her hafta gitmek zorundamısın hiçç düşünmüyolar biz yeni evliyiz borç var bununda bi ailesi var bu haftada eşiyle kalsın vakit geçirsin hiç düşünmüyolar.patladım bana sormadan söz vermişsin arayıp duruyolar çok istiyosan git kapı orda deidm tartıştık hep.
bu bana takılan bilezikleri çekemiyodu takıda bana çok takıldı yediremedi annemle babam takı takılsın die düğün yapmışlar aç gözlü annenler diyodu hakaret ediyodu benim için altın önemli değil diyodu altınları wc ye atıp sifonu çekemedin diyodu bana.ama Allah o kadar büyükki bu borca girdi gırtlağına kadar elektirik faturasını bile yatıramadı karanlıkta kaldık dedim ii oldu hesapsızca harcarsan böyle olur utansın erkekliğinden beni karanlıkta bıraktı.hiç üzülmedim onun utanmasını istedim sonra benim altınlarımın bir kısmını bozdurmak zornda kaldı bana muhtaç kaldı yani hakir gördüğü wc ye atacağı altınlara kaldı.bu sırada sorunlarla uğraşırken hiç kimseyi aramadım ailesindne onlarda aramadılar soğudum.şimdide iş nedeyle gitti 3 ay yok bende annemin evine geldim ama henüz daha ailesine gitmedim gitmekte istemyiorum o benim aileme saygızılık yaptı giderken ellerini öpmeye vedalaşmaya dahi gelemdi benmi gitcem ayaklarına bundan sonra senin gösterdiğin saygı kadar saygı görceksin dedim gitmicem dedim.iki lokma ekmeklerini söledi anneleride hiç uyarmadı oğullarını bak ben iim hadi git karının gönlünü yap bugünde onlara gidin demediler hep bana hep bana olmazki öyle herşey eşit olmalı.son hafta sonu yolda kavga ettik annenlere gitmeye zamnım yok kendi annemi görcem dedi size gidemem dedi bana o zman bende gitmiyorum dedim benim ne işim var senin ailene bende gitmem ozman dedim yoldan geri döndüm o annesinin yanına döndü.
ben orda tek başıma kaldım beni bırakıp gitti otogarda..bende bir gece evde yalnız yattım baktım olmıcak o annesinin yanında ben neden burda yalnızım her hafta sonum eksik benim yanım eşimin yanı olmalı değilsede evliliğin anlamı yok dedim topladım pılımı pırtımı ben yalnız yaşamak için evlenmedim dedim anneme söledim çok sıkıldım beni bırakıp gitti ben geliyorum dedim.eşyalarımı toplayıp geri geldim evime sonra beni almaya geldi evimize gidelim ben bilet aldım hadi die bende gittim.bana ağlıyor sızlıyor tüm kredi kartlarını kapatcam söz ben nasıl bir erkeğim faturayı bile ödeyemedim diyor onu uzaktayken terketmemden korkuyor falan söz bidaha yapmıcam diyor hesapsız davranmıcam diyor o kadar sıkıldımki ona hiçl sıcak davranasım gelmiyor sesin donuk canlan biraz neyin var falan diyor bana.şimdi kayınvalideme gidesimde yok hiç bilmiyorum doğrumu yanlışmı.oda zorlamıyor bana haklı olduğunu düşünse gitmem için ısrar ederdi hiç demiyor git die.sadece bir kez aradım annemlere geliyorum die o kadar.bundan sonra izleyeceğim yol nasıl olcak bilmiyorum.eşimin gözümde güvenini kazanması gerek aile bilincinin oturması gerek en ufak bir hatasını kaldırabilecek gücüm kalmadı.onada dedim evliliğine dair neleri hatırlıyosun deseler bana dedim yalnızlığımı hatırlıyorum başka bişey hatırlamıyorum dedim.çok ağladı söz verdi giderken ama bekleyip görcez.o herşeyi çözmeye çalışıyor kendince ama benim adım atacak gücüm yok.kimseye gitmek istemiyorum.unutmadım..ama eşimin hatalarını onlaramı mal ediyorum kafam karışık.çok uzun oldu kusura bakmayn.olayı tarafsız değerlendirebilmeniz açısından bu kadar uzun yazdım kendi açımdan yazmadım sadece o yüzden