Ben de babamla ilgili bir konu açsam yazdıklarım ancak bu kadar benzeyebilirdi.Seni benden daha iyi anlayan var mıdır bilmiyorum ama benim babam seninkinin ne eksiği ne fazlası... Tıpkısının aynısı
Hep kalbimde bi sancı 'neden benim arkadaşlarımın babası gibi normal bi babam yok?'.. Bu sorunun cevabını bulamıyorum. Yıllardır annemi kardeşimi ve beni yıprattı bu adam. Baba olarak görmüyorumki ben onu.. Allaha havale ediyorum her gün.. Kardeşimle hala konuşuruz, allah günah yazmasa yemeğine zehir atıp öldürürüz diye.. Bir evlat bunu babasına planlayabilir mi? Biz planladık. Yüzlerce kere..
Ben de odtü mezunuyum canım.. Herkesin çocuğu dersanelere giderken, özel dersler alırken ben dişimle tırnağımla eski kitaplarımla kazandım bu üniversiteyi. Karşılığında takdirini kazanamadım tabi yine de
Özel bir okulda öğretmenliğe başladım ankarada kpss yi kazanamadım ilk yıl. Babamlar antalyada yaşıyordu. Yapamadım o okulda çok ezdiler çok yoruldum param yetmiyordu. Yanınıza geliyim baba dedim, evimizde oturup sınava çalışıyım bir yıl dedim. Hayır dedi, ben elaleme iş bulamadı eve geldi dedirtmem dedi. Ağlaya ağlaya devam ettim o okulda çalışmaya. Burnumdan kan geldi, ayaklarım su topladı. Akşamları da dayanabildiğim kadar kpss çalıştım.
Çok şükür ki bi soraki atamada atandım doğuya. Geldi benle birlikte, ne ev buldu orda bana ne eşya. Deyim yerindeyse beni o ücra köye attı ve gitti...
Nişanlım da doğuda görev yapıyordu o sıra. Geldi yanıma ev buldu eşya aldı bana sahip çıktı oralarda.. O olmasa napardım ben bilmiyorum..
Sora evlendik nişanlımla. Aileler eşyalara yardım edelim dediler. Sonradan babam verdiği sözden caydı...
Allah beni ona muhtaç etmesin diye dua ettim hep. Ama en son eşim 3 aylığına uzak bi yere göreve gönderildi. Ve ben hamile halimle yine babama muhtaç kaldım. Evlerimiz arası 15 dk. Bu üç ay boyunca ne annemi yolladı yanıma ne ben gidebildim. Bu yaştan sora çocuk bakıcısı olamam dedi.Kaçak kaçak geldi yemeğimi yaptı işimi yaptı annem sağolsun. O benim canım herşeyim annem benim.
Daha anlatacak o kadar çok şey varki.. Gözlerimden yaşlar akıyor ama çare bulamıyorum. Dediğin gibi biz babamızla sınanıyoruz bu dünyada
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Diger 6sayfayi okumaya yuregim dayanmadi... o kadar benzer seyler yasadim ki bi ucuncu hikayenin daha cikmasindan korktum...
Ozetle, sizin babalar disinda annede teselliyi bulmaniza hem sevindim hem imrendim... bizde maalesef ikisi de ayni. Hem gozunden bile cok sakinirlar beni, hem de eziyet ustune eziyet. Biri kovar digeri sakinlestirir. Sonra digeri nankorlukle suclar oburu kiza haksizlik ediyorsun der. Kendi dillerinden bi tek birbiri anliyor, haliyle iyi geciniyorlar ve disariya karsi da cok mutlu neseli bir aile imaji verilmis oluyor,
fakat cocuklarin basarilariyla ovunurken tatmin olmayan beklentileri...? Herbir alan benimicin ayri bir iskenceydi. Sporlar, sampiyonalar, konserler... ne yapsam tatmin olmazlardi, onlara hic yetemedim.
Hirslari veya baska birini rakip gosterme durumlari yoktu. Ben hep kotu veya eksiktim, daha iyisini yapabilmek elimdeydi ve bunu basaramadigim her aninin tek suclusu bendim.
Onlara laik bir evlat olmak icin didindim durdum. Her bir lafi literaturden hafizalardan silmek icin daha cok caba gosterdim.
Ilgi derlerdi gider babamin yastigini kabartirdim, temizlik derlerdi evdeki kadinin pesine temiz yeri tekrar tekrar silerdim. Fakat dershanelere hic odetmedigim paralar icin takdir edilmeyi gectim zekayi kimden aldigimin tartismasina tutustuklari vakit yastigima kapanip aglardim..
sirf bu duyguyu anlasinlar gercek bir hayal kirikligini tatsinlar diye girmedigim sinavlar icin yemedigim laf kalmamisti bin pisman ettiler..
Cocukluk iste, belki benzer duygular yasarlarsa empati yaparlar diye dusunmustum... yine kendime ettim.
Sonra birgun hakikaten hatanin kendimde olduguna karar verdim. Fakat daha fazlasini yapamama degil, onlara bu izni verenin ben oldugum ve onlar hakliymiscasina davrandigimi o duygularinin pekistigini farkettigim icin...
Birgun hayatimin kontrolunu almaya karar verdim ve resti cektim. Zaten onceden de hayirsiz evlattim ne degisirdi ki onlar icin? Fakat benim icin cok sey degismisti. Tabi bu surecte ac da kaldim, yine de gik demedim, kimse bilmedi.
Onlar da hatalarini mi anladilar yoksa yaslilik mi bilmiyorum zamanla aramizdaki buzlar eridi. Eskisi gibi birdaha davranmadilar... daha sonra herhangi birsey dediklerinde de sakinlestiklerinde dahi geri adim atmadim fakat beklemedigim halde bu yastan sonra ozur bile dilediler...
simdi bi ileri bi geri , gecinip gidiyoruz...