- 22 Şubat 2015
- 86
- 117
- 39
-
- Konu Sahibi umutyoksunu
- #1
Herkese merhaba,
bu konuyu gunlerdir sisip sisip derdimi doya doya kimseye anlatamadigm icin aciyorum. Ozetle 3,5 yillik evliyim, bebegim var. Evlenirken son yillarda moda olan vurdumdaymaz erkek ailesinden bizdede var. buyuk maddi gucluklerle evlendik. babamin evinde oturuyoruz,3 yil babamin arabasini ortak kullandik. esyalarimizi kredi cekip aldik. esimin ailesi 70 tlye bir ev hediyesi aldilar sadece. neyse profili anladiniz yoksa uzar bu... bebegime annem bakiyor,ben calisiyorum. kv torunu ozlemis beni hic aramadan musayit olup olmadimi sormadan esime soyleyip biletini almis gelmis(cok sukur baska şehirde yaşıyor). Kv hayatımda tanıdığım en cimri insan. Bunu ilk şu şekilde anladım: Bir hafta sonra nişanım var, öylesine gezerken bir çorapçıya girdik, kendine birşeyler aldı. Bende nişan elbisemin altına birtane ince çorap aldım, kasaya gittik, kendininkini ödedi, benim 5 tllik çorabı ödememi bekledi. Evlenirken bir hurç getirdi yırtık, içine evinde kullanmadığı ne kadar yastık battaniye varsa doldurmuştu. Bir sonraki gelişinde kurulama bezimiz yok diye eski yastık kılıflarını dikip kurulama bezi hediye etti bize! (Durumları kötü değil) Evlenirken çok şey oldu, ben artık bunları boşvereli çok olmuştu. 1 haftadır bizde kalıyor. Daha önceleri çok fevri davranır eşimle çok kavga ederdim. Artık huzurumun kaçmasını istemediğim için sakin olmaya çalışıyorum.Alt üstü 1-2 hafta idare edeceğim gidecek diye düşündüm. eşimede annesiyle ilgili birşey yansıtmayacaktım. Ama artık benim iplerim gerildi koptu kopacak. İlk geldiği gün bebeğime tüm ceviz vermiş, kızım odaya girdi, kusacak gibi yapıp çıkardı cevizi. Kibarca anne lütfen bir daha verme dedim. Geldiğinden beri sadece bir kere bir çeşit yemek yaptı, 4 gün geçmiş hala onu yiyelim diyor. Herakşam işten gelip sofrayı kuruyorum, kızımı doyuruyorum, gelip yiyor kalkıp tv izliyor. Mutfağı toplayıp ertesi günün yemeğini yapıyorum. Kızımı uyutuyorum, yorgunluktan bayılıyorum bende. Birkere ben çorba yapacağım sende yarın kızım uyurken biber dolması yapabilirmisin dedim, eşim çok sever. Zaten kızıma mevsimi değil yedirmem. Yarın yapamam çocukla zor oluyor dedi, şimdi birlikte yapalım dedim, bu saatte insanın canı yapmak istemiyor dedi. Peki dedim girdim başka yemek yaptım. onlar eşimle tv izlediler. Çarşamba izinliydim, tüm gün tv izledi, ben çocuğumla ilgilendim. Çocuk uyurken yemeklerimi yaptım. Tümgün bir tabak kaldırmadı. En çokta işten gelip yemeğini koyup, taabğını yıkamak zoruma gidiyo. Gündüz işteyken ne zmn arasam kızım uyuyo kendi tv izliyo oluyo. Tencereden yemekleri alıp buzdolabına kapağı açık koyuyor. Defalarca söyledim umursamıyor. Kızımın uyku düzeni bozuldu. Temizlik zaten asla yapmıyor. Birde sürekli çok yorulduğundan dert yanıyor. Çok pis aşırı huylanıyorum. Kızımın mama önlüğünü tuvalette yıkamış, tuvaletin musluğunada asmış. Güzelce uyardım, mutfakta yıkamasını istedim bu sefer banyoda yıkamaya başladı. Defalarca bir yemeği 3.gününde asla kızıma yedirmediğimi anlatmama ragmen hala 3-4 günlük artan yemekleri vermek istiyor. Vermesin diye dökmek istediğimde ertesi gün kendi yiyeceğini söyleyip döktürtmüyor. Bugun bir diğer dünürünün kardeşine gitmek istediğini söyledi, eşim çalışıyo ben götürdüm. Giderken elimiz boş gitmeyelim diye bişeyler alcaktım, çünkü o heryere eli boş gider, sonra düşündüm neden ben alıyorum, kendi dünürü kendisi alsın. Anne istiyosan biryerde durayım bişeyler al, evlerine ilk defa gidiyosun, dünürsün olmaz dedim. Aklımada gelmedi değil aslında dedi. Pastanenin önünde