- 3 Şubat 2018
- 25.559
- 110.129
- 598
Bir iki sayfa önce biri alintilamis. Bende öyle okudum
Ben okuyamadim ya ... icerik silinmis gözüküyor. Siz okuya biliyormusunuz? Bende mi sorun var
Sizinkiler level atlamış arsizlikta maşallah ağzım açık kaldı.Ben olsam perdeleri sonra asacağım demeye bile utanırdım pasif kalırdım, onlar da ağzıma rahatça tükürürdü. Ama siz gayet güzel uyarmışsınız sonuç değişmemiş. Bence asla evlenmeyin, perdeleri biz aldık diyen nişanlınız, anasına uyup burnunuzdan getirecek.
Bakın ben evimizin her şeyini nişanlımla aldım. Nişan kıyafetimi, düğün salonumu vs hepsini ben ödedim, ödemek zorunda bırakıldım. Düğüne iki hafta kala, anası dedi ki nişan için sana bir şeyler alalım. Gittik, bir gecelik takımı, bir iç çamaşır takımı aldım, baktım ki kasaya gidip benim borcunu ödediğim kartla ödüyorlar. Şok oldum, ağzım kilitlendi. Suratım düştü. Hala diyorlar ki gidelim ne istersen alalım. Hayır dedim, ayrıldım onlardan. Nişanlımın yanına gittim, bir haddini bildirdim. Sonra ne mi oldu? Anası demiş ki etek, ayakkabı, çanta alınması lazım. Nişanlımla gittik aldık ama nişanlım onları kendi evlerine götürdü, anası da bayram hediyesi diye tekrar alıp bana getirdi, yani onları da ben ödemiş oldum. Had bildirme işe falan yaramadı. Ben bunları istemiyorum, tekmeyi basayım dedim, öyle şey mi olur dediler, düğün zamanı geldi diye. Yani keşke salon, beyaz eşya, halı, perde, yatak odası falan aldım demeyip bassaydım tekmeyi. Bitmedi, düğüne bin kadar kişi çağırdılar. Yemekli düğün. Düğün salonunun sahibi, üç taksit yaptı sağolsun. Üç ay boyunca gidip bileziklerimi bozdurup salon kirası ödedik. Üstelik çağırdıkları o kadar kişiden sadece iki dandik bilezik geldi, diğerlerini benim akrabalar taktı. Onun ablası bile bilezik takmadı. Üstelik hep derler, oğlumuzun çok hakkı var diye. Resmen evin babası olmuş yıllardır. Düğünden sonra da eşim dedi ki düğünde takılan her şey ortaktır. Yine şok oldum. En son mehrimin bir kısmıyla yapmak istediğim bir şey vardı, ona da karıştı, bana sormadan karar alamazsın dedi, haddini bil dedim. Ama sonuç değişmedi, o ailesi her halta burnunu sokuyor. Her ramazanda sahura kalkmamız için aramalar mı dersin, evine aldığı peynirin parasının yarısını siz verin demesi mi dersin. Yani Kaç kurtul
O kadar bensinki o kadarmi benzer.bende bohcami kendim yaptim resmen.ben hakkimj esim dahil hicbirine helal etmiyorum.Allah ailesinede kendisinede sorun haram zikkim olsun diyorum hep.bosanamiyorumda adam yakamdan dusmuyorBen olsam perdeleri sonra asacağım demeye bile utanırdım pasif kalırdım, onlar da ağzıma rahatça tükürürdü. Ama siz gayet güzel uyarmışsınız sonuç değişmemiş. Bence asla evlenmeyin, perdeleri biz aldık diyen nişanlınız, anasına uyup burnunuzdan getirecek.
