Kayınpederin vefatı ve kayınvalidenin durumu

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Başınız sağolsun. Kayınvalidenizle ilgili teklifiniz güzel bir düşünce. Ama ben kayınvalidenizin bunu kabul edeceğini düşünmüyorum. Çünkü yaşlı biri değil ve bekar oğlu var. Diyelim ki kabul etti sizde kalmayı. Zor olur, ama kadının ve sizin mizacınız sakinse idare edersiniz.
Bir de merak ettim cenazeye katılmama sebebiniz nedir? Zorlu bir gebelik mi var? Günümüzde insanlar cenaze töreni, hasta ziyareti gibi konuları hafife alıyor. Oysa acılı insanlar bu ziyaretlerle teselli oluyor.
Ben annemlerdeydim cenaze haberini aldığımda. Uçağa binmek için hem rapor almam hem de şehir değiştirmem gerekiyordu. Vardığım şehirde de yine ilçeden gelip beni birinin alması gerekiyordu. Eşim ve kardeşini babanız hasta diyerek çağırdılar, onlar vardıklarında ilk vakitte cemazeyi defnettiler. Bu sebeple eşim yanlarına gitmemi istemedi, başlarda riskli bir gebelik süreci yaşadım çünkü.
 
Bazen de diyerek konu ile alakalı yazmışsın, haberin yok :işsiz:
Sana bunun açıklamasını yapacak enerjimi başka bir şeye harcarım, kendi yazdığına bak bakalım konudan çok mu bağımsız? Bu kadar bozulmanı görümce olabilme ihtimaline veriyorum daha yazarım da ban yemeyeyim şimdi durduk yere 🤦‍♀️
 
bence siz teklif ederek iyi yapmışsınız. sonuç ne olur bilmiyorum, yaşayıp görceksiniz zaten. zamanla hepsi çözülür. size gelse bile bir süre sonra ayrı ev tutulup kendi evinde kalması en iyisi olur. o olmazsa da bütün çocuklarını sırasıyla gezsin ki herkese eşit sorumluluk dağılmış olur. endişe etmeyin, her şey olacağına varır.
Aslında tam olarak bu, yaşayıp göreceğim sanırım. Yorumlardan anladığım da o.

Cevap veren tüm arkadaşlara teşekkür ederim, evet belki tecrübesizlikten direkt böyle bir teklifi sunmamam da gerekirdi ama her şey olacağına varır. Ben duygusal bir insanım hele hele şu son 1 ayda hormonlarımın da etkisiyle daha da duygusalım. Ben dahil tüm aile için en az hasarlı karar alınır inşallah. Ben sadece benim başıma gelse eşimden hangi tepkiyi beklersem, ben de o tepkiyi gösterdim eşime. Rahmetli dedem öldüğünde bizimle yaşamıyordu ve aradan 20 yıl geçmesine rağmen hala hepimiz onun acısını yaşarız, her şeyde evimizde o anılır. Tabi bizden kaynaklı değildi bizimle yaşamaması ama ona rağmen o his bizi çok etkiler. Bu sebeple inşallah iyi düşüp iyi olur her şey.

Ve bir arkadaşın dediği gibi konudan bağımsız Allah kimseyi kimsenin eline düşürmesin. Bu sebeple tek başıma yaşayamayacağımı anladığım an huzurevinde yaşamak istiyorum. Çünkü bakana da bakılana da zor.
 
Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.

Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.

Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.

Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.

Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.

Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.

Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.

Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.

Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Başınız sağolsun, düşünceniz güzel olsada uzun vadede sıkıntı çıkar.Kadinin evini , düzenini dağıtmak doğru değil Sonuçta tek değil,bekar oğlu var O da hemen bugün evlenecek değil. Kadın bavul gibi o evden o eve taşinmasin .......
 
