- Konu Sahibi Metruk Sahil
-
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Bi konuda yardımınıza ihtiyacım var. 4 aylık bir kızım var. Çalışmıyorum ama hafta sonları 6 saat kursa gidiyorum. 2 hafta oldu başlayalı. Ben kurstayken bebeğime bakması için eşimin yeğeni geliyor. Kendisi benden 4-5 yaş büyük, sosyal hayatı hiç yok ve bekar. Başta becerir sandım ama çocuk bakmaktan da bihaber. Yani öğreniyor zamanla ama kızım da denek değil heralde. Mesela, geçen gün altını hiç almamış. 7 saat pis durmuş kız. Süt sağıp bırakıyorum ama zamansız, düzensiz ve az süt veriyor kıza. 4 saat aç kalsa, tam ben geldiğimde besliyor, ona rağmen kızım memeye saldırıyor açlıktan. Bebeği tutamıyor, oyun oynamayı bilmiyor. Ve sigara içiyor, balkonda ama o sigara içerken kızım evde ne halde duruyor bilmiyorum. Belki uyanık ağlıyor, belki de uyuyor. Sadece bu olsa sorun değil. Kursumdan 1 gün önce geliyor ve gitmek bilmiyor. Geçen hafta biraz surat yaptım, anladı belki gitti. Bu hafta anlamadı da. Pazar günü 4te kursum bitmesine rağmen gece bizde. Evleri de 20 dk mesafe. Tamam Allah razı olsun, emek veriyor ama bu haftanın yarısını dip dibe geçirmemizi gerektirmez. Üstelik sürekli saçma sapan diziler, gerzek programlar izliyor. Benim de evde sessiz kalıp ders çalışmam lazım ama erken yatmak ne bilmiyor. Mesela saat 2 oldu ancak yalnız kalıp derdimi anlatabiliyorum. Tvye dalsam mutlaka bişi anlatmaya başlayıp izletmiyor. Ve 2 cümleyle özetlenecek şeyleri öyle bi anlatıyor ki 3 saat sürüyor. ANlatmaya, konuşmaya da bayılıyor. Onu dinlerken içimden ya sabır çekiyorum, dinlemiyorum hatta ama onu bile anlamıyor. Evimi çok sahiplendi. Kafasına göre yemek yapar, bişiler alır ama toplamaya geldi mi hiç bişi yapmaz. Arkasından ben toplarım. Sanki küçük olan o, ben onun bakımından sorumluyum. Geçen hafta gribim diye kendi kızımı kucağımdan almaya kalktı. Çok şükür kızım hasta olmadı. Bu hafta kendisi grip, hem de kolay kolay hasta olmayan olunca yorgan döşek yatan tipler olur ya öyle biri ve hem ısrarla kızıma baktığı gibi, kurs bitince evine gitmedi. Kayınvalidemle konuştuk, cumartesi kızla evine gittiler orda birlikte baktılar kıza ama pazar günü kv'ye gitmek istemedi. Bizim evde kendi baktı hasta hasta. Kızım doğdu doğalı daha hiç hasta olmadı ve onun ihmali yüzünden göz göre göre kızımı hastalandırmak istemiyorum. Evde bişi pişirse kokusu tüm odalara dolar, hiç kapıyı kapatayım koku gitmesin demez. Bugun dolabımdan temiz çarşaf çıkarıp yatak örtülerimi değiştirmiş. Ona ne benim çarşaflarımdan, iş buyuran mı oldu sanki. İki tabak yıkamaz ama gereksiz işleri görev bilir. Kenarı oyalı havlularıma ayak silmiş, balkon terliklerimle evde gezinir, komşuma kontrol etsin diye msj attım kıza kapıyı açmamış, yetişemedim dedi ama komsum da 15 dk kapıda bekledim dedi. Hayatta pişirdiğimi yemez, kendi gidip alıp pişirir. Akşam eşime de yemek yapmaya kalktı, engelledim. Sen kendine göre yap ben ona pişiririm dedim. Üstelik eşim şehir dısında yarın gelecek. Yani çok samimi olmadığımız için de iyi tanımıyorum. Anlayamadım ya çok iyi