Teşekkür ediyorum çok güzel anlamışsınız derdimi.Evet abisiyle ilk tanıştığımda abisi bana siz çok şanslısınız çünkü aileden uzak yaşayacaksınız hiç bu taraflara gelmeyi düşünmeyin dedi.Demek ki ailede bir sorun var ve insanların evliliklerine müdehale ediyorlar.Bunu kesinlikle inkar ediyor erkek arkadaşım ama adamın söylediğinden ben bunu çıkardım.
Ev işlerine gelince o da yalnız yaşıyor şuan tüm işlerini kendisi yapıyor ve benden becerikli bir adam açıkcası.Pikniğe gideriz beraber kahvaltı hazırlarız bana elimi sürdürmez her şeyi ben yapıcam sana hazırlicam der ben yaptığı şeyi yiyince çok mutlu olur.Sadece yoğun kaygılar yaşıyor ve bana yansıtıyor .Bana dedi ki hatta evlendiğimizde sen baskın olmaya çalışıp tüm işleri yemeği vs bana yaptıracakmışsın gibi hissediyorum dedi.Ben asla öyle baskın bir insan da değilim.Keşke böyle olmasaydı çok üzgünüm çünkü olmadığı biri gibi davranıyor kaygıları yengesi ailesi bilmem nesi yüzünden.Yapmadığım hataların çıkarmadığım sorunların belki hiç çıkmayacak kavgaların bedelini ödedim daha şimdiden…
İşte bu sorunlu bir durum.
Muhtemelen annesi ile arasında sohbet edilebilir bir ilişkisi var.
Annesi bak yengenden neler yaşadık, sen de aynılarını yaşama dercesine konuşuyorsa oda etkileniyordur ister istemez.
Daha yaşamadığın şeylerin bedelini şimdiden öderken, sonrasında ne olacak peki?
Bana güven vermedi bu kişi, çünkü herkesin hayatı ve dinamiği farklı değil mi zaten?
Abisi ve yengesi aile ile birşeyler yaşadı diye siz de yaşayacaksınız anlamına gelmiyor ki zaten.
Kişiler farklı, kişilikler farklı, durumlar ve şartlarda bambaşkadır eminim.
Bunu idrak edemiyorsa bir adam ve başkasının 'ya böyle olursa' düşüncelerinden bu kadar etkileniyorsa, dış etkenlere karşı sizi koruyamaz gibime geliyor.
Biz eşim ile evlenmeden evvel yaptığımız konuşmada ben açık açık söylemiştim, 2 kişi, yani aramızdaki sorunları çözeriz.
Konuşarak çözeriz, kavga ederek çözeriz ama nihayetinde çözeriz.
Fakat 3. şahısların dahil olduğu konularda bir şey yapamam demiştim.
Bunu onun engellemesi gerektiğini özellikle de kendi ailesinden gelen cephelere gardını gerebilmesi gerektiğini uzun uzun anlatmıştım.
Sonuç ne mi oldu?
Berbat bir eltim ve kaynım var, insan ilişkilerinde başarılı değiller ve kaynım kendi ailesine kötü davranan bir insan.
Biz de bundan nasibimizi almadık değil, başlarda kayınvalidem aynı tavırları göreceğini sandı ama ben farklı bir kişiliğim sonuçta, yıllar içinde anladı benim nasıl biri olduğumu.
Genel anlamda eşim de benim hep yanımda durdu bu konularda ve destek oldu.
Sonuç itibari ile kimse ile görüşmüyorum, gerektiğinden fazla kimseye zaman ayırmıyorum.
Süreçte yıpranıyor insan, hem kendisi hem eşi üzülüyor ama aşılıyor her şey.
Bunlar biz konuşmadan spontene olan şeyler ve hayatın gerçekleri.
Kimin ile evlenirsen evlen tanımadığın bir aile dinamiğine giriyor olacaksın, iyi veya kötü, az veya çok bunlar yaşanacak zaten.
Daha evlenmeden bunları yaşıyor olman garip, daha dur, yolun başında hemen olasılıklar üzerine bir insan bu kadar yıpratılmaz.
Beni rahatsız eden de bu.
Bu süreçlere girdiğinizde nasıl davranacak bu eş adayı?
Ailesinden yana mı çıkacak hep? Şimdiden bunların hesabını yapan sana nasıl siper olacak?