Başınız sağolsun, düşünceniz güzel olsada uzun vadede sıkıntı çıkar.Kadinin evini , düzenini dağıtmak doğru değil Sonuçta tek değil,bekar oğlu var O da hemen bugün evlenecek değil. Kadın bavul gibi o evden o eve taşinmasin .......
Aradaki mesajlarda yazdım, bekar oğlu yanında olsa bence de en mantıklısı o. Hatta dedim kadına 1 ay müsaade edin, evinden ayrılmak istemez haklı olarak diye kiiiii istemiyor zaten evden ayrılmak. Ama onlarda babanın ani ölümü sebebiyle tek bırakmak istemiyorlar. Hakkımızda hayırlısı olsun
 
Yorumların çoğunda gözden kaçmış sanırım, bekar kardeş evet evli değil fakat başka bir şehre atanmış ve hali hazırda tek başına da olsa o da ayrı bir şehirde ve evde yaşıyor yani annesiyle birlikte değil. bu durumda anne o şehre de yerleşebilir illa evinden ayrılacaksa. ya da dediğiniz gibi kardeşin tayini yakına aldırılıp anneyle ikisine düzen kurulabilir. allah rast getirsin.
sizin sorduğunuz şeyle ilgili cevabım ise evet böyle bir durumda eşinize destek olmanız çok güzel ve değerli. fakat gerçekçi de yaklaşmanızı tavsiye ederim. biz de bu şekilde anne sorumluluğunu almış bir ailede büyüdük kardeşlerimle. üstelik aynı ev bile değil altı üstlü. annem ve babam ne kadar dengeyi sağlamaya çalışsalar da çok sorunlar yaşadık. iyi niyet bir yerden sonra hiçbir şey ifade etmiyor. en büyük şikayetimiz özel hayatımızın olmamasıydı. nereye gittin, nerden geldin, ne aldın, iyi niyetli sorulsa da sürekli sorulunca daral geliyor. mesela en basiti kuzenlerimiz çekirdek aile olarak özel şeyler yapabiliyorken biz niye sadece anne baba kardeşler olamıyoruz diye bile çok sıkıldığımız, sinir olduğumuz olmuştur. halbuki onların da annanesi. ablam da ben de evlenene kadar bu şekilde yaşadık. çocukken başka, büyüdükçe sorunlar da değişiyor. bu arada bizim annemin kendi annesiydi 4 kardeşler 3 kız bir erkek. ve diğerlerinin sorumluluğu bayramdan bayrama ziyaret etmekten öteye geçmedi. iş bi süre sonra bayram seyran günü annemin kendi kardeşlerine de hizmet etmek zorunda kalmasına döndü. vefatından önce de 5-6 ay yattığı bir hastalık süreci oldu yine diğer kardeşler günübirlik uğrayıp gittiler. nasılsa bir çocuğun yanında diye. babam dünyanın en iyi niyetli insanlarından birisidir. anneme hiç buğzetmedi ama annem bizimle kendi annesi arasında çok kaldı. çocuklarının huzursuzluğu zamanla babama da tavır aldırdı. falan filan.
tecrübe sorduğunuz için ben gelin değil ama aile büyüğüyle yaşayan bir çocuk gözünden size tecrübelerimi yazmak istedim. yani her şey umduğunuz gibi güzel de olabilir bir süre sonra hayatınız cehenneme de dönebilir ortası pek olmaz. kayınvalideniz çok uzun da yaşayabilir ya da tam tersi bilinmez. ama çocuğunuz olduğunda onun da evde kuşak çatışması yaşayacağı bir aile büyüğüyle bir çocukluk, ergenlik geçirebileceğini hesaba katın derim. bu arada annanem 5 yıl önce vefat etti annem birkaç yıl terapi aldı, şimdi sanki yeniden doğmuş gibi. onu hayatımda hiç bu kadar canlı, hayatı yaşarken görmemiştim.
evet dünyanın binbir türlü hali var şu an bir mecburiyet hasıl olmuş, eşiniz de annesini ortada bırakmamalı asla. ama dört kardeş ve onların aileleri, çocukları, herkes için adil olacak bir yöntemi en başta bulup uygulamak sonradan yaşanacak tahribatları büyük ölçüde engelleyici olabilir.
 