durdum, sen in al ben park yeri bulayım dedim. Çok kalabalıktı. Park yeri bulamadım, döndüm dolaştım, pastanenin karşı yolunda durmak zorunda kaldım. Tlfnunuda arabada unutmuş. Bir baktım pastanenin önünde beni bekliyor, gel gel yapıyor. Arabayla dönemem geçmişim kavşağı, çocuk arabada yayan gidemem. Gelemem diyorum. Karşımda inatla gel gel yapıyor. Amacı benide pastaneye sokup bana aldırmak biliyorum. Sonra ben gitmeyince aldı geldi, yol boyu çok pahalı param çıkışmadı diye söylendi. En ucuz şekerpare varmış, onu almışta. Dünde annem kızıma kek yedirirken verme keki yutamaz dedi. Aylardır annem bakıyor, kendi 3 gün baktı anneme ahkam kesiyor. Sinir stres sahibi oldum 1 haftadır. Yüzümde iki tane sivilce çıktı. Dayanamıyorum arkadaşlar. Eşimle ne zmn paylaşsam kavga ediyoruz. Kendisi annesi geldiğinden beri hiç yardım etmiyor. Anneli oğullu oturuyolar. Sorgulamaya başladım artık ben bunun içinmi evlenmiştim. Üniversiteyi okuyup kpssyi kazanırken verdiğim emeklerim eninde sonunda bu hayatı yaşamak içinmiydi. Madem öyle liseyi bitirip evlenseydim. Ailem beni okutmuş, gitar kursu ingilizce kursu tatil ne istediysem yapmış, yurt dışına staja göndermiş, özel sektörde çalışmışşım, kpssyi kazanıp devlete girmişim, iyi bir işim, iyi bir konumum, sosyal çevrem var, ama kendi evimde mahremimde yaşadığım cehalete bak. Bunun içinmiymiş senelerce harcanan çaba. Herşeyi sorgulamaya başladım, eşimede çok kızgınım, herşeyde geri planda kalıyor, vurdumduymaz takılıyor, işten geç geliyor erkenden yatıyor, beni sürekli annesiyle burun buruna bırakıyor. bişeyemi canım sıkılmış, moralimmi bozukmuş yada çokmu mutluymuşum umrunda değil. Ağzından yorgunumdan başka bir laf çıkmıyor. Çok uzun oldu sadece içimi dökmek istedim. Mutsuzum, Kafamın içinde konuşmaktan sıkıldım, sadece biryere yazmak istedim. Okuduysanız teşekkür ederim.
bu konuyu gunlerdir sisip sisip derdimi doya doya kimseye anlatamadigm icin aciyorum. Ozetle 3,5 yillik evliyim, bebegim var. Evlenirken son yillarda moda olan vurdumdaymaz erkek ailesinden bizdede var. buyuk maddi gucluklerle evlendik. babamin evinde oturuyoruz,3 yil babamin arabasini ortak kullandik. esyalarimizi kredi cekip aldik. esimin ailesi 70 tlye bir ev hediyesi aldilar sadece. neyse profili anladiniz yoksa uzar bu... bebegime annem bakiyor,ben calisiyorum. kv torunu ozlemis beni hic aramadan musayit olup olmadimi sormadan esime soyleyip biletini almis gelmis(cok sukur baska şehirde yaşıyor). Kv hayatımda tanıdığım en cimri insan. Bunu ilk şu şekilde anladım: Bir hafta sonra nişanım var, öylesine gezerken bir çorapçıya girdik, kendine birşeyler aldı. Bende nişan elbisemin altına birtane ince çorap aldım, kasaya gittik, kendininkini ödedi, benim 5 tllik çorabı ödememi bekledi. Evlenirken bir hurç getirdi yırtık, içine evinde kullanmadığı ne kadar yastık battaniye varsa doldurmuştu. Bir sonraki gelişinde kurulama bezimiz yok diye eski yastık kılıflarını dikip kurulama bezi hediye etti bize! (Durumları kötü değil) Evlenirken çok şey oldu, ben artık bunları boşvereli çok olmuştu. 1 haftadır bizde kalıyor. Daha önceleri çok fevri davranır eşimle çok kavga ederdim. Artık huzurumun kaçmasını istemediğim için sakin olmaya çalışıyorum.Alt üstü 1-2 hafta idare edeceğim gidecek diye düşündüm. eşimede annesiyle ilgili birşey yansıtmayacaktım. Ama artık benim iplerim gerildi koptu kopacak. İlk geldiği gün bebeğime tüm ceviz vermiş, kızım odaya girdi, kusacak gibi yapıp çıkardı cevizi. Kibarca anne lütfen bir daha verme dedim. Geldiğinden beri sadece bir kere bir çeşit yemek yaptı, 4 gün geçmiş hala onu yiyelim diyor. Herakşam