Anneme kalırsa aslında düzen bozup oraya da gitmek istemiyor ama babama kalırsa kardeşim kendine zarar verecekmiş öyle düşünüyor ki öyle bir durum yok
Anneme kalırsa aslında düzen bozup oraya da gitmek istemiyor ama babama kalırsa kardeşim kendine zarar verecekmiş öyle düşünüyor ki öyle bir durum yokSiz kendi çocuğunuzun rahatını düşünüyorsanız annenizde kendi çocuğunu (kızkardeşinizi) düşünmeli öncelikle.
Kızkardeşinizin yaptığı da aslında şımarıklık, yurtta kalmama mevzusu..
Ama yine de annesi olarak kızının arkasından gitmesi çok doğal.
Kardeşim annemle babama aman aman düşkün biri kesinlikle değil ama asosyal lisede çok sorunlar yaşadı ve aşamıyor bir türlü ailemi çağırıyor ki arabayla okula gitsin gelsin orda kimseyle muhatap olmasin eve gidince yemeği hazır olsunYalnız kardesiniz bu zihniyetle bu bağımlılıkla oxford u da bitirse malesef olmaz olamaz yani.
Bir kere hic saglikli bi durum degil bu resmen hala ayrışmamış anne babadan.
Ben sizinde çocuğunuza ayni seyi yaptığınızı düşündüm.
Okul öncesi öğretmeniyim ve çocuğunuz 3 yasina gelmiş hala küçük diyorsunuz.
1 yasinda 2 yasinda hatta 6 aylıkken bile krese baslayan cocuklar gördüm ben.(dogru demiyorum fakat sartlar öyle gelismis ve bu çocuklar da büyüdü bi sekilde)
3 yasinda cocuk artik kreşe hazirdir zaten yapmayın allah askina.
Ilerde kardesiniz gibi mi olsun çocuğunuz?
Yoksa bagimsiz özgür bir birey mi olsun istersiniz ?
Anne babayı çocuğuma baksin diye darlamak çok ama cok yanlış yazik keske insek artik sırtlarından da bu insanlarin da kendilerine ait bi hayatı olsa.
PekâlâKardeşin acayip bencil ve kendini idare edemeyen bir tip. Sen de biraz bencil sayılırsın. Bence kadını rahat bırakın ya yazıktır.
Ben kardeşime binlerce seçenek sundum hepsi de makuldu kabul etmediKardeşiniz çocuğu olduğu için,torun da sizin çocuğunuz olduğu için kardeşinizin isteğini yapmakta bir tuhaflık goremedim.Toruna bakmak yükümlülüğü yok cünkü onu herkesten cok dusunecek annesi babası var.Aynı sekilde kardesinizin anne babası da onlar oldugu icin elbette destek olacaklar.Okulu bırakmak eminim kardesiniz icin de laylaylom kolay bir karar olmamıştır,belki psikolojik olarak cok yıprandı.Aynısı cocugunuzun basına gelse tepkiniz ne olur? Hayır okumazsan okuma mı olur? Empati kurun,kardes de sizin kardesiniz yani
Yani ülkedeki kreş sistemine göre mi çocuk yapıp yapmamaya karar verelim? Mantıklı mı sizce bu? Öncekilere cevap vermiyorum çünkü bulunduğunuz ülke ile ilgili şeyler bunlar.Kresler bence 1 yasindan sonra yarim günlük, 18 ayliktan sonra tüm gün gitmelik için ideal. Cocuklar çok sey ögreniyor kreste. Benim kizim orda düzeni ögrendi,arkadaslik ögrendi, yemek yemesi bile daha iyi oldu.
Artik köyde yasanilmiyor, büyük aile ile yada tüm çocuklarin disarda oynamasi ile. Apartman dairelerinde yasaniliyor. Eger gidilirse 1-2 saat ancak parka gidilir. Ordada düzen, paylasma felan ögrenilmiyor zaten. Aktivite yapilmiyor. Cocugun eger sansi varsa, bilgili anne ise daha egitici aktiviteler yapar evde fakat tek cocuk ile zor oluyor. Cocuklar o yaslarda konsentrasyonu yüksek olmuyor zaten.
Ondan dolayi kreste, farkli cocuklar ile olmak onlar içinde iyi. Toplu sekilde aktivite yapmak yada bireysel olarak sadece onari görmek, emeklerken, yürürken bile birseyler ögreniyorlar. Anne içinde daha rahat oluyor çünkü tüm gün artik aktif cocuk ile geçirmek gerçekten çok zor. Her babada yardimci degil mesela. Cocuk bunalmis bir anne ile vakit geçirmektense, kreste vakit geçirmesi çok daha iyi. Mutlu anne, mutlu cocuk demektir zaten.
