Kafamda yankılanan sözler...

mirseeeayy .!.:

yok yok böyle bir şey değildi böyle bir şey olsa hastanelik olurdum dirayetiniz karşısında saygıyla eğiliyorum :)

Genişletmek için tıkla...

Lagom06 .!.:

Eşinize diyecek birşey bulamadım. O size bu kadar açık söylüyorsa sizde onda beğenmediğiniz şeyleri söyleyin ama öyle hararetli tartışma anında değil örneğin yemekte çay kahve içerken hiç beklemediği anda.

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

inanın normalde böyle birisi değilim tartışmaları uzatan, sürekli tartışma çıkaran birisi değilim. Hatta öyle bir çift değiliz. 6 aydır evliyim, 2 senelik beraberlikte ilk kez böyle oldum.

Genişletmek için tıkla...

Yalnizbiranne .!.:

Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Aynı durum bende de var özellikle de eşime karşı. Ben kadınlara bakmaktan ne anlıyorsun niye bakıyorsun ihtiyaç duyuyorsun gibi bir şeyler demiştim, o da sen hiç aynada kendine baktın mı demişti.hani güzel değilsin veya da tatmin etmiyor güzelliğin ki bakıyorum dercesine. Daha öncesinde de görünüşümle veya başka şeylerle ilgili çok canımı acıtan şeyler söyledi. Bütün eski sevgililerim senden iyiydi, anlayışlıydılar dedi. Bunların üstünden baya zaman geçti, eşim bana karşı çok iyi ve telafi etmek için çok şeyler söyledi üstüne sinirle söyledim gözümde dünyada en güzel sensin filan diye ama ben bir türlü unutamadım, ikna olmadım güzel sözlerine . Ben de ona çok şeyler söyledim, görünüşte o düşünmüyor, unutmuş gibi duruyor sanki. Ama ben elimde değil ya aşamıyorum bazı şeyleri. Cevapları tek tek dikkatlice okucam kendim için de. Sizi anlıyorum demek için yazdım ama biraz uzattım

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Herkese merhabalar,

Eşimle yaklasık 1bucuk ay önce kötü bir tartışma yaşadık o anın siniriyle eşim kalbimi çok ama çok kırdı. Hakaret etmedi, küfür etmedi şiddet vs. yok normalde de zaten hakaret küfür vs. eden biri değil gayet sakin mutlu huzurlu bir evliliğimiz var çok iyi anlaşırız. Fakat o akşam söylediği sözler, ben ağlarken sinirden arkasını dönüp yatması sonra ağlamama dayanamayıp sinirle konusmaya çalısıp daha da batırması o kadar kırdı ki. Haklı olan bendim. Tartışmayı anlatamayacağım çünkü konu çoook uzayacak. 1 ay oldu ama ara ara kafamda o sözler yankılanıyor hatta suan regl dönemim yaklaşıyor bu dönemlerde ben cok duygusal oluyorum o sözler kafamda resmen yankılanıyor o kadar sinirlenip üzülüyorum ki gereksiz yere hiç tartışma konusu olmayacak şeylerde eşime bağırıyorum çocuk şok içerisinde bana bakıyor. Çünkü normalde bağırıp çağıran birisi değilim sakin biriyim oda beni o an sakinleştirmeye çalısıyor. Kendisi konunun kapandığını düşünüyordur çünkü gerçektende kavgadan sonra ertesi gün akşam dışarı çıkıp yemek eşliğinde konuyu konustuk dün aksam söylediğim her şey sinirdendi diyerek konuyu bana anlattı neden bana o şekilde konuştuğunu falanda anlattı bende içimdekileri anlattım hak verdiğini söyleyip konuyu toparlayıp çözüme kavuşturduk. Fakat ben çözüme kavuşturduğumuzu zannetmişim benim içimde, kalbimde, aklımda konu çözülmemiş...
Dün akşamda resmen o konu ve söyledikleri yankılanmaya başladı kafamda birden bire gereksiz her şeye bağırmaya başladım sinirlendim tabi ne olduğunu anlayamadan telaşa kapılıp söylediğim şeyleri yapmaya başladı çokta üzüldü şaşırdı ne olduğunu anlamaya çalıştı.

