gözünaydııııın göknurcum, kolay atlattın,en azından 10 gün kalmamışlar bi de üstüne. yüzsüz kadın, kendisi yapmış 3 taneyi, birini de sana bırakıcak madem bakamıyon gelme ta oraya minicik bebekle, akıl almaz yaptıklarını, ben nil bu haldeyken ankaraya göz kontrolüme gidemiyorum,eşim gidelim geciktik diye tutturuyor,bebei anneme bırakmak istemiyorum, yanımda sürüklemek hiç istemiyorum, uzatıp duruyorum gitme meselesini, insanların rahatlığına bak,üstelik birinin evinde hiç kalamam bebekle, ne kadar zorlanırım önce kendim. yetiştirilme tarzı meselesi, onlar napsın...bizim eşlerin maşallahı var bu konuda, yılda bir geliyolar diye herşeye katlandırırlar eşleri, benim ailem gelse yılda bi,kalsalar, yasini ordan oraya götür bizi gezdir deseler,şu işimiz var hallet deseler bakalım kaç saat dayanırlar :)
aslında bakıcı olayı olacağına madem emeklilik var otur bak diyesim geliyor.ama evde oturmk cidden sıkıcı.stres atacağın bir yer iş yeri.bakıcıda iyi birini bulmak zor ama inşl denk gelir nile.gerçekten zor karar vermek neyse biraz dene olmadı yaparsın dediğini nilden önemli değil iş sonuçta helede imkanın varsa.
evet canım ya,eve o kadar alıştım ki şimdi, bebeğime deöyle, sabah 7den akşam 6ya kadar uzak kalıcam ondan, tayinim çıkmaz merkeze zaten uzun süre,o kesin...ve ayrıca işin sıkılma boyutu var ki bi kaç seneye nil büyüyünce evde olmak sıkıcı olucak, iş ortamı hem arkadaşlık açısından güzel,hem kendimi önemli hissettiğim bi yer benim için, psikolojik olarak yani. çalıştığım sürece kendime güvenim çok yüksektir, ya güvenimi kybedersem bi de. süprüntü bişey olur çıkarsam
DD
burçin işte 1 çocukta su koyvermedim de :) eve ve nile çok alıştım,ondan ayrılma anını gözümde canlandırıyorum da, 1 hafta sürecek, ilk başlar zor olucak ama gene de gözümde büyüyor şimdiden...ona bişey olsa ulaşamayacağım kadar uzakta olcam, yasin desen evde neyin nerde olduğunu bilmez. bakıcı kim bilir nasıl biriolur, amaan ne bileyim, kafam karışık,çalışmak istediğime eminim de bu düşüncelerim ağır basıyor sadece...işe başlayıp düzen oturtunca herşey normale dönücek de o güne kadar ben ölüp ölüp dirilicem galiba
2. çocuk gelecek planlarımda hiç yok ama bi gün fikrim değişir belli mi olur, yaşadıklarım kolay değildi, ilgisiz bi eşle yeni bi bebek şu an aklımın ucundan geçmiyr.