Yasadigim ülkede zaten ana okulu 2.5 yastan itibaren basliyor. Ondan önce cogu çoçuk zaten krese gidiyor. Bakici sistemi burda yok yada nadir mesela, çok pahali olur diye. Sadece 3-4 saatligine gelen babysitterler olur, oda anne baba gezsin diye.
Ve evet anliyorum, ülkede kres kalitilerinde sikinti var. Ancak bu düsünülmeli iste cocuk yapmadan önce. Kres ve okul sistemi zaten belli ki.
3 yaşındaki bir çocuk kreşe gidebilir bence pandemi de geçici bir süreç yakında biter.. Bir süre daha idare edilip kreşe verebilirsiniz. Kimse annesine güvenip çocuk yapmamalı bence. Ayrıca kardeşiniz de saçmalamış yurtta kalamıyorsa ev falan tutsun ne alaka tüm aileyi peşinden sürüklüyor ki.. İkiniz de bir tuhafsınız benceIyi geceler herkese uzun zamandır beynimin bir yerinde duran ama üzüldüğüme emin olmadigim bir konu var. Bu ne saçma diyeceksiniz. Aslında bu aralar aklıma geliyor yazınca anlayacaksınız.
Benim bir kardeşim var üniversiteyi kazandı ama yurtta kalamam deyip bırakıp geldi bu sebeple annemler onun üniversitesinin olduğu şehre taşınacak okuması için ve burası bizim yaşadığımız şehre bir saat uzaklıkta.
Benim de küçük bir kızım var 3 yaşında ben de annemlere dedim ki madem.sehir değiştiriyorsunuz o zaman bizim yaşadığımız şehre gelin cocuk konusunda yardımcı olun bana diye ama bahaneler uydurup kabul etmediler en son anneme söylediğimde de eşinle anlaşamıyoruz dedi ( bu ayrı bir konu bazen ailemi bazen eşimi haklı bulduğum konular oldu )
Neyse ben çocuğu bakıcıya hiç vermedim eşimle dönüşümlü bakıp bu yasa getirdik bir şekilde bu yıl da kreşe vermeye karar verdim annem bu defa daha küçük bakıcı bulsan falan dedi ya bu zamana kadar bakicida durmayan cocuk artık durur mu ? Şimdi de malum korona çıktı annem de verme krese ben gerekirse 3 4 gün gelirim diyor.
Bu arada kardeşim bana para vermek istemedigim için anneme baktırmak istedigimi ve çocuğun benim çocuğum olduğunu yeğeni olarak sevdiğini ama onu ilgilendirmediğini annem benim çocuğuma bakarken evin yemeğini yapamayacagini falan söyledi.
Arkadaşlar uzun oldu umarım anlatabildim. Ama ben hakli miyim sizce ? Objektif yorum istiyorum
Söyle söyleyeyim ekonomik bağımsızlığın var ve çalışıyorum cocuk da planlı bir çocuktu eşimle düşüncemiz bir yıl dönüşümlü bakip sonrasında bakıcıya vermekti ama eşim işsiz kalınca bu şekilde baktık işler değişti yani her şey planlandığı gibi gitmiyor bazen kaldı ki dediginiz gibi sürpriz ve plansız bir gebelik de olabilirdiya gerçekten şurada saçma sapan yorumlar okuyorum.
kimisini durumu olur anneye baktırmaz, kimisinin durumu olmaz anneye baktırır. yok ekonomik bağımsızlığı eline alacakmışsın da, çocuğun sorumluluğunu üstüne alacakmışsın da, kendini bilmeden çocuk yapmayacakmışsın da... bilmem ne?! çocuk aniden gelse yani habersiz gelse ne olacak? o zaman da çok para kazandığının önemi oluyor mu acaba? vaktin olacak mı acaba? bakabilecek durumda olacak mısın acaba? kimse kusura bakmasın. çocuk yapmak için paraya ihtiyaç yok. her çocuk nasibiyle geliyor. isteyen marka giydirir, isteyen pazardan giydirir. çocuğun okul başlayana kadar abartı masrafı yok.