Ben şuanda ne yapacağımı bilemiyorum, iş yerinde wc'ye kaçarak ağlıyorum o sözleri kafamda duymak istemiyorum 1 ay olmuş üzerinden geçeli. Konu kapanmış bir daha hiç açılmamış bir konu. İçimde hala o an niye şunu söylemedim, neden bu soru sormadım tarzında sorular var. O yankılar kafamda döndükçe bir sürü soru bir sürü cevap geliyor aklıma.

Kızlar sizce sakince eşime konuyu açıp bu durumumu paylaşmalı mıyım? 2-3 gündür kendimi içimde bastırmaya çalışıyorum ama yok, olmuyor. Regl dönemi etkisi diyorum geçecek diyorum kendime ama yok geçmiyor. Siz olsanız 1 ay önce olan bir konunun içinizde bıraktığı durumu aşamadığınızı, yaşadığınız bu durumu eşinizle paylaşır mısınız? Ya da bana verebileceğiniz tavsiyeler varsa inanın beni çok ama çok mutlu edersiniz.

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Herkese merhaba,
Ben henüz 1,5 aylık evliyim. Eşimle 1,5 senedir tanışıyoruz. ben 25 yasındayım o 28. Onun kendi firması var bende iyi bir şirkette çalışıyorum.

Ben cok duygusal duygularını çok yoğun yaşayan bir insanım. Romantik sürprizleri ansızın özel bir gün değilken gelen çiçekleri, görünce aklıma sen geldin hediyelerine yani ansızın gelen sürpizlere bayılırım. Özel günlerede cok anlam yüklerim. Sevgilimin doğum gününe 1 ay önceden hazırlanırım öyle söyleyeyim her şey alacağıma kadar nerede nasıl yapacağıma kadar ayarlarım. Neyse. Evlendik. Çevremde geçen sene bu sene falan cok evlenen arkadaşım oldu ve ilk aylarında eşlerinden gelen sürprizleri vs anlatıyorlardı herkes birbirine yakın sürprizlerden bahsediyordu aslında eve gelirken ilk zamanlar sık sık çiçek almalar yemekler kahvaltılar hazırlamalar kapıya sürpriz kücük kücük çiçekler notlar bırakmalar hediyeler vs vs bende sevinirdim ooo evliliğin ilk zamanları çiçeğe romantikliğe doyacağım o zaman diye fakat hiççç böyle olmadı . Hatta balayından döndüğümüzde ilk haftalarda baktım hiçbir şey yok ne çiçek ne sürpriz vs. telefonda bir imada bulundum herkes böyle böyle yapıyormus sende hiçbir şey yok diye akşamına buket çiçekle gelmiş... bende de böyle olunca anlamı kalmıyor. Sürekli televizyonun karşısında sürekli uyuya kalıyor uykusu var görüyorum hadi gel yatalım diyorum sen git bende hemen geliyorum diyor bir bakıyorum uyuya kalmıs tv karsısında. Zar zor uyandırıp yatağa götürüyorum bir gece hiç dokunmadım bilerek sabah 5te yanıma geldi. Böyle böyle değişik hiç ruhuma dokunulmayan 1 ay geçiriyorum... Defalarca rahatsız oldugumu anlattım ama anlamıyor. Çok sevecen biridir eşim kavga gürültü olmaz pek. Bu konuyu arkadaşlarımızın yanında da açtık. Çiftler olarak ilişkilerimizde ki problemleri tartışıyorduk bende bunlardan bahsettim arkadaşım eşime şöyle bir soru sordu: yeterince sürpriz yaptığını yeterince romantik olduğunu duygusal olarak yeterince tatmin ettiğini düşünüyor musun tarzında bir soru sordu. Oda net olarak düşünmüyorum ama benim aklıma cok fazla şey gelmiyor gibi gibi cümleler kullandı.

Kendimi yeni değilde 10 senelik evli gibi hissediyorum. Ben mi çok hassasım anlamadım. İlk zamanlar erkekler eşlerinin dibinden ayrılmazmış asla yatağa yanlız yollamazlarmış falan ben bunlara bile çok takılıyorum. Bazen benden 1 bucuk sene önce 4 senelik ilişkisi bitmiş onda her şeyi yaşayıp bitirdiğini bana hiçbir şey kalmadığını düşünüyorum ben mi abartıyorum çok duygusal bir gün geçiriyorum

