Kırk yılda bir geliyor ama etkisi bende aylar sürüyor. Ben doğum yaptığımda daha hastaneden taburcu olmadan atlayıp geldiler. Halbuki ben eşime biraz iyileşeyim 1 hafta sonra gelsinler demiştir. Lohusalığım burnumdan geldi sayesinde. karı koca ve oğlu geldiler, annem ilk gece kaldı sadece. Sabaha kadar bebeğim ağlardı gelip asla yardım etmedi. Eşimle ben iki acemi elimiz ayağımıza dolaşırdı. O zamanda yemek yapmadı. Sbh önüme hergün peynir zeytin çatal ve çay koydu kahvaltı diye. Öğlen acıktım anne çok acıktım dedim, 4 günlük mücver vardı onu ye dedi, ve gecede dışarda kalmış. Onu ben yiyemem emziriyorum dedim. Yapmadı yemek, o gün tüm gün boyunca kuru pasta, peynir ekmek falan yedim. Ertesi günde yapmadı. Lohusalıkta dibe vurmuş tabi. Lohusaya komposto yapılır en kötü ihtimalle. Annemin durumdan haberi yoktu. 4.gün aradım ağlaya ağlaya anlattım, günlerdir açım, eğilemiyorum yapamıyorum diye. Sonra annem onlar gidene kadar her sabah geldi, bütün evin yemeğini pişirdi, çamaşırımız hatta eşimin ütüsüne kadar yaptı, temizliği yaptı, pansumanımı yapıp gitti. Onlar gidene kadar perişan oldum. Alt üstü 1 hafta kaldılar ama benim en zor bir haftamdı. Ölürümde o günlerimi unutamam ben.