konuya gelirsek arkadaşım, ben de evliyim. ben bu durumda olsam annem bana yardımcı olur, kardeşim de hayatta böyle bir şey demez. bir anne baba çocukları için her şeyi yapar. sen zor durumdaysan annen sana yardımcı olmalı. ama olmuyorsa sen de mesafeni korumaya bak. bu hayatta kimin kime bakacağı belli olmaz. bir bakarsın sen kardeşine kardeşin sana.
eşinle annenin meselesine de gelince, aynı şehirde yaşamaya başlayacaksınız. eşinle bu durumu konuş. aralarını yapmaya çalış. aile olmak, sizin açınızdan daha hayırlı olur.
sağlıcakla,
Ya gerçekten şu kadar kırıcı olmak size ne kazandırıyor anlamıyorum sadece benim anlattığım olayı biliyorsunuz senelerdir sömürmek falan nerden çıktı cidden ya ?Anne çok fedakar olduğu için 2 kardeş de sömürmenin yollarını arıyorsunuz. Senelerdir size zaten destek olmuş. Bencillikte siz bir tık öndesiniz.
Yani ülkedeki kreş sistemine göre mi çocuk yapıp yapmamaya karar verelim? Mantıklı mı sizce bu? Öncekilere cevap vermiyorum çünkü bulunduğunuz ülke ile ilgili şeyler bunlar.
Tabii ki güvenmedim düşünmedim de annem her zor zamanımızda da gelip yardim etti Allah razı olsun.
Yoruldu tabii ki ama ben madem şehir değişikliği olacak herkesin yararına olsun diye düşünmüştüm.
Buradan çıkardım. Damatla anlaşamadığı halde hep destek olmaya çalışmışya oradan çıkardım.Ya gerçekten şu kadar kırıcı olmak size ne kazandırıyor anlamıyorum sadece benim anlattığım olayı biliyorsunuz senelerdir sömürmek falan nerden çıktı cidden ya ?
Tamam en bencil benim annemi daha çok nasıl sömürürüm diye bakıyorum
Aynı şehirde ben de okudum üstelik gittiğimde 17 yasimdaydimAnneniz olmasaydı ne yapacaktınız?
Kardeşiniz hala ailenizin sorumluluğunda ama siz değilsiniz.
Çocuk, ev alma, evlenme vs... İnsanlar bu durumlarda hayatta kimsesi yokmuş gibi plan yapmalı, yardım gelirse ne ala.
Okumak ise ebeveynlerin imkanları dahilinde desteklemesi gerekendir.
Kızım nisan sonu doğumlu kreş için tam ortada kalıyor ocak gibi falan doğmuş olsa daha iyi olurdu dediginiz gibi idare edip kreşe vereceğim sanırım3 yaşındaki bir çocuk kreşe gidebilir bence pandemi de geçici bir süreç yakında biter.. Bir süre daha idare edilip kreşe verebilirsiniz. Kimse annesine güvenip çocuk yapmamalı bence. Ayrıca kardeşiniz de saçmalamış yurtta kalamıyorsa ev falan tutsun ne alaka tüm aileyi peşinden sürüklüyor ki.. İkiniz de bir tuhafsınız bence
Kardeşimin bu tavrını çok şımarıkca buluyordum ama burdaki çoğu yorum haklı bulmuş peki diyorum o halde ama bunda on yıl sonra aynı durumda kardeşim olsa annemle babam onun yanına gider buna da eminimKardeşinizle siz bir değilsiniz; o hala okuyan ve maddiyatı ailesiyle bir. Ama siz artık çocuk sahibi Kendi bütçes ailesi olan bir yetişkinsiniz elbette onu kayırırlar ihtiyaç söz konusu olunca. Yurtta tek başına yapamıyor olabilir orada tek yaşaması maddi olarak zorluyor olabilir. Madem taşınıyorsunuz bana da faydanız dokunsun demek bana çok eşitsiz geldi. Annenizden artık birşey istemeyin yaparsa sevinin yapmazsa da geçmişte size emeklerini hatırlayıp ona sayın
Çocuğu imkanına göre yaptım zaten atandım öyle yaptım elbette biz de bunlari düşünüyoruz yurtdışında yaşamıyoruz diye cocuk dünyaya getirmeyecek miyiz ? Dediğim gibi aslında planlanan farklıydı ama eşim işsiz kaldı planlar değişti özel sektör çalışanı olduğu için iş bulamadı bakıcı parası vs hesaplayınca çalışacağı ücreti aştı gibi sorunlar olduTabiki mantikli. Cocugu imkanlara göre yapacaksin. Ben mesela Türkiyede ya çocuk yapmazdim, yada baya para kenara biriktirip o sekilde yapardim, çünkü orda ne yazikki hersey paradir. Yükü hep anneanne/babaannelere koymaktan iyidir. Ben kizimi canimdan çok severim fakat ben bunu 30 yil sonra tekrarlayamazdim mesela.