Bakın ben evimizin her şeyini nişanlımla aldım. Nişan kıyafetimi, düğün salonumu vs hepsini ben ödedim, ödemek zorunda bırakıldım. Düğüne iki hafta kala, anası dedi ki nişan için sana bir şeyler alalım. Gittik, bir gecelik takımı, bir iç çamaşır takımı aldım, baktım ki kasaya gidip benim borcunu ödediğim kartla ödüyorlar. Şok oldum, ağzım kilitlendi. Suratım düştü. Hala diyorlar ki gidelim ne istersen alalım. Hayır dedim, ayrıldım onlardan. Nişanlımın yanına gittim, bir haddini bildirdim. Sonra ne mi oldu? Anası demiş ki etek, ayakkabı, çanta alınması lazım. Nişanlımla gittik aldık ama nişanlım onları kendi evlerine götürdü, anası da bayram hediyesi diye tekrar alıp bana getirdi, yani onları da ben ödemiş oldum. Had bildirme işe falan yaramadı. Ben bunları istemiyorum, tekmeyi basayım dedim, öyle şey mi olur dediler, düğün zamanı geldi diye. Yani keşke salon, beyaz eşya, halı, perde, yatak odası falan aldım demeyip bassaydım tekmeyi. Bitmedi, düğüne bin kadar kişi çağırdılar. Yemekli düğün. Düğün salonunun sahibi, üç taksit yaptı sağolsun. Üç ay boyunca gidip bileziklerimi bozdurup salon kirası ödedik. Üstelik çağırdıkları o kadar kişiden sadece iki dandik bilezik geldi, diğerlerini benim akrabalar taktı. Onun ablası bile bilezik takmadı. Üstelik hep derler, oğlumuzun çok hakkı var diye. Resmen evin babası olmuş yıllardır. Düğünden sonra da eşim dedi ki düğünde takılan her şey ortaktır. Yine şok oldum. En son mehrimin bir kısmıyla yapmak istediğim bir şey vardı, ona da karıştı, bana sormadan karar alamazsın dedi, haddini bil dedim. Ama sonuç değişmedi, o ailesi her halta burnunu sokuyor. Her ramazanda sahura kalkmamız için aramalar mı dersin, evine aldığı peynirin parasının yarısını siz verin demesi mi dersin. Yani Kaç kurtul
Merhaba. İçerisinde olduğum ve beni üzen bir durumu anlatıp yerimde olsanız ne yapardınız diye sormak istiyorum. Geçtiğimiz sene nişanlandım. Nişanlandıktan sonra nişanlımla birlikte evi boyattık, tadilat işlerini yaptırdık, temel eşyalarımızı alıp yerleştirdik. Bu süre zarfında kayınvalidem ve kayınbabam bir kere olsun çıkıp evin son durumunu merak edip bakmadılar, bir ihtiyacınız var mı diye sormadılar malesef, maddi beklenti anlamında değil, manevi destek anlamında da birşey göremedik. Herşey için ben ve nişanlım koşuşturduk. Nişanlım askere gitti daha sonra. Geçtiğimiz hafta kayınvalidem nişanlımı aramış. Ben işe gidip geliyorum, evdekilere korona bulaşmasın, sizin evde kalayım karantinaya alayım kendimi demiş. Ki hani işten de ayrılmadı hala işe devam ediyor yani korona ne zaman biterse artık. Ancak sorun şu ki "evde doğalgaz, musluk bataryası, ocak, beyaz eşya vs" hiçbir şey yok bir tek duşakabinin bir tane muslugu var yani mecbur kendi evine gidecek yine bazı günlerde. Oturma odası takımı ve yatak odası takımı var. Bir de perde diktirmiştim 3 ay peşine koştuk yanlışlık çıktı sürekli diye, onları da bazanın altına kaldırdım düğüne daha var diye, camlara gazete yapıştırdık.
Neyse kayınvalidem arıyor nişanlımı. Birlikte karar veriyorlar kayınvalidemin evlenince oturacağımız evde kalmasına. Ben karar alındıktan sonra haberdar oluyorum. Saygıyla karşıladım kötüye yormak istemedim hatta bir ihtiyacınız olursa haber verin getireyim vs. dedim. Yinede insan bekliyor kızım durum bu bu rızan var mı diye sorulmasını ama sorulmadı.