niyetli ama beceremiyo. Yine de çabalıyo, ya da çok çakal her şeyi canının istediği gibi anlıyo. Görümcelerim var kızıma bakabilirler ama 2 haftadır musait değillerdi. Haftaya kv gelip o bakacak ama artık ben bu kızın evime gelip yerleşmesini istemiyorum. Daha oturup ders çalışamadım çünkü o hafta sonu burda, kv ler de haliyle çocuğu özlüyor. Hafta içi de onlara göstermeye gidiyoruz eşimle, öyle böyle derken düzenim kalmadı. Evime yabancılaşıyorum hafta sonları. Kızımı uyutup, yayılıp yatamıyorum. Tv bile rahatça izleyemiyorum çünkü susmak bilmiyo. Bi de mantıklı bişi söylese, saçma sapan uzata uzata ruhumu daraltıyo. Yani bi film anlatsın, sıkılıp filmin kendini izleseniz daha kısa sürer. Bazen muhabbeti öyle bayıyor ki komşumu çağırıyorum azıcık ona konuşsun kafa dinleyim diye. O anlatıyor, ben başka bişi yapıyorum, o anlatıyor ben msj atıyorum sağa sola, o anlatıyor bariz dinlemediğimi belirten tavırlara giriyorum ama o hep anlatıyor. Kızımı severken paçoz diyor, ağzına bi tane çakasım geliyor. Bişiden anlamadığı gibi bi de her konuda akıl vermeye çalışıyor kendince. Aramızda ciddi bi eğitim farkı var. Üstünlük taslamıyorum ama ilkokul mezunu birinin de çocuk gelişimi konusunda bana her konuda akıl vermeye kalkması çok bunaltıcı, ben öğretmenim çünkü. Yıllardır öğrencilerimden ve yeğenlerimden deneyimliyim. Onun çocuk bakmışlığı bile yok. Off bunlar aklıma gelenler. Şimdi bu kız gene gelmek istiycek haftaya, hem kv hem bu tamam çocuğa iyi bakacaklar ama kv bunu tek başına zaten yapabilir. Ben de kırmak istemiyorum, önemli şeyleri hatırlatıyorum ama bu hatalar 1 değil 5 değil. Yani her hatasını söylemeye kalksam despot, suratsız, kırıcı gelin olucam. Bu kızın ayağını nasıl kesebilirim. Dershanemi bırakmak istemiyorum memuriyetim buna bağlı. Ama Temmuz'a kadar da çekilir şey değil. Kendi annem 10 saat uzak mesafede oturuyor ve eşimle küsler. Onun gelme durumu yok. Kızım da tamam şimdi küçük ama anlamaya başlayınca haftanın 2 günü bile olsa gündüz tam oyun ve öğrenme saatlerini onun heba etmesine ya da yanlış davranışa maruz kalıp etkilenmesini istemiyorum. Her şeyi geçtim bu kıza bi kere sinir oldum ya daha fazla sesini duymaya bile tahammülüm kalmadı. Daha da evine gitmiş değil. Yarın da kalmak isteyecek belki. Evimi işgal edilmiş gibi hissediyorum. İçimden hiç bişi yapmak gelmiyor. Ne ders çalışmak ne de temizlik, çamaşır ütü fln. Sinirimden bütün akşam öyle kızın yanında oturdum durdum. Yani evet çok ciddi bir sorunumuz yok ama hafta sonu hep ne zaman gidecek diye gözünün içine bakmak da istemiyorum. İyilik yapıyor saolsun, hiç bir beklentisi de yok ama bu evime yerleşip hayatımı altüst etmesini mi gerektirir? Sabaha kadar oturuyor. Sabah da ben kursa giderken uykusuz oluyor. Sırf hafta sonu kızımla ilgilendi diye ben onunla yaşamak zorunda mıyım? 2 adım ötede oturuyor. Onca surat yapmama rağmen anlamadı ya da işine gelmedi. Ama açıkça da söyleyemiyorum. Bu durumu yazmamın bir sebebi de içimi dökmekti, çok rahatladım açıkcası. Ama hala ne yapıcam bilmiyorum. Öyle işte kızlar, ne yapmalıyım?
