Burda haksız yere çok linç yiyen biri olarak destek olan biri çıkınca o mutluluğu bilirim
sanki gurbet ülkede bir tanıdık denk gelmesi gibi birşey :
iyice soğumuşsunuz sanırım aynı bensiniz. Ama yüzünü görmek istemedikçe onlar bir şekilde bahane bulup geliyor. Ben artık hiç guleryuz göstermiyorum mesela nerden beladan geldin der gibi bakıyorum yüzüne sürekli saate bakıyorum anlıyor. Ama benim bu raddeye gelmemde 1 sebep değil birçok sebep var burda anlatsam roman olur sadece şunu söyliyim herşeye ağlayan bi insan bebeğim uyurken sevmeye kalkıyor anne uyuyor şuan uyanınca çok huysuz oluyo biraz bekle deyip bağıra bağıra ağlaması ve evimi terk etmeye çalışması sürekli oğluna beni şikayet etmesi ben cinnet seviyesindeyim beter olsun . Siz de madem görmek istemiyorsunuz hiç davet etmeyin umarım eşiniz anlayışlı biridir annem annem diyen biri değildir ben kendi annemi ne zaman çağırsam ya da gitsem eşim hep benim annemi de çağır diye baskı yapardı kavga çıkarırdı şükür ki aştık artık mesafeli olduğumu kabullendi. Size de bol şans dilerim umarım çekirdek ailenizle çok mutlu olun kimseyi ama kimseyi müdahale ettirip istediğini yapmayın çağırsa bile ağrım var deyin yatın sizin istediğinizde fiziksel ve mental olarak hazır olduğunuz zamanda gidin sevgiler