Detayları vermemin sebebi hem dertleşmek hem fikir almak. Buraya girip detay vermezsem fikir verenler durumumu anlayamaz net olarak o yüzden yazdım. Beğendiğim geri döndüğüm yorumlara zaten haklı taraflarını yazıyorum kendi düşüncemi de söylüyorum. Şuan sadece bir şey yapmaya karar verdim 10 gün beklemek. Bu durumda yok kalk ne yapıyorsun pasif ezik demenin kime ne faydası var? Geçen yıl eşim ailesine gidip sormadı bile çünkü ben üzerine gitmedim benim ailem sakin kalmamı söyledi ben de onlara uydum. Hata olduğunu zaten yazdım. Bu yıl da Ocak ayınin ortasından beri sıkça söyledi anlamazlığa yattılar alıştıkları için ben tavır koyunca tamam dediler. Yani şuan umudum var seneye için de yaza evlerine çözüm bitti. Bu şekil bitirmek istiyorum. Eğer düşündüğüm gibi olmazsa hiç bir şey zaten rest çekeceğim. Ama şuan yapmadığım için burda kimse ikna olmuyor yapabileceğime
Ben anneniz yaşında sayılırım, genç kızlarım var. Bu nedenle durumunuzla empati yapıp ya sabır çekiyorum. Herkes birinin evladı çocuğu. Kimse topraktan bitki gibi çıkmıyor. Benim kucağımda bebek vardı eşimi evden kovduğumda. Sorun yine eş ailesi, sen artık bizim soyadımızı taşıyorsun, evli kadın ailesinin yanına zırt pırt gitmez vs vs. Eşim gitmeme gelmeme giydiğime çıkardığıma asla karışmaz ama ailesine bir durun, siz karışmayın, size ne demediği ve bu baskıyı bitirmediği için topla eşyanı git ailenle yaşa dedim. Benim babam var zaten seninki kim dedim. O cinnet milat oldu herkes için. Bana da eşim, ya ne takıyorsun kafana, iyi niyeti fazla kaçırıyorlar, ne istiyorsan yap, bırak konuşur karışır susarlar derdi. Olay, bize saygısı yok oğlumuzu da adam yerine koymuyor a evrildi. Ne münasebet, kim benim hakkımda niye böyle konuşabilsin?
Evlilikse eş olmaksa beraber imza attık evet dedik, birbirimize sözlü senet verdik. Ben diş gösterince herkes bir sakinleşiverdi haddini hududunu biliverdi. Önce kapı kapı gezip arkamdan konuşanlar 6 ay sonra torunumuzu göremiyoruz diye ağlamaya başladılar. İsteyen inansın istemeyen inanmasın gelip özür dilemek istediler dediler de ben utandım gittim evlerine. Hiç bir şey olmamış gibi oturmaya gittik çocuğu göstermeye. Üstünden kaç sene geçti hala destursuz konuşamazlar benimle. Eşim kameralı görüşürken keyfim varsa merhaba diyip katılırım sohbete, keyfim yoksa selam söyle der geçerim. Benim eşim sizinki gibi iki yüzlü, merhametsiz, bencil olmadığı halde yaptım bunu. Olay eş değil, olay insanın kendine saygısı özgüveni, onuru. Kendi kaderinizi çapsız adama teslim etmişsiniz, şimdi bir de doğmamış çocuğunuzu teslim ediyorsunuz. Benim ilk çocuğum bu saçmalılara maruz kaldığım için dünyanın en huzursuz bebeğiydi, devamlı ağlar uyumaz mutlu olmaz, bir yerde oturamazsın yemeğe gidemezsin... Ama diğer kızım sakin barışçıl huzurlu ortamda doğduğu için varlığı yokluğu birdi, hiç beni zorlamadı.
Komik olan ne biliyor musunuz kendi kızları evlendi ve her hafta sonunu kayınvalidelerde geçirdi. Gebelikleri doğumları lohusalıkları... hep kayınvalide baktı. O da evlendi başkasının soyadını taşıyordu, niye devamlı ailesinin evinde, hayırdır?
Ben yaşlandım çocuk bakamam bana güvenip doğurmayın diyen kadın bu lafı ettikten 5 sene sonra gençleşiverdi, 2 torun büyüttü. Geline eziyet kızlarına prenses muamelesi. O yüzden tecrübelerimize tahminlerimize güvenin. Oh birini daha boşattık kavga ettirdik kocasıyla diyen yok aramızda.
eowyn123
