babamı tanısanız dünyanın öbür ucuna gitsek evi barkını satıp yanımızdaki eve taşınacağını tahmin ederdiniz.. maalesef böyle.. karşı dairemiz satılıktı alacak diye ödümüz koptu neyseki annem "hayatta taşınmam" dedi de olmadı o iş.. eşimin teyzesinin evi lafı açıldığında adresi alıp 3-5 kez gidip komşulara kadar bakan adamdan bahsediyorum.. sonra da kusura bakmayın da ben kızımı bu varoşa gelin yollamam dedi.. eşim bilmiyor tabi bunu.. daha taşınacağımız kesin değildi.. eşimi ikna eden bendim.. babaannemin evini çok severdim küçüklüğümden beri.. o yüzden bana bıraktı.. 7 yaşımdan beri söylerdi babaannem.. eşime "bu evi seviyorum sorun değil" dedim.. nikahımız olsun diye.. kıyamet kopmasın diye.. ki zar zor evlendik.. az kalsın nikah yarım kalıyordu neler yaptı başka sebepten.. düğünde zar zor barıştık..
damadını ezmiş beni ezmemiş zamanında artık bunları geçtik biz.. sadece istiyoruz ki "azıcık az karışsın bana" eşime karışmaz zaten.. karışacak olsa görümceme tüm birikimimizi harcadığımızda susmazdı.. "iyi yapmışsınız yetim kız neticede abisisin yapmalısın" dedi.. bana eve toplu iğne alsam kızar.. eşim en parasız zamanımızda bizi tatile götürür "aferin damadıma gezdir kızımı ben çok gezdiremedim onu" der..
"huzursuz" bamamın göbek adı.. evet..
babannem ona annemle evlendi diye 30 sene oturduğu evi üzerine vermedi.. yıllarca "neden vermiyor oğluna vermez mi insan" dedi.. şimdi bize vermiyor.. asla da almam istemem.. sebep olarak da "yarın öbürgün dünya hali boşanma vs vs olduğunda evin yarısı gitmesin" "kocanız şeytana uyup size sattırmasın" gibi şeyler.. bencildir evet.. bir evin bir oğlu.. tek akraba anne baba.. ikisi de deli şımartmışlar.. bir amca bir dayı bir kuzen olsaydı.. bir kardeşi olsaydı farklı olurdu belki de.. 64 yaşında ilk kez düğün gördü ailemiz o da benimki.. paylaşmayı büyüğünü küçüğünü hiç bilmez babam.. buna bağlarım bazen.. babam aklı sıra bizi maddiyatla yanında tuttuğu fikrini bırakmadıkça huzur bulamayacak.. ablamla defalarce söyledik.. ev para hhiçbirşey istemediğimizi sadece bize iyi davransa herşeyin çözüleceğini.. belki 1 milyon kez söyledim.. sevdiğimiz için yanındayız bunu anla artık diye.. ama içten içe anlamıyor.. ablama zaten günahını vermez.. onu mirasından çıkarmaya kalktı sonra affetti.. onların ilişkisi farklı.. ona da hala etmediğini bırakmaz ama onu sildi.. beni silmiyor çünkü sebebi yok.. "ben zor babayım ama kötü değilim" diyip ağlayınca telefonda ben de sustum..
babamda çoz zeki biridir..bu zekasını olumlu şeylerde kullansa keşkeama genetik faktörler var maalesef..paranızı vermenize neden ses çıkarmadı..evden ha diyince çıkamayacaksınız tabii,bunun farkında..eşyalarıda hatıralar kalsın istiyor..sizi bir akvaryuma koymuş..elinede tutuyor akvaryumuda...
blöf yapıyor size anneniz ablanız ve size eşyalarını atmaya kıyamıyor adam..
tek çocuk olmasından değil kişiliği genetik faktörler..bencil biri..
sadece yolu yanlış..
size farklı davransa ama davranmaz onun kafasında belli şeyler var değişmez onlar aslında güvensiz biri..ve sevilecek bir yönü olmadığının huysuz olduğununda farkında..ama sürekli demogojilerle bastırmaya ,üste çıkmaya çalışıyor..kızkardeşim babam ve ben birbirimize çok uazğız kızkardeşim benden 1 yaş küçük..babam yüzünden çok üzdük birbirimizi sevgimizi bile pekiştiremedik,h,ç çıkmadı aradan hep sorunlu..
37 yaşımdayım hergün konuşuruz kızkardeşimle telefonda..ve mutlaka bahsederiz..bahsetmeyelim diyoruz..huzursuz olduğumuzdan yinede bahsediyoruz..bahsetmek bile tadımızı kaçırıyor..
babaannem de bencil ötesiydi ama ailesi vardı iyi kötü toplum içindeydi.. törpülendi.. onu demek istedim.. babamın tüm bencilliği hep körüklendi.. hem yalnız hem bencil olunca.. 17 yaşında yurtdışına kaçtı.. 30 yaşında döndü annemle.. parası yoktu dönünce.. babaannem her saniye onu tehdit etti para ile.. vs vs.. yani potansiyeli vardı ve geliştirdi.. eşyalarına kıyamıyor evet.. anneannesinden kalma antikaları satarken bile -ben satalım hiç hiç demedim- kırk kere beni suçladı.. "annesinin eşyalarını satan adam yaptın beni dırdırınla diye" gören duyanlara "seda sattırdı" diyormuş.. bu laflar beni hasta ediyor.. anlamıyor..
