Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.