- 17 Ağustos 2011
- 22.107
- 138.166
her adim pesinde ailesi olursa tabii ki sorumluluk almaz. cok sinir bozucu yaaBen arkadaşın ailesini anladım yengenc, o kadar tanıdık ki bana. Ablaya yüklenen kardeş sorumluluğu. Ben de kardeşimden akademik olarak başarılıydım. Sınavda derece yapmıştım. Daha iyi bir lise ve üniversitede okudum, hemen atandım vs. Kardeşime hep destek olmam, yol göstermem ve bunu hep diğer işlerimin önüne koymam beklendi. 2 sene kpss denedi benimki de. Aileden böyle bir sorumluluk çocukluğundan beri üstüne yüklendiğinde sanki bu senin işinmiş gibi algılıyorsun. Ben bunun aslında benim görevim olmadığını daha 2 sene önce idrak edebildim.
Düşünsene kardeşim evini x şehrinden y şehrine taşıyacak diye ben z şehrinden eşimi çocuğumu sürükleyip ev taşımaya gidiyorum. Psikologa söylediğimde şok olmuştu.bi gittim eve tek bir çöpü bile paketlememiş bi de. Babam da bunu normal buluyor mesela, çünkü neden bu ablasının yapacağı bir şey… konu sahibi de gözünü açıp kendine gelmezse yakında eşiyle de sorunlar yaşayacak. Çünkü eşi bir süre sonra neden hep ben öncelik listenin altındayım diye rahatsız olmaya başlayacak.
asla yapmayacagim bir sey. benim (cok yakin oldugum) ablamin evlilik arifesinde ceyiz götürmesi, ev dizmesi vs vs vardi. haftasonlari calisirdim ama istesem izin günümü israrla da olsa degistirebildigim bir işim vardi. onda bile kıymetli bir haftasonu izninde ceyiz tasima ev dizmeye gidersem bunun fedakarlik olarak gorecegimi, evlenme sirasi bana gelince ablam is guc, coluk cocuk kalkip gelmezse beklenti icinde olacagim icin icten ice gicik olacagimi düşünüp aramiz bosuna bozulmasin diye ise gittim:)) guzel bahar haftasonu iznimi harcamadim. (tabii sonradan baska eve tasininca musaitsem detayli temizliğe vs yardima gittim. ama tamamen içimden gelen ve beni zora sokmayacak seylerdi) şimdi ondan hic bir beklentim yok, bir sey yaparsa sadece icinden geldigi icin yapar-benim gibi.bu dunyada büyük fedakarlik yapmis hic kimse hic kimseye asla yaranamaz. dedeler bile ne kadar mal mulk birakir cocuklari miras jcin birbirine girer yine yaranamaz :)
bilmiyorum, benim annem ozellikle kardeslerine karsi asiri fedakar bir kadin. kardesinin cocuklari evlenecek diye bjr ay onlarin evinde kamp kurar dikis makinasj basinda calisir her istediklerini dikerdi. bir diger kardesinin cocuguna on sene bakti
batip duran kardesine esinin ter ile kazandigi paralari sacti durdu. ve asla yaranamadi. onca ugrastigi kardesi ve çocukları kendi kızının düğünü zamaninda "yardim lazim mi" diye bile aramadi, on sene cocuguna annelik ettigi kadina bu surecte kötü seyler soyledigi icin kadin kulis yapti herkesi anneme dusman etti, paralari ezdigi kardesi iyiyken sürtmeye, batınca kuyrugunu kistirip gelmeye devam etti..heralde anneme o kadar gıcık olarak büyüdüm ki hayattaki dengeyi bozmamak icin iki gözümün cicegi olsun yine de kendime engel oluyorum, içimden de gelse kendimden verecegim o fedakarligi yapmiyorum
