Merhaba, 3,5 yıldır evli bir bayanım. Evliligimizde çok zor dönemler oldu. 1 ay önce aileleri başka şehirden ziyarete gittiğimizde(iki aile aynı yerde yaşıyor) , boşanma noktasına geldik ve aileler karıştırıp daha kötü yaptı. 3 hafta iniş çıkış yaşadıktan sonra kendi evimize döndük, ancak dondugumuz günden itibaren kaynanam kocama her sabah günaydın oğlum mesajı atıyor. (3,5 yıldır hiç yapmiyorken)Ve bunu 6-7 gibi sabahın erken saatlerinde yapıyor. Eşim ben olmadığım bir anda annesi ona yazmak istediğini söylediginde evet demiş bana fikrimi sormadi ben bunu eve döndükten 1 hafta sonra öğrendim.Tam 1 ay oldu hiç durmadan bu süreç devam ediyor. Eşim benden uzaklaşmaya başladı ,kardeşleri ve annesi gil ile daha fazla konuşup annemgili disliyor, benimle bir şey paylaşmıyor ve bana kötü davranışlar sergiliyor. Ona en azından annen haftasonu mesaj atmasin dedim sen söyle dedi. Hemen aramı açmak için bahane arıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum ancak bir tatile giderken de sabahın köründe mesaj görmek istemiyorum. İnsan annesiyle konuşur elbet saygım sonsuz.Ancak benimle yaşadığı hayata bağlı değil artık.Herseyi gizli. İletişimi kurmuyor, dışarda benimle kafeye gidip oturmuyor bile. Tükendim ve çözüm bulamıyorum, herşeyi toparlayayim derken bu araya girdi, nasıl bir etki yarattiysa onda kendi kendine evlilik ve benim adıma karar verme cesareti başlamış. Susup süs eşyası gibi evde durmami bekliyor. Lütfen bana yardımcı olun, gerçekten çok kötü hissediyorum.
. Biz kadınlar niye böyleyiz
Sen ye dayağını sus otur. Biz kötü kadınlarız gelemeyiz öyle şeylere. Annemizden de dayak yemedik zaten. Ama utanman iyi bir şey tabi. Utanılacak şeyler yazıyorsun çünkü. 
ülkenin ilk feministlerinden biri güzelleme yapmıştı evet okudum bu gerçek mi şaka ? şaka değil mi ?
Emineymiş, EMİN oldugun Yoros kalesinden gorülüyor 