Düşünerek bu teklifi yaptım zaten. Teklifim hala da geçerli. Herhangi bir şey için telaşa girmedim. Bizler devlet memuruyuz, acımızı yaşayacak uzun sürelerimiz yok, 7 gün içinde hem acınızı yaşayın hem de işlerinizi halledin diyor devlet.

Tecrübesiz olduğum için yaptığım şey çok mu yanlış, beni beler bekliyor onu bilmek için buraya yazdım. Yaşadığımız ev ikimizin evi olduğu için beraber karar almayı biliyoruz, kafamıza göre hareket etmiyoruz. Ben eşim karar alırken acaba karım bu konuda ne düşünür diye düşünmesin, baştan içi rahat karar verebilsin diye benim olurum olduğunu kendisine belirttim.

Niyet okumacılığı yapmayın lütfen. Ben kv istemiyorum şimdi ne yapacağım diye bir konu açmadım. Gelmesini istedim, bu kadar mı kötü bir karar verdim diye tecrübeli kişilerden bilgi istedim.

Konumda da belirttiğim gibi iyi düşünüp iyi olunması gerektiğine inanan bir insanım.
İş kanununda ölüm izni 3 gün demeye geldim :) annen mi öldü 3 gun icinde toparlan ve işlerini hallet diyor devlet. Ulkenin yaklaşık yarısına diyor bi de bunu.

Bence iyi niyetini göstermekle iyi yapmissin senin kalbinden öyle geciosa baskalarinin ne dediği cok onemli degil. Gelsin bi sure sonra kızına geçer zaten. Temelli gelmeyi bence kendi de istemez içini ferah tut. Dogum olunca istersen geri gelir geri gider dönüşümlü bakılır. O ara sartlari iyilesir belki ogluyla bi eve cikar.
 
Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim
Öncelikle başınız sağolsun. Ama o sihirli lafı söylemeseydiniz keşke bende 1 yıllık evliyken kp koronadan vefat etti anneside tek kalamıyor ama şöyle bir durum var dediğini yaptırmaya alışmış insanla çok zor oluyır arada geliyor kalıyor asla gönlüm yok bide habersiz ve aylarca kalıyor istediğini yapalım oğlu hiç ayağa kalkmasın hep otursun yqtsın istiyor boşanmadan dönmüş bir insan olarak demem o ki olmaz ev ev üstüne bekar biride varsa kalsınlar birlikte o zaman gelen sayısı +2 olacak düzen tamamen değişir
 
Eşim ile aynı köydeniz ailelerimiz arkadaştı evlendikten 5 ay sonra kayınpederimi kaybettik. Her türlü desteği ikimiz de gösterdik kardeşide küçük 17 yaşında engelli allah razı olsun kayınvalidem ile kayınpederim hastane sürecinde bile kiramızı yardım ettiler vefatından sonra biz aparttan eve çıkacaktık eşim aynı evde yaşamayı teklif etti ama ben kabul etmedim asla annesini istemediğimden değil başımın üstünde her zaman yeri var zamnı geldi mi de seve seve bakarım ev üstünde ev olayı yani ben işten geldiğimde yemek vs hazır olacak ama ben kendi yaptığım yemeğide yemek isterim koltuğa uzanmak isterim eşim ile tv izleyip sarılmayı bunlar olmayacağının farkındaydım vefatından sonra zaten ne tatile çıktık ne bir yere gittik erkenden kocadık şimdi çocuk derdine düştük bebek istiyoruz tedavi görüyoruz maddi olarak o da zorlayacak eve çıkarken beyaz eşyamı kayınvalidem koltuklarımı babam aldı iki tarafında maddi sorunları var diğer şeyleri kendimmizz aldık bu da bizi şu an zorluyor gene allah razı olsun kayınvalidem köye taşınacak evine biz geçeceğiz kiradan kurtulacağız
 
Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.

Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.

Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.

Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.

Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.

Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.

Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.

Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.

Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.
Benim dedem vefat ettiğinde ananem dayımlarla yaşamaya başladı. Aradan bikaç yıl geçti yengem evi ayırmak istedi ama ananem yalnız yapamadı, korktu. O yüzden kadının eli ayağı tutuyorsa kendi kendine yetiyorsa alıştırmayın derim. Gerekirse size yakın bir ev tutun alo deyince varabilin yanına.
 
yani yapayalnız değil ki
bekar oğlu varmış
normal şartlarda bekar oğlanın bırakmaması lazım zaten
siz şimdilik istemiş olabilirsiniz ama
yarın öbür gün pişman olabilirsiniz bundan dolayı
temelli kalmaya dönerse iş
yeni evlisiniz, eşinizle evliliğinizi yaşayamadan kv ile yaşama adım atmış olacaksınız
ben eli ayağı tuttuğu sürece yaşlı insanların da yalnız yaşayabileceğini düşünüyorum
benim ailemde de var yani yalnız yaşayan yaşlı büyüklerim
 
Sana bunun açıklamasını yapacak enerjimi başka bir şeye harcarım, kendi yazdığına bak bakalım konudan çok mu bağımsız? Bu kadar bozulmanı görümce olabilme ihtimaline veriyorum daha yazarım da ban yemeyeyim şimdi durduk yere 🤦‍♀️
Görümce ve elti değilim, sadece kimse kimseye muhtaç olmasın diye dua ettim, bunu anlamak bu kadar zor olmamalı.
 
Kv kendi evinde yaşamak istiyor zaten de beceremez. Allah gecinden versin annemin başına benzer bir şey gelse tek başına kendini baktığı yetmiyormuş gibi hepimize de koşar ama kv öyle biri değil🤷🏻‍♀️
siz kv'nin ebeveyni değilsiniz ki
bu kadar çok düşünmeseniz mi acaba
çok iyi niyetlisiniz sizi anlıyorum ama
çok da vicdan yapıyorsunuz
bu kadarı size zarar verebilir
fedakarlık gibi konularda biraz fazla fedakar bir kişiliğiniz mi vardır?
 
Bak ne güzel insanlik gösterip eve davet etmissin. Anneye kendi evinden bir süre uzak kalmak da iyi gelecektir. Evine davet ettin diye bundan sonra sende kalacak diye birsey yok. Yaninda bir bekar cocugu da varmis daha. Ben yaslilarin iki ay burda iki ay surda saga solda sürüklenmesine karsiyim. Evi kapatilip baska bir yere yerlestirilicekse bunun bütün sorumlulugunu kardesler bölüsmeli. Yaninda olamiyorlarsa herkes maddi katkida bulunabilir. Biz esimin annesini ve babasini yalniz kalmasinlar diye yanimiza getirdik. Simdi bizim evin bir dairesinde onlar oturuyorlar. Hersey her zaman pürüzsüz mü? Hayir. Ama burda hem biz onlarla ilgilenebiliyoruz, hem onlar da bize yardim ediyor. Görüsmek istemedigimiz zaman da herkes kendi evine cekiliyor. Torunlar icin ama aile büyüklerin yakinda olmasi cok güzel oluyor (tabi aile büyükleri psikopat degilse😅)
Sen simdilik icini ferah tutmaya calis. Esin simdiye kadar dengeyi saglamis. Babasinin ölümüyle daha hassas olucaktir aile konusunda. Elinden geldigi destegi ver, ama huzurunu bozacak kadar da degil. Aile büyüklerin vefatindan sonra dengeler hep biraz degisiyor. Ama zamanla oturacaktir insallah.
Bebegin saglikla gelsin insallah.
Basiniz da sagolsun
 
Düşünerek bu teklifi yaptım zaten. Teklifim hala da geçerli. Herhangi bir şey için telaşa girmedim. Bizler devlet memuruyuz, acımızı yaşayacak uzun sürelerimiz yok, 7 gün içinde hem acınızı yaşayın hem de işlerinizi halledin diyor devlet.

Tecrübesiz olduğum için yaptığım şey çok mu yanlış, beni beler bekliyor onu bilmek için buraya yazdım. Yaşadığımız ev ikimizin evi olduğu için beraber karar almayı biliyoruz, kafamıza göre hareket etmiyoruz. Ben eşim karar alırken acaba karım bu konuda ne düşünür diye düşünmesin, baştan içi rahat karar verebilsin diye benim olurum olduğunu kendisine belirttim.