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Elimde olan bir durum değil. Anlatamıyorum sanırım bilerek kendime bunu neden yapayım? Sürekli böyle birisi değilim diyorum. İlk kez böyle bir şey yaşadığımdan bahsediyorum. ben normalde konuların uzamasını zaten hiç ama hiç sevmem çözümü severim hemen çözülsün isterim. Bu sefer kafamdaki yankılar geçmedi sadece elimde değil. Sadece sizden fikir almak istemiştim. Teşekkür ederim görüşünüz için. İnanın kapris için değil kaprisli birisi de değilim ki neden böyle olduğumu bende anlayamıyorum

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Elimde olan bir durum değil. Anlatamıyorum sanırım bilerek kendime bunu neden yapayım? Sürekli böyle birisi değilim diyorum. İlk kez böyle bir şey yaşadığımdan bahsediyorum. ben normalde konuların uzamasını zaten hiç ama hiç sevmem çözümü severim hemen çözülsün isterim. Bu sefer kafamdaki yankılar geçmedi sadece elimde değil. Sadece sizden fikir almak istemiştim. Teşekkür ederim görüşünüz için. İnanın kapris için değil kaprisli birisi de değilim ki neden böyle olduğumu bende anlayamıyorum

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Herkese merhaba,
Ben henüz 1,5 aylık evliyim. Eşimle 1,5 senedir tanışıyoruz. ben 25 yasındayım o 28. Onun kendi firması var bende iyi bir şirkette çalışıyorum.

Ben cok duygusal duygularını çok yoğun yaşayan bir insanım. Romantik sürprizleri ansızın özel bir gün değilken gelen çiçekleri, görünce aklıma sen geldin hediyelerine yani ansızın gelen sürpizlere bayılırım. Özel günlerede cok anlam yüklerim. Sevgilimin doğum gününe 1 ay önceden hazırlanırım öyle söyleyeyim her şey alacağıma kadar nerede nasıl yapacağıma kadar ayarlarım. Neyse. Evlendik. Çevremde geçen sene bu sene falan cok evlenen arkadaşım oldu ve ilk aylarında eşlerinden gelen sürprizleri vs anlatıyorlardı herkes birbirine yakın sürprizlerden bahsediyordu aslında eve gelirken ilk zamanlar sık sık çiçek almalar yemekler kahvaltılar hazırlamalar kapıya sürpriz kücük kücük çiçekler notlar bırakmalar hediyeler vs vs bende sevinirdim ooo evliliğin ilk zamanları çiçeğe romantikliğe doyacağım o zaman diye fakat hiççç böyle olmadı . Hatta balayından döndüğümüzde ilk haftalarda baktım hiçbir şey yok ne çiçek ne sürpriz vs. telefonda bir imada bulundum herkes böyle böyle yapıyormus sende hiçbir şey yok diye akşamına buket çiçekle gelmiş... bende de böyle olunca anlamı kalmıyor. Sürekli televizyonun karşısında sürekli uyuya kalıyor uykusu var görüyorum hadi gel yatalım diyorum sen git bende hemen geliyorum diyor bir bakıyorum uyuya kalmıs tv karsısında. Zar zor uyandırıp yatağa götürüyorum bir gece hiç dokunmadım bilerek sabah 5te yanıma geldi. Böyle böyle değişik hiç ruhuma dokunulmayan 1 ay geçiriyorum... Defalarca rahatsız oldugumu anlattım ama anlamıyor. Çok sevecen biridir eşim kavga gürültü olmaz pek. Bu konuyu arkadaşlarımızın yanında da açtık. Çiftler olarak ilişkilerimizde ki problemleri tartışıyorduk bende bunlardan bahsettim arkadaşım eşime şöyle bir soru sordu: yeterince sürpriz yaptığını yeterince romantik olduğunu duygusal olarak yeterince tatmin ettiğini düşünüyor musun tarzında bir soru sordu. Oda net olarak düşünmüyorum ama benim aklıma cok fazla şey gelmiyor gibi gibi cümleler kullandı.