Güneşlik var mı evde diye beni aradı kayınvalidem. Ben de ben onları evlenene kadar asmayacağım camlardada gazete var dedim. Tamam dedi kapattı telefonu eve yerleşmesine daha 2 gün vardı. Herhalde perde ya da bi örtü alır gelir cama perde istiyorsa diye düşündüm. Eve geldiği gün beni aradı, 5dkya gelde bana hangi perdenin neresinin olduğunu göster dedi. Şok oldum. Kırmamak için tekrardan nazikçe ben evlenene kadar asılmasını istemiyorum dedim. O işi geç, bu ev güneşliksiz olmaz parası neyse veririm ya da aynisini diktiririm dedi (bunca zaman hiçbir şeye destek olmayıp bunu demesi ayri birsey) .. Pencerede gazeteler var diyip olayı kapattım ve telefonları kapattık.. Sonra markete giderken bir de ne göreyim.. Perdeleri bazanın altından çıkartıp asmış... Nişanlımı aradım daha sonra böyle böyle oldu demek için, bir daha kayınvalidemle yüz göz olmak istemedim, nişanlıma evde sigara içilmemesini söylemesini istemiştim konuşurlarken laf arasında, astımım var ev bir daha boyanmayacak koku sinmesin diye. Annesine anne perdeleri zaten asmışsın artık birşey diyemiyorum ona ama senden ricam evde sigara içmesen dediğindede suratına telefonu kapatmış kayınvalidem. Ki benim astımım oldugunu da biliyor. Yok evide terkedecegim buraya da perde takacagim vs demiş -ki ben evde kalmasina birsey demedim, esyaya onem veriyor olsaydim koltuga da oturmasin dolabimida kullanmasin derdim- .. Sonra da kayınvalidem ve nişanlımın erkek kardeşi nişanlıma bir ton sayıp 1hafta boyunca nişanlımla konuşmadılar.. Nişanlımda kendi ailesine ağırlığını koyamayıp bana "bir perdenin lafını mı ettin, ben senin ailene boyle yapmazdım" dedi. Bende olayın perde olmadıgıni yok sayılmak oldugunu soyledim anlamadı yinede.. Benim ailem zaten ne eve girerdi ben girmeden, ne de çeyizlik eşyalara dokunurdu sormadan dedim.. Nişanlımda "perdeleri birlikte aldık evin eşyası sayılıyor çeyizin sayılmıyor, çeyizin olsa zaten dokunmazdı" dedi.. Bu cümlesinde de parasını biz verdik anlamında birşey hissettim.. Ancak evlilik masraflarini maaşı+ dedesinin evi dosememiz icin verdigi parayla doseyebildik. Anne babasinin dedigim gibi ne maddi ne manevi bir katkisi yoktu.. Napacağımı bilmiyorum yerimde olsanız ne yapardınız.. Kayınvalidem hala o evde kalıyor bu arada.. Geçen sokağa çıkma yasağı gelince kendi evine gitmiş duş alıp oturmuş yatmış, bu nasıl karantina anlamadım zaten..
Siz niye hala bu iğrenç insanlarla berabersiniz? Yazık. Ben kurtuldunuz diye sonuna kadar okudum. Çok üzüldüm.Ben olsam perdeleri sonra asacağım demeye bile utanırdım pasif kalırdım, onlar da ağzıma rahatça tükürürdü. Ama siz gayet güzel uyarmışsınız sonuç değişmemiş. Bence asla evlenmeyin, perdeleri biz aldık diyen nişanlınız, anasına uyup burnunuzdan getirecek.