Cocuk bakmak sabir isidir çünkü. Tam rahatlayacagim zamanda gidip sabah 6da kalkip çocuk bakamam. Ha anne baba hasta, cocuk hasta bakarim. Tatilde bakarim yada anne baba gezmek isterse bakarim felan. Ancak ben her gün her gün 60 yasimdan sonra bakamam cocuga.
Ve bu ayni hakka herkes sahip olmali, ülkenin sartlari ne olursa. Bu sartlari anne babalar düsünmeli çünkü. Hersey zaten zor, cocuk büyütüp, sonra okula gitmesi, hep sinavlara gitmesi onun yipranmisligi sonra üniversite, yok ise girebildi/giremedi, yok kpss,.. sonra evlendirme. Ha tam rahat edecegi zamanda torun bakmak mi? Bu anne babalarin isi ne zaman bitecek? Mezardami?
Destek farklidir, çocugun sana bagimli olmasi farklidir.
Bunu ömür boyu sömürmeye nasil taşıdınız?Buradan çıkardım. Damatla anlaşamadığı halde hep destek olmaya çalışmışya oradan çıkardım.
Ailemi nerde kullandım ya kolumu kıpırdayamayacak kadar hasta olduğumda bile annemi çağırmadım baktım çocuğuma çünkü biliyorum ki bakmak zorundayımValla siz belliki aileyi kullanıyorsunuz. Mecbur görüyorsunuz diye anneniz bahaneler bularak gelmek istemiyor. Bakıcı da tut demiş. Ama bazı insanlar imayı da anlamıyor ya da işine gelmiyor. Kardeşinizin derdi yemek değil annenizi sizden korumak. Niyr mi bu kadar net konuşuyorum çevremde de var mecbur bakacak diyen insanlar.bencillik yapmayın
İmkanlara göre yapmak evet mantıklı olan ama kreş ya da okul sistemine göre çocuk yapılmaz yani. Ben kendim bakabilecegim için şanslıyim. Üç yaşından sonra da kreşe verip çalışmayı düşünüyorum. Anneanne ya da babaanneye güvenip dogurmadim ki bu bana da yanlış geliyor, ilk yorumda söyledim zaten konu sahibine.Tabiki mantikli. Cocugu imkanlara göre yapacaksin. Ben mesela Türkiyede ya çocuk yapmazdim, yada baya para kenara biriktirip o sekilde yapardim, çünkü orda ne yazikki hersey paradir. Yükü hep anneanne/babaannelere koymaktan iyidir. Ben kizimi canimdan çok severim fakat ben bunu 30 yil sonra tekrarlayamazdim mesela.
Cocuk bakmak sabir isidir çünkü. Tam rahatlayacagim zamanda gidip sabah 6da kalkip çocuk bakamam. Ha anne baba hasta, cocuk hasta bakarim. Tatilde bakarim yada anne baba gezmek isterse bakarim felan. Ancak ben her gün her gün 60 yasimdan sonra bakamam cocuga.
Ve bu ayni hakka herkes sahip olmali, ülkenin sartlari ne olursa. Bu sartlari anne babalar düsünmeli çünkü. Hersey zaten zor, cocuk büyütüp, sonra okula gitmesi, hep sinavlara gitmesi onun yipranmisligi sonra üniversite, yok ise girebildi/giremedi, yok kpss,.. sonra evlendirme. Ha tam rahat edecegi zamanda torun bakmak mi? Bu anne babalarin isi ne zaman bitecek? Mezardami?
Destek farklidir, çocugun sana bagimli olmasi farklidir.
Kardeşim anneme üzüldüğü için değil onun işleri aksayacak diye öyle diyor ben kardeşimi çok çok iyi tanıyorum ben de çok üzüldüm ve annem bunu duyduğu halde bir şey demedi onaValla ben en çok anneye üzüldüm.Kadın iki parça olmuştur.
Kardeşiniz çok patavatsız ve seviyesiz bence.Benim kardeşim bana böyle bir şey söylese ben çok üzülürüm.
Eşinizle ailenizin arasında sıkıntı varsa hiç annenizi getirmeyin başka sıkıntılar doğurur zamanla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?