Bi konuda yardımınıza ihtiyacım var. 4 aylık bir kızım var. Çalışmıyorum ama hafta sonları 6 saat kursa gidiyorum. 2 hafta oldu başlayalı. Ben kurstayken bebeğime bakması için eşimin yeğeni geliyor. Kendisi benden 4-5 yaş büyük, sosyal hayatı hiç yok ve bekar. Başta becerir sandım ama çocuk bakmaktan da bihaber. Yani öğreniyor zamanla ama kızım da denek değil heralde. Mesela, geçen gün altını hiç almamış. 7 saat pis durmuş kız. Süt sağıp bırakıyorum ama zamansız, düzensiz ve az süt veriyor kıza. 4 saat aç kalsa, tam ben geldiğimde besliyor, ona rağmen kızım memeye saldırıyor açlıktan. Bebeği tutamıyor, oyun oynamayı bilmiyor. Ve sigara içiyor, balkonda ama o sigara içerken kızım evde ne halde duruyor bilmiyorum. Belki uyanık ağlıyor, belki de uyuyor. Sadece bu olsa sorun değil. Kursumdan 1 gün önce geliyor ve gitmek bilmiyor. Geçen hafta biraz surat yaptım, anladı belki gitti. Bu hafta anlamadı da. Pazar günü 4te kursum bitmesine rağmen gece bizde. Evleri de 20 dk mesafe. Tamam Allah razı olsun, emek veriyor ama bu haftanın yarısını dip dibe geçirmemizi gerektirmez. Üstelik sürekli saçma sapan diziler, gerzek programlar izliyor. Benim de evde sessiz kalıp ders çalışmam lazım ama erken yatmak ne bilmiyor. Mesela saat 2 oldu ancak yalnız kalıp derdimi anlatabiliyorum. Tvye dalsam mutlaka bişi anlatmaya başlayıp izletmiyor. Ve 2 cümleyle özetlenecek şeyleri öyle bi anlatıyor ki 3 saat sürüyor. ANlatmaya, konuşmaya da bayılıyor. Onu dinlerken içimden ya sabır çekiyorum, dinlemiyorum hatta ama onu bile anlamıyor. Evimi çok sahiplendi. Kafasına göre yemek yapar, bişiler alır ama toplamaya geldi mi hiç bişi yapmaz. Arkasından ben toplarım. Sanki küçük olan o, ben onun bakımından sorumluyum. Geçen hafta gribim diye kendi kızımı kucağımdan almaya kalktı. Çok şükür kızım hasta olmadı. Bu hafta kendisi grip, hem de kolay kolay hasta olmayan olunca yorgan döşek yatan tipler olur ya öyle biri ve hem ısrarla kızıma baktığı gibi, kurs bitince evine gitmedi. Kayınvalidemle konuştuk, cumartesi kızla evine gittiler orda birlikte baktılar kıza ama pazar günü kv'ye gitmek istemedi. Bizim evde kendi baktı hasta hasta. Kızım doğdu doğalı daha hiç hasta olmadı ve onun ihmali yüzünden göz göre göre kızımı hastalandırmak istemiyorum. Evde bişi pişirse kokusu tüm odalara dolar, hiç kapıyı kapatayım koku gitmesin demez. Bugun dolabımdan temiz çarşaf çıkarıp yatak örtülerimi değiştirmiş. Ona ne benim çarşaflarımdan, iş buyuran mı oldu sanki. İki tabak yıkamaz ama gereksiz işleri görev bilir. Kenarı oyalı havlularıma ayak silmiş, balkon terliklerimle evde gezinir, komşuma kontrol etsin diye msj attım kıza kapıyı açmamış, yetişemedim dedi ama komsum da 15 dk kapıda bekledim dedi. Hayatta pişirdiğimi yemez, kendi gidip alıp pişirir. Akşam eşime de yemek yapmaya kalktı, engelledim. Sen kendine göre yap ben ona pişiririm dedim. Üstelik eşim şehir dısında yarın gelecek.