Bakın ben evimizin her şeyini nişanlımla aldım. Nişan kıyafetimi, düğün salonumu vs hepsini ben ödedim, ödemek zorunda bırakıldım. Düğüne iki hafta kala, anası dedi ki nişan için sana bir şeyler alalım. Gittik, bir gecelik takımı, bir iç çamaşır takımı aldım, baktım ki kasaya gidip benim borcunu ödediğim kartla ödüyorlar. Şok oldum, ağzım kilitlendi. Suratım düştü. Hala diyorlar ki gidelim ne istersen alalım. Hayır dedim, ayrıldım onlardan. Nişanlımın yanına gittim, bir haddini bildirdim. Sonra ne mi oldu? Anası demiş ki etek, ayakkabı, çanta alınması lazım. Nişanlımla gittik aldık ama nişanlım onları kendi evlerine götürdü, anası da bayram hediyesi diye tekrar alıp bana getirdi, yani onları da ben ödemiş oldum. Had bildirme işe falan yaramadı. Ben bunları istemiyorum, tekmeyi basayım dedim, öyle şey mi olur dediler, düğün zamanı geldi diye. Yani keşke salon, beyaz eşya, halı, perde, yatak odası falan aldım demeyip bassaydım tekmeyi. Bitmedi, düğüne bin kadar kişi çağırdılar. Yemekli düğün. Düğün salonunun sahibi, üç taksit yaptı sağolsun. Üç ay boyunca gidip bileziklerimi bozdurup salon kirası ödedik. Üstelik çağırdıkları o kadar kişiden sadece iki dandik bilezik geldi, diğerlerini benim akrabalar taktı. Onun ablası bile bilezik takmadı. Üstelik hep derler, oğlumuzun çok hakkı var diye. Resmen evin babası olmuş yıllardır. Düğünden sonra da eşim dedi ki düğünde takılan her şey ortaktır. Yine şok oldum. En son mehrimin bir kısmıyla yapmak istediğim bir şey vardı, ona da karıştı, bana sormadan karar alamazsın dedi, haddini bil dedim. Ama sonuç değişmedi, o ailesi her halta burnunu sokuyor. Her ramazanda sahura kalkmamız için aramalar mı dersin, evine aldığı peynirin parasının yarısını siz verin demesi mi dersin. Yani Kaç kurtul
Onları erkek anneleri yeniliyor.Şu annesine toz konduramayan ağzını açıp 2 çift laf edemeyen erkek stoğu ne zaman bitecek acaba? O kadar kişi evleniyor hala bitmediler...
Bu site beni sınır hastası edecek vallahi billahi . Allah sizede sabır versin .sizde kaçın kurtulun lütfenBen olsam perdeleri sonra asacağım demeye bile utanırdım pasif kalırdım, onlar da ağzıma rahatça tükürürdü. Ama siz gayet güzel uyarmışsınız sonuç değişmemiş. Bence asla evlenmeyin, perdeleri biz aldık diyen nişanlınız, anasına uyup burnunuzdan getirecek.
