- 19 Mart 2020
- 116
- 137
- 42
-
- Konu Sahibi Redpanda11
- #41
Eğer ailede böyle kalma işleri varsa…Gerçekten size gelmemeleri için oturup dua edin.Bu çok sıkıntılı bir olay.Umarım sorun yaşamazsınız.Evlenmeden önce eşime söylediğim ilk şey bu olmuştu. Ben uzun vadede erkek kardeşiyle yaşamam. Kapalı biriyim, kendi evimde misafir olamam diye baştan çizdim çizgimi. Çünkü daha önce kardeşler arasında uzun süreli misafirlik olmuş ben evlenmeden önce. Annesi başımın tacı olabilir ama asla erkek kardeşiyle aynı evde yaşamayı teklif dahi edemez eşim. Ufak tefek tatil için ok ama yaşamak için asla.
Sonunu getiremedim de… yani al getir derken temelli olduğu anlamamıştım ben. Belki eşiniz de anlamamıştır??? Hani biraz kalır, kendini toplar sonrasını düşünürüz, demek istemiştim deseniz?Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
çocuk bakımı konusunda ok anneniz haklıBunun zorluğunun farkındayım, tecrübeli olarak tavsiyeleriniz nelerdir? Asıl merak ettiğim konu bu.
Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Görümce daha çok erkek evlatlar daha az evladı değil kadının. Böyle bir sorumluluk varsa ortada ya ortak karar vermeliler ya da dönüşümlü bakmalılar. Kız evlat o daha çok sorumluluk alsın derlerse ataerkil kültür hatırlatılır insanlara.Tabiki de hata etmişsiniz, şehrinize gelirse illaki bir süre sonra iş 2 ay sizde 2 ay eltinizde 2 ay görümcenize döner. Kibar bir dille alıştıra alıştıra eşinize kvnin kendi evinde ve şehrinde kalmasını, yanına bir yardımcı abla tutmanız gerektiğini, görümcenizin ekseriyetle daha cok ilgilenmesi gerektiğini salık verin. Eltinizin bizde kalsın lafına da güvenmeyin ihale aniden bir bakmışsınız size kalmış. Görümce ben götürmek istiyorum diyorsa yorum dahi yapmayın. Bırakın götürsün.
Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Başınız sağolsun. Kayınvalidenizle ilgili teklifiniz güzel bir düşünce. Ama ben kayınvalidenizin bunu kabul edeceğini düşünmüyorum. Çünkü yaşlı biri değil ve bekar oğlu var. Diyelim ki kabul etti sizde kalmayı. Zor olur, ama kadının ve sizin mizacınız sakinse idare edersiniz.Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Size gelmesi hayatının hatası olabilir ya kusura bakma ama böyle keşke getir demeseydin. Herkes gitsin kendi kızında kalsın ya insan anca annesini çekiyor.Arkadaşlar bekar oğlu da farklı şehirde. Bana kalsa da bekar oğluyla beraber yaşaması daha mantıklı. Görümcem almak istediğinde hayır alamazlar ben bakacağım demiyoruminşallah bekar oğlunun tayini bizim şehrimize çıkar diye de dua ediyorum. Sonuçta diğer çocukların bir ailesi var ve normal hayata dönmeleri daha kolay olacak. Onlar da bekar olanla birbirlerine destek olurlar.
Ancak kv’min kendi şehri bizlere 1 gün uzaklıkta, kp vefat ettiğinde uçak bile bulamayıp o kafayla o kdar yolu 13 saatte arabayla gittiler. Onlar gidinceye kadar cenazeden çok onlara bir şey olmasın korkusuyla geçti saatlerimiz.
Sadece devlet memuru olmaları sebebiyle 7 gün içinde kısa vadeli çözüm bulmaları gerekiyor. Şu an hiç kimse sağlıklı düşünemiyor. Eşim de bunun farkında. İlk yapılacakalrı yapıp, anneyi de kendi aralarında bir yere yerleştirme derdindeler. Kp ani ölümünden dolayı kiii hiçbir rahatsızlığı yokken, tek başına bırakmak istemiyorlar haklı olarak.
Konu sahibinin cümlelerine istinaden bunu söyledim yoksa tabikide görümce olan hanımefendinin de bir hayatı var ve sürekli olarak bakım vermek zorunda değil, kendisi hariç 3 kişi daha var. Lakin eğer konu sahibi istemiyorsa yolunu önceden yapmalı, işin içine kocası ile huzursuzluk girdiğinde malesef bu etik yaklaşımın pek faydası olmayacak iyi niyetlerle eve alınan kv ve kp konularının nasıl sonuçlandıgını burda okuyoruz. Ben olaya pragmatık yaklaştım ki önerim bu yöndedir. Onun haricinde tabi vicdanen yaparım diyorsa ve kv de sorunlu bir kadın değilse neden olmasın.Görümce daha çok erkek evlatlar daha az evladı değil kadının. Böyle bir sorumluluk varsa ortada ya ortak karar vermeliler ya da dönüşümlü bakmalılar. Kız evlat o daha çok sorumluluk alsın derlerse ataerkil kültür hatırlatılır insanlara.
Düşürmesin de bazen de kendiler düşmek istiyor, kocan öldüyse napalım otur işte evinde arada gidersin çocuklarına bekar çocuğun da varmışKonudan bağımsız!
Allah kimseyi, kimsenin eline düşürmesin
"Konudan bağımsız!"Düşürmesin de bazen de kendiler düşmek istiyor, kocan öldüyse napalım otur işte evinde arada gidersin çocuklarına bekar çocuğun da varmış
Okudum evet, ben de “bazen de” diye başka bir şey söyledim zaten hey Yarabbim"Konudan bağımsız!"
Yazdım en başa, sanırım onu okumadın...
Bekar kardeş ile anneye yakınınızda ev tutabilirsiniz.Gunduzleri çocuğunuzu kv bırakırsınız.Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.
Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.
Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.
Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.
Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.
Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.
Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.
Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.
Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Bazen de diyerek konu ile alakalı yazmışsın, haberin yokOkudum evet, ben de “bazen de” diye başka bir şey söyledim zaten hey Yarabbim