işten gelip sofrayı kuruyorum, kızımı doyuruyorum, gelip yiyor kalkıp tv izliyor. Mutfağı toplayıp ertesi günün yemeğini yapıyorum. Kızımı uyutuyorum, yorgunluktan bayılıyorum bende. Birkere ben çorba yapacağım sende yarın kızım uyurken biber dolması yapabilirmisin dedim, eşim çok sever. Zaten kızıma mevsimi değil yedirmem. Yarın yapamam çocukla zor oluyor dedi, şimdi birlikte yapalım dedim, bu saatte insanın canı yapmak istemiyor dedi. Peki dedim girdim başka yemek yaptım. onlar eşimle tv izlediler. Çarşamba izinliydim, tüm gün tv izledi, ben çocuğumla ilgilendim. Çocuk uyurken yemeklerimi yaptım. Tümgün bir tabak kaldırmadı. En çokta işten gelip yemeğini koyup, taabğını yıkamak zoruma gidiyo. Gündüz işteyken ne zmn arasam kızım uyuyo kendi tv izliyo oluyo. Tencereden yemekleri alıp buzdolabına kapağı açık koyuyor. Defalarca söyledim umursamıyor. Kızımın uyku düzeni bozuldu. Temizlik zaten asla yapmıyor. Birde sürekli çok yorulduğundan dert yanıyor. Çok pis aşırı huylanıyorum. Kızımın mama önlüğünü tuvalette yıkamış, tuvaletin musluğunada asmış. Güzelce uyardım, mutfakta yıkamasını istedim bu sefer banyoda yıkamaya başladı. Defalarca bir yemeği 3.gününde asla kızıma yedirmediğimi anlatmama ragmen hala 3-4 günlük artan yemekleri vermek istiyor. Vermesin diye dökmek istediğimde ertesi gün kendi yiyeceğini söyleyip döktürtmüyor. Bugun bir diğer dünürünün kardeşine gitmek istediğini söyledi, eşim çalışıyo ben götürdüm. Giderken elimiz boş gitmeyelim diye bişeyler alcaktım, çünkü o heryere eli boş gider, sonra düşündüm neden ben alıyorum, kendi dünürü kendisi alsın. Anne istiyosan biryerde durayım bişeyler al, evlerine ilk defa gidiyosun, dünürsün olmaz dedim. Aklımada gelmedi değil aslında dedi. Pastanenin önünde durdum, sen in al ben park yeri bulayım dedim. Çok kalabalıktı. Park yeri bulamadım, döndüm dolaştım, pastanenin karşı yolunda durmak zorunda kaldım. Tlfnunuda arabada unutmuş. Bir baktım pastanenin önünde beni bekliyor, gel gel yapıyor. Arabayla dönemem geçmişim kavşağı, çocuk arabada yayan gidemem. Gelemem diyorum. Karşımda inatla gel gel yapıyor. Amacı benide pastaneye sokup bana aldırmak biliyorum. Sonra ben gitmeyince aldı geldi, yol boyu çok pahalı param çıkışmadı diye söylendi. En ucuz şekerpare varmış, onu almışta. Dünde annem kızıma kek yedirirken verme keki yutamaz dedi. Aylardır annem bakıyor, kendi 3 gün baktı anneme ahkam kesiyor. Sinir stres sahibi oldum 1 haftadır. Yüzümde iki tane sivilce çıktı. Dayanamıyorum arkadaşlar. Eşimle ne zmn paylaşsam kavga ediyoruz. Kendisi annesi geldiğinden beri hiç yardım etmiyor. Anneli oğullu oturuyolar. Sorgulamaya başladım artık ben bunun içinmi evlenmiştim. Üniversiteyi okuyup kpssyi kazanırken verdiğim emeklerim eninde sonunda bu hayatı yaşamak içinmiydi. Madem öyle liseyi bitirip evlenseydim. Ailem beni okutmuş, gitar kursu ingilizce kursu tatil ne istediysem yapmış, yurt dışına staja göndermiş, özel sektörde çalışmışşım, kpssyi kazanıp devlete girmişim, iyi bir işim, iyi bir konumum, sosyal çevrem var, ama kendi evimde mahremimde yaşadığım cehalete bak. Bunun içinmiymiş senelerce harcanan çaba. Herşeyi sorgulamaya başladım, eşimede çok kızgınım, herşeyde geri planda kalıyor, vurdumduymaz takılıyor, işten geç geliyor erkenden yatıyor, beni sürekli annesiyle burun buruna bırakıyor. bişeyemi canım sıkılmış, moralimmi bozukmuş yada çokmu mutluymuşum umrunda değil. Ağzından yorgunumdan başka bir laf çıkmıyor. Çok uzun oldu sadece içimi dökmek istedim. Mutsuzum, Kafamın içinde konuşmaktan sıkıldım, sadece biryere yazmak istedim. Okuduysanız teşekkür ederim.