Bakın ben evimizin her şeyini nişanlımla aldım. Nişan kıyafetimi, düğün salonumu vs hepsini ben ödedim, ödemek zorunda bırakıldım. Düğüne iki hafta kala, anası dedi ki nişan için sana bir şeyler alalım. Gittik, bir gecelik takımı, bir iç çamaşır takımı aldım, baktım ki kasaya gidip benim borcunu ödediğim kartla ödüyorlar. Şok oldum, ağzım kilitlendi. Suratım düştü. Hala diyorlar ki gidelim ne istersen alalım. Hayır dedim, ayrıldım onlardan. Nişanlımın yanına gittim, bir haddini bildirdim. Sonra ne mi oldu? Anası demiş ki etek, ayakkabı, çanta alınması lazım. Nişanlımla gittik aldık ama nişanlım onları kendi evlerine götürdü, anası da bayram hediyesi diye tekrar alıp bana getirdi, yani onları da ben ödemiş oldum. Had bildirme işe falan yaramadı. Ben bunları istemiyorum, tekmeyi basayım dedim, öyle şey mi olur dediler, düğün zamanı geldi diye. Yani keşke salon, beyaz eşya, halı, perde, yatak odası falan aldım demeyip bassaydım tekmeyi. Bitmedi, düğüne bin kadar kişi çağırdılar. Yemekli düğün. Düğün salonunun sahibi, üç taksit yaptı sağolsun. Üç ay boyunca gidip bileziklerimi bozdurup salon kirası ödedik. Üstelik çağırdıkları o kadar kişiden sadece iki dandik bilezik geldi, diğerlerini benim akrabalar taktı. Onun ablası bile bilezik takmadı. Üstelik hep derler, oğlumuzun çok hakkı var diye. Resmen evin babası olmuş yıllardır. Düğünden sonra da eşim dedi ki düğünde takılan her şey ortaktır. Yine şok oldum. En son mehrimin bir kısmıyla yapmak istediğim bir şey vardı, ona da karıştı, bana sormadan karar alamazsın dedi, haddini bil dedim. Ama sonuç değişmedi, o ailesi her halta burnunu sokuyor. Her ramazanda sahura kalkmamız için aramalar mı dersin, evine aldığı peynirin parasının yarısını siz verin demesi mi dersin. Yani Kaç kurtul
Kısır döngü diyorsun yaniOnları erkek anneleri yeniliyor.
Hala evli misiniz?Ben olsam perdeleri sonra asacağım demeye bile utanırdım pasif kalırdım, onlar da ağzıma rahatça tükürürdü. Ama siz gayet güzel uyarmışsınız sonuç değişmemiş. Bence asla evlenmeyin, perdeleri biz aldık diyen nişanlınız, anasına uyup burnunuzdan getirecek.
Bakın ben evimizin her şeyini nişanlımla aldım. Nişan kıyafetimi, düğün salonumu vs hepsini ben ödedim, ödemek zorunda bırakıldım. Düğüne iki hafta kala, anası dedi ki nişan için sana bir şeyler alalım. Gittik, bir gecelik takımı, bir iç çamaşır takımı aldım, baktım ki kasaya gidip benim borcunu ödediğim kartla ödüyorlar. Şok oldum, ağzım kilitlendi. Suratım düştü. Hala diyorlar ki gidelim ne istersen alalım. Hayır dedim, ayrıldım onlardan. Nişanlımın yanına gittim, bir haddini bildirdim. Sonra ne mi oldu? Anası demiş ki etek, ayakkabı, çanta alınması lazım. Nişanlımla gittik aldık ama nişanlım onları kendi evlerine götürdü, anası da bayram hediyesi diye tekrar alıp bana getirdi, yani onları da ben ödemiş oldum. Had bildirme işe falan yaramadı. Ben bunları istemiyorum, tekmeyi basayım dedim, öyle şey mi olur dediler, düğün zamanı geldi diye. Yani keşke salon, beyaz eşya, halı, perde, yatak odası falan aldım demeyip bassaydım tekmeyi. Bitmedi, düğüne bin kadar kişi çağırdılar. Yemekli düğün. Düğün salonunun sahibi, üç taksit yaptı sağolsun. Üç ay boyunca gidip bileziklerimi bozdurup salon kirası ödedik. Üstelik çağırdıkları o kadar kişiden sadece iki dandik bilezik geldi, diğerlerini benim akrabalar taktı. Onun ablası bile bilezik takmadı. Üstelik hep derler, oğlumuzun çok hakkı var diye. Resmen evin babası olmuş yıllardır. Düğünden sonra da eşim dedi ki düğünde takılan her şey ortaktır. Yine şok oldum. En son mehrimin bir kısmıyla yapmak istediğim bir şey vardı, ona da karıştı, bana sormadan karar alamazsın dedi, haddini bil dedim. Ama sonuç değişmedi, o ailesi her halta burnunu sokuyor. Her ramazanda sahura kalkmamız için aramalar mı dersin, evine aldığı peynirin parasının yarısını siz verin demesi mi dersin. Yani Kaç kurtul
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?