Kendimi yeni değilde 10 senelik evli gibi hissediyorum. Ben mi çok hassasım anlamadım. İlk zamanlar erkekler eşlerinin dibinden ayrılmazmış asla yatağa yanlız yollamazlarmış falan ben bunlara bile çok takılıyorum. Bazen benden 1 bucuk sene önce 4 senelik ilişkisi bitmiş onda her şeyi yaşayıp bitirdiğini bana hiçbir şey kalmadığını düşünüyorum ben mi abartıyorum çok duygusal bir gün geçiriyorum

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Herkese merhabalar,

Eşimle yaklasık 1bucuk ay önce kötü bir tartışma yaşadık o anın siniriyle eşim kalbimi çok ama çok kırdı. Hakaret etmedi, küfür etmedi şiddet vs. yok normalde de zaten hakaret küfür vs. eden biri değil gayet sakin mutlu huzurlu bir evliliğimiz var çok iyi anlaşırız. Fakat o akşam söylediği sözler, ben ağlarken sinirden arkasını dönüp yatması sonra ağlamama dayanamayıp sinirle konusmaya çalısıp daha da batırması o kadar kırdı ki. Haklı olan bendim. Tartışmayı anlatamayacağım çünkü konu çoook uzayacak. 1 ay oldu ama ara ara kafamda o sözler yankılanıyor hatta suan regl dönemim yaklaşıyor bu dönemlerde ben cok duygusal oluyorum o sözler kafamda resmen yankılanıyor o kadar sinirlenip üzülüyorum ki gereksiz yere hiç tartışma konusu olmayacak şeylerde eşime bağırıyorum çocuk şok içerisinde bana bakıyor. Çünkü normalde bağırıp çağıran birisi değilim sakin biriyim oda beni o an sakinleştirmeye çalısıyor. Kendisi konunun kapandığını düşünüyordur çünkü gerçektende kavgadan sonra ertesi gün akşam dışarı çıkıp yemek eşliğinde konuyu konustuk dün aksam söylediğim her şey sinirdendi diyerek konuyu bana anlattı neden bana o şekilde konuştuğunu falanda anlattı bende içimdekileri anlattım hak verdiğini söyleyip konuyu toparlayıp çözüme kavuşturduk. Fakat ben çözüme kavuşturduğumuzu zannetmişim benim içimde, kalbimde, aklımda konu çözülmemiş...
Dün akşamda resmen o konu ve söyledikleri yankılanmaya başladı kafamda birden bire gereksiz her şeye bağırmaya başladım sinirlendim tabi ne olduğunu anlayamadan telaşa kapılıp söylediğim şeyleri yapmaya başladı çokta üzüldü şaşırdı ne olduğunu anlamaya çalıştı.

Ben şuanda ne yapacağımı bilemiyorum, iş yerinde wc'ye kaçarak ağlıyorum o sözleri kafamda duymak istemiyorum 1 ay olmuş üzerinden geçeli. Konu kapanmış bir daha hiç açılmamış bir konu. İçimde hala o an niye şunu söylemedim, neden bu soru sormadım tarzında sorular var. O yankılar kafamda döndükçe bir sürü soru bir sürü cevap geliyor aklıma.

Kızlar sizce sakince eşime konuyu açıp bu durumumu paylaşmalı mıyım? 2-3 gündür kendimi içimde bastırmaya çalışıyorum ama yok, olmuyor. Regl dönemi etkisi diyorum geçecek diyorum kendime ama yok geçmiyor. Siz olsanız 1 ay önce olan bir konunun içinizde bıraktığı durumu aşamadığınızı, yaşadığınız bu durumu eşinizle paylaşır mısınız? Ya da bana verebileceğiniz tavsiyeler varsa inanın beni çok ama çok mutlu edersiniz.

Genişletmek için tıkla...

Milana22 .!.:

Hamile olabilir misiniz?

Genişletmek için tıkla...

Belkibirgun3 .!.:

ben normalde konuların uzamasını zaten hiç ama hiç sevmem çözümü severim hemen çözülsün isterim.İste tam da sorun bu.Cabuk affediyor oluşunuz.Kavga çıkmasın,konu uzamasın,karşımdaki insanın gözünde sürekli sorun çıkaran değil çözüm üreten biri olarak gozukeyim dediğiniz için bu hale gelmiş.Eşinizle tartismissiniz ve ertesi akşam yemeğe çıkıp sorunu çözdük demişsiniz.Aslinda ne sorun çözülmüş ne de siz onu affedebilmissiniz.Sadece miş gibi yapmışsınız.İlk hatanız henüz duyduklarınızı sindiremeden,siniriniz bile geçmeden olayın ertesi günü konuşup,çözmeye çalışmışsınız.En azından olayın üzerinden bir kaç gün gecseydi.Anladigim kadarıyla eşinizin cevapları sizi çokta tatmin etmemiş.Ve halen unutamıyorum demişsiniz.Eşinizi en iyi siz tanıyorsunuz sizi kıracak sözleri sarfederken samimiydi sizce?Yani canınızı kasten mi yaktı?Önce bu soruyu kendinize cevaplayın.En ufak bir şeyde bağırıp çağırıyorum böyle biri değildim diyorsunuz.Eşinize mi kizginsiniz yoksa onu bu kadar kolay affettim diye kendinize mi kizginsiniz?Bir de bunu düşünün.Eger halen öfkeniz gecmediyse elinize bir kağıt kalem alın eşinize bir mektup yazın.Ona neden bu kadar kızgın ve kırgın olduğunuzu anlatın.Ve neden affedemediginizden bahsedin.Sonrada yırtıp atın.Bu sizi rahatlatacak belkide daha iyi hissetmenizi sağlayacaktır.Hepsine rağmen öfkeniz geçmiyorsa eşinizi karşınıza alıp bir kez daha konuşmayı deneyin.Bu defa içinizde kalan her şeyi söyleyin.Belli ki onunla hesabınızı kapatmadan unutamayacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

Otrera .!.:

Merhabalar normalde pek adetim değildir eski konulara bakmak ama kullanıcı adınız aklımda yer etmiş bir şekilde. Ondan bakmak istedim ve yanılmamışım..

Bu da eski konunuz, bence çok nazlı ve yorucu birisiniz…

Bence biraz törpülemeye çalışın yoksa etrafınızdaki insanlar bıkabilir bu huyunuzdan..

Her şeyi çok uzatıyorsunuz. Affettim diyorsanız, affedin ve düşünüp durmayın. Konusunu açmayın. Affetmediyseniz de hiçbir şey olmamış gibi, affetmiş gibi davranmayın. Böyle insanlar çok yorucu oluyor inanın.

Genişletmek için tıkla...

mirseeeayy .!.:

Biliyor musunuz çok enterasan bir şey oldu, konuyu buraya açtığımda yazarak da rahatlayabilirim diye düşünerek iş yerinde müsait bir yere geçtim ve yazdım bir şeyler. Sonra toplantıya geçmem gerekti tekrar okumak için yazdıklarımı belki eklemek istediklerim olur diye mektubu çantama attım. Tabi toplantı bitimi sonrası ben onu çantamda unuttum. Akşam eve geldim bu aksam için misafriim geleceği için hazırlık yapıyordum yardıma gelen 2 akrabam oldu eşim şarj aletimi istedi bende çantamda olduğunu söyledim ve mektubu görmüş. (bu arada inanın o kadar koşturma halindeydim ki eve geldim akrabalarım gelecek yardıma diye ortalığı vs toparladım mektubu tamamen unuttum.) Bana tabiki hiçbir şey söylemedi. Fakat günlerdir bir dengesiz ruh halim olduğunun farkındaydı. Bizim hazırlıklarımız bitince akrabalarımda gittikten sonra günümün nasıl geçtiğini neler yaptığımı vs. klasik günlük konusmalarımızı yaptık benimle paylaşmak istediğin bir şey var mı diye sordu bende anlattım mektubu gördüğünün tamamını okumadığını köşelere sıkışmış bir şey olduğu için dikkatini çektiğini ve kağıda yazmak yerine neden kendisiyle paylaşmayıp bu kadar içime attığım için biraz sitem etti. Sonra tekrar o an bana çok sinirlendiği için tamamen sinirle her şeyi çok abartarak bilerek söylediğini ve bunun inanılmaz bir pişmanlığını yaşadığını söyledi. verdiğim tepkilerin normal tepkiler olmadığını normalde böyle davranmadığım için abarttığımı gerçekten anlarsın diye düşünmüştüm ama o kadar haklısın ki ben olsam sen daha fazla büyük tepkiler verirdim sen içine atmışsın dedi. tekrar uzun bir konusma yaptık, ben o aklımda kalan neden bunu sormadım neden böyle söylemedim diye delirdiğim tüm soruları sordum, tüm kelimeleri söyledim ciddi anlamda tatmin olduğum cevapları da aldım. Bugün ciddi anlamda çok rahatlamış kafam boşalmış hissediyorum. Çok ama çok teşekkür ederim cevabınız için :)

Genişletmek için tıkla...