Ablacım kilit nokta boldladığım kısım, zaten evhamlı birisin, bir de kendini uyurken bebeğe bir şey olacak diye şartlayınca vücudun uyumak istese de uyuyamıyorsundur, korkuyla ve rahatsız bir pozisyonda uyuduğun zamanlarda da kabus görüyorsun.
Sen bakarken ve özellikle geceleri korkularının gün yüzüne çıkması kendini şartlaman yüzünden bence, annen veya eşin bebekle olunca bir şey olursa müdahale edebilecek birileri var diye güvendiğin için, sen bakarken uyursan uykunda bebeğine zarar gelirse diye korkun tetikleniyor.
Terapi alamam diyorsun ama bu sorununa bir çözüm bulman lazım çünkü şimdi uykunda bir şey olursa korkun var, bunu atlatınca bebekle ilgili başka korkular geliştirme ihtimalin var zira karakter olarak da kaygılı birisin.
Bebeklerimiz doğduğunda bizlerde endişeler yaşadık ama endişelerimizi kontrol altına da alabiliyorduk, senin korkuların uykusuzluk, yorgunluğun da etkisiyle başa çıkabileceğin boyutu aşmış, lohusalık depresyonun da uzamış olabilir.
Salonda yatıyoruz demişsin, oda sıcaklığı, eşinin iş sebebiyle uykusuz kalmaması gibi gerekçelerleyse bir şey diyemem ama herhangi bir sebep yoksa bebekle yatak odanıza geçmenizi tavsiye ederim, yatağında uyumaman da uyuduğun süredeki uyku kalitesini etkiler.
Gece uykunu kesinlikle alman gerekiyor, annen bu aralara gelemiyorsa eşin hafta sonu en azından bir gece senin kesintisiz uyumana yardımcı olsun, misal akşam 8 gibi yatarsın, gece 2'ye kadar uyusan kesintisiz uyumak iyi gelecektir, o 6 saatlik sürede eşin biberonla besler, altını temizler, gazını çıkarır.