Niyet okumacılığı yapmayın lütfen. Ben kv istemiyorum şimdi ne yapacağım diye bir konu açmadım. Gelmesini istedim, bu kadar mı kötü bir karar verdim diye tecrübeli kişilerden bilgi istedim.

Konumda da belirttiğim gibi iyi düşünüp iyi olunması gerektiğine inanan bir insanım.
bence sen kalbinin sesini dinlemişsin kararınıda ona göre vermişsin iyi niyetinden dolay seni tebrik ediyorum. bu zamanda bunu herkes yapmaz, ALLAH yaptığın iyiliğin mükafatını mutlaka verir, hem kv bakalım kalmak isticekmi inşallah çok güzel anlaşırsınız örnek bi aile olursunuz, benim bi komşum var tam 25 sene kv ile oturdu. yani iyi insanlar iyi geçinenler var içinizi ferah tutun güzel kalbinizden öpüyorum sizi :KK200: muhtemelen kızım yaşlarındasın ( bu arada benim kızımda kv ile altlı üstlü oturuyolar kp. vefat etti 7 ay oldu kv 70 li yaşlarda genelde yemeği beraber yiyolar çok şükür bi sorunları yok ama tabiki herşey karşılıklı anlayış ve saygıyla oluyo )
 
Niye siz çok mu seviyorsunuz Kv yi?
Eşiniz evde bile olmuyor.
Bakacak çekecek dip dibe olacak sizsiniz.
Max 1 yıla boşanma diyorum bu konuda
Bebek de geliyor zaten insanların tahammülü bebekle iyice azalıyor bir de Kv yükü
Bu dünyada bir de cehennemi deneyimlenmiş olacaksınız ..
 
Merhaba arkadaşlar, aslında konum tam olarak dert de sayılmaz ama ben çok tecrübesizim. Sizlerden akıl almak istiyorum.

Yakın zamanda kayınpederim vefat etti. gebelik durumundan dolayı cenazesine gidemedim. Eşim hala memleketinde, evin en büyüğü olarak yapılması gerekenleri yapıyor. Ailesini bir şekilde tekrar ayağa kaldırmaya çalışıyor. 3 erkek 1 kız kardeşler. Sadece en küçük erkek bekar ve tüm çocuklar farklı şehirlerde yaşıyorlar.

Eşim ailesine düşkün bir erkektir ama aramızdaki dengeyi de her zaman korumuştur. Ailesi de zaten uzakta olduğu için 1 yıllık evlilikte en fazla kurbanda gördüm onları 2 hafta kadar, öncesinde sadece nişanım ve düğünümde gördüm. Eşimin hem acısını hem de annesine düşkünlüğünü bildiğim için istersen gelirken anneni de getir dedim. Çünkü kv asla tek başına kendi şehrinde bile hayatını sürdürebilecek bir kadın değil. Okuma yazması da yok ve her şeyi kp ile yapardı, gerçekten birbirlerine hayat arkadaşıydılar. Zaten çocuklar da asla annesinin yalnız kalmasına izin vermezler, çünkü kp ani ölümle kaybettik.

Ben büyük aile ile büyümüş biri değilim, e yıllarca da okul, iş derken tek başına yaşamaya alışmış biriyim aslında. Ama anne baba söz konusu olduğunda eşime anneni getir dedim, çünkü Allah korusun benzer bir durum olsa ben de aynı desteği eşimden beklerdim ve yapardı da. Ancak arkadaşlarım emin misin, kv ile yaşayabilecek misin gibi olumsuz konuşunca acaba yanlış mı yaptım diye de istemsiz düşündüm. Kv dediğim dedik bir kadın aslında karakter olarak farkındayım ama oğulları ne derse onu da yapar. Kafam çok karıştı. Çünkü farkındayım ev ev üstüne her zaman çok zor olur ama diğer türlü de vicdanım el vermiyor.

