Benim abim bebekken salatalık bağımlısıymış. Büyümüş kola bağımlısı olmuş. Annem kola çok içmesini engellemeye çalışarak başladı daha bu serüvene. Ama kötü biri gerçekten değildi. Çok isterdim normal haliyle arkamda duran bir normal abim olsun. Mesela doğum yaptığımda gelsin alnımdan öpsün, bebeğime maşallah desin, biraz sohbet edelim ve konu kapansın. Hepsi bu. Tek beklentim bu. Ama mümkün olmadığını biliyorum. Mutlaka bir saçmalık olacağını biliyorum. Bu yüzden ondan kaçıyorum.Nasılsınız? Umarım daha iyisinizdir. Psikiyatri acilde staj yaparken çok fazla madde alan geliyordu ailesi tarafından. Sakinleştirici yapıp güvenliktekiler tutuyordu. Evli olanlar bile vardı eşleri ağlıyordu kendini kesti kan içinde diye. Abiniz hasta eminim ki normalde çok iyi biridir ama şuan hasta. Sağlıklı değil ki ? Olaya öyle bakın ABİNİZ HASTA. Anneciğiniz üzülmesin çok dua edin elbette düzelicektir. Hemşirem en önemlisinin ortam değiştirilmesi gerektiğini söylemişti. Olaylar sıcak sakinleşip düşünün. Ben taşınmanız gerektiğini düşünmüyorum. Eve gelse kapıyı açmadığınızda ne olabilir ki ? Madde almış 112 yi aradığınızda gelip müdahele ederler. Hamilesniz taşınmak size maddi manevi yük. Adresi kimse söylemez ama buladabilir ilerleyen zamanlarda hayat ne getirir bilinmez.
Ne zamandır kullanıyor abiniz? Önceden nasıldı ?n
Amcam eh işte bir şeyler yapıyor. Gidip bakıyor falan. Tüm sülalenin söz dinleteni babam oldu hep. Şimdi adam kendini düşünüyor. Ben artık o kadar ağrısı olduğuna falan da inanmıyorum. Ameliyatlardan sonra gerçekten çok ağrısı oldu. İnlerdi ağrıdan sabahlara kadar, elimden bir şey gelmeden beklerdim öylece. O süreçte ağrı kesicilere alıştı. Sürekli ilaç içip duruyor.
Geçen gün bana “hasta bir adamım ben, hasta olma hakkım yok mu” dedi. Yok kardeşim. Senin oğlun bunları yapan. Benimse kardeşim. Benim hamile olmaya hakkım yok mu? Hamile değilsem de bir gram huzura hakkım yok mu?
Ben seni anlıyorum. bazi mesajlarada şaşırıyorum anneyi suçlayan mesajları , bilmiyorum öncesinde bildikleri mi var bilmem. Ben seni anliyirum ve takdir ediuorum. Bence o uzziksn mesajlar seni daha cok uzusuyordurBu kriz anında annem beni aramadı. Ben annemi eve vardın mı diye aradım ve benle kalıp kalamayacağını sordu.
Kimse burada annemi tanımıyor. O yüzden nasıl biri olduğunu, benim için neler yaptığını anlatmak benim için de zor. Sizler için hayatta gördüğünüz anne modelleri böyle olabilir. Ama benim annem değil. Annemi de asla silmem. ASLA silmem. Yarın abimle barışsa yine silmem. Çünkü bana kattıkları, verdiği güven çok büyüktür. Bunun anlaşılmasını da beklemiyorum, anlamayabilirsiniz. Ancak bu konuda annemin ne kadar iyi bir anne olduğu, sırtıma çöküp çökmediği tartışmaya kapalı bir konu.
Ben de berbat durumdayım mesela. Ama çocuğum için ne gerekirse yapmaya devam ediyorum ve edeceğim. İşimi bile onun için yapıyorum. Çünkü o benim çocuğum. Babamda bu algı yok.Dunyaya getirmeyi sectigi cocuklarinin ona ihtiyaci varken evet yok malesef hasta olmaya hakki.
Umarım herşey düzelir sizin için tek duam buBenim abim bebekken salatalık bağımlısıymış. Büyümüş kola bağımlısı olmuş. Annem kola çok içmesini engellemeye çalışarak başladı daha bu serüvene. Ama kötü biri gerçekten değildi. Çok isterdim normal haliyle arkamda duran bir normal abim olsun. Mesela doğum yaptığımda gelsin alnımdan öpsün, bebeğime maşallah desin, biraz sohbet edelim ve konu kapansın. Hepsi bu. Tek beklentim bu. Ama mümkün olmadığını biliyorum. Mutlaka bir saçmalık olacağını biliyorum. Bu yüzden ondan kaçıyorum.
