- 27 Haziran 2022
- 12
- 3
- 1
- 28
- Konu Sahibi Defne Kayalar
- #1
26 yaşındayım. Ara ara gitmeme rağmen son 2 aydır düzenli psikoterapi alıyorum. Babam baskıcı, otoriter, annem babasının bir alt versiyonu ile evlenen, ama tadımız kaçmasın ali rıza bey modunda etliye sütlüye karışmayıp tüm rolünü bana bırakmış biri ve kız kardeşim babamın otoritesine hem biraz işve cilveyle hemde ben buyum istediğimi yaparım diyerek uçta yaşamaya çalışan profil. İşin tuhafı babam hep aman elimden kaçmasın diye onu hem tölere etti. Ve ben bu zamana kadar(çocukluğumdan beri) ailemin beni eleştirmesine aşağılamasına iyiliğim için gözüyle bakıp kabullenmiş, 11 yaşında biri tarafından tacize uğradığımda bana kızdıkları için hep kendimi saklamış (kamburı çıkmış, kendini çirkin gören, sessiz sedasız, fark edilmemeyi bekleyen), hiç erkek arkadaşı olmamış (ki bu konu başka başlık olabilir), ailem azıcık beni sevsin diye başarılı olursam severler diye ( düşünmüşüm şimdi fark ettim), okullarımı derece ile bitirdim. Ama babam dil eğitimi almama izin vermedi kız kardeşin var yapamam dedi ( o okumak bile istemezken), yurtdışında burslu yüksek lisans kazandım ama gönderemem dedi (kalacak yeri karşılamadolar), sonuç kzı kardeşim 2 yıllık bir bölümden mezun olduktan sonra onu bir şirkette işe soktu. Lisansdan mezun oldum kendi işimi buldum. Yüksek Lisans yapıyordum İngilizce kursuna başladım derken 2. Bir işe geçtim ve 14 kişiyi işten çıkarırken 1 yılın sonunda benide çıkardılar onlarla. Aralıktan beri iş arıyorum. İngilizcem yeterli değil bulamıyorum ve kimsede yardım etmiyor. Üzerine 1 yıl önce tiyatro eğitimine merak sardım. Son zamanda psikoloğumunda kendimi bulmam için tiyatroya başlamamı tavsiye edince bu durum bende daha büyük ilgi oluşturdu.
Şimdi ana konuya geliyorum. Son zamanda herkesden bir ses çıkıyor. Tiyatroyu yapamayacağım, bir mağazaya girip çalışabileceğim, Kıbrısa amcamın yanına gitmem konusunda ısrarlar, muhasebeci ol sesleri ama ben çok karıştım tam kendimi bulmaya çalışırken herşey bana şuan çok karışık geliyor. İşe ihtiyacım var önceden hedeflerim hayallerim vardı. Artık ne istediğimi bilmiyorum. Okuduğum bölümü bile ailemden uzaklaşmak yurt dışına kaçabilmek için okuduğumu fark ettim. Buraya kadar hep bu düzlemde ilerlemişim şimdi ne istiyorsun dediğimde boşluk ve insanların söylediği şeyler içime simeyip reddettiğimde de şımarık kız çocuğu gibide olmak istiyorum son zamanlarda en çok hissettiğim şey kaybolmuş gibi hissetmek, sevilmek için bu kadar kendimden nasıl fedakarlık vermiş olduğumu halen kabul edemiyorum.
Şimdi ana konuya geliyorum. Son zamanda herkesden bir ses çıkıyor. Tiyatroyu yapamayacağım, bir mağazaya girip çalışabileceğim, Kıbrısa amcamın yanına gitmem konusunda ısrarlar, muhasebeci ol sesleri ama ben çok karıştım tam kendimi bulmaya çalışırken herşey bana şuan çok karışık geliyor. İşe ihtiyacım var önceden hedeflerim hayallerim vardı. Artık ne istediğimi bilmiyorum. Okuduğum bölümü bile ailemden uzaklaşmak yurt dışına kaçabilmek için okuduğumu fark ettim. Buraya kadar hep bu düzlemde ilerlemişim şimdi ne istiyorsun dediğimde boşluk ve insanların söylediği şeyler içime simeyip reddettiğimde de şımarık kız çocuğu gibide olmak istiyorum son zamanlarda en çok hissettiğim şey kaybolmuş gibi hissetmek, sevilmek için bu kadar kendimden nasıl fedakarlık vermiş olduğumu halen kabul edemiyorum.