Annem ise eğer eşim isterse almam taraftarı. Kadın tek başına yapamaz, eşin evin en büyüğü; alınması gerekiyorsa almalısın diyor. Bir de çocuk doğduğunda bakıcı ile uğraşacağına (Büyükşehir olduğu için güvenilir birini bulmak maddi manevi zorlayıcı olacak farkındayım, o yüzden erkenden bakımevine vermeyi düşünüyordum) kv destek olur. Biz gelsek gelsek kışın 2-3 ay gelebiliriz ama kv hep destek olur uzun vadede diyor.

Eltim de benden sonra nerde isterse kalsın falan dedi ama öncesinde o senle ben de yapamaz, kızının yanında rahat eder onlara alışkın falan dedi. Çünkü öncesinde kv 2-3 aylığına kızının yanına kalmaya gidermiş. Zaten şu anki ilk aşamada da kızı ben götüreceğim diyormuş ama son karar ne olur bilmiyorum. Bir de eltimle öncesinde ufak bir kırgınlık oluşmuş, o yüzden eltimin çok gönlü yok farkındayım.

Bekar olan ise şimdilik hiç kalma konusunda hesaba katılmıyor. Onu da bizim yaşadığımız şehire getirme derdindeler, sadece onu biliyorum. Eşim tüm aile birbirine yakın olsun istiyor. O gelince evleninceye kadar onda mı kalır diye düşüyorlar ya da dönüşümlü hepimizde kalır diye mi düşünüyorlar bilmiyorum. Acıları çok taze, ben de uzaktayım. Telefondan bu konuları da pek konuşmak istemiyorum, yanlış anlaşılma ihtimalim olabilir. Zaten yoğun oldukları için sadece birbirimizin iyi olduğunu duymak için kısa süreli konuşup kapatıyoruz telefonu.

Aslında en güzeli yaşadığımız şehire getirip bizlere yakın ev tutmak ama hepimiz kiracıyız zaten. Kira durumları da malum. Öyle maddi bir külfeti kaldırabilecek durumda değiliz. Hele ki şu an bebek gelmek üzereyken.

Yanlış mı yaptım kv bize gelebilir demekle? Ben olumlu düşünüp olumlu olması taraftarıyım her zaman ama bilmiyorum. Haklarını yiyemem, bayramda oradayken hamileyim diye tek bir iş bile yaptırtmadı bana kv. Sofrayı kaldırırken bile sen otur modundaydı hep. Ama tabi ilk kez beraberdik onun etkisi mi , yoksa oğluna olan düşkünlüğünden dolayı hep mi böyle olur bilmiyorum. Eşim kv’in favori oğlu. Tüm kardeşler de bunu kabullenmiş durumda, diğerlerinin söylediği laf bir tarafa eşimin söylediği laf bir tarafadır.

Uzaktan böyle tatlı olsada üst üste olunca ister istemez çatlaklar oluyor.
Bence hata etmişsin.
Sırayla herkeste ara ara kalsa neyse, ama tamamen yerleşmesi bence gereksiz.
 
Eşi ölmüş kvmin sırf evimde yatıp kalkmak için neler yaptığını bilseniz, oğlunun da her olayda nasıl da anneci olduğunu görseniz hata ettiğinizi anlardınız.
Daha 1 yıllık evlisiniz. O dengeyi kurduğunu söylediğiniz kocanız da zararsız olduğunu düşündüğünüz kvniz de hep öyle kalmayacak. Siz de her zaman bu kafada bu ruh halinde bu sevecenlikte olmayacaksınız.
Şimdi istemişsiniz getir demişsiniz. Bu düşünceli tavrınıza umarım minnet duyarlar da vefalı davranırlar ama hiç öylesini görmedim. Üstünüze görev gibi yapıştırıverirler kv bakımını, istemediğiniz zamanlarda da bakmaya zorlarlar.
Son 2 cümle tüylerimi diken diken etti. Favori oğlu değil lafını geçirebildiği oğlu eşiniz. Ve bu çok tehlikeli bir durum. İyi düşünün.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X