- 30 Nisan 2021
- 988
- 328
- 33
- Konu Sahibi Mneozgurrr09
- #1
Herkeze hayırlı cumalar. 
Gerçektende kafayı yemek uzereyim artık evde olmaktan hep ayni seyleri(yemek temizlik vs) isi yapmaktan bıktım. Yani dönup dolasip ayni tekrarı yasıyormusum gibi. Apartmanimda tam 35 daire var 1 tane komsu cikmaz o derece. Ben cok neseliyimdir aslinda yani kucukle kucuk buyukle buyuk olurum her ortama ayak uydururum. Ama etrafimda ki insanlarmi geri kafali yoksa problem ben miyim? Gercektende anlam veremiyorum ya. Cok ama cok bunaldım benligimden ciktim hep boyleydimki evlenmeden once cok gezip dolasan biride deildim ben ya calistim yada evde oturdum yani. Mesela o zman englli kardesim vardi onunla hep ilgilenirdim annem calisrdi ben ona bakardim. Bi yerede cikinca kahve icmeye 120 kez aranirdim nerdesin ne zaman geliceksin die . Hayatim hep bi maraton gibiyidi. Nefes alamadim yani bi turlu. Evlendim daha farkli oluruz dedim esim basini isten kaldirmiyor. Cocuklarla evden ciksam ya gittigim yerde durmazlar illaki bisey olur gezdigimdende birsey anlamam. Kv kp desen sorumsuz esim ben napayim ki modunda ee beni kim düsünecek. Esim istedigi zaman cikar gezer banada der git annene die e gitsem durmadan arar ne zaman geliceksin die arasida uzak ha deyincede gelemem ki. Canimin kiymetini bilmeyen bi ben varim gercekten herkez ya calisiyor yada tatilde biz deseniz calisiyoruz gene yok gene yok. Ev tasimak istiyorum emlakci artk her yer. E para para para calismaya kalksam e 3 cocuga kim bakacak oylede olmuyo boylede bakici tutsam 3 cocuk deli para yakinimizdada ole birileri yok. Calistigimi bakiciya mi vereyim simdi? Bi cok hayalimiz var imkan 0. Destek yok. Kostek olan baya cokk. Bilmiyorum ya ne olucak bole yasamak gelmiyo icimden o kadar renksiz ki hayat sorun coluk cocukta deil bi destek ailemiz var ama destekcimiz deiller. Bi durumu duzeltsek aslinda problem kalmiycak
Gerçektende kafayı yemek uzereyim artık evde olmaktan hep ayni seyleri(yemek temizlik vs) isi yapmaktan bıktım. Yani dönup dolasip ayni tekrarı yasıyormusum gibi. Apartmanimda tam 35 daire var 1 tane komsu cikmaz o derece. Ben cok neseliyimdir aslinda yani kucukle kucuk buyukle buyuk olurum her ortama ayak uydururum. Ama etrafimda ki insanlarmi geri kafali yoksa problem ben miyim? Gercektende anlam veremiyorum ya. Cok ama cok bunaldım benligimden ciktim hep boyleydimki evlenmeden once cok gezip dolasan biride deildim ben ya calistim yada evde oturdum yani. Mesela o zman englli kardesim vardi onunla hep ilgilenirdim annem calisrdi ben ona bakardim. Bi yerede cikinca kahve icmeye 120 kez aranirdim nerdesin ne zaman geliceksin die . Hayatim hep bi maraton gibiyidi. Nefes alamadim yani bi turlu. Evlendim daha farkli oluruz dedim esim basini isten kaldirmiyor. Cocuklarla evden ciksam ya gittigim yerde durmazlar illaki bisey olur gezdigimdende birsey anlamam. Kv kp desen sorumsuz esim ben napayim ki modunda ee beni kim düsünecek. Esim istedigi zaman cikar gezer banada der git annene die e gitsem durmadan arar ne zaman geliceksin die arasida uzak ha deyincede gelemem ki. Canimin kiymetini bilmeyen bi ben varim gercekten herkez ya calisiyor yada tatilde biz deseniz calisiyoruz gene yok gene yok. Ev tasimak istiyorum emlakci artk her yer. E para para para calismaya kalksam e 3 cocuga kim bakacak oylede olmuyo boylede bakici tutsam 3 cocuk deli para yakinimizdada ole birileri yok. Calistigimi bakiciya mi vereyim simdi? Bi cok hayalimiz var imkan 0. Destek yok. Kostek olan baya cokk. Bilmiyorum ya ne olucak bole yasamak gelmiyo icimden o kadar renksiz ki hayat sorun coluk cocukta deil bi destek ailemiz var ama destekcimiz deiller. Bi durumu duzeltsek aslinda problem kalmiycak
Okuduklarımı anlamaya çalışıyorum hâlâ nasıl sasıracağımı şaşırdım.
