merhaba herkese,
konum biraz uzun elimden geldiğinde kosa yazmaya çalışıcam. artık içime dert oldu eşimden başka biriyle de konuşamıyorum sizlerle paylaşmak dertleşmek istedim.
2.5 senelik evliyiz 17 aylık bir oğlum var. büyükşehirde yaşıyoruz. eşimin annesinin yıllar önceden geçirdiği hastalıklardan dolayı her yıl iki kere bizim yaşadığımız şehirde saglık kontrolu oluyor. ama devlet hastanesi oldugu icin randevu zor bu yüzden senede iki değil hemen hemen iki ayda bir geliyor bize. bir hafta on gün arası kalıyor kontroller bitince dönüyor. bazen ayda bir geliyor. kayınvalidem cok cok iyidir. aramız da iyidir geldiğinde bize torununa bir sürü hediyeler yiyecekler kaldıgı süre boyunca alışverişler yemek yapmalar vs düşünceli biridir yani. o yüzden aslında cok da sorun yapmıyorum.
bu arada eşimin iki ablası var biri yurtdışında yaşıyor. o görümcemin eşi ameliyat olcaktı bizim yaşadığımız şehirde. yurtdışından geldiler, kayınvalidem,diğer görümcem,ameliyat olacak eniştenin annesi de bize geldiler. iki çocuk da dahil evde 9 kişi kaldık 5-6 gün. şunu da inkar edemem herkes cok yardımcı oldu yemek bulasık vs işlerinde. saglık durumu oldugu için bişey de diyemedim ama bu kadar kalabalık aynı evde 5-6 gün zorladı. yurtdışında yaşayan ameliyat olan görümcem ve eşi ev için bize büyük bi hediye aldılar. böyle şeyler yaptıkları için de kötü gelin gibi hissediyorum kendimi ama cocukla misafir agırlamak gercekten zor.
bikac hafta sonra kayınvalidem ameliyat olacak. yurtdışından görümcemle kücük kızı gelecek, diğer görümcem gelecek ve eniştenin annesi gelecek yani dünür. yurtdışından gelen torununu görmek istemiş. hastanede 4-5 gün kalınacak sonrası nolur bilmiyorum. ev yine kalabalık olacak yani. hepsi cok cok iyi insanlar yardımcı olurlar ama bi yerden sonra yeter diyorum. diğer görümcemin de bi saglık sorunu çıktı o da yakın zamanda bizim yaşadıgımız şehirde bi işlem yaptıracak. hepsi saglık işleri oldugu icin bişey diyemiyorum ama cok yordu artık kalabalık. bir ay yalnızız sonra bi misafir bir hafta on gün, sonra tam yalnız kalıyoruz yine misafir. bu aralar eşimin doğu görevi gündemde. tercih yapıp gitsek mi diye düşünüyoruz. allah affetsin ama gidersek daha iyi olur diye düşünüyorum. sanırım son zamanlardaki misafirlik beni cok yordu. böyle düşününce de kendimi vicdansız hissediyorum sonucta hepsi saglık işleri ama mesela eniştenin annesinin gelmesine ne gerek var? yani öncesinde oglu ameliyat oldu diye görmek yanında olmak istedi ama bu sefer torun görmek icin gelmesi cok gereksiz. sonucta hayatımda 3 kere gördüğüm insan, baskasının evine giderken bu rahat düşünülmemesi gerekiyo. kendi geliniyle bile arası cok iyi değilken ben neden misafir ağırlıyorum. haksız mıyım yoksa cok mu abartıyorum artık mantıklı düşünemiyorum oglumla zaten günü zor bitiriyorum cok hareketli bide misafir agırla zor geliyor