Madde aldığında ambulans çağırdığımız da çok oldu. Eşliğinde polis olmadan müdahale etmiyorlar. İnsanlar da korkuyor.
Hasta biliyorum. Ama artık yaş 33 oldu. Biraz olsun toparlamaz mı insan kendini? Biraz olsun iyileşmeye gayret etmez mi? En iyi tedavileri de oldu. O bu hayatı istiyor. Çevresindeki herkes böyle. Neler yapıldı düzelsin diye. Olmuyor. Madem böyle kalacak o zaman uzak olsun ama ona bunu söylemek bile mesele
Yani sizi o halde görüp hala iyileşmek için adım atmayan abinize de. Sizi şu duruma sokan babanıza da.Bu akşam babam annemi aradı. Oğlan oraya gelecek damat insin parayı alsın, kız da kardeşine o parayı eft yapsın dedi (kardeşim babamın 2. evliliğinden, şehir dışında okuyor). Yani ben hesabımdaki parayı kardeşime atacakmışım, abim de parayı bana nakit getirecekmiş.
Annem sinirden çılgına döndü babama patladı, bu kız ne kadar korkuyor bunu nasıl yaparsın diye. Ben de sinir krizi geçirdim. Babama "benim için bittin sen artık, bu hale geldiğimi görmene rağmen hala işini kolayca hallettirmenin peşindesin, bilerek mi yapıyorsun" diye bağırıp çağırdım. Ağlamaktan duramadım resmen.
Yani görüyorsunuz işte, adamı resmen babam üzerime salmış oluyor bu durumda.
Abim geldi ben indim aşağı. Bir de babamın utanmadan eşimin inmesini söylemesi? Ya adam mecbur mu benim ruh hastası abimle yüz yüze gelmeye falan? Çekip gitmedi, kızımızı terk etmedi diye şükretmesi gerekirken hala adamı bu mevzulara dahil etmeye uğraşıyor.
Abim ayıktı geldiğinde. Beni ağlama krizindeyken görünce şok oldu. Ne oldu dedi. Korkuyorum ben senden dedim. Abicim ben senin karşında değilim yanındayım, korkma falan dedi. Evime gelmeyeceksin ben çok kötü oluyorum, yeğeninin ölümüne sebep olacaksın sen dedim. Babam seni buraya neden yolluyor dedim. Ben atm'den halledeyim dedim ama babam git götür dedi diyor. Beni sakinleştirmeye çalıştı. Üç tane çikolata almış bak birini sana birini enişteme birini yeğenime aldım falan dedi. Karnıma dokunacak gibi oldu korkuyorum diye dokunmadı. Korkma gelmeyeceğim söz dedi. Ne zaman ayıksın bilemem ben, bu yüzden çok panik haldeyim dedim. Doğum paramı taşınmaya harcayıp devlette doğuracağım dedim. Sakinleştirmeye falan çalıştı, sonra "ben evdeyim bir şey olursa ara beni" falan dedi, gitti.
Yani benim babam neden böyle biri. Neden. Bana hesaptaki parayı gönder, sonra gelir benden alırsın dese de ben yapardım. Daha önce de yaptık böyle şeyler. Neden ya? Neden ben bu kadar korkarken adamı buraya gönderip hepimizi tedirgin ediyorsun? Cins misin?
Ben uzak şehre büyük abimin yanına geldim eşim ve annemle beraber. Taşınmak için plan yapıyorum. Gizlice taşınacağım. Babam doğum parasını kullanmamı yerine koyacağını söyledi. Ev arıyorum. Dönünce problem yaşamadan nasıl taşınırım diye düşünüyorum. Abimden sürekli saçma sapan haberler geliyor. Yok arkadaşları evden eşya çalacakmış yardım istiyormuş, yok annemi arayıp “makarna yemekten içim dışıma çıktı” demeler hiçbir şey olmamış gibi…Yani sizi o halde görüp hala iyileşmek için adım atmayan abinize de. Sizi şu duruma sokan babanıza da.
Babadan alabildiğiniz kadar maddi yardım alın bu baba oğulun Y kromozomu bozuk. Babanızın yaptığı düşüncesizlik falan değil. Olduğu şeyi söylemek istemiyorum. Ayıptır.
Siz nasıl oldunuz?