bizim ev var istanbulda iyi bir semtte 4 katlı 3 ünde kiracı var..en üstte babam oturuyor..erkek kardeşim29 yaşında bankacı..erkek kardeşim wc ye gitse nereye gidiyorsun diyor..
gece 12 de gelse nerde kaldın diye sataşıyor..
sürekli küfür ediyor..beş vakit namazda kılıyor..
kızkardeşimi ve beni eşlerimize kötüledi..eşlerimizin arkasındanda atıp tutuyor..
oğluna hiç saygısı yok..daireler şu an 800 tl kirada..
buna rağmen kızkardeşime demişki erkek kardeşin evlenince bizim dairede oturmassa 1 lira harcamam ona..
buyur burdan yak..
baskıya bakarmısın
800 tl iyi bir para var..ama yeni bir evliliğinde içine edilmesi söz konusu..:44:
takma..ben en son başedemedim..ne kadar ifade edeyim tartışayım anlamıyo..evet baba sen haklısın ben kötü biriyim..sen iyisin dedim çıktım işin içinden..
allah kızkardeşinize çoook varlıklı bir kısmet versin.. o da babanıza "sağol beybaba villamda oturacağız biz.. senin kiralar sana kalır hem" desin.. walla çok istedim şunu bu an..
takmamayı başardığım an -annem, ablam- gibi mutlu olacağım biliyorum.. ama henüz o mertebeye çıkamadım.. ama olacak inş..
ben babama "sen haklısın tamam ben kötüyüm" diyince "saçmalama kötü falan değilsin hatta şöyle iyisin şöyle merhametlisin" diye saymaya başlıyor.. sadece babana saygısız davranışların var bilerek yapmıyorsun biliyorum ama yapıyorsun" diyor.. delireceğim..
daha dünkü konuşmamızda yaşadık..
biraz daha kalsam kafayı yiyecektim..sonra bindim otobüse geldim küstük..hemen aradı.3 gün sonra..niye aramıyosun ayıp değilmi..
yok baba fırsat bulamadım dedim..
kandil geldi..biliyorum kızkaedeşimde aramamı istiyor..aradım öylesine.. odaha konuşmaya çalışıyo çocuk durmuyo diye kapattım..
annem 10 yıl önce rahmetli oldu 7 yıldır bir kadınla yaşıyo..sürekli her şeyim var gönlümce birini bulamadım diyo..
o herşeyi nasıl yaptın..
evlatlarından kısarak her türlü..
kusura bakma arkadaşım dolmuşum biraz
küsmek için bahane bul ne yapıcaksın....vallahi başa çıkılmaz..relax olmaya çalış..başarmak zorundasın bunu..bu devran hep böyle gitmez..laflarını önemseme..onları bilinçli söylüyor..sende bir kabahat yok..dediklerine kulak asma..
nöroloğa gittim ben..anattım dr bey babam hep haklı olduğunu kabul etmemizi istiyor..
sesiki çoğu kişi öyle zaten..olabildiğince az görüş..he he de geç dedi..
zor evet ama başarmak zorundasın..
ablamı affettiği konuyu bilsen.. valla küsülmüyor.. hep "affediyor".. bizi kaybetmemek için neler yapıyor.. melek oluyor birden..
ablam da aynı şeyi söylüyor.. babam konuşurken telefonu sehpaya bırakıyorum yemek yapıyorum sonra elime alıp "tamam" diyorum diyor.. "bana neler diyor amaaaann boşver hasta o idare et" diyor.. annem dersen "boşveeerr" diyor başka bişey demiyor.. arkadaşlarım "idare et gitsin ne var dövmüyor sövmüyor elinden paranı almıyor eşine hakaret etmiyor" diyorlar.. walla şaşırdım.. bazen ben mi büyütüyorum diyorum acaba babam mı haklı? :) not: seda iyice sıyırır kafayı..
ilgisi yok oşimdi size takmış..annenle ablan rahat..
erkek kardeşim gideceğim gün abla biraz daha kal..gitme dedi
neden dedim..sen gidincede birlikte oturduğu kadın onuda göndericekmiş bana sarar ondan sonra dedi..
bende hiç bir yere göndermez laf onlar dedim..gitmezdim ama 3 fasıl tartıştık..gitmiyorum nasısa diye dahada çok bağırıyor mecbur kaldın dönmeye..
sonra dediğim gibi göndermemiş durduğu hanımı..gönderirmi hiç yemeği kim yapacak sonra
anneme de her gün laf söylüyor hem de neler.. ama takmıyor işte.. ablamı da hergün arıyor sadece işte olduğu için anca haftasonu görüyor.. yok gerçekten takmıyorlar.. benimle görüşmesi çok.. torun var malum.. ama bilmiyorum.. ben çok kırılıyorum.. onlar kırılmıyor.. ya da çabuk toparlanıyorlar.. ben günlerce hasta oluyorum..